بنابراین به تازگی تشخیص داده اید که یک بیماری روانی دارید. ممکن است احساس گم شدن ، ترس و گیجی داشته باشید. این طبیعی است. خوب میشی
مراحل
مرحله 1. تشخیص دهید
ممکن است قبل از تشخیص بیماری روانی توسط درمانگر ، پزشک یا روانپزشک خود ، مشکوک به بیماری روانی بوده باشید. داشتن کسی در زمینه پزشکی تأیید می کند که این یک مرحله ترسناک و بسیار مهم است.
ممکن است چندین بیماری روانی را همزمان تشخیص دهید. این طبیعی است-همیشه اتفاق می افتد
مرحله 2. دستورات پزشک خود را دنبال کنید
این امر برای شادترین و پربارترین فرد ممکن است مهم باشد. دستورالعمل های آنها را در مورد داروها دنبال کنید و بدون مشورت با آنها هیچ تغییری (قطع ، شروع ، دوزهای مختلف) ایجاد نکنید.
پزشک شما ممکن است درمان را توصیه کند. به دنبال درمانگران در منطقه خود باشید ، سپس جلسات اولیه را با چندین نفر از آنها ترتیب دهید. یکی را انتخاب کنید که با شما بهترین کار را می کند
مرحله 3. درباره وضعیت خود تحقیق کنید
درک بیماری خاصی که تشخیص داده اید به شما کمک می کند تا بر آن غلبه کنید. اگر در مدرسه هستید ، از پزشک ، خانواده یا معلمان خود برای جمع آوری اطلاعات کمک بخواهید. درک علائم شما به شما کمک می کند تا آنها را تشخیص داده و مدیریت کنید.
مرحله 4. با جامعه معلولیت روانپزشکی آشنا شوید
بیماران روانی به صورت آنلاین مطالب زیادی می نویسند. شما می توانید با افراد دیگری مانند خود برای تبادل نکات ، به اشتراک گذاشتن داستانها و ارائه و دریافت حمایت احساسی ملاقات کنید. آنها واقعیت نحوه زندگی با اختلالات (اختلالات) شما را می دانند و می توانند به شما احساس اجتماع بدهند.
مرحله 5. پشتیبانی پیدا کنید
پس از تشخیص بیماری ، ممکن است از ترس رها شدن توسط دیگران از گفتن آن به دیگران هراس داشته باشید. این قابل درک است و همچنین طبیعی است. در حالی که انجام این کار دشوارترین کار است ، اما مهمترین چیزی است که به عزیزان خود می گویید. داشتن یک شبکه پشتیبانی گسترده باعث می شود احساس بهتری داشته باشید و حتی ممکن است زندگی شما را نجات دهد.
مرحله 6. کسی را پیدا کنید که بتوانید در روزهای بد با او تماس بگیرید
یک فرد حامی تعیین شده باید فردی باشد که از نظر احساسی قوی باشد و آماده باشد تا در بدترین شرایط شما را ببیند. با آنها صحبت کنید و ببینید آیا آنها مایل به ایفای این نقش هستند. هر زمان که مشکل دارید ، به سراغ این شخص بروید. آنها شما را دوست دارند و مایل و قادر به کمک هستند.
شما با این کار بار سنگینی نیستید. آنها ترجیح می دهند اکنون به شما کمک کنند تا اینکه منتظر بمانید تا احساسات شما جوش بخورد و اوضاع بدتر شود
مرحله 7. امکانات و تغییرات زندگی خود را در نظر بگیرید
شما بیماری روانی دارید. وقت آن رسیده که کارها را برای خودتان راحت کنید. چگونه می توانید منابع استرس را در زندگی خود حذف کنید؟ از کجا می توانید برای انجام کارها کمک بگیرید یا انجام کارها را متوقف کنید؟
مدارس و محل های کار باید بر اساس بیماری شما محل های معلولیت را ارائه دهند. اینها شامل فضای آرام برای انجام آزمایش یا کار ، آرامش بیشتر در غیبت به دلیل بیماری ، یک اتاق خوابگاه (در کالج) و موارد دیگر است
مرحله 8. زمان بیشتری را برای سلامت جسمانی خود اختصاص دهید
هر شب حداقل 8 ساعت بخوابید ، حدود 1/3 بشقاب خود را با میوه و سبزیجات پر کنید ، استرس را کاهش دهید و راه هایی برای ورزش پیدا کنید. سعی کنید پیاده روی کنید ، شنا کنید ، پیاده روی کنید یا با حیاط خلوت با دوستان یا خانواده ورزش کنید.
مرحله 9. روی خواندن سیگنال های استرس خود کار کنید
وقتی یک قسمت شروع می شود چه اتفاقی می افتد؟ چه افکاری دارید و بدن شما چه احساسی دارد؟ اگر می توانید متوجه شدید که مشکل در حال افزایش است ، می توانید از تکنیک های آرامش خود یا سایر روش های متوقف کردن آن استفاده کنید.
اگر کسی در خواندن شما مهارت خاصی دارد ، ممکن است از او بخواهید اگر فکر می کند استرس دارید یا در منطقه مشکل هستید به شما بگوید
مرحله 10. به یاد داشته باشید که شما بیماری خود نیستید
بیماری شما ممکن است موقتی باشد و می توانید با آن مبارزه کنید. شما باید برخی تغییرات را انجام دهید ، اما این زندگی شما را نابود نمی کند.
- تا زمانی که باور نکنید به خود بگویید "من افسرده نیستم" یا "من اسکیزوفرنی نیستم".
- برخی معتقدند بحث در مورد افکار بد در سرشان مفید است. تصور کنید که افکار بد شما از یک قسمت بیمار مغز شما ناشی می شود ، نه از شما ، و با آنها صحبت کنید. به افکار غیر منطقی خود دوز واقعیت (یا طعنه) بدهید. ببینید آیا احساس بهتری دارید.
مرحله 11. به خودتان زمان دهید تا استراحت کنید
تعدیل و مقابله با آن زمان می برد. خودت راحت باش حمام حبابی کنید ، با یک کتاب خوب جمع شوید ، یک تصویر رنگارنگ بکشید یا یک فیلم احمقانه تماشا کنید. به خود اجازه دهید همه چیز را پردازش کند. شما استرس زیادی را متحمل شده اید ؛ وقت آن است که با خودتان صبور باشید
نکات
- تشخیص خود می تواند یک ابزار مفید باشد ، به شرط آنکه تحقیقات زیادی انجام دهید و با شرایط مرتبط آشنا شوید (برای اینکه ببینید علائم شما حتی بهتر توصیف می شود یا خیر). بهتر است بعداً از پزشک متخصص تشخیص پزشکی بگیرید ، تا بتوانید کمک بگیرید.
- برخی افراد ممکن است درک نکنند بیماری روانی چیست. اگر آنها توضیحات شما را نپذیرند ، شما در زندگی به آنها احتیاج ندارید.
