مامور آمبولانس کسی است که در کارهای مختلف به خدمه آمبولانس کمک می کند. این موقعیت به عنوان تکنسین فوریت های پزشکی (EMT) یا تکنسین آمبولانس نیز شناخته می شود. به عنوان دستیار آمبولانس ، می توانید به خدمه کمک کنید تا بیمار را روی تخت و آمبولانس سوار کنند. همچنین ممکن است مجبور شوید در ارائه کمک های اولیه اولیه مانند دادن اکسیژن ، بستن باند به بیمار یا نظارت بر سلامت بیمار کمک کنید. به خاطر داشته باشید که هر بخش نیاز به مراقبت های مختلف آمبولانس خود دارد و هر شغلی متفاوت خواهد بود. راهی برای آمادگی کامل برای هر سناریویی وجود ندارد ، اما با آموزش مناسب ، شما آماده هر چیزی هستید که در کار با آن روبرو می شوید.
مراحل
قسمت 1 از 3: برآوردن حداقل الزامات
مرحله 1. شرایط آموزشی را برآورده کنید
اکثر کارفرمایان انتظار دارند که خدمه آمبولانس حداقل دارای مدرک دیپلم دبیرستان یا GED باشند. اکثر برنامه های آموزشی EMT همچنین نیاز به دیپلم دبیرستان یا GED به عنوان پیش نیاز ورود به برنامه دارند. با این حال ، برخی از کارفرمایان ممکن است سطح بالاتری از تحصیلات و/یا آموزش را انتظار داشته باشند. بسیاری از کارفرمایان همچنین نیاز به گواهینامه در زمینه مربوطه دارند. این زمینه بسته به کارفرما متفاوت خواهد بود و ممکن است شامل آموزش کمک های اولیه یا انواع دیگری از آموزش های ویژه EMT باشد.
در مورد تجهیزات مورد نیاز برای مراقبت های آمبولانس در لباس سرپایی که به آن علاقه دارید کار کنید. اگر این اطلاعات به صورت آنلاین در دسترس نیست می توانید با فردی در آن سازمان تماس بگیرید و از متقاضیان انتظارات خود را بپرسید
مرحله 2. مهارت ها و دانش مورد نظر را داشته باشید
وظیفه آمبولانس کمک به امدادگران در حین مراقبت از بیماران است. الزامات اساسی برای این شغل معمولاً شامل داشتن مهارت های ذهنی و ارتباطی لازم برای اداره مراقبت و انتقال بیمار به بیمارستان است.
- گوش دادن فعال ، تفکر انتقادی ، حل مشکل و تصمیم گیری در هنگام بحران همه مهارت های ضروری برای یک امدادگر آمبولانس است.
- مهارتهای ارتباطی قوی و شایسته هنگام کار با بیماران به عنوان امدادگر آمبولانس مهم است.
- همچنین برای پاسخگویی به تماس ها ، گزارش پرونده ها و برقراری ارتباط با دفتر مرکزی ، به مهارت های اولیه کامپیوتر و تلفن نیاز دارید.
مرحله 3. قادر به کار به عنوان امدادگر آمبولانس باشید
علاوه بر مهارت و دانش ، اکثر کارفرمایان باید تأیید کنند که شما قادر به کار در آمبولانس هستید. این ممکن است شامل تأیید کلی اشتغال باشد یا ممکن است شامل یک معاینه پزشکی جامع تر باشد.
- در اکثر مناطق ، شما باید حداقل 18 سال سن داشته باشید و واجد شرایط استخدام در کشور محل سکونت خود باشید. با این حال ، هر سازمان و ایالت ممکن است شرایط سنی متفاوتی را تعیین کند. اغلب محدودیت سنی تحت تأثیر بیمه نامه های مسئولیت است که مستلزم حضور مددکاران آمبولانس حداقل 21 سال یا بیشتر است.
- شما معمولاً باید از قدرت بدنی و استقامت کافی برخوردار باشید ، زیرا بسیاری از کارهای شما مستلزم این است که بیماران را بر روی برانکارد سوار کرده و از آنها بردارید و آنها را از آمبولانس داخل و خارج کنید.
- علاوه بر نیازهای جسمی ، بسیاری از خواسته های روحی و روانی نیز وجود دارد که به عنوان کار آمبولانس انجام می شود. کارکنان اورژانس به دلیل ماهیت شغل اغلب تحت فشار روانی و ضربه قرار می گیرند.
مرحله 4. یک پرونده تمیز داشته باشید
خدمه آمبولانس باید معمولاً سابقه رفتار حرفه ای و اخلاقی داشته باشند. هر گونه سابقه جنایی مورد ارزیابی قرار می گیرد و هرگونه فعالیتی که توسط مدیر پزشکی یک منطقه یا شرکت معین غیر اخلاقی یا غیرحرفه ای تلقی شود ممکن است زمینه ای برای رد صلاحیت یا اخراج باشد.
- هرگونه جنایت یا محکومیت جنایتکارانه ای که شامل مشکلات اخلاقی مانند سرقت ، استفاده از مواد مخدر/حمل و نقل ، یا تعرض باشد ، ممکن است برخی از نامزدها را رد صلاحیت کند.
- سوء مصرف مکرر یا مزمن الکل ممکن است برخی از نامزدها را رد صلاحیت کند.
- اگر قصد رانندگی آمبولانس دارید ، به سوابق رانندگی تمیز نیاز دارید. تخلفات بیش از حد راهنمایی و رانندگی یا حوادث جدی تر مانند مرگ وسیله نقلیه می تواند شما را از رانندگی آمبولانس محروم کند.
قسمت 2 از 3: شرکت در آموزش سرپایی
مرحله 1. یک برنامه آموزشی EMT پیدا کنید و در آن شرکت کنید
برخی از افرادی که دارای گواهینامه قبلی هستند ممکن است بتوانند وضعیت خود را به عنوان امداد آمبولانس تمدید کنند. با این حال ، اکثر متقاضیان جدید باید بسته به محل زندگی و سازمانی که درخواست می کنند ، یک برنامه آموزشی EMT را با موفقیت تکمیل کنند.
- می توانید برنامه های آموزشی EMT را از طریق صلیب سرخ آمریکا یا از طریق کالج جامعه محلی پیدا کنید. جستجوی آنلاین برای یافتن یک برنامه آموزشی در نزدیکی شما.
- اگر در ایالات متحده زندگی می کنید ، به دنبال برنامه ای باشید که مطابق با استانداردهای آموزشی خدمات ملی فوریت های پزشکی باشد.
- برخی از کارفرمایان ممکن است از شما بخواهند در دوره ها و آموزش های اضافی شرکت کنید ، از جمله کلاس هایی که با مقررات HIPAA ، عوامل بیماری زای خون و مواد خطرناک سروکار دارد.
- هر سازمانی در زمینه آموزش نیازهای متفاوتی دارد. اطمینان حاصل کنید که برنامه آموزشی که در آن ثبت نام می کنید توسط کارفرمای بالقوه شما پذیرفته شده است.
- بسته به برنامه EMT که در آن ثبت نام کرده اید ، ممکن است آموزش شما شامل کلاس های CPR ، پشتیبانی از زندگی و استفاده از دفیبریلاتور باشد ، یا ممکن است فقط بخشی از این آموزش را پوشش دهد. آنچه را که باید برای کارفرمای احتمالی خود بدانید بیابید و آنچه در برنامه شما ارائه شده است را بررسی کنید.
مرحله 2. آموزش و صدور گواهینامه CPR را دریافت کنید
بسیاری از سازمانها و کارفرمایان از مددجویان آمبولانس می خواهند که احیای قلبی ریوی یا CPR را بیاموزند. CPR ممکن است زمانی مورد نیاز باشد که بیمار دچار حمله قلبی شده یا تقریبا غرق شده باشد. هدف از CPR این است که تنفس و/یا ضربان قلب بیمار را از سر بگیرد.
- آموزش به شما می آموزد که چگونه گردش خون و راه هوایی بیمار را بررسی کنید و همچنین تنفس نجات را انجام دهید. شما معمولاً باید بتوانید 30 فشردگی قفسه سینه را انجام دهید ، راه تنفسی را بررسی کرده و 2 تنفس نجات را انجام دهید.
- برخی از شرایط نجات ممکن است شما را ملزم کند که فشرده سازی قفسه سینه را به سرعت اعمال کنید (حدود 100 فشرده در دقیقه). این باید در آموزش EMT شما پوشش داده شود.
- آموزش شما باید شامل CPR بزرگسالان و کودکان/نوزادان باشد.
مرحله 3. تکنیک های اساسی پشتیبانی از زندگی (BLS) را بیاموزید
برخی از الزامات آموزشی ممکن است شما را ملزم کند که در کلاسهای پشتیبانی اولیه زندگی یا BLS شرکت کنید. کلاسهای BLS بر درمان بیمارانی که ایست قلبی ، ایست تنفسی یا نوعی انسداد راه هوایی را تجربه کرده اند تمرکز می کند.
- بخشی از آموزش شما شامل یادگیری نحوه ارزیابی صحنه هنگام ورود است. گاهی اوقات پرسنل اورژانس هنگام تلاش برای کمک به بیماران به دلیل خطرات زیست محیطی و آلاینده ها در معرض خطر قرار می گیرند.
- شما در مورد اهمیت پوشیدن تجهیزات حفاظت شخصی برای اطمینان از ایمنی خود و همه افرادی که با آنها کار می کنید (اعم از بیماران و همکاران) آشنا می شوید.
- شما خواهید آموخت که چگونه سطح هوشیاری بیمار را ارزیابی کنید. این ممکن است شامل تعیین هوشیاری بیمار ، پاسخ به محرک های کلامی ، پاسخ به محرک های دردناک یا کاملاً بی پاسخ باشد.
- کلاس های BLS به شما آموزش می دهد که چگونه راه هوایی بیمار را بررسی و تمیز کنید ، نبض را بررسی کنید و تعیین کنید که آیا بیمار تنفس خود را متوقف کرده یا ضربان قلب خود را از دست داده است یا خیر. همچنین خواهید آموخت که چگونه بیمار را که واکنش نشان نمی دهد یا پاسخ محدودی دارد ، تثبیت کنید.
مرحله 4. با AED مسلط شوید
یک دستگاه دفیبریلاتور خارجی خودکار یا AED ، برای راه اندازی مجدد قلب بیمار پس از ایست قلبی ناگهانی مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان یک امدادگر آمبولانس ، به احتمال زیاد شما باید در دوره ای از حرفه خود از AED استفاده کنید. به همین دلیل ، آموزش AED اغلب برای تبدیل شدن به یک آمبولانس ضروری است.
- شما خواهید آموخت که چگونه ارزیابی کنید که آیا استفاده از AED بی خطر است یا خیر. به عنوان مثال ، برخی از خطرات زیست محیطی ، مانند گودالهای ایستاده و سایر منابع آب ، می توانند برق را به مامور آمبولانس و/یا سایر تماشاگران منتقل کنند.
- کلاس شما به شما آموزش می دهد که چگونه می توانید پدهای الکترود AED را روی قفسه سینه بیمار بمالید ، همه را از بدن بدون واکنش پاک کنید و شوک الکتریکی را از طریق دفیبریلاتور اعمال کنید.
قسمت 3 از 3: یافتن کار به عنوان امدادگر آمبولانس
مرحله 1. تجربیات مربوطه را جمع آوری کنید
اکثر کارگران سرپایی باید نوعی تجربه قبلی را داشته باشند که مربوط به رشته آنها باشد. برخی از کارفرمایان ممکن است تحصیلات شما را بر اساس الزامات تجربه خاص خود حساب کنند. با این حال ، هر کارفرما/سازمان متفاوت است.
- داوطلب شدن با لباس آمبولانس محلی راهی عالی برای به دست آوردن تجربه ارزشمند در حین آموزش تحت مراقبت آمبولانس واجد شرایط یا EMT است. با تماس با سازمان های سرپایی/EMT محلی خود می توانید از فرصت های داوطلبانه مطلع شوید.
- دریابید که آیا هرگونه آموزش عملی که در مدرسه دریافت کرده اید به عنوان تجربه محسوب می شود یا خیر. برخی از کارفرمایان ممکن است این آموزش را به عنوان تجربه در نظر بگیرند در حالی که برخی دیگر ممکن نیست.
مرحله 2. یک رزومه قوی تهیه کنید
مانند هر شغل دیگری ، رزومه شما اولین برداشتی است که یک کارفرما از شما خواهد داشت. شما می خواهید یک رزومه تهیه کنید که نشان می دهد تحصیلات ، تجربه کاری و آموزش شما همه نیازهای یک کارفرمای خاص را برآورده می کند.
- اطلاعات تماس خود را در بالای رزومه خود وارد کنید ، و سپس تحصیلات و تجربه کاری خود را ذکر کنید.
- تحصیلات و تجربه کاری را به ترتیب زمانی معکوس ، با آخرین مدرک تحصیلی (برای تحصیل) و شغل (برای تجربه کار) شروع کنید.
- اطمینان حاصل کنید که هرگونه آموزش مربوطه و/یا کارهای داوطلبانه را به ترتیب زمانی معکوس ذکر کرده اید. هرگونه گواهینامه کمکهای اولیه ای را که دریافت کرده اید ، قرار دهید و بررسی کنید که گواهینامه های شما هنوز معتبر و به روز هستند.
مرحله 3. برای فرصت های شغلی اعمال کنید
محل درخواست شما بستگی به این دارد که آیا می خواهید در یک سازمان خصوصی یا دولتی کار کنید. بسته به محل زندگی شما ، ممکن است این گزینه را داشته باشید که در شهر یا شهرستان کار کنید و در یک شرکت آمبولانس خصوصی کار کنید.
- بسته به لباس سرپایی که برای درخواست انتخاب می کنید ، شرایط ، تجربه ، تحصیلات و آموزش به طور قابل توجهی از موقعیتی به موقعیت دیگر متفاوت خواهد بود.
- با جستجوی آنلاین لیست مشاغل عمومی یا مرور وب سایت های خاص صنعت ، می توانید فرصت های شغلی پیدا کنید. اگر می دانید که می خواهید با آن کار کنید ، می توانید مستقیماً با لباس سرپایی تماس بگیرید.
مرحله 4. مصاحبه خوبی انجام دهید
اگر کارفرما تحت تأثیر رزومه و درخواست شما قرار گرفته است ، ممکن است برای مصاحبه با شما تماس گرفته شود. شما باید خود را به صورت حرفه ای نشان دهید و به همه افرادی که با آنها تعامل دارید احترام بگذارید.
- حداقل 10 تا 15 دقیقه زودتر در محل حاضر شوید.
- برای مصاحبه کاری لباس مناسب بپوشید. حتی اگر کارگران سرپایی معمولاً اسکراب یا لباس کار می پوشند ، شما می خواهید کت و شلوار و کراوات یا بلوز و دامن مناسب بپوشید.
- به سوالات صادقانه پاسخ دهید. اگر چیزی وجود دارد که در مورد آن مطمئن نیستید ، بگویید که نمی دانید اما می توانید پاسخ آن را بیابید.
- آماده باشید تا در مورد انگیزه های خود برای کار در خدمات سرپایی و نقاط قوت/ضعف خود به عنوان یک کارمند بحث کنید.
- توجه داشته باشید که اگر موقعیتی به شما پیشنهاد می شود ، ممکن است مجبور شوید یک آزمایش پیش زمینه و/یا غربالگری مواد مخدر را پشت سر بگذارید.
نکات
- به یاد داشته باشید که اینها فقط دستورالعمل های کلی هستند. هر بخش نیازهای متفاوتی خواهد داشت.
- هرچه بیشتر تحصیل کنید ، بهتر است. اگر در زمینه پزشکی تحصیل کرده باشید ، خدمات آمبولانس به احتمال زیاد شما را استخدام می کند. حتی اگر مدام از این مهارت ها استفاده نمی کنید ، دانستن آنها خوب است.
- در مورد نقشهای مختلف مانند تفاوت بین اولین پاسخ دهنده ، EMT (پایه) ، EMT (متوسط) و یک پیراپزشک یاد بگیرید.
