به عنوان والدین کودک مبتلا به اوتیسم (یا هر کودکی در این مورد) ، سازماندهی تعطیلات خانوادگی می تواند اعصاب خردکن باشد. ممکن است نگران سقوط های احتمالی ، مشکلات مربوط به تنظیمات جدید و افراد دیگر و سایر مشکلات احتمالی باشید. با این حال ، با برنامه ریزی قبلی ، شما ، فرزند خود و کل خانواده می توانید تعطیلات سرگرم کننده ای داشته باشید.
مراحل
قسمت 1 از 3: آماده شدن برای سفر
مرحله 1. فرزند خود را بشناسید
کودکان اوتیستیک بر اساس یک روال معمول و قابل پیش بینی پیشرفت می کنند. تعطیلات فاصله ای از روال عادی است که می تواند ناراحت کننده و گیج کننده باشد ، به ویژه اگر فرزند شما در مکانی ناآشنا باشد. بنابراین ، فعالیت هایی را در نظر داشته باشید که می دانید فرزند شما از آن لذت خواهد برد. اگر فرزند شما از هیجان پارک های تفریحی لذت می برد ، این ممکن است بهترین گزینه شما باشد. اگر فرزند شما به سادگی از استراحت در ساحل یا گشت و گذار در مکانی مانند کوهستان لذت می برد ، پس با یکی از این مقاصد بروید. هر کجا که می روید ، به یاد داشته باشید که مهم این است که فعالیت هایی را انتخاب کنید که فرزند شما دوست داشته باشد.
- توانایی ها و نیازهای فرزند خود را نیز در نظر داشته باشید. به عنوان مثال ، اگر آنها با کنترل حرکتی یا حساسیت بیش از حد حسی دست و پنجه نرم می کنند ، کمپ زدن در چادر و سفر ماهیگیری ممکن است برای آنها ناراحت کننده تر از لذت بخش باشد.
- نکات ایمنی را به خاطر بسپارید. به عنوان مثال ، اگر فرزند شما مرتباً سرگردان می شود ، هتلی رزرو کنید که قفل درب آن امکان دسترسی ندارد ، یا راهی آسان برای دسترسی به آنها (مانند تلفن همراه برای بچه های بزرگتر) داشته باشید.
- اگر فرزند شما به اندازه کافی بزرگ است ، او را در برنامه ریزی لحاظ کنید. آنها می خواهند چه کار کنند؟ فکر می کنند چه چیزی برای آنها خیلی سخت خواهد بود؟ چه چیزی به آنها در تعطیلات یا سفر کمک می کند؟
مرحله 2. در مورد تعطیلات با فرزند خود صحبت کنید
تصاویر و فیلم های مقصد خود را به آنها نشان دهید و حتی با هم در اینترنت جستجو کنید. این به فرزند شما کمک می کند تا بداند چه انتظاری دارد. این کار را زودتر از حداقل دو هفته قبل انجام دهید تا به فرزندتان زمان کافی بدهید تا با مقصد تعطیلات خود با شما آشنا شود.
- به آنها اطلاع دهید که چگونه به آنجا خواهید رسید. اگر هواپیما است ، تصاویری از ظاهر داخل هواپیما را به آنها نشان دهید. اگر خودروی شخصی شما است ، آن را نیز به آنها اطلاع دهید.
- آن را در تقویم علامت گذاری کنید و در جایی قرار دهید که بتوانند آن را ببینند. اگر آنها خیلی کوچک هستند و نمی توانند زیاد بخوانند ، هر زمان که درباره آن کنجکاوی نشان دادند ، آن را با صدای بلند توضیح دهید.
- به فرزند خود در مورد قسمتهایی که دوست دارند بگویید - به عنوان مثال ، اگر علاقه خاصی به زنجبیل دارند ، در مورد آکواریومی که قرار است بروید به او بگویید.
مرحله 3. از داستانهای اجتماعی ، کتابهای تصویری و برنامه های بصری برای توضیح قسمتهایی که برای آنها جدید است استفاده کنید
اگر فرزند شما به تعطیلات عادت نکرده است یا برای درک همه اتفاقات کوچک است ، می توانید از داستان ها برای توضیح آنها استفاده کنید. به دنبال کتاب های بچه گانه باشید که نوع سفری که دارید (هواپیما ، سفر جاده ای و غیره) و هر قدم در طول مسیر را شرح دهد.
- سعی کنید یک برنامه سفر ساده با کلمات و تصاویر تهیه کنید تا فرزند شما بتواند برنامه را در طول سفر دنبال کند. حتی می توانید از کودک بخواهید "برنامه زمانبندی" را بازی کند و از او بخواهید نمودار را بخواند تا به شما بگوید در آینده چه می آید!
- ممکن است بخواهید مواردی را که در طول سفر با آنها مواجه می شوید تمرین کنید ، مانند انتظار در صف. برخی از فرودگاهها حتی غربالگری های امنیتی را نیز ارائه می دهند.
مرحله 4. قبل از سفر به همه شرکتهای هواپیمایی ، فرودگاهها و هتلهایی که کودک شما اوتیسم دارد هشدار دهید
بسیار مودب باشید و از مطالبه هر چیزی اجتناب کنید ، اما اگر اقامتگاه هایی وجود دارد که می دانید به شما کمک می کند ، در صورت موجود بودن آنها بپرسید. تماس قبل از موعد برای هماهنگی هرگونه اقامتی که فرزند شما ممکن است نیاز داشته باشد ، از این اتفاق جلوگیری می کند. اگر چیزی مانند ارائه مکان خاص صندلی یا اولویت سوار شدن کمک کند ، اکثر شرکتها خوشحال خواهند شد که به شما کمک کنند.
- اگر با هواپیما سفر می کنید ، اغلب گزینه هایی وجود دارد که می توانند از امنیت فرودگاه جلوگیری کنند. به عنوان مثال ، TSA به کودکان معلول زیر 12 سال اجازه می دهد تا تحت مراقبت قرار گیرند و نوجوانان اوتیستیک می توانند بدون جدا شدن از همراهان سفر خود از امنیت برخوردار شوند.
- اکثر خطوط هوایی برای مسافران دارای معلولیت از گزینه ویژه پیش سوار استفاده می کنند. این به شما امکان می دهد قبل از اکثر مسافران دیگر سوار هواپیما شوید و بتوانید فرزند خود را مستقر کنید.
- هتل ها و اردوگاه ها نیز ممکن است بتوانند محل اقامت ارائه دهند. به عنوان مثال ، اگر فرزند شما به سر و صدا حساس است ، ممکن است بتوانید در اتاقی در منطقه ای آرامتر از هتل بمانید.
نکته:
قبل از نیاز به اقامت بپردازید. آمادگی ، خطر سقوط یا تعطیلی را کاهش می دهد.
مرحله 5: از پزشک خود نامه بگیرید و ناتوانی فرزند خود را توضیح دهید
اگر در حال پرواز هستید و هرگونه مشکل امنیتی در فرودگاه وجود دارد یا اگر به یک شهربازی می روید ، این امر به شما کمک می کند ، زیرا برخی از شهربازی ها دارای خدمات معلولیت هستند یا صف هایی برای بازدیدکنندگان معلول در نظر گرفته شده است.
ممکن است بخواهید برای فرزند خود شناسه پزشکی بگیرید ، مانند گردنبند ، دستبند یا وصله برای کوله پشتی او ، تا دیگران بدانند فرزند شما اوتیسم دارد. (شامل نام و شماره تلفن شما در آن نیز در صورتی که فرزند شما بسیار کوچک است یا نمی تواند به طور قابل اعتماد ارتباط برقرار کند ، ضروری است.)
مرحله 6. برای استراحت در طول روز برنامه ریزی کنید ، تا آنجا که ممکن است به روال عادی کودک خود نزدیک شوید
این به کودک شما کمک می کند تا از وقفه های زیاد در برنامه معمول خود جلوگیری کند و به تکرار برنامه شما کمک می کند ، زیرا این یکی دیگر از مواردی است که کودکان اوتیسم در آن رشد می کنند.
- برنامه ای برای استراحت در هتل خود بین انتقال دهید. این می تواند به فرزند شما (و سایر کودکان) کمک کند تا دنده ها را عوض کرده و کمی آرامش پیدا کند.
- سعی کنید فعالیتها را در اولویت قرار دهید. کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است با گذر زمان بیشتر طول بکشد ، به ویژه پس از یک روز خسته کننده یا پرحادثه ، بنابراین ممکن است نتوانید همه آنچه را در سفر برنامه ریزی کرده اید انجام دهید. اگر کارهایی وجود دارد که همه اعضای خانواده شما واقعاً می خواهند انجام دهند ، آن فعالیت ها را در یک روز و زمانی برنامه ریزی کنید که کودک اوتیسم شما کمتر تحت فشار یا خسته شود.
- اگر کودکتان روز خوب یا بدی دارد ، از تغییر برنامه در سفر نترسید.
مرحله 7. نیازهای دیگر فرزندان خود را در نظر بگیرید
بردن بچه ها به تعطیلات خانوادگی می تواند یک چالش باشد ، اوتیسم یا نه. آیا فرزندان دیگر شما نیاز خاصی برای مراقبت از کودک نوپایی دارند که به چرت زدن نیاز دارد ، درون گرا که به زمان زیادی از خواب نیاز دارد ، نوجوانی که هنگام گرسنگی عصبانی می شود؟ چگونه می توانید در مورد این نیازها برنامه ریزی کنید؟
قسمت 2 از 3: بسته بندی و مسافرت
مرحله 1. اجازه دهید فرزندتان در بسته بندی وسایل خود به شما کمک کند
به این ترتیب ، آنها می توانند مطمئن شوند که هر مورد مهمی که دوست دارند پشت سر گذاشته نشود. هنگامی که در حال بسته بندی هستید ، مورد را به آنها نشان دهید و به آنها بگویید ، بنابراین از این طریق آنها می توانند مطمئن شوند که اقلام مورد علاقه آنها در همه چیز وجود دارد.
- هنگامی که در حال جمع آوری وسایل خود هستید ، اگر از فرزندتان بخاطر رفتار خوب او لذت می برید یا در صورت نیاز به دریافت آن ، چند وسیله تقویتی ملموس برای او بیاورید.
- زمان زیادی را برای جمع آوری وسایل روز قبل اختصاص دهید. به این ترتیب ، این روند با استرس کم انجام می شود و شما زمان زیادی برای به خاطر سپردن همه چیز خواهید داشت.
مرحله 2. وسایل مناسب حسی را همراه داشته باشید
شرایط ناآشنا و استرس زا مانند مسافرت می تواند تحمل محرک های حسی را برای فرزند شما سخت کند. اگر فرزند شما نسبت به محرک ها حساس است ، مواردی را که با آنها آشنایی دارد همراه داشته باشید تا احساس غرق شدن نکند. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- لباس راحت
- ملافه
- لوازم بهداشتی
- حوله
- ابزارهای حسی (هدفون ، عینک آفتابی و غیره)
نکته:
اگر تعطیلات شما نیاز به لباس های مخصوص آب و هوا دارد ، مانند مایو یا لباس های برفی ، زمانی را برای کودک خود بگذارید تا از این لباس ها مطمئن شود که هنوز هم مناسب است و راحت است. سعی کنید در صورت امکان از خرید لباس های جدید اجتناب کنید ، زیرا ممکن است برای کودک شما طاقت فرسا باشد.
مرحله 3. در نظر بگیرید که چه چیزی کودک شما را آرام می کند
اگر فرزند شما دچار استرس است ، آیا از اسباب بازی های محرک ، مطالعه ، بازی با حیوانات پر شده ، صحبت در مورد علایق خاص خود یا چیزهای دیگر لذت می برد؟ مواد را بر این اساس آماده کنید ، تا کودک آرام شود و در صورت نیاز حواس او را پرت کند.
مرحله 4. یک کیسه وسایل ضروری را در دست داشته باشید
این کیف می تواند چیزهایی را در خود نگه دارد که همه فرزندان شما را در هنگام ماشین سواری ، هواپیما یا قطار مشغول کند.
- میان وعده های آسان و فساد نشدنی (میله گرانول ، مخلوط دنباله ، کراکر)
- اگر در فرودگاه نیستید ، نوشیدنی بخورید
- اسباب بازی های تنگ
- اشیاء راحت (به عنوان مثال پتو امنیتی)
- فعالیتهایی مانند کتابهای داستان ، کتابهای صوتی و کتابهای رنگ آمیزی
- AAC ، اگر کودک اوتیستیک شما از آن استفاده می کند
- تمیز کردن دستمال و دستمال/دستمال برای نشت
مرحله 5. در زمان سفر ، وقت اضافی بگذارید
اگر از جایی به مکان دیگر عجله می کنید ، ممکن است فرزند شما دچار استرس شود یا برای حل هرج و مرج دچار مشکل شود. زمان اضافی را برای سفر اختصاص دهید تا در پارکینگ ها ، ساختمانها یا امنیت فرودگاه عجله نکنید - این کار را برای فرزند شما راحت تر می کند (و استرس شما را نیز کاهش می دهد!).
مرحله 6. در طول اتومبیل سواری طولانی استراحت کنید
برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم هنگام رانندگی طولانی با ماشین دچار سرگیجه یا بیماری می شوند و برخی دیگر ممکن است بیقراری کرده و نیاز به حرکت داشته باشند. قبل از عزیمت به سفر ، مکان هایی را پیدا کنید که می توانید در آنها توقف کنید - مانند ایستگاه های استراحت ، پارک ها یا مناطق دیگری که به شما امکان توقف می دهند - و به صورت دوره ای توقف کنید ، بنابراین فرزند شما این شانس را دارد که از ماشین پیاده شود.
در صورت لزوم ممکن است بتوانید کنار جاده حرکت کنید ، اما سعی کنید مکانهای مشخصی را برای توقف زودتر ترسیم کنید
نکته:
اگر فرزند شما به تحریک بیشتر نیاز دارد ، وسایل حسی یا اسباب بازی های فعال (مانند توپ های ورزشی یا طناب زدن) را در ماشین نگه دارید تا بتواند در زمان استراحت کمی از وقت خود را بگذراند.
مرحله 7. مکانهای آرام برای انتظار پیدا کنید
هنگام مسافرت ، ممکن است در مکان های پر هرج و مرج یا پر سر و صدا ، مانند فرودگاه ها یا رستوران ها قرار بگیرید. یافتن جایی که شلوغی کمتری دارد و نشستن کودک به پشت به دیوار می تواند به او در کنار آمدن با هرج و مرج کمک کند.
برخی از فرودگاهها ممکن است اتاقهای جداگانه یا حتی اتاقهای حساس برای مسافران معلول داشته باشند. بررسی کنید آیا فرودگاه شما دارای یک فرودگاه است یا خیر
مرحله 8. با یک هدیه کوچک برای هر کودک این روند را آسان کنید
گاهی اوقات ، داشتن یک مورد جدید برای کاوش و بازی با آن ، مقابله با استرس سفر را آسان تر می کند. یک اسباب بازی یا فعالیتی بخرید که می دانید فرزند شما از آن لذت خواهد برد: کتابهای جدید برای خواندن ، کتاب رنگ آمیزی برای کشیدن ، موسیقی برای پخش کننده MP3 آنها ، نخ نرم برای قلاب بافی و غیره. در صورت امکان ، چیزی را پیدا کنید که مربوط به علایق خاص آنها باشد.
این مورد جدید می تواند آنها را در سفرهای اتومبیل یا هواپیما مشغول کند
قسمت 3 از 3: اوقات خوشی را سپری کنید
مرحله 1. نیازهای اعضای خانواده را در اولویت قرار دهید
نیازهای یک فرد (نیازهای حسی ، نیاز به غذا ، نیاز به خواب و …) را بر خواسته های دیگر اعضای خانواده ترجیح دهید. اگر نیازهای کسی برآورده نشود ، گذراندن اوقات خوب دشوار است. ابتدا همه نیازها را برآورده کنید ، و سپس همه آماده سرگرمی خواهند بود.
این امر در مورد اعضای خانواده اوتیسم و غیر اوتیسم صدق می کند
مرحله 2. از جدایی نترسید
اگر این باعث شود که نیازهای همه برآورده شود و مردم را خوشحال نگه دارد ، به گروه ها تقسیم می شود. تلفن های همراه را در هر دو گروه نگه دارید و مکانی برای ملاقات تعیین کنید که به راحتی قابل مشاهده باشد.
- به عنوان مثال ، اگر پسرتان غرق شده است و نیاز به استراحت دارد ، در حالی که دخترتان می خواهد سوار غلتک شود ، شاید همسرتان بتواند پسرتان را به استراحت برساند و نیم ساعت دیگر با هم ملاقات کنند.
- به عنوان مثال ، اگر شوهر شما بسیار خسته است و به استراحت نیاز دارد و دخترتان مشتاق بیرون آمدن از خانه و انجام کارهایی است ، شاید بتوانید در حالی که شوهرتان در حال چرت زدن است ، او را شنا کنید.
مرحله 3. برای هر چیزی آماده باشید
چه در حال پرواز باشید و چه در حال رانندگی ، ممکن است تاخیرهایی رخ دهد. بنابراین ، مهم است که چیزهای مزاحم مانند دستگاه پخش MP3 ، میان وعده های مورد علاقه آنها ، یا حتی یک پاک کن یا چیزهای مورد علاقه دیگر که آنها را مشغول می کند بسته بندی کنید.
قبل از خروج از هتل ، از کودک اوتیستیک خود بخواهید اسباب بازی تحریک کننده یا شی مورد علاقه خود را انتخاب کند تا در کیف یا کیف همراه داشته باشد. این می تواند به آنها کمک کند تا آرامش خود را حفظ کنند
مرحله 4. کودکان را تشویق کنید تا نیازهای خود را بیان کنند
اگر فرزند شما می تواند آنچه را که نیاز دارد به شما بگوید (با استفاده از گفتار یا AAC) ، شما اغلب می توانید نیازهای او را قبل از تبدیل شدن به یک بحران برآورده کنید. هنگامی که هر یک از فرزندان شما نیاز خود را بیان می کنند ، زمانی را برای گوش دادن و صحبت در مورد چگونگی برآوردن این نیاز اختصاص دهید.
مرحله 5. به رسمیت شناختن این که به احتمال زیاد ذوب شدن یا تعطیلی رخ می دهد
استرس در سفر و آشفتگی محیط جدید ممکن است کودک شما را مستعد فشار زیاد کند. بنابراین ، برای آنها آماده باشید و تا جایی که ممکن است در صورت وقوع یکی از کارهای معمول خود را انجام دهید.
- فرزند شما احتمالاً قبل از سقوط شروع به نشان دادن علائم استرس می کند - مانند تحریک تحریک آمیز ، ناراحت به نظر می رسد ، منفعل می شود یا پسرفت می کند. این علائم را بشناسید و به فرزند خود کمک کنید تا آنچه را که او را ناراحت می کند ترک کند یا مدیریت کند.
- برنامه خروج داشته باشید شاید یک نفر بتواند کودک را برای پیاده روی در اطراف پارکینگ بیرون ببرد یا جایی آرام بنشیند ، تا بتواند برای آرام شدن وقت داشته باشد.
- همه والدین لحظاتی را تجربه می کنند که فرزندانشان در ملاء عام فریاد می کشند و گریه می کنند. مشکلی نیست. این اتفاق برای همه می افتد.
نکته:
در صورت امکان ، هتل یا اردوگاه خود را در نزدیکی مکانهایی که به آنها رفت و آمد می کنید رزرو کنید. انجام این کار در صورتی که کودک شما دچار بحران شود ، بازگشت به یک مکان آشنا را آسان تر می کند.
مرحله 6. فعالیتهایی را انتخاب کنید که تمام اعضای خانواده از آن لذت ببرند
هنگام برنامه ریزی سفر خود ، فعالیت های مورد علاقه هر یک از اعضای خانواده را در نظر بگیرید. ترجیحات کودک اوتیستیک خود ، ترجیحات خواهر و برادر آنها و ترجیحات بزرگسالان خانواده را در نظر داشته باشید. این تعطیلات برای همه شماست.
مرحله 7. از تعطیلات به شیوه منحصر به فرد خانواده خود لذت ببرید
اشکالی ندارد اگر مانند خانواده سانچز تعطیلات شگفت انگیزی در ساحل نداشته باشید یا به اندازه لزلی در دفتر گوشه ای پول خرج نکرده باشید. این تعطیلات برای خانواده شما است ، نه هیچ کس دیگر. ممکن است کمی متفاوت به نظر برسد ، و اشکالی ندارد. آنچه دارید را بپذیرید ، سرگرمی خود را تعریف کنید و خاطرات خود را بسازید.
نکات
- برخی از مکان های تعطیلات ، مانند پارک های تفریحی ، هفته ها یا ماه های حسی یا دوستدار معلولیت دارند.
- اگر کودک شما سرگردان است ، هنگام تماس با هتل ، قفل های ایمن را درخواست کنید. به این ترتیب ، در شب ، می توانید در را به طور ایمن قفل کنید تا از سرگردان شدن فرزندتان در نیمه شب جلوگیری کنید. برخی از درها دارای زنجیر در بالا هستند که می توانید از آنها استفاده کنید.
- اگر در حال پرواز هستید و کودک شما حرف نمی زند ، اطمینان حاصل کنید که آدامس و/یا آب نبات سفت همراه داشته باشید ، زیرا ممکن است نتواند به شما هشدار دهد که در صورت عدم استفاده از زبان اشاره ، PECS یا ارتباطات دیگر آن را هم در هنگام برخاستن و هم در هنگام فرود به آنها پیشنهاد دهید ، زیرا این مواقع زمانی است که گوشها بیشتر در معرض وصل شدن هستند.
- یک دوره آزمایشی را با اقامت یک شبانه در هتلی در نزدیکی خود یا در خانه دوست انجام دهید. این به شما کمک می کند تا ببینید کودک اوتیستیک شما در برابر خوابیدن در مکانی ناآشنا چگونه واکنش نشان می دهد. این کار را هر چند بار که لازم است تکرار کنید.
- از فرزند خود بخواهید با گفتن اینکه اوتیستیک است ، مانند دستبند ، نوعی شناسنامه داشته باشد. با این حال ، اگر مسائل حسی مانع از انجام این کار می شوند ، آن را به پشت پیراهن یا بند کفش آنها بچسبانید. در شناسنامه ، نام فرزند خود ، تاریخ تولد ، نام و شماره شما و این واقعیت که کودک شما اوتیسم است ، ذکر کنید. این در صورت دور شدن آنها کمک می کند.
- اگر تعطیلات برای فرزند شما موفقیت آمیز بود ، در نظر داشته باشید که سال آینده دوباره به همان مکان بروید. بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم در صورت تکرار رشد می کنند و بازگشت دوباره به همان نقطه به شما کمک می کند. اگر نمی توانید به عقب برگردید ، حتماً عکسها و فیلمهای زیادی برای کودک خود بگیرید تا بتواند از تعطیلات خود خاطرات داشته باشد.
