وقتی یکی از اعضای خانواده شما مبتلا به PTSD باشد ، می تواند بر همه اعضای خانواده تأثیر منفی بگذارد. افراد مبتلا به PTSD نسبت به افراد فاقد PTSD بیشتر دارای مشکلات زناشویی و مسائل مربوط به خشونت خانوادگی هستند. خانواده های آنها با افزایش فشار روانی روبرو هستند و فرزندان آنها اغلب با مشکلات رفتاری دست و پنجه نرم می کنند. شما می توانید با اقدامات پیشگیرانه از مشکلات عاطفی و رفتاری ، حمایت از سلامت خود و دریافت درمان حرفه ای ، با PTSD والدین خود کنار بیایید و خطر بیماری روانی خود را به حداقل برسانید.
مراحل
روش 1 از 3: جلوگیری از پیامدهای منفی
مرحله 1. به مواد مخدر و الکل "نه" بگویید
اگر شما یک نوجوان یا جوان هستید ، ممکن است وسوسه شوید که از الکل و/یا مواد مخدر برای مقابله با PTSD والدین خود استفاده کنید. در صورتی که والدین شما از این مواد استفاده کنند ، ممکن است دسترسی به آنها برای شما آسان باشد. سوء مصرف مواد هم در مبتلایان به PTSD و هم در فرزندان آنها شایع است.
خوددرمانی با الکل و دارو ممکن است به طور موقت به این مشکل کمک کند ، اما این یک راه حل طولانی مدت نیست. در عوض ، به راهبردهای مقابله ای سالم تری مانند روزنامه نگاری ، مراقبت منظم از خود یا صحبت با شخصی که به او اعتماد دارید ، روی آورید
مرحله 2. برای حمایت از دوستان یا بزرگسالان مورد اعتماد استفاده کنید
اگر والدین شما نتوانند از شما دلجویی کنند ممکن است با درد خود احساس تنهایی کنید. تو نیستی. به احتمال زیاد افراد گوناگونی هستند که بیش از حد خوشحال خواهند شد که شانه ای برای گریه کردن به شما بدهند یا گوش شما را برای برآوردن ناراحتی های خود. احساس نکنید مجبورید به تنهایی با این مسئله روبرو شوید. برای حمایت از یک دوست ، خواهر یا برادر بزرگتر ، معلم ، مربی یا مشاور راهنمای مدرسه مراجعه کنید.
ممکن است بگویید: «از زمانی که پدرم از اعزام به خانه برگشت ، دیگر مثل سابق نبود. من واقعاً به کسی نیاز دارم که در مورد آنچه در خانه می گذرد با او صحبت کند."
مرحله 3. بدانید در شرایط بحرانی چه باید کرد
یکی از راه های کنترل بیشتر رفاه خود با وجود شرایط والدین ، توسعه یک برنامه بحرانی است. چنین طرحی به طور دقیق توضیح می دهد که اگر والدین شما دارای یک قسمت هستند که شما را در معرض خطر قرار می دهد یا در صورت بستری شدن در بیمارستان هستید ، باید چکار کنید.
- شاید به نفع شما باشد که در یک روز خوب با والدین خود بنشینید و برنامه را بررسی کنید. این طرح بحران می تواند به هر دوی شما کمک کند. این ممکن است شامل راهکارهایی برای کنار آمدن با فلاش بک یا عصبانیت برای والدین شما باشد ، مانند انجام تنفس عمیق ، گوش دادن به موسیقی آرام ، یا تکنیک های زمین زدن.
- برای شما ، ممکن است لیستی از شماره های اورژانس مانند کلینیک سلامت روان محلی شما ، پزشک والدین شما و اقوام نزدیک شما باشد که می توانند مراقبت شما را تحت نظر داشته باشند. همچنین ممکن است جایی را تهیه کنید که می توانید در مواقع بحرانی مانند خانه همسایه یا پارک در خیابان به آنجا بروید. ممکن است به آنجا بروید و منتظر بمانید تا کمک برسد.
مرحله 4. اگر مورد آزار قرار گرفته اید یا مورد بی توجهی قرار گرفته اید به کسی اطلاع دهید
فرزندان والدین مبتلا به PTSD در معرض افزایش خشونت در خانه هستند. علاوه بر این ، اگر والدین شما منزوی شوند و اغلب شما را تنها بگذارند ، یا از مواد مخدر و الکل استفاده کنند ، ممکن است همیشه غذا برای خوردن نداشته باشید یا در محیطی امن باشید.
اگر یکی از والدین مبتلا به PTSD مورد سوء استفاده یا بی توجهی شما قرار گرفته است ، باید فوراً به دنبال کمک باشید. از تماس برای کمک نترسید ، حتی می توانید مراقبت های لازم والدین خود را دریافت کنید. اگر در ایالات متحده زندگی می کنید ، می توانید با خط تلفن ملی سوء استفاده از کودکان به شماره 1-800-4-A-CHILD تماس بگیرید
روش 2 از 3: مراقبت از خود
مرحله 1. از رژیم غذایی سالم استفاده کنید
استرس می تواند شما را وسوسه کند که از طریق یک درایو یا یک بسته به غذاهای سریع یا راحت دسترسی داشته باشید. با مصرف یک رژیم غذایی متعادل غنی از ویتامین ها و مواد مغذی ضروری ، از سلامت خود حمایت کنید.
- شامل غلات کامل ، منبع پروتئین بدون چربی ، میوه ها ، سبزیجات و لبنیات کم چرب است. نوشیدن مقدار زیادی آب.
- برخی از غذاها مانند انواع توت ها ، آووکادو ، چای سبز ، شکلات تلخ و بلغور جو دوسر برای کمک به بدن در مقابله با استرس و افسردگی شناخته شده اند.
مرحله 2. به اندازه کافی ورزش کنید
راه دیگر برای حمایت از سلامتی و رفاه شما فعالیت بدنی است. حرکت کردن می تواند با ترشح مواد شیمیایی خوب به نام اندورفین برای وضعیت روحی شما معجزه کند. این مواد شیمیایی به بدن هجوم می آورند و به شما انرژی بیشتر و چشم انداز روشن تری می دهند. ورزش همچنین می تواند به شما در هوشیاری و تمرکز بهتر در کلاس کمک کند.
در بیشتر روزهای هفته 30 دقیقه ورزش را هدف قرار دهید. هر کاری که باعث می شود احساس خوبی داشته باشید و همزمان ضربان قلب را افزایش دهید انجام دهید. بوکس ، دویدن ، یوگا ، بسکتبال یا رقص را امتحان کنید
مرحله 3. بهداشت خواب خوبی را برقرار کنید
اگر روزانه نگران والدین خود هستید ، اضطراب شما می تواند بر کیفیت خواب شما تأثیر بگذارد. سعی کنید هر شب حداقل 8 ساعت بخوابید. همچنین می توانید چند استراتژی را پیاده سازی کنید تا شانس بیشتری برای داشتن یک خواب آرام در شب داشته باشید.
لوازم الکترونیکی را حداقل یک ساعت قبل از خواب خاموش کنید. با کاهش دما و استفاده از پرده هایی که نور را مسدود می کنند ، محیط خواب خود را راحت کنید. فعالیتهای آرامش بخشی مانند حمام گرم یا خواندن یک کتاب خوب قبل از خواب انجام دهید
مرحله 4. راههای سالم برای مدیریت استرس پیدا کنید
افرادی که از اعضای خانواده خود با بیماری روانی مراقبت می کنند ، از سلامت خود غافل شده اند تا توجه و عشق خود را به معشوق بیمار خود جلب کنند. اشکالی ندارد اگر بخواهید به مامان یا پدر کمک کنید ، اما شما نیز باید مراقب خودتان باشید.
اگر مکرراً مریض می شوید یا احساس غم و اندوه یا ناامیدی می کنید ، با پزشک خود مشورت کنید. آنها ممکن است بتوانند روش هایی را برای کمک به شما در کنار آمدن پیشنهاد کنند
مرحله 5. مراقبت از خود و آرامش را اغلب تمرین کنید
سعی کنید تنفس عمیق را برای از بین بردن اضطراب در زمان وقوع انجام دهید. مدیتیشن را یاد بگیرید تا ذهن خود را متمرکز کنید. برای یک روز خاص برنامه ریزی کنید تا با دوستان خود یا سایر افراد مهم در خانه مشغول شوید. مقداری عشق و مراقبت را به شما بازگردانید و در دسترس بیشتری برای مراقبت از والدین خود خواهید داشت.
مرحله 6. برای چیزهایی که از آنها لذت می برید وقت بگذارید
سعی کنید حداقل هفته ای کمی زمان بگذارید تا به سرگرمی های خود بپردازید و کارهایی را انجام دهید که به نظر شما سرگرم کننده یا آرامش بخش است. سعی کنید زمان های منظمی را برای انجام کارهایی که دوست دارید برنامه ریزی کنید ، حتی اگر فقط نیم ساعت از بازی ویدئویی مورد علاقه خود بعد از شام یا یک قدم زدن سریع در محله خود در صبح بگذرد.
سعی کنید زمانی را برای معاشرت با دوستان خود اختصاص دهید. هنگامی که والدینی با مشکل جدی سلامت روانی دست و پنجه نرم می کنند ، احساس انزوا بسیار آسان است
مرحله 7. زمانی که به آن نیاز دارید ، به تنهایی وقت بگذارید
همه به فضا احتیاج دارند و اگر وضعیت شما در خانه استرس زا باشد ، این امر می تواند بسیار مهم باشد. سعی کنید هر روز چند لحظه وقت بگذارید تا در فضایی آرام تنها باشید. آن زمان را برای جمع آوری افکار خود و شارژ باتری های ذهنی و احساسی خود اختصاص دهید.
مرحله 8. قبول کنید که همیشه نمی دانید چه کار کنید
اگر احساس کردید که برای مقابله با شرایط تلاش می کنید ، احساس گناه آسان است. به یاد داشته باشید که هیچ کس تمام پاسخ ها را ندارد و شما نمی توانید موقعیتی را که در آن هستید کنترل کنید. این که گاهی احساس گم شدن یا درماندگی کنید کاملاً طبیعی است.
مرحله 9. انتظارات واقع بینانه را برای خود و والدین خود تعیین کنید
حتی اگر والدین شما سخت تلاش می کنند تا با شرایط خود کنار بیایند ، تغییر زمان می برد. شما می توانید تمام تلاش خود را برای حمایت از خود انجام دهید ، اما نمی توانید والدین خود را تغییر دهید. به یاد داشته باشید که شما فقط می توانید واکنش های خود را در برابر شرایط کنترل کنید.
مرحله 10. بر چیزهای خوب تمرکز کنید
هنگامی که وضعیت خانوادگی شما استرس زا است ، می توان به راحتی همه چیز را که اشتباه است برطرف کرد. سعی کنید به خاطر بسپارید و از اتفاقات خوبی که در زندگی شما رخ می دهد آگاه باشید. لحظات شادی را در کنار خانواده جشن بگیرید و قدردانی کنید.
روش 3 از 3: به دنبال کمک حرفه ای باشید
مرحله 1. در مورد PTSD با والدین خود صحبت کنید
اگر PTSD والدین شما شما را می ترساند یا عصبانی می کند ، باید در مورد آن با آنها صحبت کنید. شاید به اشتراک گذاشتن نگرانی های شما انگیزه ای باشد که والدین شما نیاز دارند تا درمان خود را جدی تر بگیرند. زمانی را انتخاب کنید که به نظر می رسد والدین شما روحیه خوبی دارند و از آنها بپرسید که آیا می توانید لحظه ای صحبت کنید.
شما ممکن است با گفتن این جمله شروع کنید: «مادر ، از زمان تصادف ، هر شب با جیغ بیدار می شوی. من را می ترساند و نمی دانم چه کنم. دوستت دارم و می خواهم احساس بهتری داشته باشی…”
نکته متخصص
John A. Lundin, PsyD
Clinical Psychologist John Lundin, Psy. D. is a clinical psychologist with 20 years experience treating mental health issues. Dr. Lundin specializes in treating anxiety and mood issues in people of all ages. He received his Doctorate in Clinical Psychology from the Wright Institute, and he practices in San Francisco and Oakland in California's Bay Area.
جان A. Lundin ، PsyD روانشناس بالینی < /p>
اگر والدین کودک مبتلا به PTSD هستید … روانشناس بالینی دکتر جان لوندین می گوید:"
مرحله 2. به والدین خود کمک کنید تا درباره وضعیت آنها بیشتر بیاموزند
در برخی موارد ، والدین شما ممکن است در مورد PTSD اطلاعات کافی نداشته باشند. اطلاعات بیشتر در مورد PTSD می تواند به آنها در توسعه مکانیسم های مقابله بهتر کمک کند. اگر والدین شما آماده صحبت کردن در مورد آن هستند ، ممکن است منابع مفیدی را پیشنهاد کنید ، مانند موارد زیر:
- کتاب بیدار کردن ببر: درمان تروما ، تالیف پیتر لوین
- وب سایت مرکز ملی PTSD:
مرحله 3. برای مشاوره فردی به درمانگر مراجعه کنید
ممکن است برای مقابله با PTSD والدین خود به درمان فشرده تک به تک نیاز داشته باشید. این ممکن است برای به حداقل رساندن شانس سوء مصرف الکل و مواد مخدر یا ایجاد اضطراب یا افسردگی ضروری باشد. اگر فکر می کنید برای مقابله با احساسات خود به کمک حرفه ای نیاز دارید ، نگرانی های خود را با والدین یا بزرگسالان مورد اعتماد دیگر بیان کنید.
با گفتن اینکه "بیماری پدر احساسات زیادی در من ایجاد کرده است که نمی دانم چگونه با آنها کنار بیایم ، مشاوره فردی را پیشنهاد دهید. آیا می توانم با یک متخصص صحبت کنم تا از طریق این احساسات به من کمک کند؟"
مرحله 4. در خانواده درمانی شرکت کنید
خانواده درمانی می تواند یک ابزار عالی برای کمک به کل خانواده در کنار آمدن با تشخیص PTSD باشد. این می تواند به والدین شما کمک کند تا نحوه ابراز احساسات خود ، شناسایی عوامل تروما و مدیریت علائم آنها را بیاموزند. این می تواند به بقیه اعضای خانواده بیاموزد که چگونه بیشتر از والدین خود حمایت کنند و با استرس تاثیر این اختلال بر شما کنار بیایند.
درمانگر یا پزشک والدین شما می تواند خدمات درمانی خانواده ارائه دهد یا شما را به متخصصی که این خدمات را ارائه می دهد ارجاع دهد
مرحله 5. در گروه های حمایتی خانواده های مبتلایان به PTSD شرکت کنید
یکی از جنبه های مفید در ارتباط با دیگران در جامعه درمان سلامت روان ، تنوع افراد و خانواده هایی است که با آنها ملاقات خواهید کرد و به شما کمک می کند تشخیص دهید که تنها نیستید. شرکت در گروه های حمایتی یک راه عالی برای ایفای نقش فعال در درمان والدین و دریافت حمایت از خود است.
در گروه های حمایتی خانواده گرا ، شما بیشتر با PTSD ، از جمله علل و درمان آن آشنا خواهید شد. شما همچنین روایت های دست اول دیگران را که تجربه کرده اید و راهکارهای م effectiveثرتری را برای کنار آمدن با آنها می آموزید ، خواهید شنید
مرحله 6. در صورت لزوم خارج شوید
اگر می بینید که نمی توانید با PTSD والدین خود کنار بیایید ، یا اگر آنها از درخواست کمک برای وضعیت خود امتناع می کنند ، ممکن است لازم باشد که از خانه خارج شوید و بین خود و آنها فاصله سالم ایجاد کنید. در حالی که وضعیت ایده آل این است که شما تا آنجا که می توانید به حمایت از والدین خود ادامه دهید ، اما سلامتی و سلامت خود باید اولویت شما باشد.
