تعطیلات می تواند برای همه هیجان انگیز و استرس زا باشد. وقتی فردی که به او اهمیت می دهید دارای بیماری روانی است ، ممکن است از خود بپرسید که چگونه می توانید از رویدادها با او لذت ببرید یا اگر برای ملاقات آمده است چه کار کنید. به چند روش می توانید از تعطیلات در کنار عزیزان مبتلا به بیماری های روانی لذت ببرید. سعی کنید برای رویدادهای یکبار مانند مهمانی ها آماده شوید و برای ملاقات های طولانی مدت عزیزان با اختلال روانی برنامه ریزی کنید. همچنین باید از قبل ویزیت های بستری را ترتیب دهید و مراقب سلامتی خود باشید تا از تعطیلات بیشترین استفاده را در کنار عزیزان بیمار روانی خود داشته باشید.
مراحل
روش 1 از 4: آماده شدن برای رویدادهای یکبار مصرف
مرحله 1. مشارکت را تشویق کنید
برخی از اختلالات روانی می توانند باعث ترک افراد شده و خود را منزوی کنند. این در تعطیلات حتی صادق تر است. با دعوت از آنها برای شرکت در رویدادها و فعالیت ها می توانید به آنها کمک کنید تا از تعطیلات خود لذت ببرند.
- می توانید بگویید: "من واقعاً از حضور شما در نمایش تعطیلات مدرسه آخر هفته آینده لذت می برم. فکر می کنم اوقات خوشی خواهید داشت."
- یا ، ممکن است سعی کنید ، "آیا می خواهید به مهمانی تعطیلات من بیایید؟ من می خواهم به من کمک کنید که چگونه بازی بریج را به دوستانم بیاموزم."
مرحله 2. عوامل محرک آنها را بشناسید
محرک ها رویدادها ، موقعیت ها ، افراد یا مکان هایی هستند که ممکن است باعث شوند فرد مبتلا به بیماری روانی دچار عود یا اپیزود شود. اگر با شخص نزدیک هستید ، زودتر از او در مورد چیزهایی که ممکن است برای او محرک باشد س askال کنید. آگاهی از عوامل محرک آنها ممکن است به شما کمک کند احساس راحتی بیشتری در فرد ایجاد کنید. با این حال ، به خاطر داشته باشید که کنترل کامل وضعیت ممکن نیست. فقط بهترین کار را انجام دهید تا به نیازهای آنها حساس باشید.
- به عنوان مثال ، می توانید از شخص بپرسید که آیا چیز خاصی در مورد رویدادی وجود دارد که ممکن است باعث بحران احساسی شود. برای مثال ، ممکن است از دوستی که به کنسرت تعطیلات دعوت می کنید بپرسید: "آیا سر و صدا یا ازدحام جمعیت برای شما مشکلی ایجاد می کند؟"
- ممکن است لازم باشد از شخص دیگری در مورد هرگونه محرکی که ممکن است بیمار روانی داشته باشد بپرسید. به عنوان مثال ، ممکن است بپرسید: "آیا موقعیتی می شناسید که ممکن است باعث ناراحتی او شود یا اضطراب او را تحریک کند؟"
مرحله 3. به آنها اطلاع دهید که شما در کنار آنها هستید
تماس مداوم با فرد ممکن است برای او استرس زا باشد. در عوض ، به آنها اجازه دهید زودتر بفهمند که اگر آنها به چیزی احتیاج دارند ، در کنار آنها هستید. همچنین ممکن است به فرد کمک کنید تا در صورت احساس ناراحتی یا غرق شدن ، مانند مهمانی یا رویدادی ، فضایی امن را شناسایی کند که می تواند به آنجا عقب نشینی کند.
در صورت امکان ، از شخص نزدیک خود و شخص مورد نظر بخواهید تا به شما در نظارت بر نحوه کنار آمدن فرد مبتلا به بیماری روانی کمک کند. ممکن است بگویید: "آیا می توانید به من کمک کنید تا او را در طول برنامه بررسی کنم؟"
مرحله 4. محتاط باشید
وقتی عزیزان ذهنی خود را به یک رویداد تعطیلات دعوت می کنید ، ایده خوبی است که به طور دوره ای آنها را بررسی کنید تا مطمئن شوید که حالشان خوب است. اما لازم نیست زیاده روی کنید. هر کاری که می توانید انجام دهید تا به حریم شخصی فرد احترام بگذارید و آن را حفظ کنید تا مطمئن شوید همه می توانند از این رویداد لذت ببرند.
- به عنوان مثال ، اگر در یک شام تعطیل هستید ، هرگز شخصی را با برچسب مانند "این خاله من است ، مامی" شناسایی نکنید. او مبتلا به اسکیزوفرنی است. " فقط آنها را مانند دیگران معرفی کنید.
- سعی کنید شخص را با احتیاط زیر نظر بگیرید تا ببینید چگونه با او کنار می آید نه اینکه از او سوال کنید. به عنوان مثال ، ممکن است متوجه شوید که پدر شما آرام و آرام به نظر می رسد یا عصبی یا گیج به نظر می رسد.
مرحله 5. وقفه در فعالیتها برنامه ریزی کنید
اگرچه ممکن است دوست داشته باشید که بیمار روانی شما در هر فعالیت تعطیلات در تقویم شما شرکت کند ، اما به یاد داشته باشید که به او استراحت دهید. کمی فاصله گرفتن از فعالیت می تواند به ارزیابی نحوه عملکرد آنها و کنار آمدن با احساسات منفی که ممکن است داشته باشند ، کمک کند.
- به عنوان مثال ، ممکن است در طول تعطیلات دور هم یک پیاده روی سریع پنج دقیقه ای به گوشه و عقب بروید.
- یا ، ممکن است قصد داشته باشید که به یک صبحانه زمستانی بروید و سپس مدتی استراحت کنید تا فیلم تعطیلات پرفروش را ببینید.
مرحله 6. یک برنامه خروج ایجاد کنید
حتی اگر شما نمی خواهید این اتفاق بیفتد و سعی می کنید از آن جلوگیری کنید ، اما ممکن است دوست بیمار روانی شما این رویداد را ترک کند زیرا نمی تواند با شرایط کنار بیاید. اگر برنامه خروج را از قبل ایجاد کرده اید ، برای شما بسیار راحت تر خواهد بود.
- با دوست عزیز خود از قبل در مورد نحوه اطلاع از نیاز یا ترک آن صحبت کنید. به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "وقتی می گویید" خسته ام "، می دانم که ما باید برویم."
- در صورت نیاز ، با احتیاط به میزبان یا مهماندار اطلاع دهید که ممکن است نیاز به ترک ناگهانی داشته باشید. ممکن است بگویید ، "من فکر می کنم ما خوب خواهیم بود ، اما این ممکن است برای مهمان من بسیار مفید باشد و ما مجبور شویم زودتر برویم."
روش 2 از 4: برنامه ریزی برای بازدیدهای گسترده
مرحله 1. نشانه هایی را که مشکلی وجود دارد تشخیص دهید
اغلب افراد مبتلا به اختلالات روانی نشانه هایی را نشان می دهند که شروع به عود یا بروز می کنند. آنها ممکن است تغییرات ظریفی در رفتار و نگرش خود داشته باشند که افزایش یا تشدید می شود. تشخیص زود هنگام این علائم به شما کمک می کند تا تشخیص دهید که آیا مشکلی پیش آمده است و به شما کمک می کند تا در اسرع وقت از عزیز خود به کمک مورد نیاز خود برسید.
- اگر می دانید بیماری روانی آنها چیست ، علائم و نشانه های آن را در وب سایتی مانند NIMH https://www.nimh.nih.gov/health/topics/index.shtml یا SAMHSA https://www.samhsa.gov/disorders/ جستجو کنید. ذهنی
- اگر دقیقاً نمی دانید اختلال روانی آنها چیست ، به دنبال هرگونه تغییر قابل توجه در رفتار یا نگرش مانند تحریک پذیری ، کناره گیری ، پرانرژی بودن ، تغییر در غذا خوردن یا تغییر در خواب باشید. اگر متوجه کاهش سریع شدید یا به نظر می رسد که فرد در بحران است ، می توانید با خط راهنمای معالجه SAMHSA به شماره 1 877 SAMHSA7 (1 877 726 4727 1) یا خط زندگی ملی پیشگیری از خودکشی با 1 800 273 TALK (8255) تماس بگیرید.
مرحله 2. مدیریت دارو را برنامه ریزی کنید
در طول تعطیلات یا هرگونه تغییر در روال عادی ، ممکن است برای افرادی که از داروها برای مدیریت بیماری روانی خود استفاده می کنند آسان باشد که در صورت تجویز آنها دچار نقص شوند. چند دقیقه وقت بگذارید تا دریابید که آنها چه داروهایی ، چه تعداد و چه مقدار مصرف می کنند. به این ترتیب می توانید به آنها یادآوری کنید که داروهای خود را مصرف کنند و برای تغییراتی که باید برای تطبیق برنامه دارویی خود ایجاد کنید ، برنامه ریزی کنید.
- به عنوان مثال ، اگر پسرعموی شما هنگام خواب داروهای اضطرابی خود را مصرف می کند ، زیرا باعث خواب آلودگی او می شود ، ممکن است نخواهید برای یک فیلم دیروقت با او برنامه ریزی کنید.
- در صورت امکان ، اطلاعات دارو را در موارد اضطراری بنویسید. می توانید بعد از رفتن آنها را خرد کنید ، اما این کار بسیار آسانتر از تلاش برای مکان یابی و جمع آوری بطری های نسخه است.
مرحله 3. یک تیم پشتیبانی ایجاد کنید
عزیز شما احتمالاً یک تیم پشتیبانی دارد که به آنها در مدیریت بیماری روانی کمک می کند. با این حال ، اگر در تعطیلات خارج از خانه باشند ممکن است به این تیم دسترسی نداشته باشند. هرچه می توانید انجام دهید تا اطمینان حاصل کنید که افراد مختلف و اشکال مختلفی از حمایت شما در زمان دیدار با شما وجود دارد.
- با شخص مورد علاقه خود در مورد راه های تماس با ارائه دهنده بهداشت روانی منظم خود صحبت کنید. می توانید بگویید: "چگونه برای درمان خارج از مطب با درمانگر خود تماس می گیرید؟"
- بپرسید آیا ارائه دهنده آنها می تواند ارائه دهنده موقت را در منطقه شما توصیه کند. به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "از دکتر پاتریسیک بپرسید که آیا در حین ملاقات با من یک درمانگر می توانید در این منطقه ببینید؟"
- از یکی از نزدیکان خود و عزیزانتان بخواهید در حین ملاقات از شما در حمایت از او کمک کند. به عنوان مثال ، ممکن است از خواهرتان بپرسید: "آیا می توانید به من کمک کنید تا مادر را در طول ملاقات با زوال عقلش حمایت کنم؟"
- به گروه های حمایتی در منطقه خود برای محبوب خود نگاه کنید. منابع آنلاین مانند گروه ها و انجمن های پشتیبانی آنلاین را نیز در نظر بگیرید.
مرحله 4. برنامه بحران را توسعه دهید
در صورتی که شخص مورد علاقه شما در حین ملاقات با شما دچار عود بیماری یا عارضه روانی شود ، تهیه برنامه ای برای کمک هرچه سریعتر مفید خواهد بود. این که بدانید به دنبال چه چیزی باشید ، با چه کسی تماس بگیرید و چه کاری انجام دهید ، این وضعیت را برای همه افراد درگیر بسیار کمتر خواهد کرد.
- در صورت داشتن شرایط اضطراری سلامت روانی با فرد مورد علاقه خود صحبت کنید. به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "ما با درمانگر شما و سپس سازمان بهداشت روانی محلی تماس می گیریم."
- اطلاعات مورد نیاز مانند کارت بیمه ، اطلاعات نسخه و سایر اطلاعات درمانی را در مکانی نگهداری کنید که دسترسی به آن برای شما آسان باشد.
- منتظر یک رویداد خاص نباشید که به فرد در تهیه برنامه بحران کمک کند. با آنها بنشینید و طرحی را که او احساس راحتی می کند ، مشخص کنید. اگر آنها از طرح راحت نیستند ، ممکن است از آن استفاده نکنند. از آنها بخواهید طرح را بنویسند یا به آنها در انجام این کار کمک کنند و نسخه هایی را تهیه کنند. شخص باید همیشه یک کپی نزد خود داشته باشد ، مانند کیف پول/کیف یا جیب پشتی خود ، یکی در خانه که به راحتی در آن قرار دارد (یعنی در یخچال) ، و یکی دیگر در کنار شما و چند خانواده نزدیک/دوستان دیگر.
مرحله 5. پیگیری بعد از بازدید
اگرچه تعطیلات می تواند برای افراد مبتلا به اختلالات روانی چالش برانگیز باشد ، اما زمان بعد از تعطیلات نیز می تواند به همان اندازه چالش برانگیز باشد. برخی از افراد ممکن است از بازگشت زندگی به حالت عادی پس از هیجان تعطیلات ناراحت شوند. پس از تعطیلات با عزیزان خود که مبتلا به بیماری روانی هستند ، مشورت کنید تا مطمئن شوید که آنها خوب کنار می آیند.
- به عنوان مثال ، ممکن است یک هفته یا بیشتر پس از پایان فصل تعطیلات تماس بگیرید و ببینید وضعیت آنها چگونه است و آیا به حمایت نیاز دارند.
- یا ، به عنوان مثال ، ممکن است برنامه ای داشته باشید که در این مدت مدتی را با آنها بگذرانید تا به سهولت انتقال کمک کند.
روش 3 از 4: ترتیب ویزیت های بستری
مرحله 1. ابتدا با کارکنان مشورت کنید
بسیاری از مراکز بهداشت روانی دستورالعمل هایی در مورد ملاقات در تعطیلات و همچنین سیاست هایی در مورد اینکه چه اقلامی را می توان یا نمی توان برای عزیز شما آورد ، دارند. علاوه بر این ، می توانید دریابید که آیا عزیز شما می تواند یا می خواهد بازدیدکننده داشته باشد. بررسی اولیه با آنها می تواند به بازدید شما برای شما و عزیزانتان لذت بخش باشد. بسیاری از مراکز روانپزشکی دارای مناطق ملاقات خانوادگی خوبی هستند و ملاقات مکرر را تشویق می کنند. سعی کنید به طور منظم و نه فقط در روزهای تعطیل به دیدار معشوق بروید.
- ممکن است قبل از آن تماس بگیرید و بگویید: "من دوست دارم در تعطیلات به دیدار مادربزرگم بیایم. کی زمان خوبی برای آمدن است؟"
- یا ، ممکن است با مرکز تماس بگیرید و بگویید: "من می خواهم برای او هدایایی بیاورم. آیا چیزی هست که نباید بیاورم؟"
مرحله 2. فهمیده باشید
برای شخصی که دارای بیماری روانی است و مجبور است در یک مرکز درمانی مسکونی بماند ، به ویژه در تعطیلات ، می تواند چالش برانگیز باشد. یکی از راه هایی که می توانید بازدید خود را لذت بخش ، نشان دهید که برای شما اهمیت دارد و از آنها حمایت می کنید این است که به آنها اطلاع دهید که متوجه شده اید ممکن است زمان سختی برای آنها باشد.
- احساسات یا نگرانی های منفی آنها را کنار نگذارید. به عنوان مثال ، اگر عموی شما می گوید از آنجا متنفر است ، نگویید: "شما مبالغه می کنید. آنقدرها هم بد نیست. » این احساسات آنها را باطل می کند و احتمالاً آنها را ناراحت می کند. سعی کنید به احساسی که در موقعیت آنها دارید فکر کنید و متناسب با آن پاسخ دهید.
- به آنها بگویید که می توانید احساس آنها را درک کنید ، حتی اگر بدانید آنها در بهترین مکان برای بهتر شدن هستند. ممکن است بگویید ، "من می توانم این را سخت تصور کنم ، اما در نهایت ، ارزشش را خواهد داشت."
مرحله 3. مثبت اندیش باشید
یک راه آسان برای لذت بردن از ویزیت تعطیلات با یکی از عزیزان در مرکز درمان بستری این است که خوش بین باشید و نگرش مثبت خود را در طول ویزیت حفظ کنید. مثبت اندیشی شما می تواند آنها را تشویق کند ، خلق و خوی آنها را تقویت کرده و به بهبود اعتماد به نفس آنها کمک کند.
- طوری با آنها صحبت کنید که انگار در حال بهبودی هستند و به خانه خواهند رفت. به عنوان مثال ، به جای این که بگویید "اگر از اینجا خارج شدی" ، ممکن است بگویید ، "وقتی به اندازه کافی خوب شده اید که به خانه بروید."
- از سرزنش آنها برای حضور در آنجا خودداری کنید و در عوض بر تشویق آنها برای بهتر شدن تمرکز کنید.
مرحله 4. در فعالیتها شرکت کنید
بسیاری از مراکز درمانی برنامه ها و رویدادهای خاصی را برای ساکنان و مهمانان آنها در تعطیلات در نظر گرفته اند. حضور در یکی از این فعالیت ها می تواند کمک زیادی به بهبود وضعیت دوست عزیز شما کرده و به او نشان دهد که برای شما اهمیت دارد.
- از کارکنان مرکز در مورد رویدادهای آینده بپرسید. ممکن است بگویید ، "آیا همه شما در حال برنامه ریزی برای رویدادهای تعطیلاتی هستید که من در آن شرکت کنم؟"
- یا می توانید از عزیزان خود بپرسید که آیا از رویدادهای تعطیلاتی که می توانید در آنها شرکت کنید اطلاع دارند.
روش 4 از 4: مراقبت از سلامت خود
مرحله 1. واقع بین باشید
ما اغلب تعطیلات را زمانی تصور می کنیم که همه چیز عالی است. همه لبخند می زنند ، خوشحالند ، می خندند و دوست دارند. اما در واقعیت ، همه چیز همیشه بی نقص پیش نمی رود. اگر واقع بین هستید که چه انتظاری دارید ، می توانید از تعطیلات با عزیزان بیمار روانی لذت ببرید.
- این امر همچنین به شما در پذیرش چالش ها و تغییراتی که احتمالاً رخ می دهد ، کمک می کند. به عنوان مثال ، اگر پدر شما در یک دوره افسردگی قرار دارد و می خواهد شام را زود ترک کند ، واقع بین بودن به شما کمک می کند تا احساس او را درک کنید.
- به عنوان مثال ، ممکن است واقع بینانه نباشد که از خواهرتان با ADHD بخواهید در صورت تعطیلات با داروهای خود به مدت دو ساعت شعر بخواند.
مرحله 2. استراحت کنید
به آسانی می توانید درگیر مراقبت از دیگران باشید ، به طوری که از مراقبت از خود غافل می شوید. چند دقیقه از فعالیت های تعطیلات فاصله بگیرید تا به شما در آرامش ، رهایی تنش و ایجاد انرژی مجدد کمک کند. انجام این کار به شما کمک می کند از تعطیلات در کنار عزیزان خود با بیماری روانی لذت ببرید.
- فقط چند دقیقه به یک اتاق آرام بروید. به عنوان مثال ، اگر همه در اتاق ناهار خوری هستند ، برای یک یا دو لحظه به اتاق نشیمن بروید.
- قدم زدن. این یک راه عالی برای رفع تنش و بهبود سلامت جسمانی شما است. این همچنین کاری است که می توانید به طور منظم در تعطیلات انجام دهید.
مرحله 3. استراتژی های کاهش استرس را تمرین کنید
تعطیلات می تواند زمان استرس زایی برای هر کسی باشد. ممکن است استرس آورتر باشد زیرا قصد دارید با افرادی که به آنها مبتلا به بیماری روانی هستید ، از آنها لذت ببرید. اما با تمرین تکنیک ها و استراتژی هایی برای مدیریت استرس خود می توانید از استرس بیش از حد جلوگیری کنید.
- تنفس عمیق می تواند علائم استرس و اضطراب را کاهش دهد. به آرامی از راه بینی نفس بکشید. آن را چند ثانیه نگه دارید. سپس به آرامی از طریق دهان بازدم کنید.
- تمرین مدیتیشن نیز راه خوبی برای آرامش و کاهش استرس است. در جایی راحت بخوابید یا بنشینید. سعی کنید ذهن خود را پاک کنید و برای مدتی فقط بر تنفس خود تمرکز کنید.
مرحله 4. انتخاب غذای سالم را انجام دهید
در طول تعطیلات به راحتی می توانید عادت های بد غذایی را ایجاد کنید. ممکن است در این مدت استرس بیشتری احساس کنید و به غذاهای راحت مانند شیرینی یا غذاهای سرشار از چربی برسید. اما اگر مطمئن شوید که مراقب سلامتی خود هستید ، به طور کلی از تعطیلات (و همچنین ماه های بعد) لذت بیشتری خواهید برد.
- غذاها و میان وعده های سالم بخورید تا بتوانید انرژی ، تمرکز و آرامش خود را داشته باشید تا از تعطیلات در کنار عزیزانتان با اختلالات روانی لذت ببرید.
- خوب نیست که از آنها در حد اعتدال لذت ببرید ، اما باید مصرف غذاهای ویژه تعطیلات مانند کوکی های شیرینی زنجبیلی ، تخم مرغ و سایر خوراکی ها را نیز محدود کنید.
مرحله 5. به اندازه کافی بخوابید
از دست دادن خواب در تعطیلات با همه فعالیت ها و هیجان آسان است. همچنین ممکن است به دلیل تلاش بیشتر برای اطمینان از اینکه عزیزانتان با بیماری روانی از تعطیلات لذت می برند ، کمی خواب خود را از دست بدهید. اما خسته بودن ، تمرکز نداشتن و بدخلق بودن لذت بردن از تعطیلات را برای شما دشوار می کند و لذت بردن از عزیزانتان در کنار شما را دشوارتر می کند.
- سعی کنید هر روز صبح ساعت مشخصی بخوابید و از خواب بیدار شوید.
- زمان هایی را که بیدار هستید یا دیر وقت بیشتری می خوابید محدود کنید. به عنوان مثال ، سعی کنید از چند شب متوالی متوالی اجتناب کنید.
مرحله 6. فعال بمانید
تعطیلات آنقدر زمان شلوغی به نظر می رسد که می توان وسوسه کننده ای برای کنار گذاشتن فعالیت بدنی بود. همچنین ممکن است احساس کنید که می توانید این زمان را با عزیزان بیمار روانی سپری کنید. اما مراقبت از سلامتی نیز در اولویت قرار دارد و فعال بودن یک راه عالی برای حفظ تناسب اندام در تعطیلات است.
- اطمینان حاصل کنید که هر روز فعالیتی مانند پیاده روی پنج دقیقه ای یا کشش قبل از خواب انجام دهید.
- با عزیزان بیمار روانی خود کاری فعال انجام دهید. به عنوان مثال ، بسکتبال را با هم بازی کنید ، شنا کنید یا اسب سواری کنید.
