توانبخشی یا فیزیوتراپی پس از جراحی (PT) بخش مهمی از بهبودی از یک آسیب یا بیماری است. بیمارستان ها از فیزیوتراپ ها به طور گسترده استفاده می کنند و اغلب سعی می کنند بیماران را در اسرع وقت بعد از عمل به حرکت وادار کنند. اغلب ، فیزیوتراپی تنها ورزشی است که پس از عمل به شما اجازه داده می شود. درمان ، عضلات شما را بعد از عمل تقویت می کند و مفاصل شما را انعطاف پذیر می کند. به عنوان بخشی از برنامه توانبخشی ممکن است از شما خواسته شود که خودتان درمان انجام دهید یا از نزدیک با یک درمانگر همکاری کنید.
مراحل
روش 1 از 4: برنامه ریزی پس از جراحی PT
مرحله 1. از پزشک خود بخواهید که به فیزیوتراپیست مراجعه کند
ممکن است جراح چندین درمانگر با تخصص در درمان افراد مبتلا به بیماری شما بشناسد. پزشکان غالباً بیماران را مستقیماً به درمانگران ارجاع می دهند که این امر باعث صرفه جویی در وقت و تلاش درمانگران به تنهایی می شود.
مرحله 2. دریابید که فیزیوتراپیست ها در شبکه بیمه شما چه هستند
پس از دریافت توصیه و/یا ارجاع از پزشک ، باید با شرکت بیمه خود تماس بگیرید و ببینید آیا بیمه شما یکی از این درمانگران را تحت پوشش قرار می دهد یا خیر. ممکن است لازم باشد تصمیمی بگیرید که آیا به فیزیوتراپیست تخصصی که در شبکه شما نیست مراجعه کنید یا یک درمانگر عمومی تحت پوشش بیمه.
اگر علاقمند به همکاری با یک درمانگر خارج از شبکه هستید ، قبل از عمل با او تماس بگیرید تا ببینید که چه نرخ و تخفیفی در دسترس است. بر اساس اولویت های خود و توان مالی خود تصمیم بگیرید
مرحله 3. مشخص کنید که شرکت بیمه شما چند جلسه درمانی را پوشش می دهد
این کار را می توان از طریق یک تماس تلفنی سریع چند روز قبل از جراحی انجام داد. دانستن این که جلسات درمانی شما چقدر طول خواهد کشید ، به شما یک چارچوب زمانی مشخص می دهد که چقدر می توانید انتظار بهبودی خود را داشته باشید. همچنین آگاهی از مدت زمانی که بیمه هزینه درمان شما را پرداخت می کند ، برای آرامش شما مفید خواهد بود.
این شرکت ممکن است هر چیزی را از چند جلسه تا جلسات نامحدود پوشش دهد
مرحله 4. قبل از عمل ، توانبخشی را با جراح خود در میان بگذارید
در مورد تمریناتی که باید در 1 هفته ، 1 ماه و 3 ماه (یا بیشتر) پس از عمل انجام دهید بپرسید. اهداف کوتاه مدت مانند دامنه بهبود حرکت و اهداف بلند مدت مانند کاهش درد یا افزایش تحرک کلی را مشخص کنید.
داشتن این اطلاعات زودتر از موعد به شما کمک می کند تا در مسیر خود بمانید و انگیزه خود را برای تکمیل درمان حفظ کنید
مرحله 5. هرگونه تجهیزات لازم را خریداری کنید
بسیاری از جراحی ها به واکر ، عصا ، نوارهای مقاومتی یا سایر ابزارهای ورزشی نیاز دارند. قبل از خروج از بیمارستان به فیزیوتراپ و پزشک خود بپرسید که به چه چیزی نیاز دارید. ممکن است لازم باشد اقلام را از یک فروشگاه لوازم پزشکی که در محوطه بیمارستان قرار دارد خریداری کنید.
شرکت بیمه شما به احتمال زیاد هرگونه درمان مورد نیاز را پوشش می دهد
روش 2 از 4: دریافت PT بستری پس از جراحی بزرگ
مرحله 1. هنگامی که در بیمارستان هستید چندین جلسه فیزیوتراپی داشته باشید
درمانگران فیزیوتراپی اغلب بیماران جراحی جدید را یک یا دو بار در روز بصورت یک به یک درمان می کنند. برگزاری جلسات درمانی قبل از خروج از بیمارستان به شما این ایده را می دهد که درمان به جلو چگونه خواهد بود. همچنین به شما این فرصت را می دهد که هرگونه سوال در مورد روند بهبودی از درمانگر بپرسید.
- تا جایی که می توانید سعی کنید در این جلسات بیدار ، هوشیار و مثبت باشید.
- جراح شما با فیزیوتراپیست شما همکاری می کند تا مراقبت شما را تا زمانی که در بیمارستان هستید هماهنگ کند.
مرحله 2. از یک دوست یا یکی از اعضای خانواده بخواهید که در طول جلسات PT خود یادداشت برداری کند
این فرد می تواند در مورد تمرینات و توصیه هایی که درمانگر می کند مطالبی را یادداشت کند. ممکن است درد زیادی داشته باشید یا از دارویی استفاده کنید که به شما اجازه تمرکز نمی دهد و داشتن حداکثر یادداشت های شفاف برای شما مفید خواهد بود.
این یادداشت ها به شما کمک می کند تا رژیم تمرینات فیزیوتراپی را توسعه داده و رعایت کنید که علاوه بر جلسات با درمانگر می توانید به تنهایی انجام دهید
مرحله 3. طبق دستور پزشک از داروهای مسکن استفاده کنید
در طول بهبودی از اکثر جراحی های بزرگ ، اغلب از بیماران خواسته می شود تا مورفین یا داروهای دیگر مصرف کنند تا راحتی و تحرک آنها افزایش یابد. طبق دستورالعمل از این داروها استفاده کنید و قرص ها را به صورت مرحله ای کنار بگذارید تا بدن شما بتواند با هر درد جدیدی سازگار شود.
مرحله 4. تأثیر کلی درمان بر بدن خود را پیگیری کنید
در مورد درد ، پیشرفت و سوالات خود مجله ای تهیه کنید تا بتوانید در ویزیت های بعد از عمل با فیزیوتراپ یا جراح مشورت کنید. مهم این است که با درمانگر خود گفتگو داشته باشید تا در صورت لزوم رژیم ورزشی شما را تغییر دهد.
به عنوان مثال ، اگر از شما خواسته شده است که هر روز 45 دقیقه روی تردمیل راه بروید ، اما بعد از 20 دقیقه احساس درد شدید ، این اطلاعات را به درمانگر خود منتقل کنید
مرحله 5. با پیشرفت در درمان ، مثبت بمانید
فیزیوتراپی یک جزء ذهنی دارد. در آن زمان تمرینات ممکن است از نظر جسمی ناراحت کننده باشند یا از عدم پیشرفت ظاهری احساس ناامیدی کنید. موفقیت شما به تعهد ، تمایل و خوش بینی شما بستگی دارد که به حالت سالم و متحرک باز خواهید گشت.
روش 3 از 4: انجام PT سرپایی پس از یک جراحی کوچک
مرحله 1. شرح تمرینات مورد نیاز را از پزشک خود بخواهید
از آنجا که شما فیزیوتراپی را در خارج از بیمارستان انجام می دهید ، به احتمال زیاد با یک درمانگر مجاز که پزشک شما را به شما معرفی کرده است ، باید ایده خوبی در مورد تمریناتی که پزشک شما دوست دارد با درمانگر انجام دهید ، داشته باشید. شما باید بدانید چه تمریناتی برای دامنه حرکتی شما ضروری است و سایر تمریناتی که بر تحرک عمومی تأثیر می گذارد.
- از پزشک خود بخواهید نمودارهایی را به شما نشان دهد که به شما نشان می دهد هر تمرین باید چگونه به نظر برسد. همچنین نمودارهای بصری و نتیجه مورد انتظار هر تمرین را جویا شوید.
- به عنوان مثال ، اگر تحت عمل جراحی ستون فقرات قرار گرفته اید ، از شما خواسته می شود تمریناتی را برای تقویت عضلات پشت (اطراف محل برش) و حفظ انعطاف پذیری در ستون فقرات انجام دهید.
مرحله 2. فیزیوتراپی را بخشی از برنامه روزانه خود قرار دهید
فیزیوتراپی زمانی م effectiveثر است که مکرر انجام شود. درست مانند هر نوع ورزش دیگر ، فراموش کردن درمان یا به تعویق انداختن آن به راحتی امکان پذیر است. با رعایت برنامه ورزشی روزانه و حرکات کششی ، از تجمع بافت اسکار در اطراف ناحیه آسیب دیده جلوگیری می کنید و اطمینان حاصل می کنید که بعد از بهبود طیف وسیعی از حرکت را دارید.
- انجام روزانه درمان شما همچنین باعث کاهش درد یا ناراحتی جزئی می شود که گاهی اوقات با درمان همراه است.
- به عنوان مثال ، اگر پزشک از شما خواسته است که پس از جراحی شکم ، کار فیزیوتراپی را در ناحیه اصلی انجام دهید ، می توانید هر روز صبح قبل از کار پیلاتس را انجام دهید.
مرحله 3. از طریق فیزیوتراپی قدرت عضلات را بازیابی کنید
عدم رعایت رژیم فیزیوتراپی می تواند عواقب جدی داشته باشد. پزشکان درمان را به عنوان راهی برای افزایش قدرت گروه های عضلانی تجویز می کنند که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند (یا تحت تأثیر قرار گرفته اند). اگر از فیزیوتراپی پیروی نکنید ، ممکن است با یک گروه عضلانی دائماً ضعیف شده مواجه شوید.
خطر تضعیف دائمی ماهیچه ها به ویژه برای افراد مسن که اغلب قبل از عمل جراحی تن عضلانی پایینی دارند ، زیاد است
مرحله 4. عملکرد فیزیکی و تحرک بدنی را با فیزیوتراپی حفظ کنید
اگر رژیم فیزیوتراپی را تکمیل نکنید ، ممکن است انعطاف پذیری مفصل را برای همیشه از دست بدهید. انجام تمرینات به عنوان بخشی از رژیم درمانی فیزیوتراپی ، مفاصل شما را انعطاف پذیر نگه می دارد و مانع از دست دادن تحرک بدنی می شود.
به عنوان مثال ، اگر جراحی روی پاها یا زانوها انجام داده اید ، پزشک فیزیوتراپی را برای شما تجویز می کند که شامل تقویت عضلات پا و حفظ انعطاف پذیری زانو می شود. اگر درمان را کامل نکنید ، ممکن است توانایی بالا و پایین رفتن از پله ها را برای همیشه از دست بدهید
روش 4 از 4: انجام تمرینات طبق دستور درمانگر
مرحله 1. دستورات فیزیوتراپ خود را در مورد میزان و مدت زمان تمرین دنبال کنید
اگر این معیارها یا اهداف دیگر برای شما واضح نیست ، با پزشک خود تماس بگیرید یا به پزشک خود مراجعه کنید تا کار شما را روشن کند. همیشه بهتر است بخواهید و مطمئن باشید تا در تمرینات خود اشتباه نکنید.
درمان برای حفظ انعطاف پذیری و تقویت مجدد ماهیچه های شما پس از جراحی طراحی شده است. با این حال ، اگر تمرینات را به اشتباه انجام دهید ، خطر آسیب مجدد به خود را دارید
مرحله 2. در صورت انجام عمل جراحی ستون فقرات ، بدن خود را بکشید و کمر خود را دراز کنید
با درمانگر خود برای ایجاد یک روال درمانی اصلی و پشت کار کنید. برای شروع با 1 یا 2 تمرین برای پشت خود برنامه ریزی کنید و 1-2 ست را با 12-15 تکرار انجام دهید. این تمرینات باعث تقویت هسته شما و حفظ انعطاف پذیری کمر می شود.
- پالورهای دمبل را امتحان کنید. به پشت دراز بکشید و دمبل را روی سر خود نگه دارید. وزنه را پشت سر خود کم کنید و ماهیچه های کناری خود را سفت کنید تا به آرامی وزنه را بالای سر خود بالا بیاورید.
- یکی از رایج ترین انواع تمرینات برای عضلات پشت ، کشش با نوار است. درمانگر از شما می خواهد که یک نوار بدنسازی الاستیک را بالای سر خود نگه دارید و بازوهای خود را به سمت بیرون حرکت دهید تا کمر و پهلوها تقویت شوند.
مرحله 3. یک رژیم کششی خوب در طول درمان خود حفظ کنید
حرکات کششی هم می توانند تون عضلات را تقویت کرده و هم انعطاف پذیری را افزایش دهند. با پیشرفت درمان ، درمانگر به احتمال زیاد سختی و مدت زمان کشش هایی را که از شما خواسته شده است افزایش می دهد. حرکات رایج مورد استفاده در فیزیوتراپی عبارتند از:
- حرکات همسترینگ ، در این حالت شما با یک پا کشیده در مقابل خود می نشینید. با انگشتان دست خود را دراز کنید و سعی کنید انگشتان پای کشیده را به مدت 15 ثانیه لمس کنید ، سپس با پای دیگر این کار را تکرار کنید.
- کشش های چهارگانه ، که در آن به پهلوی راست خود دراز می کشید ، سپس زانوی چپ خود را به عقب خم می کنید. مچ پای چپ خود را با دست چپ بگیرید و به سمت باسن خود بکشید تا زمانی که احساس کنید عضله چهار سر شما کشیده می شود. هنگامی که به پهلوی چپ خوابیده اید ، پای راست خود را تکرار کنید.
- ساق پا ایستاده ، در این حالت پای چپ خود را 18 اینچ (46 سانتی متر) پشت سر می کشید ، سپس وزن بدن خود را برای حدود 15 ثانیه روی پای راست خود متمایل می کنید ، تا زمانی که احساس کنید عضله ساق پای چپ شما کشیده می شود. سپس این حرکت را با پای راست پشت سر خود تکرار کنید.
مرحله 4. در صورت احساس درد هنگام انجام درمان ، ورزش خود را متوقف کنید
درمان برای تقویت عضلات و بهبود تحرک طراحی شده است. در حالی که ممکن است گاهی ناراحت کننده باشد ، اما هرگز نباید دردناک باشد. در صورت مشاهده خونریزی از محل برش ، تورم بیش از حد در ناحیه اطراف برش یا احساس درد شدید ، فوراً ورزش را متوقف کنید.
به عنوان مثال ، اگر جراحی روی زانو انجام داده اید ، درمانگر ممکن است از شما بخواهد که تمرینات کششی همسترینگ یا بالا بردن پای راست (هر دو برای درمان بعد از جراحی زانو عالی است) را به مدت طولانی شروع کنید. ورزش را متوقف کنید و در صورت احساس درد به درمانگر خود اطلاع دهید
نکات
- همه فیزیوتراپی های بعد از عمل نیاز به کمک فیزیوتراپ ندارند. به عنوان مثال ، پس از برخی از همجوشی های ستون فقرات ، از بیماران خواسته می شود تا 3 ماه با میزان بیشتری پیاده روی کرده و از انجام هرگونه ورزش دیگر خودداری کنند.
- اگر برش شما ناپایدار است یا درد شدیدی را تجربه می کنید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک می تواند توصیه کند ، داروها را تنظیم کند یا ویزیت را توصیه کند.
- به منظور کمک به بهبود بهتر و به حداکثر رساندن مزایای فیزیوتراپی ، مطمئن شوید که در زمان بهبودی بدن خود را هیدراته نگه داشته و وعده های غذایی متعادل و مغذی بخورید.
هشدارها
- در هیچ مرحله ای از PT نباید درد شدید یا ناراحتی طولانی مدت را تجربه کنید. کمی درد و تورم برای تمرینات ریکاوری استاندارد است. اگر مطمئن نیستید که آنچه تجربه می کنید طبیعی است یا خیر ، با درمانگر خود صحبت کنید.
- انجام PT می تواند چالش برانگیز باشد و اغلب برای کسانی که از آن عبور می کنند طاقت فرسا است. هرچند تسلیم نشوید. اگر در تلاش برای ادامه درمان هستید ، می توانید پیوستن به یک گروه پشتیبانی را نیز در نظر بگیرید.
