متخصصان پزشکی در سراسر جهان نحوه پر کردن سرنگ را می دانند ، اما این مهارت به طور فزاینده ای به مهارتهایی تبدیل می شود که بیماران و خانواده های آنها نیز باید بدانند. بسیاری از افراد ترجیح می دهند به جای تزریق در محیط بالینی به خود یا اعضای خانواده تزریق کنند. یادگیری تکنیک مناسب برای پر کردن سرنگ از یک متخصص پزشکی واجد شرایط و توجه دقیق به اقدامات ایمنی می تواند به شما این امکان را بدهد که در خلوت خانه خود از وضعیت پزشکی خود مراقبت کنید.
مراحل
قسمت 1 از 4: آماده سازی برای پر کردن سرنگ
مرحله 1. وسایل خود را جمع آوری کنید
شما به ویال دارو ، واحد سرنگ-سوزن ، پد الکل ، پنبه ، ساند بند و ظرف تیز نیاز دارید.
- هنگامی که مهر و موم بیرونی را برداشته اید ، از الکل الکل برای پاک کردن لاستیک ظرف دارو استفاده می شود. همچنین ممکن است لازم باشد ناحیه ای از پوست را که محل تزریق انجام می شود ، تمیز کنید.
- بانداژ و پنبه برای پوشاندن ناحیه ای از پوست که دارو را تزریق کرده اید برای کاهش خونریزی استفاده می شود.
- ظرف تیز سطل پلاستیکی ضخیمی است که لوازم مورد استفاده شامل سرنگ و سوزن را در خود جای داده است. وقتی از لنگت ، سرنگ یا سوزن استفاده می کنید ، به این موارد تیز می گویند. ذخیره سازی مناسب نوک تیز استفاده شده یک اقدام ایمنی است. هنگامی که ظروف پر می شوند ، می توان آنها را به مکانی منتقل کرد که تجهیزات زیستی را از بین می برد.
- هر ایالت و/یا شهر ممکن است پروتکل مخصوص خود را برای دفع مواد خطرناک زیستی/محل های دفع تیزها داشته باشد. برای دریافت دستورالعمل های خاص در مورد نحوه دفع مواد خطرناک با بخش بهداشت محلی تماس بگیرید.
مرحله 2. ادبیات ارائه شده را بخوانید
اگر تزریقی که انجام می دهید چیزی غیر از انسولین است ، ادبیات محصول همراه با دارو دستورالعمل های دقیقی در مورد آماده سازی دارو برای تجویز ارائه می دهد. با این حال ، این ادبیات باید به عنوان یک منبع تازه و نه تنها منبع اطلاعات در نظر گرفته شود - بسیار مهم است که یک متخصص پزشکی واجد شرایط شما را در زمینه آماده سازی و نحوه تجویز دارو آموزش دهد. اگر این آموزش را ندیده اید ، نباید سعی کنید به کسی تزریق کنید.
- همه داروها به یک شکل بسته بندی نمی شوند. برخی از داروها قبل از تجویز باید با آب تجویز شوند ، در حالی که برخی دیگر ممکن است فقط از سرنگ و سوزن همراه محصول استفاده کنند. با مراحل مورد نیاز خود که مخصوص دارو است ، کاملاً آشنا شوید.
- بیشتر تزریقاتی که به غیر از انسولین در خانه انجام می شود ، با استفاده از یک ویال تک دوز انجام می شود. برچسب یا یک ویال تک دوز ، یا حاوی اختصار ، SDV خواهد بود.
- این بدان معناست که تنها یک دوز می تواند از آن ویال داده شود ، صرف نظر از مقدار باقی مانده پس از برداشتن مقدار داروی مورد نیاز.
- در برخی موارد ، ممکن است از دارویی استفاده کنید که در یک ویال بسته بندی شده است به نام ویال چند دوز. برچسب بسته حاوی کلمات ویال چند دوز یا اختصار MDV است. ویال های انسولین یک ویال چند دوز محسوب می شوند. با این حال ، این مورد در مورد داروهای مورد استفاده در خانه نادر است.
- اگر از ویال چند دوز استفاده می کنید ، تاریخ را با استفاده از نشانگری که پاک نمی شود ، هنگام باز شدن اولین ظرف بنویسید.
- این نوع محصول معمولاً حاوی مقادیر کمی از مواد نگهدارنده است ، اما هنوز نباید 30 روز پس از سپری شدن اولین تاریخ باز شدن ، به هیچ وجه مورد استفاده قرار گیرد ، مگر اینکه پزشک به شما توصیه متفاوتی داده باشد. این محصولات را در یخچال و فریزر بین استفاده ها نگهداری کنید.
مرحله 3. همیشه دارو را بررسی کنید
به منظور حفظ ایمنی خود ، ویال دارو را برای چندین عنصر بررسی کنید:
- اطمینان حاصل کنید که داروی مناسب دارید و این قدرت مناسب است.
- مطمئن باشید تاریخ انقضا تمام نشده است.
- مطمئن شوید که محصول طبق دستورالعمل سازنده ذخیره شده است. به عنوان مثال ، برخی از محصولات را می توان در دمای اتاق ذخیره کرد ، در حالی که برخی دیگر ممکن است به سردخانه نیاز داشته باشند.
- یکپارچگی بسته بندی را بررسی کنید. اطمینان حاصل کنید که هیچ شکاف یا فرورفتگی در ویال حاوی دارو وجود ندارد.
- به دنبال ذرات معلق باشید. این بدان معناست که شما باید داروی داخل ویال را بررسی کنید تا مطمئن شوید هیچ چیز غیرعادی در داخل ظرف شناور نیست.
- مهر را بررسی کنید. اطمینان حاصل کنید که هیچ شکاف یا فرورفتگی در مهر و موم در قسمت بالای ویال وجود ندارد.
قسمت 2 از 4: پر کردن سرنگ
مرحله 1. سرنگ و سوزن را بررسی کنید
مطمئن شوید که سرنگ و سوزن خراب نشده و آسیب ندیده باشد.
- ترک های قابل مشاهده در بشکه یا تغییر رنگ هر قسمت از سرنگ ، از جمله قسمت لاستیکی روی پیستون ، نشان می دهد که نباید از سرنگ استفاده شود.
- سوزن را از نظر آسیب بررسی کنید. سوزن را بررسی کنید تا مطمئن شوید شکسته یا خم نشده است. از محصولاتی که به نظر می رسد آسیب دیده اند استفاده نکنید.
- در حالی که برخی از سرنگهای بسته بندی شده دارای تاریخ انقضا هستند ، بسیاری از آنها چنین ندارند. اگر مطمئن نیستید ، با سازنده تماس بگیرید. هنگام تماس شماره های زیادی در دسترس داشته باشید.
- سرنگ های آسیب دیده یا خراب را با خیال راحت در یک ظرف تیز بریزید.
مرحله 2. مطمئن شوید که نوع سرنگ مناسب دارید
انواع سرنگ را عوض نکنید. استفاده از نوع سرنگ اشتباه می تواند به راحتی منجر به دادن مقدار اشتباه دارو شود.
- سرنگ انسولین فقط برای تجویز انسولین در نظر گرفته شده است. علائم موجود در بشکه واحد است و مخصوص دوز انسولین است.
- سرنگ شما باید بتواند کمی بیشتر از مقدار مورد نیاز برای دوز نگه دارد. طول سوزن باید متناسب با نوع تزریقی باشد که قرار است انجام دهید.
- پزشک یا داروساز شما باید به شما در مورد تجویز مناسب دارو ، از جمله نوع سرنگ و سوزن توصیه شده ، آموزش داده باشد. شما می توانید از ادبیات محصول به عنوان مرجع نیز استفاده کنید ، اما تنها زمانی که آموزش کافی را دیده اید.
- اگر س questionsالی دارید ، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا مطمئن شوید که واحد سرنگ و سوزن مناسب برای دارویی که می دهید ، دارید.
مرحله 3. با ویژگی های ایمنی سرنگ تمرین کنید
سرنگ های ایمنی دارای راهی هستند که می توانند با خیال راحت سوزن را پس از تهیه دارو جمع آوری کنند. این روش را قبل از تنظیم دوز واقعی دارو تمرین کنید. این امر به شما کمک می کند تا در مواقعی که بلافاصله دوز آماده شده را تجویز نکرده اید ، مجدداً سوزن را ببندید.
- سرنگ تمرین را با خیال راحت در یک ظرف تیز بریزید.
- به طور کلی توصیه نمی شود سرنگ ها را دوباره ببندید ، زیرا ممکن است منجر به چسباندن سوزن شود.
مرحله 4. دستان خود را بشویید
دستان خود را با استفاده از آب و صابون کاملاً تمیز کنید. از جمله شستن ناحیه ناخن و بین انگشتان دست خود باشید.
مرحله 5. بدانید که آیا لازم است دارو را به آرامی مخلوط کنید
برخی از داروها ، مانند انسولین که کدر به نظر می رسد ، باید قبل از تهیه آن به آرامی مخلوط شوند. دارو را به آرامی بین دستان خود بچرخانید. آن را تکان ندهید ، زیرا باعث ایجاد حباب می شود. ادبیات محصول به شما در مورد محصولاتی که باید به آرامی مخلوط شوند توصیه می کند.
مرحله 6. درپوش را از ویال بردارید
مهر و موم لاستیکی را با یک پد الکل پاک کنید. اجازه دهید الکل در هوا خشک شود. با دست آن را باد نکنید یا به آن ضربه نزنید. انجام این کار ممکن است ناحیه تمیز شده را آلوده کند.
مرحله 7. پیستون را روی سرنگ بکشید
هدف شما خط یا علامت روی بشکه است که برابر با مقدار دارویی است که برای تهیه آن نیاز دارید.
مرحله 8. پوشش سوزن را بردارید
مراقب باشید سوزن را لمس نکنید.
مرحله 9. سوزن سرنگ را در مرکز لاستیک فرو کنید
هنگامی که سوزن را به بالای بطری دارو فشار می دهید ، از حرکت مستقیم استفاده کنید.
مرحله 10. پیستون سرنگ را به سمت پایین فشار دهید
این باعث می شود هوا از سرنگ وارد بطری شود. شما مقدار هوایی را وارد می کنید که برابر با مقدار دارویی است که حذف می کنید.
مرحله 11. بطری را وارونه کنید
این کار را با دقت انجام دهید تا سوزن از بطری خارج نشود. گردن بطری را بین انگشت شست و انگشت اشاره دست غیر مسلط خود نگه دارید. سرنگ را با دست دیگر خود نگه دارید. اجازه ندهید سوزن خم شود.
مرحله 12. پیستون را به عقب بکشید
از دست غالب خود استفاده کنید تا پیستون را به خط مشخص شده در بشکه سرنگ که مقدار تجویز شده دارو را نشان می دهد ، بکشید. هنوز سوزن را از ویال دارو خارج نکنید
مرحله 13. داروی موجود در سرنگ را از نظر وجود حباب هوا بررسی کنید
به آرامی به بشکه سرنگ ضربه بزنید. این کار هرگونه حباب هوا را که در دارو محبوس شده است به سمت سوزن حرکت می دهد.
مرحله 14. پیستون را به آرامی فشار دهید
هنگامی که حباب های هوا در بالای سرنگ قرار دارند ، پیستون را فشار دهید تا حباب های هوا برداشته شوند. با برداشتن حباب های هوا ممکن است مقدار کمی دارو به بیرون بریزد.
مرحله 15. در صورت نیاز داروهای بیشتری بکشید
پس از برداشتن حباب های هوا ، مقدار داروی باقی مانده در سرنگ را بررسی کنید تا مطمئن شوید که دوز دقیق مورد نیاز را دارید.
مرحله 16. سوزن را از ویال خارج کنید
پس از کشیدن دارو به داخل سرنگ ، از دست زدن به سوزن خودداری کنید. اگر قصد ندارید بلافاصله تزریق را انجام دهید ، یک محافظ ایمنی را ، همانطور که انجام شده است ، دوباره روی سوزن قرار دهید.
اگر ویژگی محافظ ایمنی مجدد ندارید ، از سوزن برای جمع کردن پوشش اصلی سوزن استفاده کنید. سپس می توانید با انگشتان خود آن را در جای خود محکم کنید
مرحله 17. تزریق را انجام دهید
تکنیک های تزریق بسته به نوع تزریق انجام شده متفاوت است.
مرحله 18. از روشهای ایمن تزریق استفاده کنید
به گفته سازمان بهداشت جهانی ، 4 زمینه برای ایمن تزریق وجود دارد. آن 4 حوزه عبارتند از:
- از تزریق غیر ضروری خودداری کنید.
- همیشه از وسایل استریل از جمله سوزن استفاده کنید.
- از آلوده کردن تزریق به هنگام آماده شدن خودداری کنید.
- سرنگ و سوزن های استفاده شده را به درستی دور بریزید.
مرحله 19. هرگز از سوزن استفاده نکنید
پس از تزریق ، سوزن را در یک ظرف تیز بریزید.
سوزنی که پوست فرد را سوراخ کرده است نه تنها کدر شده بلکه آلوده به بیماریهای احتمالاً جدی و مسری است
قسمت 3 از 4: دور انداختن موارد مورد استفاده در شیوه ایمن
مرحله 1. یک ظرف تیز تهیه کنید
ظروف تیز طوری طراحی شده اند که راهی امن برای دفع سرنگ و سوزن باشند. ظروف تیز برای خرید در داروخانه محلی شما یا به صورت آنلاین در دسترس هستند.
- هرگز سرنگ یا سوزن را در سطل زباله معمولی قرار ندهید.
- اگر به ظرف تیز دسترسی ندارید ، می توانید از ظرفی ساخته شده از پلاستیک بسیار ضخیم که دارای یک درب محکم است ، مانند یک ظرف خالی مواد شوینده لباسشویی استفاده کنید. برچسب "Sharps Biohazard" را برچسب گذاری کرده و هنگامی که پر شد آن را به محل دفع تیز ببرید.
مرحله 2. دستورالعمل های ایالت خود را مرور کنید
بسیاری از ایالت ها توصیه ها و برنامه های خاصی دارند که می تواند به شما در ایجاد یک سیستم منظم برای دفع زباله های زیستی کمک کند. نوک تیز ، از جمله سوزن و سرنگ استفاده شده ، از جمله مواد زائد زیستی محسوب می شوند ، زیرا در تماس مستقیم با پوست یا خون افراد هستند.
مرحله 3. با کیت صندوق پستی کار کنید
برخی از شرکت ها پیشنهاد می دهند که اندازه مناسب ظروف تیز را به شما ارائه دهند و موافقت می کنند که ترتیبی را برای شما ارسال کنند تا بتوانید با خیال راحت آن ظروف را هنگامی که آنها پر شدند به آنها ارسال کنید. با توجه به EPA ، FDA و الزامات ایالتی ، این شرکت مواد زیستی را به طور مناسب دفع می کند.
مرحله 4. در مورد داروهای استفاده نشده از داروخانه خود سوال کنید
برخی ایالت ها دستورالعمل های خاصی در مورد دفع داروهای بلااستفاده دارند.
در بسیاری از موارد ، ممکن است بتوانید ویال های باز شده دارو را مستقیماً در ظروف تیز قرار دهید. داروخانه ، پزشک ، شرکت پست الکترونیکی یا نمایندگی دولتی شما می تواند در مورد دفع مناسب داروهای بلااستفاده به شما توصیه کند
قسمت 4 از 4: درک اصول
مرحله 1. انواع سرنگ های موجود را کاوش کنید
سرنگ ها بر اساس نحوه عملکرد قطعات و نحوه عملکرد آنها طبقه بندی می شوند.
مرحله 2. یک سرنگ luer-lok را بشناسید
سرنگهای معمولی که اخیراً در عمل بالینی مورد استفاده قرار می گیرند ، سرنگ های لوئر لوک نامیده می شوند. لوئر لوک نوع مکانیسم قفل تعبیه شده در نوک سرنگ را توصیف می کند. این مکانیزم با نگه داشتن ایمن سوزن های لوئر لوک به محض پیچ خوردن در محل کار می کند.
استفاده از این نوع سرنگ نیاز به یک مرحله اضافی در مونتاژ دارد. مرحله اضافه شده این است که قبل از تهیه دارو ، سوزن را روی سرنگ محکم کنید
مرحله 3. سرنگ هایی را که برای عملکرد خاصی طراحی شده اند شناسایی کنید
نمونه هایی از انواع سرنگ که برای هدف یا عملکرد خاصی طراحی شده اند شامل سرنگ انسولین ، سرنگ توبرکولین و سرنگ ایمنی است.
- سرنگ انسولین فقط برای دادن انسولین در نظر گرفته شده است. بشکه به جای میلی لیتر در واحد تقسیم شده است.
- سرنگ های توبرکولین هنگامی استفاده می شود که شما نیاز به دوز بسیار کمی از دارو ، مانند 0.5 میلی لیتر داشته باشید.
مرحله 4. بدانید که یک سرنگ ایمنی چه چیزی را متفاوت می کند
سرنگ ایمنی یک واحد همه در یک است. این بدان معناست که سرنگ دارای یک سوزن از قبل متصل شده است ، بنابراین مرحله اضافی اتصال سوزن با دست لازم نیست.
- یک سرنگ ایمنی همچنین دارای یک مکانیزم داخلی است که پس از تجویز دارو به بیمار ، سوزن را می پوشاند یا جمع می کند.
- با توجه به افزایش روز افزون حوادث مراقبت های بهداشتی ناشی از چوب سوزنی ، آژانس های نظارتی استفاده از سرنگ ایمنی را در مراکز درمانی اجباری کرده اند. سرنگ های ایمنی توسط سازمان های بهداشتی از جمله CDC و سازمان بهداشت جهانی توصیه می شود.
مرحله 5. قسمت های یک سرنگ را مشخص کنید
یک سرنگ از 3 قسمت اصلی تشکیل شده است. این قطعات شامل بشکه ، پیستون و نوک است.
مرحله 6. بدانید که بشکه چه کار می کند
بشکه قسمت شفافی در وسط است که دارو را در خود نگه می دارد. بشکه با اعداد و خطوط به صورت درجه بندی شده مشخص شده است. اینها هنگام پر کردن سرنگ به شما کمک می کند. داخل بشکه یک محیط استریل در نظر گرفته می شود.
- اعداد نشان دهنده میزان دارویی است که در سرنگ در میلی لیتر یا ccs می گذارید. مخفف "mls" مخفف میلی لیتر است. مخفف "ccs" مخفف سانتی متر مکعب است.
- ONE ml همان ONE سی سی است.
- اعداد و خطوط روی سرنگ انسولین نشان می دهد که واحد انسولین به داخل سرنگ کشیده می شود. سرنگهای انسولین معمولاً در میلی لیتر اندازه گیری تدریجی دارند ، اما این نوع کوچکتر یا سبک تر است. تمرکز سرنگ انسولین ارائه وضوح در مورد تعداد واحدهای انسولین در حال آماده سازی است.
مرحله 7. پیستون را بشناسید
پیستون قسمتی از سرنگ است که هنگام پر کردن سرنگ دستکاری می کنید. انتهای پیستون از قسمت پایین سرنگ بیرون آمده و به آرامی داخل بشکه می لغزد. این عمل به شما کمک می کند تا مقدار دقیق دارو را تنظیم کنید.
نوک لاستیکی پیستون که داخل بشکه می لغزد استریل در نظر گرفته می شود. قسمت پایین پیستون از پایین سرنگ امتداد دارد. این همان قسمتی است که هنگام تزریق دارو را تحریک می کنید
مرحله 8. در مورد نوک سرنگ بدانید
نوک سرنگ جایی است که سوزن به آن وصل شده است. به دلایل ایمنی و راحتی ، سرنگ های ایمنی یا سرنگ های همه کاره با سوزن متصل شده موجود است.
استفاده از سرنگ luer-lok نیاز به اتصال سوزن دارد. این نوع سرنگ و سوزن جداگانه دارای شیارهایی هستند که باعث می شود سوزن با یک حرکت ساده به نوک سرنگ محکم متصل شود
مرحله 9. قسمت های سوزن را مشخص کنید
سوزن به نوک سرنگ متصل شده و دارای 3 قسمت است. این قطعات شامل هاب ، شفت و مورب است.
- هاب نزدیکترین قسمت به بشکه است که سوزن به سرنگ متصل می شود.
- شافت طولانی ترین قسمت سوزن است.
- مورب نوک سوزن است که در تماس مستقیم با پوست فرد تزریق کننده قرار می گیرد. سوزن ها طوری طراحی شده اند که در نوک آن کمی کج یا مورب باشد.
مرحله 10. واحد سرنگ و سوزن مناسب را انتخاب کنید
بسیاری از داروهایی که باید به صورت تزریقی تجویز شوند ، در حال حاضر توسط سازندگان در بسته هایی بسته بندی می شوند که حاوی همه چیز مورد نیاز شما ، از جمله سرنگ و سوزن است.
- اگر نیاز دارید واحد ترکیبی سرنگ و سوزن را جدا از دارو خریداری کنید ، سعی کنید سرنگ های ایمنی را پیدا کنید که برای دارو و محل مورد نیاز برای زایمان مفید باشد.
- سرنگ ها را می توان جدا از سوزن خریداری کرد ، اما به دلایل ایمنی این توصیه نمی شود. حتی بیمارستانها موظف به استفاده از واحدهای ترکیبی سرنگ و سوزن ایمنی هستند تا از عوارضی که شامل خطر بیشتر عفونت برای بیماران و صدمات ناشی از سوزن است که ممکن است برای کارکنان رخ دهد ، جلوگیری کنند.
مرحله 11. بدانید که اعداد روی بسته به چه معناست
برای انتخاب سرنگ مناسب ، مهم است که بفهمید برای سرنگ کردن سرنگ و تزریق آن به چه چیزی نیاز دارید. یک واحد سوزن سرنگ همه در یک دارای 3 شماره مجزا روی برچسب بسته بندی خواهد بود.
- یکی از اعداد نشان دهنده اندازه لوله سرنگ مانند 3 سی سی است. شماره دوم طول سوزن را مانند 1 اینچ نشان می دهد. عدد سوم نشان دهنده اندازه سوزن است ، مانند 23 گرم.
- همیشه یک سرنگ انتخاب کنید که بیشتر از مقدار مورد نیاز برای تزریق در آن نگه داشته شود. اگر داروی شما مستلزم تزریق 2 سی سی ، همان 2 میلی لیتر ، برای هر دوز است ، می خواهید یک سرنگ بزرگتر انتخاب کنید ، مثلاً یک سرنگ 3 سی سی یا 3 میلی لیتر.
- طول سوزن مخصوص محلی است که دارو باید تحویل داده شود. چیزی که فقط باید به زیر پوست برود نیاز به یک سوزن کوتاهتر دارد ، مانند ½ تا ¾ اینچ. اگر باید دارو را وارد ماهیچه کنید ، باید اندازه سوزن بلندتری را انتخاب کنید.
- اندازه فرد تزریق کننده نیز مورد توجه است. افراد چاق ممکن است برای رسیدن به عضله به سوزن طولانی تری نسبت به افرادی که چربی بدن کمتری دارند نیاز داشته باشند.
- سنج سوزن به شما می گوید که سوزن چاق است. در واقع اندازه قطر سوراخ داخل سوزن است. برخی از داروها ضخیم تر هستند و به سوزن چرب تری نیاز دارند تا دارو را به درستی از طریق آن به داخل پوست منتقل کند. داروهای دیگر را می توان با استفاده از سوزن لاغرتر تجویز کرد.
- اعدادی که اندازه سوزن را به شما می گویند معکوس هستند. اعداد بزرگتر نشان دهنده قطر واقعی کوچکتر سوزن است.
- استفاده از سوزن 18 سنج می تواند داروهای ضخیم تری را به راحتی از خود عبور دهد ، اما ممکن است کمی بیشتر آسیب برساند. یک سوزن 23 سنج قطر کوچکتری برای عبور دارو دارد.
- سعی کنید کوچکترین ضخامت یا قطر سوزن را انتخاب کنید ، یعنی تعداد بیشتری که با داروی مورد نیاز برای تزریق کار می کند. به یاد داشته باشید ، هرچه عدد بزرگتر باشد ، ضخامت یا قطر کوچکتر است.
مرحله 12. با انواع تزریقات آشنا شوید
سرنگ داروهای حاوی تزریق را نگه می دارد. تزریق را می توان با 3 راه اصلی انجام داد.
- تزریق زیر جلدی یک نوع معمول تزریق است که در خانه انجام می شود. انسولین به صورت زیر جلدی تجویز می شود.
- تزریق IM یا تزریق عضلانی پیچیده تر از تزریق زیر جلدی است. این نوع تزریق است که نیاز به تحویل دارو به بافت ماهیچه ای دارد.
- مسیر نهایی داخل وریدی نامیده می شود.این یک روش معمول تجویز نیست ، مگر اینکه فردی دارای کاتتر وریدی ساکن باشد یا در یک بیمارستان باشد. IV دارو باید هرگز در خانه تجویز می شود مگر اینکه از طریق پورت و بیماران به اندازه کافی آموزش دیده باشند. این بسیار خطرناک است و اگر به اشتباه انجام شود ، می تواند باکتری ها را وارد جریان خون کند و در نتیجه باعث عفونت کشنده سیستمیک شود.
