اگر کودک شما مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) یا بیماری مرتبط با آن تشخیص داده شده است ، ممکن است لازم باشد در نظم دادن به خانه خود مراقب باشید تا او سالم و شاد باشد. خانه باید محیطی آرام و گرم داشته باشد که در آن کودک شما احساس راحتی کند. برای ایجاد یک خانه امن برای کودک مبتلا به اوتیسم ، باید بین حفاظت از ایمنی آنها و حذف منابع تحریک بیش از حد حسی تعادل برقرار کنید. این کار ممکن است کمی طول بکشد ، اما اگر به درستی انجام شود شما و فرزندتان از یک محیط راحت در خانه لذت خواهید برد.
مراحل
قسمت 1 از 3: اجتناب از تحریک بیش از حد حسی
مرحله 1. چراغ های فلورسنت را برداشته و جایگزین کنید
بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم مشکلات حسی شدید با چراغ های فلورسنت دارند. اگر در منزل خود روشنایی فلورسنت دارید ، آن را با لامپ های نرم و گرم یا وسایل غیر فلورسنت جایگزین کنید.
- دلایلی که افراد مبتلا به اوتیسم با چراغ های فلورسنت مشکل دارند بسته به فرد متفاوت است. برای برخی ، این یک اختلال بینایی است. چشمان آنها نسبت به الگوهای نوری و نوری حساس تر است و چراغ های فلورسنت اثر ضربه ای دارند. تصور کنید اگر کسی مدام چراغ ها را خاموش و روشن می کند چقدر اذیت می شوید.
- سایر افراد مبتلا به اوتیسم شنوایی بسیار حساسی دارند و در واقع می توانند صدای جیر جیر چراغ های فلورسنت را به گونه ای بشنوند که بسیار آزاردهنده باشد. فکر کنید مگس یا پشه ای در گوش شما وزوز می زند.
- کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است با سایر چراغ ها نیز مشکل داشته باشند ، به ویژه اگر آنها بسیار خشن یا روشن باشند.
- اگر فرزند شما غیرکلامی است ، به نحوه رفتار او در اتاق های مختلف خانه توجه کنید. به عنوان مثال ، اگر کودک شما در آشپزخانه آشفته به نظر می رسد ، چراغ بالای سر را خاموش کنید و ببینید آیا کودک آرام می گیرد.
- با وجود این ، حتی کودکان اوتیسم نسبتاً ارتباطی ممکن است در گفتن چراغ های اتاق آنها را آزار دهند. آنها ممکن است حتی خودشان متوجه نشوند که چراغها مشکل هستند تا زمانی که آنها را تغییر دهید.
مرحله 2. از محصولات خانگی بدون بو استفاده کنید
بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم با بوی تند آشفته می شوند. حتی بویی که به نظر شما خوشایند است - مانند نرم کننده پارچه - اگر بسیار قوی یا محسوس باشد می تواند آزاردهنده باشد.
- در هر جایی که به طور معمول لوازم تمیز کننده خانگی خود را خریداری می کنید ، می توانید پاک کننده ها و مواد شوینده بدون بو را پیدا کنید.
- به همه بوهای مختلفی که در خانه دارید می اندیشید و در صورت واکنش نامطلوب کودک به آنها یا نشان دادن علائم بیقراری آنها را تنظیم یا حذف کنید.
- حساسیت زیاد به بویایی نیز می تواند باعث واکنش به محصولات مراقبت شخصی مانند شستشوی بدن ، لوسیون ، افترشیو ، ادکلن و عطر شود.
- برخی از کودکان اوتیستیک همچنین ممکن است به موادی که معمولاً در محصولات نظافت منزل و محصولات مراقبت شخصی یافت می شود حساسیت داشته باشند. آلرژی می تواند باعث سردرد و سایر ناراحتی ها شود.
- اگر فرزند شما غیر کلامی است ، ممکن است نتواند به شما بگوید چه اتفاقی می افتد. منبع بوی تند یا شدید را بردارید و ببینید آیا تغییری در رفتار فرزند خود مشاهده می کنید.
مرحله 3. یک روال خانه ساختار یافته ایجاد کنید
کودکان اوتیسم معمولاً به روال عادی پاسخ می دهند ، زیرا می دانند در طول روز چه انتظاری دارند - و چه چیزی از آنها انتظار می رود. یک روال معمول می تواند به کودک اوتیسم کمک کند تا در خانه احساس امنیت بیشتری کند.
- تا حدودی ، این بدان معناست که همه افراد در خانه مجبورند از یک روال معمول پیروی کنند - حداقل زمانی که از طریق چشم کودک اوتیستیک شما مشاهده شود.
- اگر کودک بداند که در طول روز همه کجا خواهند بود ، اضطراب کمتری خواهند داشت.
- این لزوما به این معنا نیست که اگر برای شما م workثر واقع نشد باید برنامه خود را در بلوک های سخت و نیم ساعته برنامه ریزی کنید. با این حال ، سعی کنید همه چیز را در ساعات بیداری کودک به طور عادی روال دهید - به ویژه در رابطه با فعالیتهایی که کودک را درگیر می کند.
- برای مثال ، زمانی را تعیین کنید که خانواده هر شب شام بخورند. اگر به هر دلیلی نیاز دارید از این برنامه منحرف شوید ، کودک اوتیستیک خود را از قبل مطلع کنید و اطلاعات مورد نیاز خود را در اختیار او قرار دهید و برای این اختلال در برنامه معمول خود آماده کنید.
مرحله 4. یک فضای خصوصی برای فرزند خود ایجاد کنید
کودکان مبتلا به اوتیسم به مکانی نیاز دارند که بتواند از دنیایی تحریک آمیز و طاقت فرسا عقب نشینی کند. با کودک خود کار کنید تا این مکان را ایجاد کرده و آن را با چیزهای مورد علاقه خود پر کنید.
- بسیاری از کودکان اوتیستیک جای خود را در اتاق خود دارند ، اما سایر کودکان از قسمت دیگری از خانه ترجیح می دهند.
- هرچه می توانید بکنید تا دسترسی ایمن و راحت کودک به فضای امن او امکان پذیر باشد ، به ویژه اگر در ناحیه ای باشد که به طور بالقوه می تواند آسیب ببیند.
- به عنوان مثال ، برخی از کودکان اوتیسمی ترجیح می دهند از زمین بالاتر باشند. شما می توانید مکانی را برای چنین کودکی در فرود طبقه بالا که مشرف به طبقه پایین است ، ایجاد کنید. سایر کودکان مبتلا به اوتیسم می خواهند زیر چیزها باشند ، بنابراین ممکن است فضایی را زیر میز یا پیشخوان ایجاد کنند.
- یک چادر کوچک در فضای باز یک روش نسبتاً ارزان برای ایجاد یک فضای خصوصی در یک منطقه باز از خانه است که مستعد ترافیک سنگین است.
- هنگامی که فضای خصوصی را برای فرزند خود ایجاد کردید ، سعی کنید به آن یا هر چیزی که در آن است دست نزنید یا به فضا نفوذ نکنید.
مرحله 5. وسایل روزمره خانه را سازماندهی کرده و از بهم ریختگی اجتناب کنید
بیشتر کودکان اوتیسم ترجیح می دهند که چیزها دارای نظم و ترتیب باشند ، اما نحوه سازماندهی چیزهای فرزند شما ممکن است برای شما کاربردی یا مفید نباشد.
- به عنوان مثال ، فرزند شما ممکن است بخواهد همه غذاهای داخل انبار مطابق اندازه جعبه یا قوطی مرتب شوند ، در حالی که شما می خواهید انبار شما بر اساس نوع غذا مرتب شود.
- همه چیز را در خانه مرتب نگه دارید و دلیل روش خاصی از سازماندهی را برای فرزند خود توضیح دهید. ممکن است بگویید "انبار بر اساس نوع غذا ترتیب داده شده است تا مادر بتواند غذاهای مورد علاقه شما را برای شام به راحتی پیدا کند و بداند چه زمانی باید غذای بیشتری بخوریم."
- منظم نگه داشتن چیزها نیز حواس پرتی ها را به حداقل می رساند. بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم در تمرکز در فضایی شلوغ یا پر از اشیاء تصادفی مشکل دارند. از کشوها و سطل های مات برای کاهش شلوغی بصری استفاده کنید.
مرحله 6. منابع نور و صدا را جداگانه نگه دارید
کودکان اوتیسم اغلب تحریک بیش از حد را تجربه می کنند زیرا در حال انجام بیش از حد است و آنها توانایی فیلتر کردن ورودی های حسی مختلف را ندارند. از ورودی های حسی مختلف در خانه خود آگاه باشید و سعی کنید چندین ورودی را همزمان حذف کنید.
- به عنوان مثال ، اگر خانواده در حال تماشای تلویزیون هستند ، شستشو ندهید یا ماشین ظرفشویی را همزمان کار نکنید. درهای دیگر نقاط خانه را که سروصدا وجود دارد ، ببندید.
- وقتی کسی صحبت می کند ، تلویزیون یا استریو را به جای صحبت کردن با صدای دیگر ، بی صدا کنید. کودکان مبتلا به اوتیسم در تشخیص صدا از منابع متعدد مشکل دارند و اگر با سر و صدای پس زمینه صحبت می کنید ممکن است به معنای واقعی کلمه شما را نشنوند.
- همچنین باید سعی کنید از تابش نور از منابع متعدد جلوگیری کنید. به عنوان مثال ، اگر تلویزیون روشن است ، چراغ بالای اتاق را خاموش کنید. هنگامی که هیچ کس در اتاق ها نیست چراغ ها را خاموش کنید.
قسمت 2 از 3: از بین بردن خطرات ایمنی
کودکان اوتیستیک می توانند درباره محیط خود کنجکاو شوند. به خصوص اگر فرزند خردسال دارید ، مهم است که دسترسی به چیزهای بالقوه خطرناک را محدود کنید.
مرحله 1. قفل های ایمنی را روی کابینت ها و کشوها نصب کنید
قفل های ایمنی کودک را با تخفیف یا فروشگاه لوازم خانگی خریداری کنید و از آنها در درها و کشوهای کابینت آشپزخانه و حمام که نمی خواهید کودک اوتیستیک شما وارد آن شود استفاده کنید.
- همچنین ممکن است بخواهید از گیربکس هایی با درها و کشوهای یکسان استفاده کنید تا آنها را محکم نبندد و به طور بالقوه به فرزند شما آسیب نرساند.
- در صورت امکان ، قفل ها را در جایی نصب کنید که کودک نمی تواند به آنها برسد. این ممکن است با بزرگتر شدن کودک دشوارتر شود ، اما امیدوارم با بزرگتر شدن آنها یاد بگیرند که چگونه ایمن باشند.
- همچنین می توانید از علائم به عنوان یادآوری بصری مناطقی از خانه که برای کودک ممنوع است استفاده کنید ، یا اینکه بدون حضور بزرگسال نباید به کودک دسترسی پیدا کرد.
- تصویری روشن و مثبت که می توانید برای علائم خود استفاده کنید پیدا کنید و آنها را در سطح چشم کودک قرار دهید.
مرحله 2. لوازم خانگی را در صورت عدم استفاده از برق جدا کنید
همه کودکان به طور طبیعی کنجکاو هستند ، از جمله کودکان مبتلا به اوتیسم. وسایل برقی مانند سشوار و توسترها در صورتی که به برق وصل و بدون مراقبت باقی بمانند ، می توانند صدمه جدی و خسارت مالی وارد کنند.
- هنگام استفاده از لوازم خانگی احتیاط کنید تا مطمئن شوید که فرزند شما از سر راه خارج شده یا به هر نحوی اشغال شده است.
- هنگامی که وسایل برقی و سایر وسایل برقی به برق متصل هستند ، سیم ها را از راه دور نگه دارید تا به خطر افتادن تبدیل نشوند. شما همچنین می خواهید تارهای آویزان را تماشا کنید ، که کشیدن یا کشیدن آنها وسوسه کننده است.
- از روکش های پریز برق در پریزهایی که استفاده نمی شود برای جلوگیری از چسباندن هر چیزی به فرزند خود استفاده کنید. به کودک خود بیاموزید که بازی با پریزهای برق ایمن نیست ، زیرا می تواند شما را شوکه کند.
مرحله 3. موارد خطرناک را ایمن کنید
همه خانه ها دارای اقلامی هستند که اگر برای آنها بچه ای قائل شود خطرناک است. پاک کننده های خانگی با مواد شیمیایی سمی و اشیاء تیز مانند چاقوهای آشپزخانه باید قفل شوند.
- آنها را در یک جعبه یا ظرف قفل شده در یک قفسه بلند یا منطقه دیگر دور از دسترس کودک خود نگهداری کنید.
- اطمینان حاصل کنید که فرزند شما می داند که این چیزها برای او نیست ، اما همچنین از گذاشتن آنها در جایی که ممکن است فرزند شما وسوسه شود درباره آنها تحقیق کند ، اجتناب کنید.
- از استفاده از وسایل خطرناک در حضور فرزند خود اجتناب کنید ، زیرا ممکن است در صورت مشاهده استفاده از آنها به آنها علاقه بیشتری نشان دهد.
مرحله 4. مبلمان را با دقت مرتب کنید
نحوه چیدمان مبلمان در خانه شما بستگی به رفتار روزمره کودک خاص شما دارد. تا جایی که می توانید رفتارهای مخرب کودک را تطبیق دهید و همچنین از صدمه دیدن او جلوگیری کنید.
- به عنوان مثال ، اگر فرزند شما دوست دارد بدود ، به او فضا بدهید تا در خانه بچرخد بدون اینکه به چیزی برخورد کند یا چیزی را سرنگون کند.
- لبه ها را در گوشه ها و لبه های تیز قرار دهید تا کودک در صورت برخورد با آنها آسیب نبیند. ممکن است بخواهید میزها یا قفسه های شیشه ای را تعویض کنید ، که به راحتی می توانند شکسته شوند.
- مبلمان بلندتری مانند قفسه های کتاب یا کمد را به دیوار وصل کنید تا کودک نتواند آنها را کنار بکشد.
- از قرار دادن اثاثیه در نزدیک پنجره هایی که کودک شما می تواند برای رسیدن به پنجره و بیرون آمدن از آن بالا برود خودداری کنید.
مرحله 5. راه پله ها و مکان های ناامن را با دروازه مسدود کنید
اگر می خواهید فرزند خود را به طور کامل از مناطق خاصی از خانه دور نگه دارید ، یک دروازه کودک می تواند یک راه حل موقت باشد که نشان می دهد منطقه ممنوع است. این دروازه ها از قابلیت جدا شدن کامل برخوردار هستند.
- شما به طور معمول می توانید یک فروشگاه کودک و فروشگاه های زنجیره ای برای بهبود خانه و تخفیف پیدا کنید. همچنین ممکن است بتوانید موارد استفاده شده را در سایت های حراج آنلاین یا حتی در فروش گاراژ محلی پیدا کنید.
- ممکن است بخواهید یک علامت مشابه دروازه هایی که روی درهای کابینت قرار داده اید به دروازه وصل کنید تا به کودک اطلاع دهید که هرچه فراتر از آن دروازه است ، ممنوع است.
قسمت 3 از 3: جلوگیری از سرگردانی فرزند خود
مرحله 1. برای سرگردانی تحت نظارت وقت بگذارید
کودکان اوتیسم به طور طبیعی کنجکاو هستند و ممکن است بخواهند مناطق خاصی از محله را کاوش کنند. اگر آنها علاقه مند به کاوش هستند ، به آنها فرصت دهید تا با نظارت مناسب برای بزرگسالان سرگردان شوند. به این ترتیب ، آنها می توانند کنجکاوی خود را برآورده کرده و در حالی که هنوز هم کسی را برای مراقبت از خود دارند ، از آن لذت ببرند.
- به عنوان مثال ، اگر کودک شما در مورد برخی از جنگل های کنجکاو کنجکاوی می کند ، می توانید او را به پیاده روی آرام در جنگل ببرید تا بتواند به کاوش بپردازد.
- به کودکان مسن تر و مسئولیت پذیرتر می توان پارامترهایی داد. به عنوان مثال ، "شما می توانید در مزرعه کنار رستوران سرگردان باشید تا زمانی که غذا را تمام می کنیم" یا "شما پارک را اداره می کنید و اگر به کتابم احتیاج داشته باشید من با کتابم اینجا هستم".
مرحله 2. حصار حیاط خود را در نظر بگیرید
کودکان اوتیسم اغلب از بازی در فضای باز لذت می برند. شمشیربازی در حیاط شما می تواند مکانی امن و کنترل شده برای بازی در خارج از خانه بدون نگرانی از تهدیدهای خارجی به آنها بدهد.
- برای کار صحیح ، حصار باید منطقه ای را بدون شکاف بزرگ کاملاً محصور کند. هر دروازه ای باید از بیرون قفل شود.
- به خاطر داشته باشید که اگر قصد دارید کل اموال خود را حصار کشی کنید ، معمولاً ابتدا باید یک نظرسنجی را تکمیل کنید تا از مرزهای مناسب بین اموال خود و همسایگان خود اطمینان حاصل کنید.
- اگر در آپارتمان زندگی می کنید یا خانه اجاره می کنید ، حصار کشی حیاط شما ممکن است یک گزینه نباشد. در این مورد ، سعی کنید هر روز وقت بگذارید تا با فرزند خود بیرون بروید تا وسوسه نشود به تنهایی بیرون برود.
مرحله 3. درها و پنجره ها را قفل کنید
بسیاری از والدین نگران هستند که اگر تمام درها و پنجره ها را همیشه قفل نگه دارند ، خانه خود را به زندان تبدیل کنند. با این حال ، انجام این کار می تواند فرزند شما را از سرگردانی دور نگه دارد.
- سعی کنید از قفل هایی استفاده کنید که کودک شما نمی تواند به آنها برسد و خودش آنها را باز کند. این ممکن است به معنای نصب یک قفل اضافی در بالای در یا پنجره ای باشد که کودک شما نمی تواند به آن برسد.
- به خاطر داشته باشید که بسیاری از کودکان اوتیستیک در صورتی احساس راحتی و آرامش بیشتری می کنند که درها و پنجره ها ایمن باشند و بدانند که هیچ کس نمی تواند به داخل یا خارج از خانه برود.
مرحله 4. زنگ هشدار را روی درها و پنجره ها تنظیم کنید
لزوماً نیازی به سیستم امنیتی گران قیمت خانه خود ندارید. یک زنگ ساده روی یک سیم می تواند در صورت باز شدن در یا پنجره به شما اطلاع دهد.
- نکته مهم در مورد این آلارم ها این است که به شما اطلاع دهیم در یا پنجره باز شده است - نه برای ترساندن فرزند شما.
- شما می توانید یک زنگ یا زنگ را فقط در لبه درب آویزان کنید تا هنگام باز شدن در ، آن را برس بکشد. همچنین می توانید یک زنگ را از درب آویزان کنید تا در هنگام جابجایی در به صدا درآید.
مرحله 5. کودک خود را تشویق کنید که در صورتی که تحت فشار قرار گرفته یا ترسیده است به فضای خصوصی خود برود
گاهی اوقات ، کودکان اوتیسم به دلیل عدم توانایی در مدیریت یک موقعیت فرار می کنند. به فرزند خود بیاموزید که می تواند به محل ساکت خود بدود و در آنجا تنها بماند تا در آنجا آرامش داشته باشد. به این ترتیب ، آنها برای یافتن آرامش نیازی به ترک خانه ندارند.
اطمینان حاصل کنید که فضای خصوصی یک پناهگاه باقی می ماند. از آزار کودکان خود در داخل آن خودداری کنید و اجازه ندهید سایر کودکان به فضا نفوذ کنند. اگر کودک وقتی سعی می کند در آنجا آرام شود ، حرف او قطع می شود ، می آموزد که آن مکان آرام نیست و ممکن است سعی کند فرار کند تا جایی خلوت تر پیدا کند
مرحله 6. با همسایگان خود صحبت کنید
به خصوص اگر کودک شما مستعد دور شدن از خانه است ، مهم این است که همه همسایگان شما بفهمند که کودک شما اوتیسم دارد و اگر ببینند که او در محله سرگردان است باید چکار کند.
- به او اطلاع دهید که آیا باید با فرزندتان تماس بگیرید و راه ایمن این کار چیست. اگر فرزند شما غیر کلامی است و با افراد غریبه مشکل دارد ، ممکن است بخواهید به همسایگان خود بگویید که کودک را زیر نظر داشته باشند و به جای نزدیک شدن به خود با شما تماس بگیرند.
- همچنین ممکن است بخواهید در صورت فرار از خانه یا وجود اورژانسی ، مجریان قانون محلی یا آتش نشانی در مورد کودک اوتیستیک خود مطلع شوند.
- اگر فرزند شما غیرکلامی است ، این امر بسیار مهم است. کودکان مبتلا به اوتیسم می توانند در صورت تقاضا یا برخورد متقابل با آنها وحشت زده شوند ، و از ترس می توانند جوش بزنند یا فرار کنند.
