گال یک عفونت پوستی است که توسط انگل های کوچک در پوست ایجاد می شود. علائم آن شامل خارش بدون وقفه است که می تواند تا دو هفته پس از کشتن انگل ها ادامه یابد. گال می تواند باعث ناراحتی شدید و حتی بستری شدن در بیمارستان شود ، بنابراین بهتر است بدانید چه موقع دارید و بلافاصله آن را درمان کنید. بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به گال اجتناب از تماس نزدیک با گال ، آگاهی از خطرات ابتلا به گال و شناسایی علائم گال است. در صورت ابتلا به گال ، فوراً تحت درمان قرار بگیرید ، زیرا می توانید اطرافیان خود را آلوده کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: اجتناب از تماس نزدیک با گال
مرحله 1. از تماس پوست به پوست با فرد آلوده دور بمانید
تماس پوست با پوست بهترین راه برای ابتلا به گال است. اگر فردی مبتلا به گال است ، از تماس نزدیک وی تا زمان درمان خودداری کنید.
- تماس باید برای گذراندن گال طولانی شود ، بنابراین حرکاتی مانند دست دادن به ندرت گال را به شخص دیگر منتقل می کند.
- تماس فیزیکی طولانی مدت ، مانند در آغوش گرفتن یا به اشتراک گذاشتن یک محیط نزدیک با تماس با پوست ، می تواند به طور بالقوه فردی را آلوده کند.
- مقاربت جنسی یکی از راههای رایج برای ابتلا به گال از شخص دیگر است. اگر با فردی مبتلا به گال رابطه جنسی داشتید ، فوراً به دنبال درمان باشید.
مرحله 2. از تماس طولانی مدت با سطحی حاوی کنه ها خودداری کنید
گال می تواند تنها 48-72 ساعت زنده بماند در صورتی که روی فرد نباشد. از هرگونه لباس ، پتو یا ملحفه ای که به فرد مبتلا به گال مبتلا می شود ، خودداری کنید.
- حوله ها ممکن است به گال آلوده شوند ، زیرا از آنها در تماس نزدیک با افراد آلوده استفاده می شود. از دست زدن به حوله های آلوده بدون دستکش خودداری کنید.
- ملحفه ها و ملحفه ها نیز ممکن است به گال آلوده شوند. آنها را از روی تخت بردارید و بلافاصله آنها را بشویید - این کار باید در اولین روز درمان انجام شود.
- لباس همچنین می تواند گال را حمل کند. هر لباسی که یک فرد آلوده در 72 ساعت گذشته بر تن داشته باشد هنوز می تواند کنه داشته باشد و باید شسته شود.
مرحله 3. مواد آلوده به گال را کاملاً بشویید یا جدا کنید
تمیز کردن یا قرنطینه کردن سطوحی که ممکن است هنوز حامل گال باشند ، بسیار مهم است. این به جلوگیری از سرایت آن به افراد دیگر کمک می کند.
- در صورت امکان ، هر چیزی را که با افراد مبتلا به گال تماس پیدا کرده است بشویید. از داغ ترین آب ممکن استفاده کنید و آنها را با استفاده از داغترین حالت خشک کنید.
- همچنین می توانید هر چیزی را که با فرد آلوده تماس پیدا کرده است با خشکشویی تمیز کنید. با این حال ، حتماً به خشکشویی ها اطلاع دهید ، بنابراین آنها می توانند اقدامات احتیاطی خاصی را انجام دهند تا از هجوم خود گال جلوگیری کنند.
- وقتی نمی توانید مواد آلوده به گال را بشویید ، آن را در بسته و دور از سایرین نگه دارید. مواد آلوده را در کیسه های پلاستیکی که محکم بسته شده اند و تا آنجا که امکان دارد کمی هوا در کیسه قرار دهید. کیسه ها را حداقل یک هفته بسته نگه دارید.
- مواردی که بیش از یک هفته پوست شما را لمس نکرده اند به احتمال زیاد نیازی به شستشو ندارند.
قسمت 2 از 3: آگاهی از خطر ابتلا به گال
مرحله 1. اگر در گروهی مستعد ابتلا به عفونت گال هستید ، مراقب باشید
برخی از گروه ها یا افراد بیشتر مستعد ابتلا به گال هستند ، بیشتر به این دلیل که احتمال تماس پوستی با دیگران بیشتر است ، و این تنها راهی است که می توانید گال بگیرید. اگر عضو یک یا چند گروه از این گروه هستید ، مراقب باشید و از علائم گال آگاه باشید.
- کودکان در برابر گال آسیب پذیر هستند. آنها می توانند آن را از قرار گرفتن در محیط های عمومی که در آن گال شایع تر است بدست آورند.
- مادران کودکان خردسال بسیار مستعد ابتلا به گال هستند. آنها غالباً ابتدا گال را از فرزندان خود قبل از انتقال آن به دیگران مبتلا می کنند.
- افراد فعال جنسی نیز می توانند به گال مبتلا شوند. گال به آسانی در نتیجه تماس طولانی مدت پوست با پوست منقبض می شود.
- افرادی که در خانه های سالمندان یا محیط های مشابه زندگی می کنند. افراد مسن یا کسانی که در مناطق نزدیک زندگی می کنند نیز می توانند به دلیل داشتن تماس مستقیم با بسیاری از افراد دچار گال شوند.
- افرادی که در زندان هستند ، در مکان هایی مانند زندان ، نیز در معرض ابتلا به گال هستند.
مرحله 2. از خطرات زیست محیطی خود برای گال مطلع باشید
گال در محیط های کثیف پخش نمی شود. کنه گال به سادگی می خواهد روی پوست انسان بماند. این بدان معناست که برخی از محیطها ، مانند موارد زیر ، به ویژه برای هجوم گال آماده هستند:
- خوابگاه های کالج محل متداولی برای ابتلا به گال است ، زیرا افراد زیادی با یکدیگر و دنیای خارج در تماس هستند. مکان هایی مانند حمام عمومی جایی هستند که به راحتی می توانند گال را گرفتار کنند.
- خانه های سالمندان محل دیگری برای ابتلا به گال است. از آنجا که تعداد زیادی از مردم در مجاورت نزدیک هستند ، گال به راحتی می تواند در بین ساکنان گسترش یابد.
- مراکز مراقبت از کودکان نیز می توانند گال را گسترش دهند. این به این دلیل نیست که بچه ها کثیف هستند ، بلکه به این دلیل است که یک فرد آلوده می تواند به راحتی دیگران را از طریق تماس پوست با پوست آلوده کند.
- کلاس ها همچنین می توانند گال را گسترش دهند ، زیرا کودکان دائماً از بیرون رفت و آمد می کنند و برای مدت طولانی در اطراف یکدیگر هستند.
- اردوگاهها مکان دیگری برای ابتلا به گال است. مخلوط افراد مختلف در مجاورت نزدیک می تواند گال را گسترش دهد.
مرحله 3. متوجه شوید که حیوانات نمی توانند گال را پخش کنند
در حالی که حیوانات ممکن است کنه یا کنه های دیگری داشته باشند ، نمی توانند گال را به انسان منتقل کنند. تماس پوست به پوست با انسان دیگر تنها راه برای ابتلا به گال است.
- در مورد سگها ، گال را حرب می گویند. این خارش مختصری روی پوست انسان ایجاد می کند ، اما به سرعت از بین می رود.
- در صورت بروز علائم زخم مانند خارش یا ریزش مو ، حیوان خانگی خود را نزد پزشک ببرید.
- گال ناشی از سگ باعث ایجاد گال در انسان نمی شود. اگر به گال مبتلا می شوید ، از انسان دیگری است ، نه از حیوان خانگی شما حتی اگر آنها دارای بیماری زخم باشند.
قسمت 3 از 3: تشخیص علائم گال
مرحله 1. علائم را شناسایی کنید
علائم متعددی از گال وجود دارد که از جزئی تا شدید متغیر است. دانستن علائم لزوماً به شما در جلوگیری از ابتلا به آنها کمک نمی کند ، اما ممکن است به شما کمک کند که بدانید آیا باید به درمان آنها ادامه دهید.
- خارش یکی از علائم گال است که در شب ادامه دارد. این شایع ترین علامت است و می تواند آنقدر شدید باشد که افراد مبتلا را شب ها بیدار نگه دارد.
- بسیاری از افراد مبتلا به گال دچار بثورات پوستی می شوند. بثورات ناشی از گال به صورت برجستگی های کوچک معمولاً در یک خط ظاهر می شود و می تواند شبیه گزش ، گره یا حتی جوش باشد. بثورات را می توان به دلیل شباهت با اگزما اشتباه گرفت.
- زخم های گال فقط در اثر خراش شدید ایجاد می شود. پس از ایجاد زخم ها ، خطر عفونت تا حد زیادی افزایش می یابد. استاف و استرپتوکوک ممکن است پوست را آلوده کنند.
- پوسته های ضخیم روی پوست می توانند از نوع شدید گال ایجاد شوند. این پوسته ها صدها و حتی هزاران کنه را به همراه تخم های خود در خود نگه می دارند و خارش را به شدت افزایش می دهند و همچنین بثورات را شدیدتر می کنند.
مرحله 2. به نقاط خاصی توجه کنید
درک کنید که مناطق خاصی وجود دارد که گال تشکیل می شود ، زیرا کنه ها آنها را بر بقیه بدن ترجیح می دهند.
- گال اغلب به دست ها حمله می کند. به طور خاص ، آنها را می توان بین انگشتان دست و اطراف ناخن ها یافت.
- بازوها مکانی رایج برای یافتن عفونت های گال هستند. آرنج و مچ دست به ویژه در برابر عفونت آسیب پذیر هستند.
- پوست پوشیده از لباس اغلب آلوده است. بیشتر اوقات ، خط کمربند ، آلت تناسلی ، باسن و پوست اطراف نوک سینه ها ممکن است آسیب ببیند. با این حال ، هر چیزی که لباس یا جواهرات می پوشاند نیز محلی برای ایجاد گال است.
- در کودکان نقاط مراقبت از گال شامل پوست سر ، صورت ، گردن ، کف دست و کف پا است.
مرحله 3. در صورت ابتلا به گال ، بلافاصله تحت درمان قرار بگیرید
عفونت گال جدی است. علاوه بر این ، گال درمان نشده می تواند باعث انتقال عفونت به سایر افرادی شود که با آنها تماس پوستی دارید.
- اگر فردی مبتلا به گال است ، بلافاصله او را به پزشک یا متخصص پوست برسانید. موارد شدید نه تنها می تواند باعث بستری شدن در بیمارستان شود ، بلکه گال بدون داروهای تجویز شده قابل درمان نیست.
- کرم هایی مانند 5٪ کرم پرمترین و لوسیون لیندان ، بیشتر برای حل عفونت گال تجویز می شوند. در موارد شدیدتر ، مانند پوسته پوسته ، ممکن است داروی خوراکی مانند ایورمکتین تجویز شود.
- گال درمان نشده می تواند عفونت را در سراسر یک محیط در معرض خطر ادامه دهد. اگر فکر می کنید گال دارید ، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید تا از انتقال آن به دیگران جلوگیری شود.
