لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که در آن بدن به بافتهای طبیعی حمله می کند. این زمانی اتفاق می افتد که بدن علیه خود آنتی بادی تولید می کند. دو نوع لوپوس وجود دارد: لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) و لوپوس اریتماتوز دیسکوئید (DLE). SLE همانطور که از نامش پیداست یک بیماری سیستمیک است که بسیاری از قسمت های مختلف بدن را درگیر می کند. نوع DLE لوپوس یک بیماری کمتر جدی است که در درجه اول روی پوست تأثیر می گذارد. در حالی که DLE لزوماً برای سلامت کلی خطرناک نیست ، این یک بیماری مزمن پوستی است. هر دو نوع لوپوس الگویی از شعله های دوره ای متناوب با بهبودی را دنبال می کنند. علائم شراره لوپوس شامل خستگی ، درد مفاصل ، سفتی و تورم ، بثورات پروانه ای ، ضایعات روی پوست ، زخم های دهان ، درد قفسه سینه ، اختلال حافظه و تنگی نفس است. یادگیری نحوه مقابله با این علائم می تواند به شما کمک کند تا در طول شعله ور شدن لوپوس راحت تر باشید.
مراحل
روش 1 از 4: استفاده از استراتژی های مراقبت از خود
مرحله 1. به اندازه کافی بخوابید
یکی از علائم شناخته شده بیماری لپوس خستگی است. فردی که از بیماری بیماری لوپوس رنج می برد برای غلبه بر علائم خود و انجام فعالیت های روزانه خود به استراحت کافی نیاز دارد.
- سعی کنید حداقل هشت ساعت در شب بخوابید. با رفتن به رختخواب و بیدار شدن از خواب در هر روز ، خود را وارد یک روال عادی کنید.
- چرت زدن در طول روز نیز می تواند به کاهش خستگی کمک کند.
مرحله 2. قرار گرفتن در معرض نور خورشید را کاهش دهید
بسیاری از شراره های لوپوس در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می شوند. بنابراین ، مهم است که با پوشیدن عینک آفتابی و استفاده از چتر برای محافظت از پوست در برابر نور مستقیم خورشید ، خود را در برابر نور خورشید محافظت کنید.
- اجتناب از تابش مستقیم نور خورشید و کاهش تابش نور خورشید ، به همان سادگی که به نظر می رسد ، می تواند تفاوت فراوانی در شدت و شدت بیماری های ناشی از بیماری لوپوس ایجاد کند.
- همچنین به یاد داشته باشید که قبل از بیرون رفتن ، حتی در روزهای ابری ، از کرم ضد آفتاب با ضریب محافظت در برابر آفتاب حداقل 55 استفاده کنید (اشعه مضر UV می تواند به ابرها نفوذ کند).
- از محافظ آفتاب استفاده کنید و تنها در مواقع ضروری از آفتاب بیرون بروید.
مرحله 3. مدیتیشن را امتحان کنید
استرس می تواند منجر به شعله ور شدن لوپوس شود. از مدیتیشن می توان به عنوان تکنیکی برای آرام کردن بدن و ذهن استفاده کرد. اغلب توسط افرادی که از بیماری رنج می برند برای دستیابی به آرامش جسمانی ، آرامش روانی و تعادل روانی استفاده می شود. برخی شواهد نشان می دهد که مدیتیشن می تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران لوپوس کمک کند. مدیتیشن ذهن آگاهی یک راه ساده و م toثر برای شروع تمرین مدیتیشن روزانه است:
- در یک موقعیت راحت بنشینید ، چه روی صندلی ، پاهای صاف یا زانو زده.
- شروع به توجه به تنفس خود کنید. ذهن شما سرانجام سرگردان می شود. هنگامی که ذهن خود را سرگردان می کنید ، توجه خود را به تنفس خود برگردانید.
- متوقف نشوید و افکار خود را قضاوت نکنید.
- این روند را برای مدت کوتاهی ادامه دهید ، مثلاً اگر برای اولین بار آن را امتحان می کنید پنج دقیقه. این تمرین را مکرر ، حداقل یک بار در روز تکرار کنید. با شروع مدیتیشن ذهن آگاهی به طور منظم ، در صورت تمایل می توانید طول جلسات را به تدریج افزایش دهید.
مرحله 4. به طور منظم ورزش متوسط انجام دهید
ورزش برای سلامتی جسمی شما مفید است و همچنین می تواند به کنترل استرس کمک کند ، که اغلب باعث بروز موج می شود. سعی کنید هر روز 30 دقیقه ورزش متوسط داشته باشید.
- برخی از تمرینات خوب شامل پیاده روی ، دوچرخه سواری ، شنا یا شرکت در کلاس ایروبیک است.
- کاری را انجام دهید که دوست دارید انجام دهید و مناسب سطح آمادگی جسمانی فعلی شما باشد.
مرحله 5. از گروههای زیادی از افراد یا افرادی که بیمار هستند اجتناب کنید
افراد مبتلا به لوپوس بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های ویروسی هستند ، بنابراین بهتر است تا حد امکان از ازدحام زیاد خودداری کنید. همچنین ممکن است بخواهید از افراد در هنگام بیماری برای محافظت از خود دور شوید.
مرحله 6. درگیر فعالیتهایی شوید که راحتی را ایجاد می کنند
لوپوس ممکن است به یک بیماری بسیار دردناک تبدیل شود. با این حال ، چند راه برای تسکین درد و ایجاد راحتی بیشتر در روز وجود دارد. این تکنیک ها همچنین می توانند به کاهش استرس و کاهش خطر ابتلا به شعله ور کمک کنند.
- یکی از این اقدامات راحتی ماساژ خوب است. یک ماساژ خوب می تواند بسیار آرامش بخش و آرامش بخش باشد ، زیرا می تواند هم درد مفاصل و هم درد سیستمیک را تسکین دهد.
- به ماساژور مراجعه کنید ، خود ماساژ دهید یا از یکی از اعضای خانواده یا دوستان بخواهید که ناحیه دردناک را برای شما ماساژ دهد.
- از گرما درمانی استفاده کنید. یکی دیگر از راه های کاهش درد و افزایش راحتی استفاده از گرما است. به عنوان مثال ، دوش آب گرم یا حمام گرم می تواند درد سیستمیک را کاهش دهد. برای درد موضعی ، یک حوله داغ یا یک کمپرس گرم را می توان بر روی مفصل یا ناحیه آسیب دیده قرار داد.
- مطمئن شوید کمپرس داغ یا حوله داغ پوست را نمی سوزاند. در صورت گرم بودن یک حوله خشک را در اطراف کمپرس داغ قرار دهید.
- گرما با افزایش گردش خون در محل درد به تسکین درد کمک می کند.
روش 2 از 4: درمان برافروختگی لوپوس با داروها
مرحله 1. کورتیکواستروئیدها را مصرف کنید
کورتیکواستروئیدها داروهایی هستند که التهاب را کاهش می دهند. آنها همچنین می توانند درد مفاصل ، التهاب ناشی از بثورات و سردرد را کاهش دهند. دوزهای پایین کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا موضعی اغلب به عنوان وسیله ای برای مدیریت موارد لوپوس که شامل سیستم های اصلی ارگان نمی شود ، ارائه می شود.
پزشک شما می تواند کورتیکواستروئید و دوز مناسب را برای درمان بیماری لوپوس تجویز کند. از پزشک خود در مورد عوارض جانبی احتمالی کورتیکواستروئید که او توصیه می کند و نحوه مدیریت آنها بپرسید
مرحله 2. از NSAID ها استفاده کنید
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم می توانند به دردی که در طول شعله های لوپوس احساس می شود کمک کنند. با این حال ، بیماران مبتلا به لوپوس بیشتر مستعد ابتلا به عوارض ناشی از مصرف NSAIDs (از جمله فشار خون بالا و اختلال عملکرد کلیه) هستند ، بنابراین قبل از شروع این روش درمانی را با پزشک خود در میان بگذارید.
مرحله 3. سرکوب کننده های سیستم ایمنی را امتحان کنید
برای بیماری های شدید بیماری لوپوس ، می توان از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده کرد. در بیماری لوپوس ثابت شده است که سیستم ایمنی بدن به سلول های بدن حمله می کند. داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی می توانند این واکنش ایمنی بدن را کاهش داده و اثرات آن را کاهش دهند.
مرحله 4. داروهای ضد مالاریا مصرف کنید
در برخی موارد لوپوس ، داروهای ضد مالاریا می توانند برای درمان درد مفاصل ، بثورات ، خستگی و سایر علائم جرقه استفاده شوند. پزشک شما می تواند تعیین کند که آیا داروهای ضد مالاریا مانند هیدروکسی کلروکین سولفات و کلروکین فسفات ممکن است به شما تسکین دهد. او همچنین می تواند در مورد عوارض جانبی احتمالی بحث کند که شامل موارد زیر است:
- مشکلات گوارشی مانند معده ، تهوع ، استفراغ و اسهال
- سردرد و/یا سرگیجه
- تاری دید
- مشکل خواب
- خارش
روش 3 از 4: استفاده از داروهای جایگزین
مرحله 1. قبل از شروع هرگونه درمان جایگزین با پزشک خود مشورت کنید
تحقیقات در مورد بیماری لوپوس هنوز ادامه دارد و اطلاعات زیادی در مورد این بیماری وجود دارد که هنوز با شواهد علمی ناشناخته و تایید نشده است. به همین دلیل ، تعدادی از درمان های سنتی و جایگزین وجود دارد که ممکن است به کاهش بیماری های لوپوس کمک کند ، حتی اگر هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته باشند. با این حال ، شما باید قبل از شروع هر کدام از این درمان ها با پزشک خود مشورت کنید.
- پزشک شما باید در مورد تمام درمانهایی که استفاده می کنید مطلع باشد تا بتواند م careثرترین برنامه مراقبت را برای شما ارائه دهد.
- پزشک شما همچنین می تواند عوارض جانبی یا عوارض احتمالی استفاده از روش درمانی جایگزین را بر اساس مورد و علائم خاص شما به شما بگوید.
مرحله 2. مکمل های دهیدروآپی اندروسترون (DHEA) مصرف کنید
این نوع دارو ، یک استروئید آندروژنتیک ضعیف ، می تواند علائم لوپوس را تثبیت کند ، زیرا مطالعات رابطه معکوس بین سطح آندروژن در بدن و پیشرفت لوپوس را نشان داده است. از پزشک خود بپرسید که آیا این درمان برای مورد شما مناسب است و در مورد عوارض جانبی احتمالی (مانند جوش های پوستی شبیه آکنه).
مرحله 3. بذر کتان را به رژیم غذایی خود معرفی کنید
تخم کتان ماده ای است که تصور می شود التهاب را کاهش می دهد. برخی نشانه ها وجود دارد که ممکن است به عملکرد کلیه در برخی بیماران مبتلا به لوپوس کمک کند (کلیه ها اندام هایی هستند که بیشتر تحت تأثیر لوپوس قرار دارند).
- سعی کنید دانه های کتان را به غلات یا آب گوجه فرنگی یا پرتقال اضافه کنید.
- همچنین می توان دانه های کتان را به شکل روغن دانه کتان مصرف کرد. دوز توصیه شده روزانه (معمولاً فقط یک یا دو قاشق چایخوری) را می توان با آب مصرف کرد یا با سالاد مخلوط کرد.
مرحله 4. روغن ماهی مصرف کنید
روغن ماهی همچنین می تواند برای درمان شراره های لوپوس استفاده شود. مطالعات اخیر کاهش احتمالی شراره لوپوس را در افرادی که به طور منظم روغن ماهی مصرف می کنند ، نشان داده است. روغن ماهی حاوی امگا 3 است که می تواند به کاهش التهاب کمک کند.
- روغن ماهی معمولاً به شکل کپسول خوراکی مصرف می شود.
- با پزشک خود در مورد میزان روغن ماهی که باید هر روز مصرف کنید ، بر اساس وضعیت سلامتی خود صحبت کنید.
مرحله 5. رژیم ضد التهابی را دنبال کنید
از آنجا که لوپوس یک بیماری التهابی است ، رژیم غذایی که التهاب را کاهش می دهد مهم است. به میوه ها ، سبزیجات ، پروتئین ها و سایر غذاهایی که باعث التهاب نمی شوند و از غذاهایی که باعث التهاب می شوند اجتناب کنید.
از سبزیجاتی که شامل فلفل ، بادمجان ، گوجه فرنگی و سیب زمینی سفید است خودداری کنید. این غذاها حاوی سولانین هستند که باعث التهاب و درد می شود
مرحله 6. با گیاهی به نام گون آزمایش کنید
گون (Astragalus membranaceus) گیاهی است که می توان از آن برای کاهش سیستم ایمنی بیش فعال در بیماران مبتلا به لوپوس استفاده کرد.
ریشه گون را چند دقیقه در آب می جوشانند تا چای دم کرده درست شود
روش 4 از 4: جلوگیری از شعله ور شدن در آینده
مرحله 1. در صورت امکان از مصرف قرص های ضد بارداری خودداری کنید
قرص های ضد بارداری ممکن است باعث شعله ور شدن لوپوس و همچنین افزایش خطر ابتلا به لوپوس شوند. اگر از نظر جنسی فعال هستید ، با پزشک خود در مورد جایگزین های جلوگیری از بارداری صحبت کنید.
مرحله 2. یاد بگیرید که شعله ور شدن آینده را تشخیص دهید
بیماری لوپوس در هر فرد متفاوت است و علائم متفاوتی دارد. با گذشت زمان ، ممکن است متوجه شوید که یک علامت خاص ، مانند خستگی غیرمعمول یا بثورات پوستی ، در موارد شما با شعله ور شدن همراه است. هنگامی که سیگنال های شعله ور شدن آینده را تشخیص دادید ، می توانید از قبل برای کاهش شدت آن اقدام کنید. به عنوان مثال ، اگر سیگنال شما از خسارت ناشی از خستگی است ، به محض اینکه احساس خستگی کردید ، استراحت بیشتری داشته باشید ، زیرا ممکن است شعله ور شدن را کاهش دهد.
مرحله 3. درک کنید که عفونت ها می توانند باعث شعله ور شدن لوپوس شوند
در صورت ابتلا به هر نوع عفونت ، احتمال ابتلا به بیماری لوپوس افزایش می یابد. این به این دلیل است که عفونت های ویروسی یا باکتریایی به سیستم ایمنی حمله می کنند. این حمله می تواند باعث شعله ور شدن شود.
- بهداشت شخصی خود را رعایت کنید.
- دستهای خود را به طور مکرر بشویید تا از انتشار میکروارگانیسم هایی که به طور بالقوه می توانند باعث عفونت شوند جلوگیری شود. هنگام شستن دستها باید از آب و صابون استفاده کنید. اگر آب یا صابون در دسترس نیست ، ژل ضد باکتریایی مانند ضد عفونی کننده دست در یک نوبت انجام می شود.
- محیط تمیز را حفظ کنید. در حالی که تمیز نگه داشتن خود مهم است ، نگه داشتن باکتری های محیطی خود نیز برای جلوگیری از تحریک سیستم ایمنی بدن بسیار مهم است. همه سطوح خانه خود را با وسایل تمیز کننده ضد باکتری ، جارو برقی یا فرش های تمیز مرتب تمیز کنید و ملافه و حوله های خود را به طور مرتب بشویید.
- در مورد واکسن آنفولانزا و ذات الریه به روز باشید.
مرحله 4. رژیم غذایی سالم داشته باشید
پیروی از یک رژیم غذایی سالم ممکن است به جلوگیری از افزایش مجدد بیماری در آینده کمک کند. مقدار زیادی غذای کامل مانند میوه ، سبزیجات و پروتئین بدون چربی بخورید. سعی کنید نمک ، چربی و پروتئین حیوانی را به حداقل برسانید. از شیر ، محصولات لبنی و گوشت قرمز نیز اجتناب کنید. همچنین از مصرف کافئین ، مرکبات ، پاپریکا ، نمک ، تنباکو و شکر خودداری کنید.
مرحله پنجم: از نظر جسمی بیش از حد به خودتان فشار نیاورید
استرس فیزیکی ناشی از کار بیش از حد و عدم استراحت می تواند علائم لوپوس را بدتر کرده و باعث شعله ور شدن شود. با این حال ، ورزش منظم متوسط می تواند به کاهش علائم و علائم بیماری کمک کند. سعی کنید سطح فعالیت و زمان استراحت خود را متعادل نگه دارید.
مرحله 6. حمایت عاطفی پیدا کنید
استرس عاطفی اغلب در مواجهه با موقعیتی ایجاد می شود که لزوما نمی دانید چگونه آن را درمان کنید ، از جمله بیماری های طولانی مدت مانند لوپوس. از آنجا که اجتناب از استرس یکی از راه های کاهش بیماری لوپوس است ، یافتن حمایت عاطفی مهم است.
- با یکی از اعضای خانواده یا دوستان مورد اعتماد صحبت کنید. بیان احساسات شما می تواند به کاهش استرس شما کمک کند. محرم شما همچنین ممکن است بتواند بینش ارزشمندی را به شما ارائه دهد.
- با یک درمانگر صحبت کنید که می تواند نکات حرفه ای را در مورد نحوه کار در شرایطی که باعث ایجاد استرس می شود به شما ارائه دهد.
- از پزشک خود در مورد گروههای حمایتی که از افراد دیگر مبتلا به لوپوس ساخته شده است ، اطلاعات بخواهید.
مرحله 7. توجه داشته باشید که مصرف داروی جدید همچنین می تواند باعث شعله ور شدن لوپوس شود
همیشه قبل از شروع یا قطع دارو ، از جمله داروهای گیاهی و مکمل ها ، با پزشک خود مشورت کنید. در مورد داروهایی که ممکن است باعث بدتر شدن وضعیت شما شوند ، با یک متخصص بیماری لوپوس صحبت کنید. داروهایی که عموماً عامل ایجاد شعله لوپوس هستند عبارتند از:
- آنتی بیوتیک های حاوی سولفونامیدها
- برخی از داروهای گیاهی مانند اکیناسه
- قرص های ضد بارداری با دوز بالا
- پنی سیلین
