اگر اعضای خانواده شما با سرطان سر و کار داشته اند یا به بیماری پیش سرطانی مبتلا شده اید ، قابل درک است که ممکن است بخواهید در مورد علائم اولیه سرطان هوشیار باشید. از آنجا که علائم ، شدت و رشد سرطان برای هر فرد کاملاً منحصر به فرد است ، توجه به هرگونه تغییر در بدن بسیار مهم است. همچنین می توانید با پزشک خود در مورد انجام آزمایش ژنتیک برای تعیین خطر ابتلا به سرطان خاص صحبت کنید. آگاهی از خطرات و نظارت بر علائم بالقوه در صورت تشخیص زودهنگام سرطان می تواند شانس زنده ماندن شما را افزایش دهد.
مراحل
قسمت 1 از 3: تشخیص علائم اولیه سرطان
مرحله 1. به دنبال تغییراتی در پوست خود باشید
سرطان پوست می تواند باعث تغییر رنگ پوست شما شود ، رنگ آن تیره تر ، زردتر یا قرمزتر می شود. اگر رنگ پوست شما تغییر کرد ، با پزشک یا متخصص پوست خود وقت بگیرید. همچنین ممکن است متوجه رشد مو یا خارش بیشتر پوست شوید. اگر خال دارید ، باید مراقب هرگونه تغییر در ظاهر آنها باشید. یکی دیگر از علائم سرطان یک توده یا ناحیه بدن غیرمعمول است که ضخیم می شود.
هر زخمی که التیام نمی یابد یا لکه های سفید در دهان یا زبان خود را مشاهده کنید
مرحله 2. تغییرات روده یا مثانه را کنترل کنید
اگر یبوست دارید که به نظر نمی رسد برطرف شود ، اسهال یا هرگونه تغییر در اندازه مدفوع ، ممکن است نشان دهنده سرطان روده بزرگ باشد. علائم سرطان پروستات یا مثانه می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ادرار دردناک
- نیاز به ادرار بیشتر یا کمتر از حد معمول
- خونریزی یا ترشح غیر معمول
مرحله 3. تعیین کنید که آیا وزن خود را کاهش داده اید یا خیر
اگر وزن خود را کاهش داده اید اما رژیم نگرفته اید ، بدون دلیل وزن کم کرده اید. کاهش بیش از 10 کیلوگرم نشانه اولیه سرطان لوزالمعده ، معده ، مری یا ریه است.
همچنین ممکن است هنگام بلع مشکل داشته باشید یا سوء هاضمه بعد از غذا خوردن داشته باشید. اینها علائم سرطان مری ، گلو یا معده هستند
مرحله 4. مراقب علائم بیماریهای شایع باشید
برخی از اولین علائم سرطان ممکن است شبیه علائم سرماخوردگی با برخی تفاوت های کلیدی به نظر برسند. ممکن است متوجه سرفه ، خستگی ، تب یا درد غیرقابل توضیح (مانند سردرد شدید) شوید. برخلاف بیماریهای شایع ، بعد از استراحت احساس بهتری نخواهید داشت ، سرفه برطرف نمی شود و ممکن است علیرغم داشتن تب هیچ نشانه ای از عفونت نداشته باشید.
درد ممکن است یکی از اولین علائم سرطان باشد. تب پس از پیشرفت سرطان معمولاً یک علامت است
مرحله 5. از تشخیص خودداری کنید
تصور نکنید که به دلیل مشاهده علائم متعدد ، قطعاً به سرطان مبتلا هستید. علائم سرطان می تواند بسیار متفاوت باشد و می تواند غیر اختصاصی باشد. این بدان معناست که بسیاری از علائم مشابه می تواند نشان دهنده تعدادی دیگر از مشکلات سلامتی از نظر شدت باشد.
به عنوان مثال ، خستگی می تواند معانی زیادی داشته باشد که تنها یکی از آنها سرطان است. در عوض ، خستگی ممکن است تنها یکی از علائم بیماری متفاوتی باشد که شما تجربه می کنید. به همین دلیل است که تشخیص پزشکی مناسب مهم است
قسمت 2 از 3: غربالگری سرطان
مرحله 1. غربالگری سرطان سینه را انجام دهید
ماموگرافی اشعه ایکس سینه است که توده ها را بررسی می کند. اگر بین 40 تا 44 سال سن دارید ، می توانید انتخاب کنید که می خواهید هر سال ماموگرافی انجام دهید. به گفته انجمن سرطان آمریکا ، زنان بین 45 تا 54 سال باید هر سال ماموگرافی کنند. اگر بالای 55 سال دارید ، می توانید غربالگری سالانه را ادامه دهید یا هر دو سال یکبار آن را دریافت کنید.
همه زنان باید ماهانه خودآزمایی سینه (BSE) انجام دهند. پزشک یا پرستار شما می تواند به شما آموزش دهد که چگونه به دنبال هرگونه تغییر در بافت پستان خود باشید. زنان 74 ساله یا بالاتر نیازی به غربالگری ماموگرافی ندارند مگر اینکه طول عمر آنها بیش از 10 سال باشد
مرحله 2. آزمایش سرطان روده بزرگ یا راست روده و پولیپ ها
در 50 سالگی ، همه باید به طور منظم آزمایش شوند. از پزشک خود بپرسید که آیا می توانید از نظر سرطان و پولیپ غربالگری کنید. این غربالگری متکی به آزمایش هر پنج سال (مانند سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر ، تنقیه باریم با کنتراست دوگانه یا کولونوسکوپی مجازی) یا 10 سال (در صورت انجام کولونوسکوپی) است.
اگر پزشک شما نمی تواند پولیپ را آزمایش کند ، برای سرطان روده بزرگ و راست روده آزمایش دهید. هر سال باید یک آزمایش خون (آزمایش خون مخفی مدفوع مبتنی بر گایاک) یا یک آزمایش ایمنی شیمیایی مدفوع (FIT) انجام دهید. همچنین می توانید هر سه سال یکبار آزمایش DNA مدفوع انجام دهید
مرحله 3. تست پاپ آزمایش سرطان دهانه رحم انجام دهید
آزمایشات پاپ برای تشخیص سرطان دهانه رحم مهم است ، حتی اگر شما در برابر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) واکسینه شده باشید. اگر شما زنی بین 21 تا 29 سال سن دارید ، هر سه سال یک بار آزمایش پاپ آزمایش انجام دهید و تنها در صورت دریافت نتیجه غیر طبیعی پاپ تست ، HPV را آزمایش کنید. اگر سن شما بین 30 تا 65 است ، هر پنج سال یک بار آزمایش پاپ به همراه آزمایش HPV (که به آن «هم آزمایش» گفته می شود) انجام دهید. اگر نمی خواهید برای HPV غربالگری کنید ، فقط می توانید هر سه سال یک بار آزمایش پاپ انجام دهید.
- اگر شما یک هیسترکتومی کامل انجام داده اید که به دلیل سرطان دهانه رحم نبوده است ، نیازی به تست پاپ تست منظم ندارید.
- اگر بیش از 65 سال دارید و در 10 سال گذشته آزمایش منظم با نتایج معمولی داشته اید ، دیگر نیازی به آزمایش ندارید.
- اگر سابقه ابتلا به سرطان جدی دهانه رحم دارید ، باید حداقل 20 سال پس از تشخیص (حتی اگر این به معنی آزمایش سن بالای 65 سال) باشد ، مورد آزمایش قرار بگیرید.
مرحله 4. برای تشخیص سرطان ریه ، سی تی اسکن انجام دهید
همه نیازی به غربالگری سرطان ریه ندارند. اگر بین 55 تا 74 سال سن دارید ، از سلامت کامل برخوردار هستید و به شدت سیگار می کشید یا سابقه سیگار کشیدن شدید دارید ، باید سی تی اسکن داشته باشید تا به دنبال سرطان ریه باشید. برای تصمیم گیری در مورد سیگاری بودن یا سیگار کشیدن شدید ، تعیین کنید که آیا هنوز سیگار می کشید و سابقه 30 "سال بسته" دارید.
- همچنین اگر 30 سال سابقه مصرف دارید ، حتی اگر در 15 سال گذشته سیگار را ترک کرده اید ، یک سیگاری شدید محسوب می شوید.
- برای تعیین میزان بسته در سال ، تعداد بسته های سیگاری خود را در روز بر تعداد سال های سیگار کشیدن ضرب کنید. بنابراین اگر شما به مدت 20 سال دو بسته سیگار می کشید ، سال بسته شما 40 سال است. همچنین می توانید از یک ماشین حساب آنلاین برای تعیین زمان بسته بندی سیگارها ، پیپ ها و سیگارها استفاده کنید:
مرحله 5. در مورد غربالگری سایر سرطان ها با پزشک خود صحبت کنید
از آنجا که چندین نوع سرطان هیچ دستورالعمل مشخصی ندارند ، باید عوامل خطر خود را با پزشک خود در میان بگذارید. پزشک شما ممکن است نیاز به غربالگری یا عدم نیاز به شما را توصیه کند. برای سرطان های دهان ، باید از دندانپزشک خود توصیه های غربالگری را درخواست کنید. به طور کلی ، از پزشک خود بپرسید که آیا باید تحت غربالگری قرار بگیرید:
- سرطان پروستات
- سرطان آندومتر (رحم)
- سرطان تیروئید
- لنفوم
- سرطان بیضه
قسمت 3 از 3: آزمایش خطر ژنتیکی
مرحله 1. با پزشک خود صحبت کنید
همه افراد برای تعیین خطر ابتلا به سرطان نیاز به آزمایش ژنتیک ندارند. اگر احساس می کنید از دانستن خطر ژنتیکی خود برای ابتلا به سرطان سود می برید ، با پزشک خود مشورت کنید و مطمئن شوید که پزشک از تمام سابقه خانوادگی و شخصی شما مطلع است. پزشک (و مشاور ژنتیک) می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا خطر پزشکی شخصی برای سرطان وجود دارد و آیا منطقی است که خودتان را برای ژن های مسئول آزمایش دهید.
بسیاری از سرطان هایی که می توانند از نظر ژنتیکی مورد آزمایش قرار گیرند نسبتاً نادر هستند ، بنابراین مهم است که در مورد اینکه آیا انجام این آزمایش برای شما منطقی است یا خیر بحث کنید
مرحله 2. خطرات و مزایای آزمایش ژنتیک را بسنجید
از آنجا که آزمایش ژنتیک می تواند تعیین کند که آیا شما در معرض ابتلا به سرطان هستید ، می تواند در تصمیم گیری در مورد تعداد دفعات انجام معاینات فیزیکی و غربالگری مفید باشد. اما ، توجه داشته باشید که آزمایش ژنتیک می تواند پاسخ های کمی بدهد ، اشتباه خوانده شود و استرس و اضطراب ایجاد کند. همچنین می تواند هزاران دلار هزینه داشته باشد. بسیاری از شرکت های بیمه ملزم به پوشش آن نیستند ، بنابراین با ارائه دهنده بیمه خود مشورت کنید تا ببینید چه مقدار قبض را باید بر عهده بگیرید. متخصصان توصیه می کنند که آزمایش ژنتیک را انجام دهید:
- شما یا خانواده تان بیشتر در معرض ابتلا به سرطان خاصی هستید
- این آزمایش به وضوح می تواند وجود یا عدم وجود تغییرات ژنتیکی را نشان دهد
- نتایج به شما کمک می کند تا مراقبت های پزشکی آینده را برنامه ریزی کنید
مرحله 3. تشخیص دهید کدام سرطان ها دارای آزمایش ژنتیک هستند
آزمایش برای شناسایی ژن های مسئول بیش از 50 نوع سندرم سرطان ارثی در دسترس است. بدانید که اگر آزمایش ژن مسئول نوع خاصی از سرطان مثبت باشد ، به این معنی نیست که به آن سرطان مبتلا می شوید. سندرم های سرطان زیر می توانند مربوط به ژن های قابل غربالگری باشند:
- سرطان ارثی سینه و سندرم سرطان تخمدان
- سندرم لی فرامنی
- سندرم لینچ (سرطان کولورکتال غیر پولیپوز ارثی)
- پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی
- رتینوبلاستوما
- نئوپلازی غدد درون ریز نوع 1 (سندرم ورمر) و نوع 2
- سندرم کاودن
- سندرم فون هیپل-لینداو
مرحله 4. آزمایش ژنتیک را انجام دهید
اگر شما هر دو معتقد هستید که از این آزمایش سود می برید ، پزشک می تواند آزمایش ژنتیک را درخواست کند. شما باید یک نمونه کوچک از بافت بدن یا مایع (مانند خون ، بزاق ، سلول های داخل دهان ، سلول های پوست یا مایع آمنیوتیک) بدهید. این نمونه به آزمایشگاه ارسال می شود که نمونه شما را تجزیه و تحلیل کرده و نتایج را به پزشک شما ارسال می کند.
در حالی که امکان استفاده از خدمات آزمایش ژنتیک آنلاین وجود دارد ، بهتر است با پزشک یا مشاور ژنتیک خود همکاری کنید تا بتوانید اطلاعات دقیق و شخصی دریافت کنید
مرحله 5. نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید
اگر غربالگری ژنتیکی شما برای نوع خاصی از سرطان مثبت شود ، پزشک یا مشاور ژنتیک با شما در مورد غربالگری بیشتر یا گزینه های پیشگیرانه مشورت می کند. مشاوران ژنتیک نیز آموزش دیده اند تا حمایت عاطفی ارائه دهند و شما را با گروه های حمایتی و سایر منابع در ارتباط قرار دهند.
