سنگ کلیه کریستالهای سختی است که از مواد معدنی و نمک اسیدی تشکیل شده و در داخل کلیه های شما ایجاد می شود. اگر آنها به اندازه کافی بزرگ شوند ، عبور از آنها دشوار است و می توانند باعث درد شدید شوند. اگر در گذشته این بیماری را تجربه کرده اید ، باید بدانید که چگونه از عود سنگ کلیه جلوگیری کنید زیرا 60-80 chance احتمال دوباره ایجاد شدن آنها وجود دارد.
مراحل
روش 1 از 3: هدف قرار دادن نوع سنگ کلیه
مرحله 1. تعیین نوع سنگ کلیه ای که داشته اید
از پزشک خود بخواهید نوع خاص شما را شناسایی کند. این مهم است که بدانید کدام نوع خاص را داشته اید ، بنابراین می توانید روی روشهای خاصی کار کنید تا از تکرار آن جلوگیری کنید. اطمینان حاصل کنید که پزشک پاراتیروئید شما را بررسی می کند تا آن را به عنوان عاملی در تشکیل سنگ کلیه رد کند.
- سنگهای کلسیم ناشی از کلسیم بلااستفاده است که در ادرار دفع نشده و در کلیه ها جمع آوری می شود. سپس با سایر مواد زائد ترکیب شده و سنگ تشکیل می دهند. معمولی ترین و رایج ترین نوع سنگ کلسیم اگزالات کلسیم است. سنگهای کلسیم فسفات چندان رایج نیستند ، اما مشکل تر هستند زیرا بزرگتر و سخت تر هستند و درمان آنها دشوارتر می شود.
- سنگهای استروویت می توانند پس از عفونت ادراری ایجاد شوند. آنها از منیزیم و آمونیاک ساخته شده اند.
- سنگ های اسید اوریک در اثر وجود بیش از حد اسید در بدن ایجاد می شوند. کاهش مصرف گوشت در رژیم غذایی به جلوگیری از تشکیل سنگ های اسید اوریک کمک می کند. علائم اغلب با نقرس همراه هستند و با داروهای مشابهی برای نقرس درمان می شوند.
- تشکیل سنگ های سیستین رایج نیست و در خانواده ها ایجاد می شود. سیستین یک آمینو اسید است و افراد خاصی مقادیر زیادی از آن را به ارث می برند.
مرحله 2. ریسک آینده خود را تعیین کنید
از آنجا که شما در گذشته سنگ کلیه داشته اید ، در معرض خطر بیشتری برای عود بیماری قرار دارید. ببینید آیا عوامل خطری وجود دارد که ممکن است از آنها مطلع نباشید. برنامه زیر را برای ارزیابی ریسک خود بارگیری کنید (https://www.qxmd.com/calculate-online/nephrology/recurrence-of-kidney-stone-roks). شما باید بیشتر در مورد عوامل خطر خود با پزشک خود صحبت کنید.
مرحله 3. با پزشک خود مشورت کنید
پزشک شما می تواند به شما کمک کند تا برنامه ای برای کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه بیشتر ، بسته به نوع سنگ کلیه ای که گذرانده اید و سن ، جنسیت و سابقه پزشکی خانوادگی ، تهیه کنید. بیشتر شامل تغییرات رژیم غذایی ، افزایش مصرف مایعات و در موارد بسیار خاص ، دارو یا حتی جراحی است.
روش 2 از 3: استفاده از رژیم غذایی برای پیشگیری از سنگ کلیه
مرحله 1. مایعات بیشتری بنوشید
مایعات به دفع موادی که باعث تشکیل سنگ کلیه می شوند کمک می کند. آب بهترین انتخاب شماست. کلیه ها را بدون اضافه کردن عناصر اضافی مانند قند ، سدیم یا سایر مواد موجود در سایر نوشیدنی ها از بدن خارج می کند. روزانه حداقل ده لیوان 8 اونس آب بنوشید. از نوشیدنی های کافئین دار (و سایر داروهای مدر) اجتناب کنید زیرا آنها بیشتر از آنکه به شما آب بدهند ، شما را خشک می کنند. شما باید دو یا چهار چهارم ادرار در روز داشته باشید و باید رنگ آن روشن و به زرد باشد.
مرحله 2. از مصرف نمک خودداری کنید
یکی از دلایل اصلی ایجاد سنگ کلیه ، ادرار غلیظ است. نمک می تواند آب بدن شما را کاهش داده و به ایجاد ادرار غلیظ کمک کند. اگر نمک می خورید ، باید با نوشیدن یک لیوان بزرگ آب بعد از آن با عوارض آن مقابله کنید.
مرحله 3. گوشت کمتر بخورید
پروتئین های حیوانی می توانند باعث متمرکز شدن ادرار شوند که یکی از عوامل خطرساز سنگ کلیه است. مواد زائد پروتئین ها وارد ادرار می شوند و می توانند احتمال تشکیل سنگ کلیه را افزایش دهند.
مرحله 4. فیبر بیشتری مصرف کنید
برخی تحقیقات نشان می دهد که فیبر نامحلول با کلسیم در ادرار ترکیب شده و با مدفوع دفع می شود. این به کاهش میزان کلسیم در ادرار کمک می کند. منابع خوب فیبر عبارتند از:
- غلات کامل مانند بلغور جو دوسر ، سبوس یا کینوا
- آلو و آب آلو
- سبزیجات برگ دار مانند اسفناج ، چارت یا کلم پیچ
مرحله 5. اگر سنگ اگزالات کلسیم را تجربه کرده اید ، مراقب میزان مصرف اگزالات باشید
بهترین راه برای مقابله با رژیم غذایی این است که هم کلسیم و هم اگزالات را در یک وعده غذایی مصرف کنید. به این ترتیب کلسیم و اگزالات می توانند در معده به هم متصل شوند ، نه اینکه منتظر بمانید تا کلیه شما شروع به پردازش آن کند و احتمالاً آن را به سنگ کلیه تبدیل کند.
- اسفناج ، شکلات ، چغندر و ریواس همه دارای اگزالات زیاد هستند. لوبیا ، فلفل سبز ، چای و بادام زمینی نیز حاوی اگزالات هستند.
- شیر ، پنیر ، آب پرتقال غنی شده با کلسیم و ماست همه اشکال خوبی از کلسیم هستند که می توانید آنها را با غذاهای سرشار از اگزالات ترکیب کنید.
روش 3 از 3: استفاده از دارو و جراحی برای پیشگیری از سنگ کلیه
مرحله 1. داروهای سنگ کلسیم مصرف کنید
معمولی ترین نسخه ها دیورتیک تیازید یا داروی حاوی فسفات است. هیدروکلروتیازید (یک دیورتیک تیازیدی) میزان کلسیم آزاد شده در ادرار را با کمک به حفظ آن در استخوان ها کاهش می دهد و احتمال ایجاد سنگ کلسیم را کاهش می دهد. این دارو هنگامی که مصرف نمک را نیز محدود می کنید ، بهتر عمل می کند.
مرحله 2. برای تسکین سنگ های اسید اوریک از پزشک خود نسخه بگیرید
آلوپورینول (Zyloprim ، Aloprim) ادرار شما را قلیایی نگه می دارد و سطح اسید اوریک را در خون و ادرار شما کاهش می دهد. گاهی اوقات آلوپورینول و نوعی عامل قلیایی کننده می توانند ترکیب شوند تا سنگ اسید اوریک را به طور کامل حل کنند.
مرحله 3. برای سنگهای استروویت آنتی بیوتیک مصرف کنید
مصرف دوره های کوتاه آنتی بیوتیک ها می تواند مانع از تشکیل باکتری در ادرار شما شود که باعث ایجاد سنگ های استروویت می شود. پزشک معمولاً از شما نمی خواهد در طول مدت طولانی آنتی بیوتیک مصرف کنید ، اما دوره های کوتاه مدت می توانند به طور قابل توجهی کمک کنند.
مرحله 4. سنگ های سیستین را از طریق قلیایی کردن ادرار کوچک کنید
این درمان معمولاً شامل یک کاتتر است و یک عامل قلیایی کننده را به کلیه شما تزریق می کند. سنگ سیستین به طور معمول به درمان خوب پاسخ می دهد ، به ویژه هنگامی که با نوشیدن مقدار زیادی آب ، هم در روز و هم در شب همراه باشد.
مرحله 5. تشکیل سنگ های کلسیم را با جراحی کنترل کنید
این فقط در صورتی که مبتلا به هایپرپاراتیروئیدیسم یا سنگ کلیه ناشی از غده پاراتیروئید هستید ، یک گزینه است. در صورت ابتلا به این بیماری سنگ های کلسیم می تواند خطری باشد. برداشتن یکی از دو غده پاراتیروئید در گردن شما معمولاً این بیماری را درمان کرده و احتمال ایجاد سنگ کلیه را از بین می برد.
