اگر فردی عصبی هستید که با یک فرد اوتیسم رابطه دارد ، ایده خوبی است که خود را در مورد نحوه عملکرد یک aspie در شرایط مختلف روابطی آموزش دهید ، یا ممکن است از رفتار ظاهراً سرد او آزرده شوید.
مراحل
مرحله 1. انتظار زبان بدن متفاوت را داشته باشید
افراد مبتلا به اوتیسم همیشه تماس چشمی برقرار نمی کنند ، ساکت نمی نشینند یا به شخصی که به او گوش می دهند نگاه نمی کنند. با این حال ، این بدان معنا نیست که آنها توجه نمی کنند. اگر قرار ملاقات شما دارای زبان بدن غیرمعمول است ، اما به شما توجه می کند ، پس به خوبی پیش می رود.
بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم وقتی نیازی به نگاه به چشم شما ندارند بهتر گوش می دهند
مرحله 2. به روشنی و مستقیم معاشقه کنید
آسپی ها همیشه نشانه های ظریف ، از جمله معاشقه ظریف را نمی پذیرند. مستقیم بودن مفید است ، بنابراین آنها در مورد مقاصد شما اشتباه نمی گیرند. در اینجا چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید:
مرحله 3. اکثر افراد مبتلا به AS در واقع نمی خواهند "مورد" قرار بگیرند یا تعریف کنند ، آنها مکالمه هوشمندانه را ترجیح می دهند
- مودب باشید (به عنوان مثال درها را نگه دارید)
- با بیرون آمدن از آنها ابتکار عمل را به دست بگیرید (به عنوان مثال "من فکر می کنم شما بامزه و زیبا هستید ، آیا با من بیرون می روید؟")
مرحله 4. افراد مبتلا به AS تمایل دارند که یک فکر را به طور کامل بیان کنند
بگذارید آنها به جای بی ادبی و وقفه ، کارشان را تمام کنند. قطع مجدد یک فرد مبتلا به AS برای او دشوار است که بتواند به راه خود بازگردد ، بنابراین صبور باشید و گوش دهید.
مرحله 5. مرزهای تاریخ خود را بپرسید
افراد مبتلا به اوتیسم به دلیل مسائل حسی ممکن است از انواع خاصی از لمس و صمیمیت ناراحت شوند. برای اینکه بدانید چه چیزی برای آنها مناسب است ، فقط بپرسید. داشتن یک مکالمه واضح برای بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم آسان است ، و شما درک واضحی از آنچه که شریک زندگی شما دوست دارد ، خواهید داشت.
مرحله 6. به آنها زمان کافی برای پردازش اطلاعات و موقعیت ها بدهید
مرحله 7. آگاه باشید که محیط های پر سر و صدا ، روشن و شلوغ مانند جهنم شخصی خودشان هستند
برای مقابله با تحریک بیش از حد ، آنها باید از این مکان ها اجتناب کنند یا محدودیت زمانی مشخصی برای مدت زمان حضور در آنها داشته باشند.
مرحله 8. افراد مبتلا به AS به روش های متفاوتی نسبت به NT از حالت فشرده سازی خارج می شوند
این می تواند تنها بودن ، خیره شدن به فضا یا تحریک کننده باشد. آنها باید این کارها را انجام دهند و این یک انتخاب نیست - این یک نیاز است.
مرحله 9
- "می خواهی دست هم را بگیریم؟"
- "بوسه چطور؟"
- "هی ، من پشتت هستم. می خواهی بغل کنی؟" (برخی از افراد مبتلا به اوتیسم وقتی از پشت لمس می شوند به راحتی می لرزند.)
مرحله 10. اگر در مورد آنچه که قرار ملاقات شما فکر می کند یا انجام می دهد گیج شده اید ، شفافیت بخواهید
Aspies اغلب می تواند مربوط به گیج شدن در موقعیت های اجتماعی باشد و قرار ملاقات شما خوشحال خواهد شد که آنچه را که در ذهن آنها است به شما بگوید. در اینجا چند نمونه از مواردی است که می توانید بپرسید:
شما زیاد به پنجره نگاه می کنید. آیا چیزی در حال رخ دادن است یا فقط دوست دارید هنگام گوش دادن از پنجره ها به بیرون نگاه کنید؟
مرحله 11. افکار و احساسات خود را واضح بیان کنید
استفاده از زبان بدن می تواند برای یک فرد مبتلا به اوتیسم کار دشواری باشد و ممکن است متوجه نشود که چه اتفاقی می افتد یا کاملا اشتباه حدس بزنند. اگر می خواهید احساسات شما را بشناسند ، ساده ترین راه این است که آنها را با صدای بلند بیان کنید.
- "متأسفم که به شما ضربه زدم. امروز به خاطر آمدن پدرم کمی در تنگنا هستم. شما هیچ اشتباهی نکردید."
- "ای کاش شما قبلاً در مورد جلسه ریاضی امی به من می گفتید. من می خواهم برنامه خود را دوباره تنظیم کنم تا بتوانم در کنارش باشم."
- وقتی گفتی ریش من شبیه ریش هیپستر است احساساتم را جریحه دار کرد."
مرحله 12. به فضای آنها احترام بگذارید و بگذارید آنقدر آرام که لازم است برود
برخی از افراد مبتلا به اوتیسم دوست دارند "فقط" چیزهایی داشته باشند و داشتن یک فرد غریبه یا آشنا در یک منطقه شخصی برای آنها احساس ناراحتی می کند. بگذارید اوضاع به آرامی پیش برود و قبل از آمدن بپرسید.
تصور نکنید که دعوت به خانه آنها به معنای رابطه جنسی است. از آنجا که افراد مبتلا به اوتیسم تمایل دارند به معنای واقعی کلمه فکر کنند ، ممکن است قرار ملاقات شما فکر کند که دعوت در داخل خانه چیزی بیشتر از دعوت داخلی نیست
مرحله 13. قبل از امتحان در مورد رابطه جنسی صحبت کنید
همه افراد ترجیحات و محدودیت های متفاوتی دارند و ترجیحات افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است متفاوت از آنچه شما معمولاً انتظار دارید باشد. برخی مشکلات حسی دارند که این کار را دشوار می کند ، در حالی که برخی دیگر احساسات را افزایش می دهند. با شریک خود صحبت کنید و ببینید او چه احساسی نسبت به آن دارد.
مرحله 14. با دوست خود در مورد نحوه پاسخگویی به مشکلات صحبت کنید
آسپی ها می توانند با احساسات مبارزه کنند ، و ممکن است تمرکز بر حل مشکلات برایشان راحت تر باشد. اگر شریک زندگی شما به گونه ای پاسخ نمی دهد که به شما کمک می کند ، به او بگویید که در عوض به چه چیزی نیاز دارید ، مانند "من می دانم که شما قصد دارید با ارائه مشاوره کمک کنید ، اما در حال حاضر ، من واقعاً نیاز به تخلیه دارم."
- افراد مبتلا به اوتیسم اگر معتقد باشند که به شخص دیگری از نظر جسمی یا احساسی صدمه زده اند ، بسیار ناراحت می شوند. استفاده از عبارت "I" یک راه خوب برای برقراری ارتباط است وقتی کاری را انجام می دهند که به شما آسیب می رساند ، به نحوی که کمتر باعث وحشت آنها می شود.
- از ترس ناراحت کردن احساسات خود ، از بحث و گفتگو خودداری کنید. صادق بودن مهم است ؛ احساسات شما نیز مهم است و قرار شما بهبود می یابد.
مرحله 15. برای شریک خود آماده باشید تا احساسات خود را متفاوت نشان دهد و تجربه کند
آنها ممکن است احساسات خود را (الکسی تایمی) درک نکنند ، و بنابراین کمتر از دیگران احساساتی عمل کنند (به عنوان مثال هنگام مرگ یکی از اعضای خانواده ، غمگین به نظر نمی رسد ، حتی اگر بسیار ناراحت باشند). این بدان معنا نیست که آنها احساسات را تجربه نمی کنند.
- افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است با رویکرد حل مشکل واکنش نشان دهند: آنها می بینند که شما ناراحت هستید و مصمم هستند که آن را حل کنند تا بتوانید خوشحال باشید. آنها ممکن است متوجه نشوند که شما توصیه نمی خواهید ، فقط گوش شنوا دارید.
- افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است بدون احساس ظاهر شوند ، حتی وقتی احساسات عمیقی را تجربه می کنند.
مرحله 16. برای یک بحران آماده باشید
فروپاشی ها ناشی از انفجار استرس انباشته شده است و عمدا انجام نمی شود. اگر این اتفاق افتاد آرام و دلسوزانه واکنش نشان دهید و شریک خود را از موقعیتی که باعث آن شده است دور کنید. کمی نشستن آنها در جایی آشنا برای شما مفید خواهد بود.
- بیرون بردن آنها به مکان ساکت معمولاً کمک کننده است.
- از دست زدن به آنها یا صحبت غیر ضروری خودداری کنید. آنها ممکن است نتوانند آن را اداره کنند
- مواردی را ارائه دهید که معمولاً آنها را آرام می کند (مانند پتو با وزنه ، بغل محکم ، صدای سفید). اگر می گویند نه ، فشار نیاورید. این بدان معناست که آن چیز مفید نخواهد بود
- بگذارید آنها زمان داشته باشند تا بعد آرام شوند.
مرحله 17. از علاقه (های) خاص شریک زندگی خود قدردانی کنید
بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم دارای چند موضوع مورد علاقه (آمار ورزش ، گربه ها ، داستان نویسی) هستند که بسیار به آنها علاقه دارند. اینها راهی عالی برای قلب آنهاست. در مورد موضوع س questionsال بپرسید ، مشارکت کنید (به عنوان مثال خواندن کار آنها یا رفتن به بازی با هم) ، و از آن به عنوان الهام برای هدایای تولد استفاده کنید.
نکات
- تقریباً در هر شرایطی ، کلید بودن با یک Aspie صبر است و استرس نداشتن است.
- عذرخواهی ممکن است به آسانی برای شریک زندگی شما پیش نیاید. با این حال ، مهم است که هرگز به شریک جنسی خود به دلیل اوتیسم شک نکنید و اگر او حرف اشتباهی زده است همیشه با او صادق باشید.
- هرچه شریک زندگی خود را بهتر بشناسید ، بیشتر نحوه احساسات و نحوه نشان دادن احساسات خود را در اختیار خواهید گرفت.
- به یاد داشته باشید که هر فرد مبتلا به اوتیسم متفاوت است. همه این نکات ممکن است در مورد شریک شما اعمال نشود.
- قبل از اینکه به دوستان و اقوام خود درباره اوتیسم خود بگویید ، از شریک خود بپرسید.
- از غافلگیری بپرهیزید. تغییرات برنامه می تواند Aspies را شگفت زده و ناراحت کند ، حتی اگر تغییر چیزی باشد که آنها دوست دارند.
- به نفع نیازهای شریک زندگی خود ، نیازهای خود را انکار ، سرکوب یا نادیده نگیرید - حتی اگر آنها آنها را درک نکنند یا آنها را کاملاً درک نکنند ، این بدان معنا نیست که آنها از کمک به شما در پیگیری خوشبختی خود خوشحال نیستند.
هشدارها
- آنها را مسخره نکنید! آنها نمی توانند به تفاوت های خود کمک کنند. نامیدن آنها به عنوان افراد ترسناک یا ترسو ، حتی به طعنه ، می تواند به احساسات آنها آسیب برساند.
- آسپی ها اغلب مورد آزار و اذیت قرار می گیرند و ممکن است خیلی خوب از خود دفاع نکنند ، مخصوصاً اگر قلدری ظریف باشد. آماده باشید تا برای aspie خود بایستید.
- سعی کنید روز بد خود را با شریک زندگی خود کنار نگذارید ، زیرا افراد اوتیسم با عزیزان عصبانی رفتار خوبی ندارند.
- اگر با هم حرکت می کنید ، به aspie خود اجازه دهید قفسه ها و کشوها را سازماندهی کند.
- ممکن است برای داشتن دوست پسر یا دوست دختر آسپی به شما سختی داده شود ، این امر از افرادی ناشی می شود که اطلاعات کمی در مورد اوتیسم دارند یا هیچ اطلاعی از آنها ندارند یا کسانی که نسبت به افراد مبتلا به اوتیسم تعصب دارند.
- در همین راستا ، برخی از آنها به عنوان Aspie نامیده می شوند ، و برخی دیگر نه. به نظرات آنها در مورد نحوه مراجعه به خود/شرایط احترام بگذارید.
