انتروکوک یک سویه باکتریایی است که اغلب در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم است ، مانند پنی سیلین ، آمپی سیلین و حتی ونکومایسین که یک آنتی بیوتیک قوی است. این نوع باکتری می تواند باعث ایجاد انواع عفونت ها از جمله عفونت های مجاری ادراری ، باکتریمی (باکتری در خون) ، اندوکاردیت (عفونت قلب) و مننژیت (عفونت غشاهای اطراف مغز و نخاع) شود. اگر نگران این هستید که ممکن است با انتروکوک تماس داشته باشید ، فوراً به پزشک مراجعه کنید. برای تأیید عفونت به آزمایش آزمایشگاهی و برای درمان آنتی بیوتیک نیاز دارید.
مراحل
روش 1 از 3: تشخیص بیماری
مرحله 1. علائم عفونت انتروکوک را بررسی کنید
تشخیص عفونت انتروکوک بر اساس علائم دشوار است ، زیرا انتروکوک می تواند روی پوست ، مجاری ادراری ، روده ها یا حتی قلب یا مغز شما تأثیر بگذارد. با این حال ، برخی از علائم که ممکن است در صورت ابتلا به انتروکوک مشاهده کنید عبارتند از:
- پوستی که در لمس قرمز و لطیف است
- درد در کمر یا لگن یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن
- تمایل به ادرار کردن بیشتر از حد معمول
- اسهال
- احساس ضعف یا بیماری
- لرز
- تب
مرحله 2. عوامل خطر را برای انتروکوک مقاوم به ونکومایسین مشخص کنید
در صورت داشتن عوامل خطر خاص ، احتمالاً مبتلا به آنتروکوک مقاوم به ونکومایسین به گونه ای که به سختی درمان می شود دچار می شوید. پزشک شما احتمالاً از شما در مورد این عوامل س askال می کند ، اما در غیر این صورت اطمینان حاصل کنید. ممکن است در معرض خطر بالاتری از ابتلا به انتروکوک مقاوم به ونکومایسین باشید:
- قبلا برای مدت طولانی آنتی بیوتیک مصرف می کرد
- بستری شده اید ، جراحی کرده اید یا دستگاه پزشکی در بدن شما کاشته شده است
- سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید ، مانند سرطان یا پیوند عضو
- بیماری مزمن مانند دیابت کنترل نشده یا بیماری کلیوی داشته باشید
مرحله 3. برای ارزیابی بیشتر به پزشک مراجعه کنید
فقط یک پزشک می تواند به شما اطمینان دهد که مبتلا به انتروکوک هستید زیرا برای تشخیص نیاز به آزمایشات آزمایشگاهی نمونه ای از خون ، ادرار یا مدفوع است. اگر فکر می کنید ممکن است این بیماری را داشته باشید ، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید تا آزمایشات لازم را انجام داده و در صورت وجود درمان را شروع کنید.
پزشک شما می تواند فرهنگ باکتری ها را آزمایش کند تا مشخص شود که آیا به هر آنتی بیوتیکی مقاوم است یا خیر. این به آنها کمک می کند تا تشخیص دهند که آیا انتروکوک مقاوم به ونکومایسین (VRE) دارید
نکته: اگر زخم عفونی دارید ، پزشک شما ممکن است بخواهد یک نمونه بافت از زخم را آزمایش کند تا ببیند انتروکوک است.
روش 2 از 3: استفاده صحیح از آنتی بیوتیک ها
مرحله 1. طبق دستور پزشک آنتی بیوتیک مصرف کنید
قرص را به طور کامل با یک لیوان پر آب قورت دهید. ممکن است لازم باشد داروهای آنتی بیوتیک را با معده خالی یا همراه غذا مصرف کنید. برای اطمینان برچسب را بررسی کنید. وانکومایسین به طور کلی اولین خط درمان انتروکوک است ، اما برخی از سویه های انتروکوک در برابر ونکومایسین مقاوم هستند. در صورت داشتن سویه مقاوم به وانکومایسین ، پزشک ممکن است شما را به متخصص بیماری های عفونی ارجاع دهد. جایگزین های ونکومایسین عبارتند از:
- Quinupristin-dalfupristin
- لینزولید
- داپتومایسین
- تیگسیکلین
مرحله 2. حتی اگر احساس بهتری دارید دوره کامل آنتی بیوتیک ها را تکمیل کنید
هرگز آنتی بیوتیک ها را زود ترک نکنید ، حتی اگر احساس می کنید احساس بهتری دارید! این می تواند منجر به بازگشت عفونت شود و همچنین ممکن است شانس ایجاد مقاومت در برابر آنتی بیوتیک را افزایش دهد.
در صورت داشتن هرگونه سوال یا نگرانی در مورد نحوه مصرف داروهای خود ، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید
مرحله 3. برای اطمینان از از بین رفتن عفونت با پزشک خود مشورت کنید
ممکن است پزشک شما آزمایش خون ، مدفوع یا ادرار دیگری را برای اطمینان از پاک شدن عفونت توصیه کند ، حتی اگر پس از مصرف کامل دوره آنتی بیوتیک ها احساس بهتری دارید. با پزشک خود مشورت کنید تا مشخص شود که آیا باید آزمایش پیگیری آزمایشگاهی را انجام دهید یا خیر.
اگر سویه ای مقاوم به وانکومایسین دارید ، ممکن است به درمان طولانی مدت با آنتی بیوتیک های IV نیاز داشته باشید. احتمالاً پزشک شما را با یک سیستم IV قابل حمل به خانه می فرستد. هرچقدر که پزشک توصیه می کند (معمولاً هر 1-2 هفته یکبار) برای آزمایشات آزمایشگاهی پیگیری کنید تا مطمئن شوید که درمان موثر است
هشدار:
توجه داشته باشید که اگر در مراکز مراقبت های بهداشتی مانند بیمارستان یا مراکز زندگی هستید ، ممکن است تا زمانی که عفونت برطرف نشود ، از سایر بیماران جدا شوید.
روش 3 از 3: جلوگیری از گسترش انتروکوک
مرحله 1. دستان خود را به طور مکرر بشویید
دستان خود را زیر آب جاری و گرم نگه دارید تا خیس شوند ، سپس کمی صابون دست را در کف یک دست بریزید. دستان خود را به هم بمالید تا صابون به حالت کف درآید. نوک انگشتان و ناخن های خود را به کف دست بمالید و با نوک انگشتان خود بین انگشتان دست خود را تمیز کنید. سپس ، تمام صابون را بشویید و دستان خود را با یک حوله تمیز ، خشک ، حوله کاغذی یا خشک کن دست خشک کنید.
به خاطر داشته باشید که هر زمان که از حمام استفاده می کنید ، پوشک خود را عوض می کنید یا هر کار دیگری که ممکن است دستان شما را خاک کند انجام دهید ، دست های خود را بشویید
نکته: 20 ثانیه وقت خود را برای شستن دست ها صرف کنید تا آنها تمیز شوند. می توانید هنگام شستن دست ها به جای استفاده از تایمر ، آهنگ "تولدت مبارک" را زمزمه کنید.
مرحله 2. سطوح را روزانه با اسپری تمیز کننده آنتی باکتریال تمیز کنید
یک محصول تمیز کننده انتخاب کنید که برچسب آنتی باکتریال یا حاوی سفید کننده باشد. پاک کننده را روی سطوحی مانند میز حمام یا آشپزخانه خود در وان حمام یا دستگیره درب بریزید. پاک کننده را با یک حوله کاغذی پاک کنید.
این کار را برای مناطقی که ممکن است به انتروکوک آلوده شوند ، مانند حمام ، روزانه تکرار کنید
مرحله 3. در صورت تماس با مایعات بدن دستکش بپوشید
هرگز خون ، ادرار ، مدفوع یا تخلیه زخم را با دست برهنه لمس نکنید! همیشه ابتدا یک جفت دستکش وینیل بپوشید. سپس ، بلافاصله پس از برداشتن دستکش ، دستان خود را بشویید.
