اگر دچار تنگی نفس ریوی (تنگی نفس) هستید ، ممکن است از خود بپرسید که علت آن چیست. در حالی که نارسایی احتقانی قلب شایع ترین علت تنگی نفس ریوی است ، تعدادی از موارد وجود دارد که می تواند ناشی از آن باشد. تعیین علت زمینه ای کلیدی است ، زیرا این امر پزشک شما را در تعیین بهترین برنامه درمانی راهنمایی می کند. خوشبختانه ، انواع مختلفی از آزمایشات تشخیصی وجود دارد که به کشف علت اصلی تنگی نفس ریوی کمک می کند.
مراحل
قسمت 1 از 3: ارزیابی علائم و نشانه ها
مرحله 1. در مورد شروع تنگی نفس به پزشک خود اطلاع دهید
وقتی صحبت از تشخیص علت تنگی نفس ریوی (تنگی نفس) می شود ، تفاوت بزرگی ایجاد می کند که آیا به طور ناگهانی ، به تدریج در یک دوره زمانی ایجاد شده است یا اینکه به صورت دوره ای ظاهر می شود.
- تنگی نفس که به طور ناگهانی ظاهر می شود بیشتر به یک "رویداد" ناگهانی مربوط می شود ، مانند حمله قلبی ، نارسایی جبرانی قلب ، آمبولی ریه (لخته خون در ریه) ، ذات الریه به سرعت در حال پیشرفت ، COPD (مزمن) بیماری انسدادی ریه) "تشدید" یا حمله آسم.
- تنگی نفس که به تدریج با گذشت زمان بدتر می شود ، به احتمال زیاد به بیماری مزمن (و به تدریج بدتر) مانند COPD مداوم ، بیماری بینابینی ریه ، برونشیت مزمن یا بیماری محدود کننده ریه مربوط می شود.
مرحله 2. به "کیفیت" تنگی نفس خود توجه کنید
کیفیت تنگی نفس شما نیز مهم است. به عبارت دیگر ، آیا خس خس می شود؟ آیا احساس می کنید راه های تنفسی شما تنگ شده است؟ (خس خس سینه همراه با احساس تنگی مجاری تنفسی اغلب نشان دهنده آسم است.) آیا با سرفه همراه است؟ اگر چنین است ، آیا سرفه مولد است؟ (این ممکن است نشان دهنده COPD باشد.)
- پزشک شما تعدادی س questionsال از شما می خواهد تا ویژگی های قسمت های تنگی نفس را بهتر مشخص کنید.
- او همچنین از شما می پرسد که چه عواملی آن را بهتر می کند (تنفس شما را بهبود می بخشد) و چه عواملی آن را بدتر می کند (تنفس شما را بدتر می کند). این می تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد تشخیص علت زمینه ای باشد.
مرحله 3. در مورد علائم دیگری که تجربه کرده اید بحث کنید
به عنوان مثال ، آیا تنگی نفس شما با درد قفسه سینه همراه است؟ تعریق؟ سرگیجه یا سبکی سر؟ تهوع و/یا استفراغ؟ آیا با سرفه و/یا تب همراه است؟
- وجود یا عدم وجود سایر علائم برای کمک به پزشک شما در رد یا رد علل احتمالی تنگی نفس مفید است.
- اگر با سرفه و تب همراه باشد ، احتمال ابتلا به عفونت مانند ذات الریه بیشتر است.
- اگر با درد قفسه سینه ، تعریق ، سرگیجه و حالت تهوع همراه باشد ، احتمال اینکه مربوط به قلب باشد بیشتر است.
- درد قفسه سینه همچنین ممکن است در علل مربوط به ریه وجود داشته باشد ، بنابراین آزمایشات تشخیصی بیشتری برای تمایز بین علل بالقوه مختلف مورد نیاز است.
- موارد دیگری که باید در نظر بگیرید: آیا تنگی نفس شما در شب بروز می کند؟ آیا باید شب ها تخت خود را بالا ببرید تا بتوانید نفس بکشید؟ آیا در قسمت هایی از بدن خود تورم دارید؟
قسمت 2 از 3: انجام آزمایشات تشخیصی اولیه
مرحله 1. آزمایش خون انجام دهید
اگر مبتلا به تنگی نفس ریوی هستید (که نشانه بیماری دیگری است) ، پزشک احتمالاً با دستور آزمایش خون شروع می کند. اینها شامل موارد زیر خواهد بود:
- CBC ("شمارش کامل خون") - این می تواند بینش گلبول های قرمز خون و سطح هموگلوبین شما (که ممکن است کم خونی را نشان دهد یا نداشته باشد) و همچنین گلبول های سفید خون شما (که در صورت افزایش ، می تواند نشان دهنده یک عفونت احتمالی)
- یک پانل متابولیک اساسی - این می تواند با اندازه گیری میزان اسید و باز در خون ، از موفقیت تبادل اکسیژن در ریه ها مطلع شود.
- BNP - اگر BNP شما بالا باشد ، تشخیص نارسایی قلبی به احتمال زیاد علت تنگی نفس شما است.
- D -dimer - آزمایشی که در رد آمبولی ریه (لخته شدن خون در ریه) بسیار م effectiveثر است و ممکن است مسئول تنگی نفس شما باشد.
مرحله 2. از پزشک خود برای عکس برداری از قفسه سینه درخواست کنید
به طور مشابه ، اشعه ایکس قفسه سینه می تواند اطلاعاتی را برای رد یا رد علل احتمالی تنگی نفس ارائه دهد. این شامل:
- به دنبال بزرگ شدن قلب باشید که ممکن است نشانه نارسایی قلبی باشد (و نارسایی قلبی می تواند باعث تنگی نفس شود).
- به دنبال علائم ذات الریه یا سایر "نفوذ" ها در ریه باشید که می تواند نشان دهنده بیماری بینابینی احتمالی ریه باشد ، یا حتی سرطان یا سایر رشدهایی که در اشعه ایکس نشان داده می شود و همه می توانند دلایل تنگی نفس شما باشند. به
مرحله 3. اسپیرومتری را انتخاب کنید
اسپیرومتری نوع خاصی از آزمایش عملکرد ریه است که به ویژه در تشخیص بیماری انسدادی ریه مفید است ، که ممکن است مسئول تنگی نفس شما باشد. شرایطی که با کمک اسپیرومتری قابل تشخیص است عبارتند از:
- COPD
- آسم
- برونشیت مزمن
- بیماری محدود کننده ریه
قسمت 3 از 3: بررسی بیشتر
مرحله 1. یک نوار قلب (الکتروکاردیوگرام) دریافت کنید
از ECG (یا EKG) برای ارزیابی ضربان قلب و ریتم آن استفاده می شود. این به نوبه خود می تواند نشان دهد که آیا علت تنگی نفس در قلب (مربوط به قلب) وجود دارد و حتی می تواند به برخی علل مربوط به ریه نیز اشاره کند.
- نوار قلب می تواند علائم مشخصی از حمله قلبی ، آمبولی ریه (لخته شدن خون در ریه) و علائم استرس و فشار بر قلب را نشان دهد که ممکن است با شرایطی مانند نارسایی قلبی همراه باشد.
- بنابراین می تواند در تشخیص یا رد علل مختلف احتمالی تنگی نفس مفید باشد.
مرحله 2. اسکن V/Q (تهویه-پرفیوژن) انجام دهید
اسکن V/Q بیشتر در تشخیص لخته خون در ریه استفاده می شود. یک ماده رادیواکتیو به خون منتقل شده در ریه های شما تزریق می شود و سپس تصویربرداری از نوع اشعه ایکس انجام می شود که به نوبه خود الگوی جریان خون در ریه های شما را نشان می دهد.
- اگر در ناحیه ای از ریه ها جریان خون وجود ندارد ، این می تواند به دلیل انسداد مانند لخته شدن خون یا آمبولی ریه باشد.
- داشتن لخته خون در ریه (ها) یکی از شایع ترین دلایل تنگی نفس است.
- اسکن V/Q گاهی اوقات می تواند داده های بالینی گیج کننده ای را به شما ارائه دهد. در صورت مشکوک بودن پزشک به آمبولی ریه ، انجام آزمایش خون D-dimer یا سی تی اسکن اسپیرال بسیار مهم است.
مرحله 3. اکوکاردیوگرام دریافت کنید
اگر به نظر می رسد که علت تنگی نفس شما مربوط به قلب است ، این احتمال وجود دارد که پزشک شما با انجام اکوکاردیوگرام پیگیری کند. اکوکاردیوگرام نوعی معاینه سونوگرافی (با استفاده از امواج صوتی) است که می تواند قلب شما را دقیقتر بررسی کند و همچنین اطلاعاتی در مورد جریان خون ، عملکرد دریچه ها و نحوه عملکرد حفره های مختلف قلب شما روشن کند.
- آسیب شناسی (بیماری) در هر یک از این مناطق قلب می تواند عملکرد قلب شما را به طور کلی کاهش دهد.
- کاهش عملکرد قلب به هر دلیلی معمولاً با تنگی نفس همراه است.
- اکو روش خوبی برای بررسی دریچه های قلب است تا ببینیم آیا نارسایی ، تنگی یا نارسایی وجود دارد که می تواند باعث تنگی نفس شود.
مرحله 4. سی تی اسکن کنید
اگر مشکوک هستید علت تنگی نفس شما مربوط به ریه است ، سی تی اسکن اغلب بهترین راه برای بررسی بیشتر این است. سی تی اسکن می تواند بینایی بهتری نسبت به اشعه ایکس قفسه سینه در مورد تشخیص لخته شدن خون در ریه ، سرطان های احتمالی و تمایز بین انواع دیگر بیماری های ریه ارائه دهد.
برای ارزیابی آمبولی ریه از CT با آنژیوگرافی استفاده می شود. اگر تنگی نفس دارید که فکر می کنید به دلیل آمبولی ریه است ، باید بلافاصله توسط پزشک در اورژانس مورد ارزیابی قرار بگیرید
مرحله 5. یک "تست استرس" را انتخاب کنید
اگر تنگی نفس شما با ورزش بدتر شود ، احتمالاً پزشک تست استرس ورزشی را توصیه می کند. این زمانی است که شما به آرامی روی تردمیل راه می روید و سرعت به تدریج افزایش می یابد تا زمانی که استرس روی قلب شما تشخیص داده شود (شما وابسته به نظارت مداوم ECG بر قلب شما در طول تست استرس).
- اگر تنگی نفس شما با تمرین بدتر می شود ، ممکن است مربوط به نارسایی قلبی و/یا آنژین باشد - هر دوی اینها دلایل تنگی نفس هستند.
- همچنین ممکن است آسم ناشی از ورزش باشد. اگرچه یک تست استرس به طور خاص برای آسم آزمایش نمی شود ، آسم را می توان بر اساس خس خس سینه ، احساس سفت شدن قفسه سینه مشکوک کرد و معمولاً "محرک های" قابل اعتماد وجود دارد.
- اگر نمی توانید ورزش کنید ، به شما تست استرس دارویی می دهند. این یک روش تشخیصی است که در آن استرس قلبی عروقی با استفاده از عوامل دارویی یا داروها ایجاد می شود.
مرحله 6. تحقیقات و درمان بیشتر را در صورت نیاز ادامه دهید
بدیهی است که درمان تنگی نفس به علت زمینه ای بستگی دارد. تحقیقات انجام شده در این مقاله معمولاً برای تشخیص علت تنگی نفس کافی است و به پزشک اجازه می دهد تا یک برنامه درمانی مناسب و م proceedثر را پیش ببرد.
- ممکن است به آزمایشات بعدی نیاز داشته باشید تا تعیین کنید که درمان شما چگونه کار می کند و در صورت لزوم تعدیل شود.
- پزشک شما همه این موارد را به محض اینکه بفهمد علت اصلی تنگی نفس شما چیست ، با شما صحبت خواهد کرد.
- اگر دچار تنگی نفس شدید ، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
