تنگی میترال زمانی اتفاق می افتد که دهانه دریچه میترال (یکی از دریچه های قلبی شما) باریک می شود و در نتیجه با هر ضربان قلب خون کمتری از آن عبور می کند. برای تشخیص تنگی میترال ، باید علائم و نشانه هایی را که تجربه می کنید و ممکن است برای بیماری دریچه قلب مشکوک باشند ، به پزشک خود اطلاع دهید. سپس پزشک شما می تواند آزمایشات تحقیقی را برای تأیید تشخیص تنگی میترال سفارش دهد. اگر در واقع با این بیماری تشخیص داده شده اید ، دریافت درمان پزشکی مناسب بسیار مهم است.
مراحل
قسمت 1 از 3: ارزیابی علائم و نشانه ها
مرحله 1. مراقب تنگی نفس باشید
تنگی نفس - به ویژه بیدار شدن در شب با مشکلات تنفسی ، یکی از علائم اصلی تنگی میترال است. تنگی نفس ممکن است با فشار و/یا هنگام دراز کشیدن بدتر شود. تنگی نفس به دلیل کاهش اثربخشی جریان خون با هر ضربان قلب ، به دلیل انسداد جزئی دریچه میترال (به نام "تنگی") ایجاد می شود.
- تنگی نفس شما ممکن است به تدریج با گذشت زمان بدتر شود.
- تحمل ورزش شما نیز ممکن است با گذشت زمان کاهش یابد ، زیرا وضعیت شما بدتر می شود.
مرحله 2. مراقب هرگونه خستگی غیر معمول باشید
تنگی میترال علاوه بر تنگی نفس ، اغلب با خستگی فراتر از حد طبیعی شما ظاهر می شود. باز هم ، این به دلیل گردش خون موثرتر و در نتیجه کاهش اکسیژن رسانی به بافت های شما است. با گذشت زمان ، افزایش کار قلب شما برای پمپاژ خون در سراسر بدن می تواند منجر به تشدید خستگی شود.
مرحله 3. مراقب سرفه و خون احتمالی در خلط خود باشید
تنگی میترال باعث می شود که خون از دهلیز چپ شما به بطن چپ شما منتقل نشود. بنابراین ، فشار در دهلیز چپ شما افزایش می یابد و می تواند باعث ایجاد پشتیبان خون در ریه ها شود (زیرا خون مستقیماً از ریه ها به دهلیز چپ جریان می یابد).
- در نتیجه ، تنگی میترال ممکن است باعث تجمع مایع در ریه های شما شود.
- همچنین می تواند باعث سرفه شود که ممکن است با سرفه مقادیر کمی خون همراه باشد یا نباشد.
مرحله 4. در صورت احساس سرگیجه یا غش کردن توجه داشته باشید
با توجه به کاهش اثر گردش خون و توزیع اکسیژن در نواحی کلیدی بدن (مانند مغز) ، ممکن است در صورت ابتلا به تنگی میترال احساس سرگیجه ، سبکی سر یا بیهوشی کنید. اگر چنین احساسی دارید ، مهم است که بنشینید یا دراز بکشید تا احساس بهتری داشته باشید ، تا از ایستادن در هنگام ایستادن و آسیب رساندن به خود جلوگیری کنید. همچنین مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید زیرا ممکن است نشانه ای از تنگی میترال یا بیماری پزشکی دیگری باشد ، و این نیاز به بررسی مناسب پزشکی دارد.
مرحله 5. تورم در اندام تحتانی خود را مشاهده کنید
اگر دچار تنگی میترال هستید ، ممکن است متوجه تورم پا ، مچ پا و/یا پاها شوید. این علامتی از نارسایی قلب راست است که ممکن است در نتیجه تنگی میترال ایجاد شود. این به دلیل پشتیبان گیری خون است که نمی تواند به طور م throughثر در قلب پمپ شود.
مرحله 6. اگر با "تپش قلب" (ضربان قلب غیر معمول) روبرو هستید ، به پزشک خود اطلاع دهید
تپش قلب ممکن است مانند ضربان قلب غیرمعمول باشد ، یا ممکن است احساس کنید که قلب شما در قفسه سینه "تکان می خورد". در هر صورت ، احساس می کنید قلب شما رفتار غیرعادی دارد. مهم است که در این مورد به پزشک خود اطلاع دهید زیرا ممکن است نشانه تنگی میترال یا بیماری قلبی دیگری باشد که نیاز به توجه و بررسی پزشکی دارد.
مرحله 7. عوامل خطر خود را در نظر بگیرید
برای تشخیص تنگی میترال ، پزشک از شما در مورد عوامل خطر زمینه ساز سوال می کند. یکی از عوامل اصلی خطر تنگی میترال در کشورهای در حال توسعه ، سابقه تب روماتیسمی است (که می تواند به دریچه میترال آسیب برساند و باعث زخم شود). این امر در کشورهای توسعه یافته به دلیل شیوه های درمانی م effectiveثرتری که می تواند از ایجاد تب روماتیسمی جلوگیری کند ، کمتر رایج است.
عوامل خطر دیگر شامل رسوبات کلسیم در اطراف دریچه میترال ، تابش قفسه سینه ، داروهای خاص ، سابقه خانوادگی تنگی میترال یا داشتن نقایص مادرزادی مرتبط با قلب است
قسمت 2 از 3: بررسی بیشتر
مرحله 1. از پزشک خود بخواهید تا با یک گوشی پزشکی به سوفل قلب گوش دهد
تنگی میترال اغلب همراه با سوفل قلبی است که هنگامی که پزشک با گوشی پزشکی گوش می دهد ، قابل شنیدن است. اگرچه این برای تشخیص تنگی میترال کافی نیست ، اما مشکوک به یک مشکل قلبی است و می تواند نشانه ای برای پزشک شما باشد تا آزمایش های تحقیقی بیشتری را سفارش دهد.
مرحله 2. یک عکس برداری از قفسه سینه انجام دهید
در صورت مشکوک بودن به ریه و/یا مشکل قلبی مانند تنگی میترال ، عکسبرداری با اشعه ایکس قفسه سینه به طور معمول یکی از اولین آزمایش هایی است که پزشک شما تجویز می کند. رادیوگرافی قفسه سینه به پزشک اجازه می دهد تا ریه های شما را از نظر تجمع مایع (که "ادم ریوی" نامیده می شود) بررسی کند که ممکن است همراه با تنگی میترال همراه باشد. پزشک شما همچنین می تواند بزرگ شدن هر یک از حفره های قلب شما ، مانند دهلیز راست را ارزیابی کند ، که ممکن است نشانه تنگی میترال باشد.
- همچنین اشعه ایکس قفسه سینه در کنترل یا رد سایر بیماری های قلبی یا ریوی که ممکن است شبیه تنگی میترال باشد مفید است.
- به همین دلیل است که معمولاً یکی از اولین آزمایش های تحقیقی است که سفارش داده می شود.
مرحله 3. یک نوار قلب (الکتروکاردیوگرام) را در نظر بگیرید
در ارزیابی مشکلات قلبی یا ریوی مانند تنگی میترال ، نوار قلب (گاهی اوقات همراه با تست استرس ورزش) می تواند مفید باشد. نوار قلب می تواند میزان "استرس" روی قلب را در شرایط مختلف تشخیص دهد.
مرحله 4. برای تشخیص قطعی تنگی میترال از اکوکاردیوگرام استفاده کنید
به منظور تأیید تشخیص تنگی میترال (یا هر نوع دیگری از بیماری دریچه ای قلب) ، به اکوکاردیوگرام نیاز است. اولین نوع انجام شده معمولاً TTE (اکوکاردیوگرام ترانس توراسیک) خواهد بود. در TTE ، پروب سونوگرافی در قسمت خارجی قفسه سینه شما قرار می گیرد. سپس تصویری متحرک و متحرک از قلب را روی صفحه نمایش می دهد که در آن پزشک می تواند ساختار قلب شما و همچنین جریان خون را با هر ضربان قلب بررسی کند.
- رنگ موجود در TTE می تواند جریان خون را نشان دهد.
- TTE ممکن است برای مشاهده و تأیید تشخیص تنگی میترال کافی باشد.
- در غیر این صورت ، ممکن است TEE (اکوکاردیوگرام مری) تجویز شود.
- در TEE ، به جای این که پروب سونوگرافی در قسمت خارجی قفسه سینه شما قرار داده شود ، آن را در مری شما قرار می دهند.
- مری شما از نظر آناتومیکی بسیار به قلب شما نزدیک تر است ، بنابراین یک TEE می تواند نمای بسیار دقیق تری نسبت به TTE ارائه دهد ، که می تواند در تشخیص تنگی میترال کمک کند.
قسمت 3 از 3: درمان تنگی میترال
مرحله 1. توجه داشته باشید که درمان تنگی میترال ممکن است بلافاصله مورد نیاز نباشد
در بسیاری از موارد تنگی میترال ، در نهایت به جراحی نیاز است اما نه بلافاصله. اغلب موارد را می توان با استفاده از داروها به طور موقت کنترل کرد. با این حال ، اکثر موارد در نهایت نیاز به جراحی دارند ، هنگامی که وضعیت به اندازه کافی شدید شود. پزشکان این روش را "انتظار مراقب" می نامند.
- به شما توصیه می شود که به طور منظم اکوکاردیوگرام دریافت کنید تا تنگی میترال خود را زیر نظر داشته باشید و ببینید آیا وضعیت شما در چه زمانی پیش می رود و احتمالاً نیاز به جراحی دارد یا خیر.
- تعداد دفعات معاینه اکوکاردیوگرام شما بستگی به شدت تنگی میترال دارد.
مرحله 2. برای کاهش علائم ، درمان دارویی را انتخاب کنید
اگرچه داروها نمی توانند تنگی میترال را مستقیماً درمان یا درمان کنند ، اما می توانند به تسکین علائم و بهبود عملکرد کلی قلب و ریه کمک کنند. برخی از داروهایی که شما و پزشک شما مایل به بحث در مورد آنها هستید عبارتند از:
- داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین (کومادین) ، به علاوه یا منهای آسپرین ، برای جلوگیری از تشکیل لخته خون و در نتیجه کاهش خطر سکته مغزی.
- داروهایی مانند مسدود کننده های بتا (به عنوان مثال متوپرولول) باعث کاهش ضربان قلب می شوند و در نتیجه اجازه می دهند تا حفره های قلب شما به طور م withثرتری از خون پر شود.
- یک قرص آب (که دیورتیک نامیده می شود) ، مانند هیدروکلروتیازید یا فوروزماید ، برای کاهش تورم در اندام تحتانی شما.
مرحله 3. ترمیم دریچه یا جراحی تعویض دریچه را در نظر بگیرید
تنها درمان قطعی برای تنگی میترال ، ترمیم یا تعویض دریچه است. اگر زمان جراحی شما فرا برسد ، پزشک شما می تواند مزایا و معایب هر یک از گزینه های جراحی را با شما مرور کند - گزینه های جراحی با حداقل تهاجم وجود دارد که برای برخی از بیماران باید در نظر گرفته شود.
