SARS (سندرم حاد تنفسی حاد) نوعی ویروس کرونا است که تصور می شود از خفاش ها به انسان سرایت کرده است. از اواخر سال 2002 تا اواسط 2003 ، بیش از 8000 نفر در سراسر جهان تحت تأثیر قرار گرفتند. هیچ واکسنی برای درمان آن وجود ندارد ، اما در حال حاضر یک آزمایش برای آن وجود دارد که اگر فکر می کنید آن را دارید می توانید از آن استفاده کنید. علائم مشابه آنفولانزا با اضافه شدن مشکلات تنفسی است. این ویروس می تواند منجر به ذات الریه شدید شود ، بنابراین عالمانه است که در صورت مشاهده هرگونه علائم گوناگون فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. هرچه زودتر تحت مراقبت قرار بگیرید ، زودتر می توانید درمان مورد نیاز برای بهبودی کامل را دریافت کنید.
مراحل
روش 1 از 3: تشخیص بیماری
مرحله 1. برای ارزیابی اینکه آیا باید برای SARS آزمایش شوید ، خود ارزیابی کنید
به این که آیا علائم شبه آنفولانزا (تب ، لرز ، دردهای عضلانی ، سردرد) را احساس می کنید یا خیر ، و در صورت احساس ، مدت زمانی که آنها احساس می کنید یا نه. اگر در اطراف کسی هستید که SARS دارد یا در 10 روز گذشته به منطقه مبتلا به SARS سفر کرده اید ، احتمال بیشتری وجود دارد که SARS داشته باشید و باید آزمایش شوید.
-
علائم آنفولانزا که بیش از 7 روز طول می کشد همراه با علائم زیر می تواند نشان دهنده SARS باشد:
- تب بیش از 100.4 درجه فارنهایت (38.0 درجه سانتی گراد)
- سرفه خشک
- تنگی نفس
مرحله 2. اگر فکر می کنید SARS دارید ، با پزشک خود تماس بگیرید
همه علائمی را که تجربه می کنید به آنها بگویید و از آنها بپرسید که آیا می توانند برای شما آزمایش انجام دهند. بدون اطلاع قبلی در مطب آنها حاضر نشوید ، زیرا در صورت داشتن آن می توانید آن را به آنها یا سایر بیمارانشان منتقل کنید. همیشه ابتدا تماس بگیرید تا بتوانند خود و دیگران را در دفتر با ماسک ، دستکش و سایر وسایل محافظ شخصی آماده کنند.
- علائم SARS شبیه علائم سایر بیماریهای تنفسی دیگر است ، مانند ذات الریه باکتریایی و بیماری همه گیر فعلی ، COVID-19 (یکی از بستگان نزدیک SARS ناشی از گونه دیگری از ویروس کرونا). مگر اینکه اخیراً در معرض SARS قرار گرفته باشید (به عنوان مثال ، با گذراندن وقت در منطقه ای که فعال است یا با ویروس در محیط آزمایشگاهی کار کنید) ، بعید است که شما آن را داشته باشید.
- این که آیا فکر می کنید در معرض SARS قرار گرفته اید یا خیر ، در صورت وجود هر یک از این علائم باید همچنان با پزشک خود تماس بگیرید. علائم خود را شرح دهید و هرگونه اطلاعات درخواستی دیگر ، مانند سابقه سفر اخیر خود را به آنها بدهید.
مرحله 3. برای آزمایش از طریق سواب بینی آماده شوید
پزشک می تواند به شما بگوید برای انجام آزمایش باید به کجا مراجعه کنید. به موقع خود را نشان دهید و در صورت لزوم ، در صورت احساس تب و سرگیجه ، از کسی بخواهید شما را راهنمایی کند (فقط مطمئن شوید که ماسک می زنید). رایج ترین نوع آزمایش SARS شامل سواب بینی است ، بنابراین برای این ناراحتی جزئی آماده باشید.
سواب بینی فقط برای یک لحظه کوتاه ناراحت کننده است در حالی که سواب در عمق حفره بینی شما قرار دارد. اگر بینی شما شروع به دویدن کرد یا کمی بعد از آن اشک ریختید تعجب نکنید
مرحله 4. در صورت مشاهده علائم شدید به بیمارستان بروید
اگر مشکل تنفسی دارید و تب شما بیش از 100.4 درجه فارنهایت (38.0 درجه سانتی گراد) است ، در اسرع وقت با آمبولانس تماس بگیرید یا به بیمارستان بروید. اگر به جای آمبولانس از شخصی می خواهید که شما را سوار کند ، زودتر با اورژانس تماس بگیرید و به او اطلاع دهید که در راه هستید تا بتواند ماسک و دیگر وسایل حفاظتی را بر تن کند.
اگر آمبولانس را به بیمارستان می برید ، حتماً به آنها بگویید که فکر می کنید از طریق تلفن به SARS مبتلا شده اید تا بتوانند اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهند
مرحله 5: به پزشکان و پرستاران بیمارستان اجازه دهید به شما مراقبت حمایتی بدهند
هیچ راه حل سریع برای SARS وجود ندارد ، بنابراین برنامه ریزی کنید که حداقل چند روز در بیمارستان باشید. در موارد شدید ، پزشک ممکن است شما را تحت دستگاه تنفس قرار دهد. یا اگر ریه های شما در وضعیت مناسب قرار دارند ، ممکن است فقط یک استروئید به شما تزریق کنند تا به تورم ریه ها کمک کند.
- در صورت ابتلا به ذات الریه به عنوان علامت ثانویه SARS ، پزشک به شما تجویز آنتی بیوتیک را می دهد تا در بیمارستان و پس از بازگشت به خانه مصرف کنید.
- اگر پزشک برای شما اکسیژن تجویز کرده است تا از آن در خانه استفاده کنید ، دستورالعمل های او را به دقت دنبال کنید و میزان اکسیژن موجود در آن را بدون تایید آنها تغییر ندهید.
- اگر بیش از 60 سال سن دارید و/یا دارای بیماریهای زمینه ای مانند دیابت ، سرطان ، هپاتیت یا هرگونه اختلال نقص ایمنی هستید ، ممکن است لازم باشد بیش از چند روز در بیمارستان بمانید.
روش 2 از 3: بهبودی از SARS
مرحله 1. طبق دستور پزشک از داروهای تجویز شده استفاده کنید
بعد از اینکه پزشکان به شما اجازه رفتن به خانه را دادند ، دستورالعمل های آنها را دنبال کنید تا بتوانید بهبودی کامل را بدست آورید. اگر برای درمان ذات الریه به شما آنتی بیوتیک داده اند ، آنهایی را که دستور داده اند مصرف کنید. مصرف آنها را قبل از تجویز پزشک متوقف نکنید ، حتی اگر احساس بهتری دارید.
- برای درمان ذات الریه ، پزشک احتمالاً آزیترومایسین ، کلاریترومایسین یا داکسی سایکلین را برای شما تجویز می کند.
- قطع زودهنگام آنتی بیوتیک ها می تواند باعث مقاومت باکتری ها در برابر آنتی بیوتیک ها شود.
مرحله 2. مطمئن باشید که به اندازه کافی استراحت می کنید
حداقل 8 تا 10 ساعت بخوابید و سعی نکنید تا 2 هفته آینده به خود فشار وارد کنید. اگر کار می کنید یا به مدرسه می روید ، با رئیس یا مشاور خود صحبت کنید تا آنها بدانند برای بهبودی باید مدتی استراحت کنید.
- سرفه شما ممکن است در هفته آینده یا 2 هفته دیگر برطرف شود ، اما سطح انرژی شما ممکن است در 2 هفته آینده کمی پایین بیاید.
- اگر احساس می کنید حرکات کششی کمی انجام می دهید اشکالی ندارد ، اما هیچ حرکتی انجام ندهید که ضربان قلب شما را بالا ببرد ، باعث نفس نفس زدن شما شود یا دمای بدن شما را افزایش دهد. به احتمال زیاد ، شما به هر حال تمایلی به انجام آن کارها ندارید.
- این که مدت طولانی در رختخواب گیر کنید ممکن است تلخ باشد ، اما هرچه بیشتر استراحت کنید ، سریعتر احساس می کنید مثل خود قدیمی هستید!
مرحله 3. مایعات زیادی بنوشید تا هیدراته بمانید
درست مانند زمانی که شما مبتلا به آنفولانزا هستید ، مهم است که هیدراته بمانید تا بدن شما بهبود یابد. حداقل 64 اونس مایع (1 ، 900 میلی لیتر) آب یا سایر مایعات شفاف در روز (و سپس مقداری) بنوشید و مقدار زیادی سوپ و میوه های آبکی بخورید تا از هیدراته ماندن خود اطمینان حاصل کنید. همچنین می تواند مخاط اضافی را که باعث سرفه شما می شود دفع کند.
- نوشیدنی های غنی از الکترولیت ها ، مانند آب نارگیل و آب میوه ها و سبزیجات شیرین نشده ، به تقویت روحیه و سیستم ایمنی بدن شما کمک می کند.
- تا زمان بهبودی کامل الکل مصرف نکنید. این فقط بدن شما را کم آب می کند و سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف می کند.
مرحله 4. رژیم غذایی سالمی داشته باشید که سرشار از آنتی اکسیدان ها ، پروتئین و غلات کامل باشد
ممکن است اشتهای زیادی نداشته باشید ، اما بدن شما برای التیام به مواد مغذی نیاز دارد ، بنابراین حتی اگر احساس نمی کنید غذا بخورید. غذاهای سالم و کامل مانند میوه ها ، سبزیجات ، پروتئین های بدون چربی و غلات کامل را انتخاب کنید تا با کیفیت ترین سوخت را به بدن خود بدهید.
- اشتهای شما پس از اولین هفته بهبودی به آرامی باز می گردد.
- بلوبری ، توت فرنگی ، تمشک ، کنگر فرنگی ، چغندر ، کلم پیچ ، اسفناج ، کلم قرمز و لوبیا همگی دارای آنتی اکسیدان هستند.
- غلات کامل مانند نان گندم ، برنج قهوه ای ، کینوا ، بلغور ، جو و جو دو سر به بدن شما سوخت لازم برای مقابله با ویروس را می دهد.
- پروتئین های بدون چربی مانند ماهی ، مرغ گوشت سفید بدون پوست ، گوشت گاو ، حبوبات ، تمپه و توفو را انتخاب کنید. بدن شما به تمام آن پروتئین خوب برای ترمیم سلول های آسیب دیده و حفظ توده عضلانی نیاز دارد.
نکته:
ویتامین D نه تنها برای استخوان های شما مفید است بلکه نقش مهمی در سیستم ایمنی بدن شما دارد. مطمئن شوید که غذاهایی مانند ماهی آزاد ، ماهی تن (کنسرو شده) ، تخم مرغ (مخصوصاً زرده ها) ، قارچ و انواع غنی شده شیر ، ماست و آب میوه را در خود جای دهید تا سطح D خود را بالا نگه دارید!
مرحله 5: 1 هفته بعد با پزشک خود مشورت کنید
7 روز پس از آخرین باری که آنها را دیدید یا پس از بازگشت به خانه از بیمارستان ، با پزشک خود وقت بگیرید. اگر علائم شما بهبود نیافته یا بدتر شده اند ، انجام این کار بسیار مهم است. اگر بعد از 3-5 روز مصرف آنتی بیوتیک ها کمی احساس بهتری دارید ، این نشانه این است که شما در مسیر درستی هستید.
اگر علائم شما بیش از 1 هفته طول کشید یا بدتر شد (حتی در صورت مصرف آنتی بیوتیک ها) ، ممکن است برای غلبه بر ویروس به مراقبت های شدیدتری نیاز داشته باشید
روش 3 از 3: توقف گسترش
مرحله 1. تا 10 روز در خانه بمانید و تا جایی که ممکن است از دیگران دور باشید
در صورت ابتلا به ویروس ، زمان خود را در خارج از خانه محدود کنید تا آن را منتقل نکنید. از رفتن به محل کار ، مدرسه ، کلیسا یا مکانهای دیگر خودداری کنید. به ویژه باید از مکان های شلوغ مانند اتوبوس ، مترو و قطار اجتناب کنید.
- در صورت امکان مواد غذایی خود را تحویل دهید و به سرویس تحویل اطلاع دهید که شما نیاز به خروج بدون تماس دارید.
- اگر برای انجام برخی از وظایف ضروری (مانند مراجعه به داروخانه برای دریافت نسخه) باید از خانه خارج شوید ، از ماسکی استفاده کنید که بینی و دهان شما را بپوشاند.
- بیشتر شواهد نشان می دهد که SARS تنها پس از بروز علائم عفونی است. با این حال ، هنوز این شانس وجود دارد که بتوانید آن را قبل از علائم واضح به دیگران منتقل کنید. اگر فکر می کنید در معرض SARS قرار گرفته اید ، به مدت 10 روز یا تا زمانی که پزشک توصیه کرده است در خانه بمانید تا بتوانید سلامت خود را زیر نظر داشته باشید و از احتمال آلوده شدن دیگران جلوگیری کنید.
هشدار:
در حالی که احتمال بیشتری وجود دارد که بیماری را در طول علائم بیماری منتقل کنید ، دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که آیا پس از فروکش علائم این بیماری گسترش می یابد یا خیر. به عنوان احتیاط ، 10 روز پس از برطرف شدن علائم خود را به انزوا ادامه دهید.
مرحله 2. اگر با دیگران زندگی می کنید ماسک بزنید و آنها را به استفاده از ماسک تشویق کنید
ماسک جراحی بهترین دفاع در برابر ابتلا یا انتشار SARS است ، بنابراین مقداری از آن را در دست داشته باشید. اگر می توانید ، سعی کنید ماسک تنفسی N95 را برای خود و افرادی که با آنها زندگی می کنید پیدا کنید. از پزشک خود یا دیگر متخصصان مراقبت های بهداشتی بخواهید تا به شما کمک کند تا ماسک N95 خود را به درستی بچسبانید ، در غیر این صورت ممکن است در جلوگیری از شیوع ویروس م effectiveثر نباشد.
- شما می توانید ماسک های جراحی را به صورت آنلاین ، از فروشگاه های لوازم پزشکی یا از برخی داروخانه ها و سوپرفروش ها خریداری کنید.
- ماسک های پارچه ای به اندازه ماسک های جراحی م effectiveثر نیستند ، اما از هیچ چیز بهتر هستند. فقط مطمئن شوید که هنگام پوشیدن ماسک پارچه ای حداقل 6 فوت (1.8 متر) از افراد فاصله دارید.
- توجه داشته باشید که اگر در منطقه ای با شیوع گسترده SARS زندگی می کنید ، پیدا کردن N95 و سایر ماسک های پزشکی ممکن است دشوار باشد زیرا بیمارستان ها به آنها بیشتر نیاز دارند. اگر چنین است ، ممکن است لازم باشد که مهارت داشته باشید و ماسک خود را بسازید.
نکته:
اگر ماسک صورت خود را می سازید ، پنبه ، جین ، پارچه ای ، پارچه ای یا پارچه ای دوختنی را انتخاب کنید. هر چیزی که محکم بافته شود و قابل شستشو باشد (بدون کوچک شدن یا پیچ خوردن) پارچه مناسبی برای ماسک شما است.
مرحله 3. برای جلوگیری از آلوده شدن خانواده یا هم اتاقی خود ، خانه ای تمیز داشته باشید
ویروس SARS می تواند برای مدت معینی بر روی سطوح زنده بماند ، بنابراین سطوح معمولاً لمس شده را هر روز یا تا آنجا که می توانید تمیز کنید تا از خانواده یا هم اتاقی خود محافظت کنید. حتماً از ضدعفونی کننده های مورد تایید EPA استفاده کنید که برای غیرفعال کردن ویروس توصیه می شود. دستورالعمل های پشت محلول تمیز کننده را بخوانید تا ببینید قبل از پاک کردن سطح ، چقدر باید بگذارید بماند.
- علاوه بر این ، ظروف نقره ای ، ملحفه های خواب یا حوله ها را با کسی که با او زندگی می کنید به اشتراک نگذارید تا زمانی که با آب گرم و صابون تمیز شود.
-
پشت بطری یا قوطی را از نظر مواد زیر که می توانند ویروس را از بین ببرند ، بررسی کنید:
- هیپوکلریت سدیم
- کلرید سدیم
- آب اکسیژنه
- آمونیوم چهارم
- دی اکسید کلر
مرحله 4. در صورت نیاز به آرنج یا دستمال خود عطسه یا سرفه کنید
برای جلوگیری از سرازیر شدن قطرات روی سطوح یا هوای اطراف (و احتمالاً فرود آمدن روی دیگران) ، هنگام عطسه یا سرفه دهان و بینی خود را بپوشانید. هنگامی که احساس می کنید عطسه یا سرفه می آید ، بازوی خود را خم کنید و آرنج خود را تا صورت خود بالا بیاورید تا قطرات آن وجود داشته باشد. همچنین می توانید از دستمال کاغذی استفاده کنید ، اما هنگام استفاده از آن ، آن را روی کل دهان و بینی خود نگه دارید تا نفس شما آن را از بین نبرد.
- از دستمال قابل استفاده مجدد استفاده نکنید زیرا ممکن است به مرور زمان کثیف شود. قطرات آلوده روی دستمال جمع می شوند و هر چیزی را که با آن تماس پیدا می کند (مانند جیب ، کلید ، کیف پول و تلفن) آلوده می کنند.
- از پوشاندن بینی و دهان خود با دست خودداری کنید زیرا این امر باعث می شود که شما به طور تصادفی ویروس را گسترش دهید.
نکات
- پس از بهبودی ، چند هفته به آرامش ادامه دهید. بدن شما برای مدتی مانند قبل قوی نمی شود بنابراین خوردن غذای سالم ، هیدراته ماندن و خواب کافی مهم است.
- در حالی که واکسن آنفولانزا از SARS جلوگیری یا درمان نمی کند ، عاقلانه است که هر سال واکسن آن را دریافت کنیم. عوارض ناشی از آنفولانزا می تواند دفاع بدن شما را تضعیف کرده و شما را مستعد ابتلا به ویروس کند.
- اگر در منطقه ای با شیوع SARS زندگی می کنید ، شستن مرتب دستها با آب و صابون به مدت 20 ثانیه اولین خط دفاعی است. همچنین باید از دست زدن به صورت خود با دست های شسته نشده خودداری کنید.
هشدارها
- اگر دمای شما 100.4 درجه فارنهایت (38.0 درجه سانتیگراد) یا بیشتر است و برای تنفس مشکل دارید ، فوراً با آمبولانس تماس بگیرید. اگر هنوز تشخیص داده نشده اید ، به آنها اطلاع دهید که فکر می کنید ممکن است SARS داشته باشید تا بتوانند آماده شوند.
- در صورت تشخیص بیماری پنومونی به عنوان یک بیماری ثانویه ، در صورت احساس درد در قفسه سینه ، سرفه کردن مخاط یا خون تیره ، یا اگر پوست اطراف ناخن های دست شما مایل به آبی می شود ، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
