اصطلاح "رتروویروس" به هر گونه ویروس مبتنی بر ریبونوکلئیک اسید (RNA) اشاره دارد. این ویروسها با تغییر مواد ژنتیکی در سلولهای موجودات میزبان آلوده گسترش می یابند. 6 نوع رتروویروس وجود دارد که بر انسان تأثیر می گذارد. آنها چندین ویروس مختلف مبتنی بر RNA ایجاد می کنند که باعث ایجاد شرایط مختلف می شود. رایج ترین آنها HIV ، HTLV-I ، HTLV-II ، ابولا ، آنفلوانزا و ویروس نیل غربی هستند ، اگرچه شرایط دیگری نیز ایجاد می کنند. اگر مشکوک به داشتن ویروس RNA هستید ، تشخیص مناسب را دریافت کنید تا بتوانید آن را با داروهای ضد رتروویروسی درمان کنید.
مراحل
روش 1 از 2: تشخیص رتروویروس ها
مرحله 1. اگر فکر می کنید در معرض ویروس رتروویروس قرار گرفته اید ، یک بررسی را در نظر بگیرید
رتروویروسها می توانند در نتیجه تماس جنسی ، قرار گرفتن در معرض خون یا بافت آلوده ، یا ارث مستقیم در حاملگی یا زایمان از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. اگر اخیراً به منطقه ای با نرخ بالای عفونت مانند ژاپن ، کارائیب ، گینه نو و آفریقای مرکزی سفر کرده اید ، ممکن است ناخودآگاه با خطر انقباض روبرو شوید.
- برای کاهش خطر ابتلا به ویروس رتروویروس ، شرکای جنسی احتمالی خود را به دقت بررسی کنید و هرگز سوزن ، ابزار بهداشت شخصی یا سایر مواردی را که اغلب با مایعات بدن در تماس هستند ، به اشتراک نگذارید.
- رتروویروس ها از این نظر منحصر به فرد هستند که تعداد زیادی از آنها به دلیل اشتباه در فرایندهای ژنتیکی طبیعی به تنهایی در بدن ظاهر می شوند. این رتروویروسهای "درون زا" مسئول بسیاری از بیماریهای طبیعی مانند لوسمی و بیماریهای خود ایمنی هستند.
مرحله 2. در صورت مشاهده ضعف در اندام تحتانی ، فوراً به دنبال کمک باشید
شایع ترین تظاهر فیزیکی HTLV-I یک اختلال عصبی است که به عنوان "پاراپارسیس اسپاستیک گرمسیری" شناخته می شود (یا گاهی اوقات "میلوپاتی مرتبط با HTLV-I"). این وضعیت زمانی رخ می دهد که ویروس باعث التهاب در اطراف ستون فقرات می شود ، که در نهایت می تواند راه رفتن ، ایستادن و سایر حرکات معمولی را مهار کند.
- به خاطر داشته باشید که چندین سال طول می کشد تا علائم شما ظاهر شوند.
- HTLV-I و علائم مرتبط با آن مانند پاراپارزیس اسپاستیک گرمسیری به ویژه در کشورهای توسعه نیافته و افرادی که دسترسی محدودی به درمان های پزشکی ضروری دارند شایع است. حوادث نسبتاً نادر در ایالات متحده است.
- در حالی که پاراپارسیس اسپاستیک گرمسیری یک بیماری پیشرونده است ، اکثر موارد کشنده نیستند و علائم با استفاده منظم از داروهای ضد رتروویروسی و درمان های درمانی به مرور زمان بهبود می یابد.
مرحله 3. مراقب سفتی یا التهابی باشید که ممکن است به مشکلات خود ایمنی اشاره کند
به قرمزی یا تورم عجیب و غریبی که در قسمت هایی از بدن خود تجربه می کنید توجه داشته باشید که اخیراً آسیب ندیده اید. از آنجا که التهاب یکی از واکنش های ایمنی طبیعی بدن است ، در موارد رتروویروس ها ، که به سیستم ایمنی حمله می کنند ، معمولی است. مفاصل ، چشمها و بافتهای نرم به ویژه محلهای تورم غیرقابل توضیح هستند.
یکی از نگران کننده ترین ویژگی های رتروویروس ها این است که علائم همراه اغلب بسیار مبهم یا عمومی هستند. در برخی موارد ، ممکن است هیچ علامتی را نشان ندهید
نکته:
در حالی که مراقبت از علائم خاصی ممکن است به شما در ابتلا به رتروویروس در مراحل اولیه کمک کند ، بهترین گزینه شما این است که برای غربالگری کامل سلامت به پزشک واجد شرایط مراجعه کنید.
مرحله 4. خستگی مزمن را زیر نظر بگیرید و در صورت عدم بهبود یا تشدید آن را گزارش دهید
خستگی مزمن ، علامت شایع تعدادی از بیماری های جسمی و روحی ، همچنین با رتروویروس هایی مانند XMRV (ویروس مربوط به سرطان خون موش زنوتروپیک موش) مرتبط است. در حالی که این شرایط به تنهایی برای توجیه تشخیص قطعی کافی نیست ، می تواند قطعه دیگری از پازل باشد.
لزوماً هیچ دلیلی وجود ندارد که فکر کنید یک رتروویروس ممکن است عامل خستگی مزمن شما باشد مگر اینکه تحت هیچ یک از عوامل خطر ذکر شده قرار گرفته باشید
مرحله 5. در مورد آزمایش ویروس رتروویروس با پزشک خود مشورت کنید
اگر دلایلی دارید که احتمال می دهید به ویروس رتروویروس آلوده شده اید ، پزشک شما می تواند آزمایشاتی را برای اطمینان از آزمایش تجویز کند. رتروویروس مواد مختلف موجود در خون یا بزاق را بررسی می کند که ممکن است وجود ویروس را نشان دهد ، مانند لنفوسیت های غیرطبیعی ، سلول های پلئومورفیک با نشانگرهای سلول T بالغ و آنتی بادی های خاص.
- آزمایش رتروویروس معمولاً سریع ، بدون درد و غیر تهاجمی است. با انجام بسیاری از آزمایش ها ، می توانید انتظار داشته باشید که نتایج خود را در عرض چند دقیقه دریافت کنید.
- اگر پزشک شما مشکوک به عفونت HTLV باشد ، آزمایش آنتی بادی ضد HTLV را انجام می دهد. اگر آزمایش مثبت باشد ، به این معنی است که شما HTLV-I یا HTLV-II دارید ، اما بین آنها فرقی نمی گذارد. برای تشخیص ، پزشک احتمالاً آزمایش رنگ آمیزی آنتی ژن Tac را انجام می دهد تا مشخص شود آیا علائم لوسمی لنفوم سلول T حاد بزرگسالان را دارید یا خیر. این ممکن است به آنها کمک کند تصمیم بگیرند که شما HTLV-I یا HTLV-II دارید.
- ممکن است برای انجام آزمایشات لازم باشد ، زیرا همه امکانات برای انجام برخی از مراحل تخصصی مجهز نیستند.
روش 2 از 2: درمان و زندگی با رتروویروس ها
مرحله 1. رژیم داروهای ضد رتروویروسی را شروع کنید
اگر نتایج آزمایشات شما نشان می دهد که به ویروس رتروویروس مبتلا شده اید یا مبتلا شده اید ، پزشک شما یک یا چند دارو تجویز می کند که برای کند کردن یا جلوگیری از شیوع ویروس طراحی شده است. اکثر این داروها را می توان به صورت خوراکی مصرف کرد و می توانید نسخه داروهای خود را در داروخانه معمولی خود تهیه کنید.
- پزشک شما با بررسی بار ویروسی و تعداد CD4 شما ، پاسخ شما را به درمان دارویی برای HIV تحت نظر خواهد داشت.
- عوارض جانبی داروهای ضد رتروویروسی نادر است ، اما ممکن است شامل تهوع و استفراغ ، اسهال ، سردرد ، سرگیجه ، خستگی عمومی یا بی خوابی باشد.
- اطمینان حاصل کنید که هرگونه دارو یا مکمل دیگری را که در حال حاضر مصرف می کنید ذکر می کند که می تواند به طور بالقوه با داروهای تجویز شده توسط پزشک شما تداخل داشته باشد.
هشدار:
برای اینکه داروهای ضد رتروویروسی شما م effectiveثر باشد ، بسیار مهم است که هر روز آن را بدون شکست در دوز دقیق تجویز شده توسط پزشک مصرف کنید. در غیر این صورت ، ممکن است مقاومت دارویی ایجاد شود ، که می تواند علائم شما را بعداً دشوارتر کند.
مرحله 2. چکاپ های معمول را برای پیشگیری یا درمان بیماری های مرتبط برنامه ریزی کنید
رتروویروس ها نه تنها به خودی خود خطری برای سلامتی دارند ، بلکه می توانند با تضعیف سیستم ایمنی بدن شما را در برابر بیماری ها و عفونت های خارجی آسیب پذیر کنند. به همین دلیل ، مهم است که به طور منظم با پزشک خود ملاقات کنید. برای مقابله با بیماریهای ناشی از نقص ایمنی ممکن است داروهای اضافی یا درمانهای دیگر ضروری باشد.
- سعی کنید از افرادی که به نظر می رسد با سرماخوردگی و سایر بیماری ها سر و کار دارند دوری کنید. شستن دست ها ، تمیز کردن و ضدعفونی کردن مذهبی نیز می تواند به شما کمک کند شانس خود را برای برداشتن یک اشکال ناخواسته به حداقل برسانید.
- در صورت داشتن HIV ، پزشک احتمالاً راهکارهایی را پیشنهاد می کند که به شما در جلوگیری از عفونت کمک می کند. اینها ممکن است شامل درمان ، آموزش ، پروتکل های بهداشت عمومی و واکسیناسیون باشد. شما به احتمال زیاد از درمان های ضد ویروسی ، تعدیل کننده های ایمنی و پیشگیری از بیماری های فرصت طلب استفاده خواهید کرد. شما به احتمال زیاد از آنالوگ های نوکلئوزیدی برای کند کردن پیشرفت بیماری استفاده خواهید کرد.
- به عنوان مثال ، دلیل اصلی خطرناک بودن ویروس HIV این است که باعث می شود سیستم ایمنی بدن خود را روشن کند. با به خطر انداختن دفاع طبیعی بدن ، بیماران مبتلا به HIV بسیار بیشتر مریض می شوند و در صورت ابتلا به این بیماری بسیار مریض می شوند.
مرحله 3. برای مدیریت علائم HIV به درمان HAART مراجعه کنید
HAART ، که مخفف "درمان ضد ویروسی بسیار فعال" است ، شامل استفاده از چندین داروی ضد رتروویروسی برای تأثیر همزمان بر بسیاری از اهداف مختلف ویروسی است. این درمان اساساً یک ضد حمله علیه ویروس را در همه زمینه ها آغاز می کند ، علائم شما را کاهش می دهد ، خطر عفونت های فرصت طلب را کاهش می دهد و کیفیت کلی زندگی شما را بهبود می بخشد.
- پزشک 2 تا 4 هفته پس از شروع درمان ، میزان ویروسی شما را تحت نظر دارد. سپس ، پزشک هر 3 ماه بار ویروسی شما را بررسی می کند.
- تا زمانی که بار ویروسی شما در سطح مشخصی باقی بماند ، می توانید بدون گذراندن عفونت به رابطه جنسی ایمن با شریک خود ادامه دهید.
مرحله 4. برای مدیریت HTLV-I یا HTLV-II با پزشک خود کار کنید
درمان HTLV-I و HTLV-II محدود است ، اما پزشک شما به احتمال زیاد درمان دارویی ، آموزش ، پروتکل های بهداشت عمومی و واکسیناسیون را توصیه می کند. در حالی که آنها نمی توانند رتروویروس را درمان کنند ، پیشرفت آن را زیر نظر دارند و از عفونت های فرصت طلب که ممکن است بر شما تأثیر بگذارد پیشگیری یا درمان می کنند. اگر مبتلا به لوسمی سلول T بزرگسالان هستید ، از پروتکل های شیمی درمانی ترکیبی استفاده کنید.
- رتروویروس می تواند از طریق خون ، تماس جنسی ، استفاده از سوزن یا شیردهی منتقل شود. مراقب باشید تا دیگران را آلوده نکنید.
- هیچ واکسنی علیه ویروس های HTLV وجود ندارد.
مرحله 5. سعی کنید بپذیرید که ممکن است هرگز به طور کامل از ویروس رتروویروس خود آزاد نباشید
متأسفانه ، علم پزشکی مدرن هنوز برای اکثر رتروویروس ها داروهای قابل اطمینان و دائمی کشف نکرده است و فقط می تواند در بسیاری از موارد از بدتر شدن آنها جلوگیری کند. اما این بدان معنا نیست که شما باید امید خود را از دست بدهید. با استفاده مداوم از داروهای ضد رتروویروسی ، معاینات منظم و چشم انداز مثبت ، همچنان می توانید از یک زندگی عادی لذت ببرید.
- پیش آگهی دقیق شما به چند عامل بستگی دارد ، از جمله نوع رتروویروس شما ، وضعیت پیشرفت آن و داروهای مورد استفاده برای درمان آن. با این حال ، حتی HIV ، شناخته شده ترین و ترسناک ترین رتروویروس که روی انسان ها تأثیر می گذارد ، قابل درمان است و از لحاظ نظری می تواند تا پایان عمر از شما دور بماند.
- از پزشک خود بخواهید که شما را در جریان آزمایشات بالینی جدید و روشهای آزمایشی قرار دهد. اگر شما و بیماری شما شرایط خاصی را دارا هستید ، ممکن است به عنوان یک داوطلب برای یکی از این درمان ها واجد شرایط شوید.
نکات
- رترو ویروس ها دوره کمون طولانی دارند ، بنابراین ممکن است کمی طول بکشد تا علائم آن مشاهده شود. بسیار مهم است که از سلامت خود مراقبت کنید ، معاینات منظم داشته باشید و از استراتژی های پیشگیری مانند داشتن رابطه جنسی ایمن و استفاده از شیوه های شغلی ایمن استفاده کنید.
- در مورد ویروس رتروویروسی که به آن مبتلا شده اید ، بیشتر بخوانید تا در مورد آنچه از این بیماری انتظار دارید و نحوه مدیریت موثرتر علائم و عوامل خطر خود ، اطلاعات بیشتری کسب کنید.
- اگر شما ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ، مراقبین حرفه ای ، معلم یا رئیس هر موسسه ای هستید که گروه های زیادی از افراد را استخدام یا مشغول به کار می کند ، از شما شدیدا خواسته می شود موارد تایید شده و مشکوک به رتروویروس ها را به وزارت بهداشت محلی خود گزارش دهید.
