سیلیکوز یک بیماری طولانی مدت غیرقابل درمان ریه است. پس از استنشاق گرد و غبار سیلیس یا کوارتز به مدت طولانی ایجاد می شود. سیلیس در بسیاری از انواع سنگ ، سنگ ، ماسه و خاک رس یافت می شود ، بنابراین مشاغلی که با این مواد سروکار دارند در معرض خطر بالایی قرار دارند. برای تشخیص سیلیکوز ، تعیین کنید که آیا در معرض خطر هستید ، متوجه مشکلات تنفسی شوید ، به پزشک خود مراجعه کنید و یک سری آزمایشات را انجام دهید.
مراحل
روش 1 از 4: تشخیص علائم سیلیکوز
مرحله 1. تشخیص دهید که در معرض خطر هستید
سیلیکوز گروه خاصی از افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. افرادی که دارای مشاغلی هستند که در معرض سیلیس (گرد و غبار کوارتز) قرار گرفته اند ، در معرض خطر بالای ابتلا به این بیماری هستند.
- افرادی که به طور خاص در معادن ، ریخته گری یا معادن کار می کنند ، سنگ می تراشند یا سنگ و ماسه منفجر می کنند یا از ماسه شکن استفاده می کنند ، تحت تأثیر قرار می گیرند. شیشه سازان ، کارگران سرامیک و سنگهای قیمتی و سفالگران نیز در معرض خطر هستند.
- این حالت معمولاً در افراد بالای 40 سال اتفاق می افتد زیرا پس از تماس طولانی مدت اتفاق می افتد.
مرحله 2. به مشکل تنفس توجه کنید
سیلیکوز ریه ها را درگیر می کند. این منجر به مشکلات تنفسی می شود. ممکن است هنگام ورزش یا انجام فعالیت بدنی ، مانند بالا رفتن از پله ها یا پیاده روی در مسافت های طولانی متوجه مشکلاتی شوید.
- همچنین ممکن است هنگام نشستن یا انجام فعالیت بدنی دچار تنگی نفس شوید.
- این ممکن است به سرعت یا به تدریج ایجاد شود.
مرحله 3. بدنبال سرفه باشید
سیلیکوز اغلب باعث سرفه مزمن می شود که ممکن است به درمانهای معمول پاسخ ندهد. این سرفه ممکن است خشک باشد و هنگام سرفه چیزی ایجاد نکند. اغلب ، سرفه خلط ایجاد می کند. مهم نیست خشک یا مرطوب باشد ، سرفه شدید خواهد بود.
درد قفسه سینه اغلب با سرفه همراه است
مرحله 4. سلامت کلی را بررسی کنید
افرادی که از سیلیکوز حاد رنج می برند ممکن است احساس ضعف ، خستگی یا بی حالی کنند. این می تواند منجر به کاهش نشاط و کیفیت زندگی شود. سیلیکوز همچنین ممکن است منجر به کاهش وزن و کاهش اشتها شود.
ممکن است تب را تجربه کنید
روش 2 از 4: ویزیت پزشک
مرحله 1. به پزشک خود مراجعه کنید
وقتی مشکوک به سیلیکوز هستید ، باید با پزشک خود وقت بگیرید. تشخیص این بیماری می تواند یک فرایند طولانی و طاقت فرسا باشد. ممکن است مجبور شوید چندین بار به پزشک مراجعه کنید و آزمایش های متعددی را انجام دهید ، زیرا آنها سعی می کنند این بیماری را تشخیص دهند.
سیلیکوز مزمن ساده علائم زیادی ندارد یا آسیب ریه را نشان نمی دهد. سیلیکوز همچنین می تواند سایر بیماری های ریوی مانند آمفیزم را تقلید کند. این می تواند تشخیص را دشوار کند
مرحله 2. سابقه پزشکی و شخصی خود را توضیح دهید
بخشی از فرایند تشخیص سیلیکوز ، سابقه دارویی کامل و بحث در مورد شغل شما است. پزشک از شما در مورد مشاغل قبلی شما س askال می کند. تا جایی که می توانید صادق و صادق باشید درمورد محل کار ، نوع کار و کارهایی که در معرض آن قرار گرفته اید.
اولین آزمایش تشخیصی برای مشکوک بودن پزشک به سیلیکوزیس ، کار شما در مشاغل پرخطر است
مرحله 3. معاینه فیزیکی انجام دهید
پس از صحبت با شما ، پزشک معاینه فیزیکی را برای شما انجام می دهد. پزشک شما سلامت کلی شما را بررسی می کند ، اما اصلی ترین کاری که آنها انجام می دهند این است که به ریه های شما گوش دهند. آنها از گوشی پزشکی استفاده می کنند و هنگام گوش دادن به آنها نفس می کشید.
- آنها از سینه و پشت شما گوش خواهند کرد. آنها ممکن است از شما بخواهند با سرعت های مختلف نفس بکشید و چندین بار نفس بکشید.
- پزشک احتمالاً سل و سایر عفونت های ریه را آزمایش می کند. آنها ممکن است برای سایر بیماریهای مزمن ریوی به شما یک دستگاه استنشاق بدهند تا ببینید بدن شما چگونه واکنش نشان می دهد.
- در صورت مشکوک بودن به سیلیکوز ، پزشک ممکن است شما را به متخصص ارجاع دهد.
روش 3 از 4: انجام آزمایشات پزشکی
مرحله 1. یک عکس برداری از قفسه سینه انجام دهید
بعد از اینکه پزشک شما تشخیص داد که شغل و علائم شما با سیلیکوز مطابقت دارد ، آنها عکس رادیوگرافی از قفسه سینه را تجویز می کنند. این اشعه ایکس اولین آزمایشی است که هنگام تشخیص سیلیکوز انجام می شود.
اشعه ایکس قفسه سینه ممکن است تمیز باشد یا زخم قابل توجهی از بافت ریه را نشان دهد
مرحله 2. تحت آزمایش تنفس قرار بگیرید
ممکن است پزشک آزمایش تنفس را برای شما تجویز کند. این کار نحوه عملکرد ریه های شما را آزمایش می کند. از شما خواسته می شود که با اسپیرومتر نفس بکشید ، دستگاهی است که با اندازه گیری جریان هوا و حجم هوا میزان عملکرد ریه های شما را مشخص می کند.
اگر مبتلا به سیلیکوز ساده هستید ، عملکرد ریه شما ممکن است تحت تأثیر منفی قرار نگیرد. با این حال ، سیلیکوزیس با پیشرفت بیماری منجر به کاهش عملکرد ریه می شود
مرحله 3. یک سی تی اسکن انجام دهید
یکی دیگر از ابزارهای تشخیص سیلیکوز سی تی اسکن است. این می تواند با نشان دادن تغییرات ، ضخیم شدن بافت و هرگونه ضایعه ، تصویر بهتری از ریه ها به پزشک بدهد. پزشک به دنبال الگویی از اسکارهای متمایز است که منعکس کننده سیلیکوز باشد.
این ممکن است حتی در صورت انجام عکس برداری از قفسه سینه انجام شود ، به خصوص اگر عکس برداری از قفسه سینه بدون نتیجه یا واضح باشد
مرحله 4. نمونه بافت ریه گرفته شود
اشعه ایکس قفسه سینه و سی تی اسکن ممکن است نتیجه ای نداشته باشند. اگر آنها نتوانند تشخیص دهند که در ریه ها جای زخم وجود دارد یا اگر عکس ها واضح شوند ، پزشک ممکن است دستور نمونه برداری از بافت ریه را بدهد. این به شما کمک می کند تا سیلیکوز را تشخیص دهید یا خیر.
برای انجام این کار ، پزشک یک برونکوسکوپی را با قرار دادن یک محدوده انعطاف پذیر باریک در ریه های شما انجام می دهد. در این محدوده نمونه هایی از مایع و بافت ریه گرفته می شود
روش 4 از 4: مقابله با سیلیکوز
مرحله 1. سیلیکوز را درمان کنید
هیچ درمانی برای سیلیکوز وجود ندارد. پزشک از آزمایش های مختلف تشخیصی برای تعیین میزان آسیب به ریه های شما استفاده می کند. شدت بیماری بر درمان تأثیر می گذارد.
- در صورت ابتلا به بیماری شدید ، ممکن است به اکسیژن برای تنفس کمک کنید.
- ممکن است به شما داروهایی داده شود که به کاهش بلغم یا شل شدن لوله های هوا کمک کند.
- از سیلیس ، دود ، آلرژن ها و آلودگی ها دوری کنید.
- در موارد شدید ، ممکن است به پیوند ریه نیاز داشته باشید.
مرحله 2. در برابر عفونت های ریه واکسینه شوید
هنگامی که ریه های شما آسیب دیده اند ، عفونت ریه می تواند بسیار جدی باشد و درمان آن دشوار است. افراد مبتلا به سیلیکوز باید هر سال واکسینه شوند تا از آنفولانزا و ذات الریه جلوگیری شود. هر ده سال یک بار تقویت کننده کزاز شامل محافظت در برابر سیاه سرفه (سیاه سرفه) دریافت کنید.
مرحله 3. از سیلیکوز جلوگیری کنید
سیلیکوز زمانی ایجاد می شود که سیلیس یا گرد و غبار کوارتز را برای مدت طولانی استنشاق کنید. این به طور کلی به دلیل شغل شما اتفاق می افتد. گرد و غبار سیلیس باید در محل کار کنترل شود تا کارگران را در معرض خطر قرار ندهد.
- بسیاری از مشاغل قادر به کنترل گرد و غبار سیلیس نیستند. اگر چنین است ، باید از وسایل محافظ مانند ماسک یا کاپوت استفاده کنید که هوای تنفس شما را فیلتر می کند.
- استفاده از مواد ساینده و موادی که سیلیس ندارند را انتخاب کنید. استنشاق آنها ایمن تر خواهد بود.
- اگر در این محیط کار می کنید ، باید اغلب اشعه ایکس قفسه سینه را برای تشخیص علائم اولیه سیلیکوز انجام دهید. هرچه زودتر آن را تشخیص دهید ، احتمال درمان و مدیریت آن بیشتر است.
- سیگار را ترک کنید ، به ویژه اگر مشاغل پرخطر دارید.
مرحله 4. انواع مختلف را مشخص کنید
انواع مختلف سیلیکوز وجود دارد. هر نوع به درجه شدت اشاره دارد. دانستن اینکه چه نوع سیلیکوز دارید به پزشک کمک می کند تا بفهمد کدام درمان بهتر است و ریه های شما تا چه حدی آسیب دیده است.
- سیلیکوز حاد پس از قرار گرفتن در معرض شدید و متمرکز رخ می دهد. این می تواند باعث تنگی نفس ، رنگ مایل به آبی روی پوست ، تب و سرفه شدید شود.
- سیلیکوز مزمن شایع ترین است و به دلیل قرار گرفتن در معرض طولانی مدت رخ می دهد. توسعه ده ها سال به طول می انجامد و معمولاً بعد از 40 سالگی تشخیص داده می شود.
- سیلیکوز ساده اولین مرحله از سیلیکوز مزمن است. ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید و عملکرد ریه را کاهش ندهید. ممکن است تشخیص آن دشوار باشد زیرا ممکن است مانند آمفیزم یا برونشیت ظاهر شود.
- سیلیکوز پیچیده مرحله پیشرفته تری از سیلیکوز مزمن است. در این مرحله ممکن است دچار کاهش وزن و خستگی شوید.
- سیلیکوز تسریع شده در زیر 10 سال قرار گرفتن در معرض به دلیل مقدار زیادی گرد و غبار سیلیس استنشاق می شود. در این مرحله علائم سریعتر پیشرفت می کنند.
