پای ترانشه ای ، که به آن پای غوطه وری نیز گفته می شود ، زمانی ایجاد می شود که پای شما در معرض آب سرد و غیربهداشتی به مدت طولانی - ساعت ها یا روزهای زیادی قرار گیرد. در طول جنگ جهانی اول زمانی نامیده شد که هزاران سرباز هنگام درگیری در سنگرها دچار این وضعیت دردناک شدند. این بیماری با تورم پا ، بی حسی ، درد و در نهایت مرگ بافت و گانگرن مشخص می شود که تهدید کننده زندگی است. پای سنگر هنوز در مناطق جنگی مدرن ، مناطق فاجعه بار و رویدادهای خارج از منزل در اثر باران یا سیل رخ می دهد. درمان و پیشگیری از این بیماری بسیار ساده است.
مراحل
قسمت 1 از 2: درمان پای ترانشه
مرحله 1. علائم را بررسی کنید
پای ترانشه ناشی از خیس شدن پاهای طولانی به دلیل مواردی مانند داشتن کفش و جوراب خیس یا ایستادن طولانی مدت در آب یا گل است. در صورت مشاهده علائم ترانشه پا ، باید در اسرع وقت به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. علائم ترانشه پا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سوزن سوزن شدن یا بی حسی
- درد در پاهای شما
- خارش
- تورم پا
- تغییر رنگ
- پوست گرم ، براق یا قرمز با گرم شدن بافت
مرحله 2. پاهای خود را مرتباً بشویید و خشک کنید
اگرچه پای ترانشه بیش از صد سال پیش نامیده می شد و به نظر می رسد چیزی از گذشته است ، اما هنوز هم می تواند در افرادی رخ دهد که ساعت های زیادی را در شرایط سرد و مرطوب می گذرانند. یکی از بهترین روش ها برای درمان ترانشه پا این است که پای خود را خشک و تمیز نگه دارید. اگر دیدید چند ساعت یا بیشتر در آب ایستاده اید ، آنها را تا جایی که می توانید تمیز و خشک کنید و در اسرع وقت به جوراب خشک تبدیل کنید.
- پای ترانشه ای ایجاد می شود زیرا رگ های خونی پا در تلاش برای گرم نگه داشتن بقیه بدن منقبض می شوند ، که این امر باعث کاهش میزان اکسیژن و مواد مغذی بافت می شود.
- بدون اکسیژن و مواد مغذی کافی ، بافت پا متورم شده و در نهایت می میرد. در صورت ایجاد بریدگی یا سایش روی پا ، باکتری های موجود در آب نیز می توانند باعث عفونت شوند.
- اگر بر روی پاهای خود زخم دارید ، مقداری کرم ضد باکتری یا ضد عفونی کننده حاوی الکل بعد از خشک کردن پاها ، اما قبل از پوشیدن کفش و چکمه های خود استفاده کنید.
مرحله 3. پای خود را خشک و گرم کنید
اگر ساعت ها در آب سرد ایستاده اید ، مهم است که نه تنها پاهای خود را خشک کنید ، بلکه باید آنها را به تدریج گرم کنید. گرما باعث باز شدن (گشاد شدن) رگ های خونی و افزایش گردش خون در پاهای شما می شود که این امر پیشرفت ترانشه پا را متوقف می کند. از بسته های گرم استفاده کنید یا پاهای خود را به مدت تقریبی 5 تا 10 دقیقه در آب گرم خیس کنید. در برابر میل به استفاده از آب گرم مقاومت کنید زیرا ممکن است پای خود را سرزنش کنید و وضعیت را بدتر کنید.
- اگر از حمام گرم پا استفاده می کنید ، مقداری محلول پرمنگنات پتاسیم (از داروخانه محلی خود) به آب اضافه کنید - این می تواند به بیرون کشیدن مایع از بافت متورم کمک کند. منطقه آسیب دیده
- پای ترانشه شبیه سرمازدگی است ، اگرچه نیازی به دمای انجماد آب ندارد. این می تواند در دمای حداکثر 60 درجه فارنهایت (15.6 درجه سانتی گراد) ایجاد شود و حتی در داخل خانه نیز رخ می دهد.
- ایجاد پای خاردار کمتر از یک روز در معرض آب (حداکثر 12 ساعت) طول می کشد.
مرحله 4. هنگام خواب و استراحت جوراب خود را درآورید
هنگامی که پاهای خود را گرم کردید ، مهم است که در هنگام استراحت و خوابیدن در رختخواب ، جوراب خود را خاموش نگه دارید. این ممکن است برای پاهای سرد غیرقابل تصور باشد ، اما پوشیدن جوراب های تنگ می تواند گردش خون را کاهش داده و پای ترانشه را بدتر کند. پس از چند روز بهبودی ، می توانید جوراب های گشاد ساخته شده از مواد تنفس مانند پنبه بپوشید.
- به جای جوراب ، پای خود را هنگام استراحت با پوشاندن یک پتوی پشمی گرم نگه دارید.
- هنگام نشستن روی کاناپه ، پاهای خود را بلند نکنید زیرا می خواهید جریان خون را در ساق پا و پاهای خود تشویق کنید.
- در حالی که شب ها در رختخواب دراز کشیده اید ، یک پتو دیگر به پایین تخت خود اضافه کنید تا پاها گرم شوند. سعی کنید از مچ پای خود عبور نکنید زیرا این می تواند گردش خون را در پاهای شما کند کند.
مرحله 5. داروهای بدون نسخه را در نظر بگیرید
پای ترانشه با تورم بافت و درد مشخص می شود که می تواند کاملاً شدید شود. بسته به اینکه کدام قسمت های پای شما مرطوب است و چه مدت طول می کشد ، انگشتان پا ، پاشنه پا یا کل پا را تحت تاثیر قرار می دهد. به این ترتیب ، از داروهایی استفاده کنید که می توانند با درد و تورم مبارزه کنند ، مانند NSAIDs. ایبوپروفن (Advil ، Motrin) و یا ناپروکسن (Aleve) انواع رایج بدون نسخه هستند که به خوبی کار می کنند.
- در صورت مصرف کوتاه مدت-کمتر از چند هفته-داروهای ضد التهابی بهترین کار را می کنند و بی خطر هستند.
- هنگامی که پای ترانشه ایجاد می شود ، بسته به شدت و سلامت کلی فرد ، بین چند هفته تا چند ماه طول می کشد.
مرحله 6. علائم عفونت را به سرعت درمان کنید
علائم اصلی ترانشه پا (درد ، تورم ، تاول ، تغییر رنگ) معمولاً به دلیل عفونت نیست. با این حال ، پوست ترشح شده به راحتی آلوده می شود و این عفونت می تواند به سرعت جدی شود. سایر علائم عفونت که باید مراقب آنها باشید عبارتند از ترشح چرکی خونی ، رگه های قرمز و/یا سفید روی پاها ، بوی بد و تب خفیف.
- اگر تاول هایی با پای خاردار ایجاد شود ، احتمال ایجاد عفونت به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.
- اگر در معرض خارش پا هستید ، در اسرع وقت یک کرم آنتی بیوتیک یا لوسیون ضدعفونی کننده به هر گونه بریدگی یا سایش روی پای خود بمالید.
- در صورت مشاهده علائم عفونت در پاهای خود ، یا اگر بافت طبیعی به نظر نمی رسد ، در اسرع وقت به ارائه دهنده خدمات درمانی مراجعه کنید. در صورت عدم وجود سابقه واکسیناسیون ، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک هایی را برای جلوگیری از عفونت یا حتی تقویت کننده کزاز به شما تجویز کند.
مرحله 7. اگر پاهایتان به رنگ آبی تیره ، سبز یا سیاه درآمده است ، به دنبال مراقبت های اضطراری باشید
تغییر رنگ پوست روی پا نشان می دهد که بافت به دلیل دریافت نکردن اکسیژن و مواد مغذی کافی برای مدت طولانی در حال مرگ است. مرگ بافت (که نکروز نیز نامیده می شود) می تواند به سرعت منجر به گانگرن شود ، که یک اورژانس پزشکی است و نیاز به آنتی بیوتیک و احتمالاً مداخله جراحی دارد.
- علاوه بر تغییر رنگ تیره ، علائم دیگر گانگرن عبارتند از: تورم بیشتر ، درد شدید و سپس از دست دادن حس ، لایه برداری از پوست ، ترشحات بدبو و تغییر شکل انگشتان پا.
- در موارد شدید ترانشه پا که گانگرن ایجاد شده است ، معمولاً نیاز به قطع پا و ساق پا وجود دارد.
قسمت 2 از 2: جلوگیری از پای ترانشه
مرحله 1. برای مدت طولانی در آب سرد یا سرد نایستید
اکثر مردم نمی خواهند مدت طولانی در آب سرد بایستند ، اگرچه برخی مشاغل و سرگرمی ها (ماهیگیری در پرواز یا دیدن کنسرت در فضای باز) به طور قابل توجهی خطر ابتلا به پای خاردار را افزایش می دهد. ساعت را زیر نظر داشته باشید و به یاد داشته باشید که پای سنگر می تواند در برخی شرایط در کمتر از 12 ساعت یا بیشتر ایجاد شود. در صورت امکان در آن بازه زمانی به زمین خشک عقب نشینی کنید.
- در صورت نیاز به ایستادن در آب هر چند ساعت یکبار از کار خود استراحت کنید - این امر به ویژه برای نیروهای امدادی و اورژانس و همچنین نیروهای ارتش بسیار مهم است.
- ایستادن طولانی مدت در آب گرم و غیربهداشتی نیز مشکل ساز است و باعث ایجاد نوع دیگری از پای غوطه ور می شود ، بنابراین خشک نگه داشتن پاها بدون توجه به درجه حرارت اهمیت دارد.
مرحله 2. پای خود را خشک و تمیز نگه دارید
اگر شغل یا موقعیت شما مستلزم صرف زمان قابل ملاحظه ای برای ایستادن در شرایط مرطوب یا مرطوب است ، مهم است که جوراب های خود را به طور مرتب چک یا نظارت کنید تا ببینید آیا آنها نیز مرطوب یا مرطوب هستند. اگر مرطوب یا مرطوب هستند ، جوراب های تمیز و خشک را عوض کنید تا از ایجاد پای خاردار جلوگیری کرده یا آن را کاهش دهید. اگر در کار هستید یا نیاز به راه رفتن / ایستادن در شرایط مرطوب دارید ، برای هر مورد چند جفت جوراب اضافی با خود همراه کنید.
- برای شرایط مرطوب ، از آسترهای جوراب پلی پروپیلن استفاده کنید که به طور خاص طراحی شده اند تا رطوبت را از پای شما دور کنند.
- جوراب های ساخته شده از الیاف طبیعی مانند پنبه و پشم برای جلوگیری از ترانشه پا بهتر از مواد مصنوعی هستند.
مرحله 3. از کفش مناسب استفاده کنید
اگر پیش بینی می کنید در شرایط مرطوب یا مرطوب هستید ، علاوه بر جوراب خود ، سعی کنید کفش مناسب بپوشید. در حالت ایده آل ، شما باید چکمه های ضد آب بپوشید که بالای مچ پای شما قرار می گیرد ، اما صرف نظر از نوع آن ، مطمئن شوید که آنها به خوبی جا می شوند - نه خیلی گشاد و نه خیلی تنگ. به کفش / چکمه های ساخته شده از چرم مصنوعی بچسبید و از کفش های ساخته شده از مواد مصنوعی مانند لاستیک یا وینیل اجتناب کنید. چرم گرانتر است ، اما رطوبت را دفع می کند در حالی که قادر به تنفس (تهویه) است.
- بسته به شرایط شما ، بهتر است کفش خود را چند بار در روز عوض کنید و بگذارید جفت خیس یک شبه خشک شود.
- چکمه ها و چکمه های لاستیکی برای گذراندن چند ساعت در آب (به عنوان مثال برای ماهیگیری با مگس) بسیار مناسب هستند ، اما می توانند بعد از ساعت ها باعث ایجاد پای ترانشه شوند ، به خصوص اگر لاستیک پوشش داخلی عایق نداشته باشد.
مرحله 4. وازلین یا پودر تالک را به پای خود بمالید
یک ترفند قدیمی که در دوران جنگ جهانی اول برای جلوگیری از ترانشه پا استفاده می شد این بود که روغن زیادی از نهنگ را روی پاها بمالید تا رطوبت را دفع کرده و پا را از سرما عایق بندی کنید. در دوران معاصر ، بیشتر بمالید که مقداری وازلین را روی پاهای خود بمالید ، اگرچه اثر و مزایای مفید آن ثابت می ماند.
- یکی دیگر از روش های خشک نگه داشتن پا این است که مقداری پودر تالک روی آنها بپاشید که به جای دفع رطوبت ، به جذب آن کمک می کند.
- پودر تالک مخصوصاً برای افرادی که بیشتر عرق می کنند توصیه می شود. همچنین تعریق بیش از حد را می توان با استفاده از مواد خشک کننده مانند کلرید آلومینیوم کنترل کرد.
نکات
- پای ترانشه بیشتر در سازندگان ، نگهبانان ، کارگران امدادرسانی ، کوهنوردان ، کمپینگ ها ، علاقمندان به ورزش های شدید و علاقمندان به موسیقی در فضای باز دیده می شود.
- به نظر می رسد افرادی که رژیم غذایی ضعیفی دارند و عادت به خواب ندارند مستعد ابتلا به ترانشه پا هستند.
- از آنجا که نیکوتین سیگار (تنباکو) جریان خون را مختل می کند ، اجتناب از کشیدن سیگار هنگام بهبودی از پای سنگر به شما کمک می کند.
