مچ پای آسیب دیده یا پیچ خورده می تواند کاملاً دردناک باشد و ممکن است شما را برای چند روز دراز بکشد. در بیشتر آسیب های مچ پا ، تاندون ها و رباط های مچ پا دچار کشیدگی یا کشیدگی می شوند. رگ های خونی که خون و اکسیژن را به پاهای شما می رسانند اغلب پاره شده و خون را به بافت های اطراف نشت می کنند که این امر باعث کبودی مچ پا و پا می شود. با این حال ، خوشبختانه اکثر آسیب های مچ پا جدی نیستند و پس از چند روز درمان در خانه بهبود می یابند. اکثر آسیب های جزئی مچ پا را می توان در خانه با استفاده از استراحت ، یخ و ارتفاع درمان کرد تا هر گونه تورم محدود شود.
مراحل
قسمت 1 از 2: درمان مچ پا
مرحله 1. مچ پای آسیب دیده را تا آنجا که ممکن است به مدت 48 ساعت استراحت دهید
پس از پیچ خوردگی یا آسیب مچ پا ، مهم است که به مچ پا استراحت دهید تا از تشدید آسیب جلوگیری شود. تا جایی که ممکن است مچ پای خود را نشسته یا دراز بکشید. اگر مجبورید راه بروید ، آهسته راه بروید و از عصا استفاده کنید تا مقداری از وزن مچ پای آسیب دیده را بردارید. اگر این کار خیلی دردناک است ، سعی کنید بریس را روی مچ پای آسیب دیده قرار دهید تا همچنان بتوانید دور بزنید.
- اشکالی ندارد اگر در 48 ساعت اول تا حدودی فعال باشید. در واقع ، فعالیت خفیف (به عنوان مثال ، راه رفتن با عصا) می تواند به قوی نگه داشتن ماهیچه های مچ پای آسیب دیده کمک کند.
- می توانید بریس را در یک فروشگاه لوازم پزشکی خریداری کنید. بریس مچ پا نیز ممکن است در داروخانه ها یا داروخانه های بزرگ فروخته شود.
مرحله 2. یک کیسه یخ را به مدت 15 تا 20 دقیقه روی مچ پای آسیب دیده قرار دهید
اگر کیسه یخ در دست ندارید ، یک دستمال را خیس کرده و آن را بین 6-7 تکه یخ بپیچید ، یا از یک کیسه سبزیجات یخ زده به عنوان یک بسته یخ استفاده کنید. چیزی را انتخاب کنید که قطعات کوچکی دارد ، مانند نخود فرنگی یا ذرت منجمد. سپس بسته یخ را روی مچ پا بمالید. یخ را به آرامی روی مچ پای آسیب دیده نگه دارید تا پوست سرد شود اما درد ایجاد نکند.
- استفاده از کیسه یخ روی مچ پای آسیب دیده باعث منقبض شدن رگ های خونی و محدود شدن جریان خون در ناحیه آسیب دیده می شود که تورم را به حداقل می رساند.
- استفاده از یخ بر روی مچ پای آسیب دیده مزیت مضاعفی دارد که با بی حس کردن انتهای عصبی در ناحیه باعث تسکین درد می شود.
- می توانید بسته های یخ ژل را از داروخانه یا داروخانه خریداری کنید.
مرحله 3. یخ را 4 تا 8 بار در 48 ساعت اول پس از آسیب بمالید
در 48 ساعت اول ، مچ پای آسیب دیده متورم می شود و ممکن است کاملاً دردناک باشد ، بنابراین یخ به کاهش این تورم کمک می کند. مانند یخ زدن اولیه ، هر بار بسته یخ را به مدت 15-20 دقیقه روی مچ پا نگه دارید. هر زمان که احساس درد کرد یا شروع به تورم کرد ، مچ پا را یخ بزنید ، یا هر زمان که در برنامه خود دارید تا یخ بزنید.
نگه داشتن کیسه یخ روی مچ پای آسیب دیده برای بیش از 20 دقیقه می تواند باعث سرمازدگی یا آسیب رساندن به پوست شود
مرحله 4. مچ پای آسیب دیده را به مدت 48 ساعت فشرده کنید تا از تورم جلوگیری شود
بهترین راه برای فشردن مچ پا این است که پای خود را داخل یک جوراب فشاری الاستیک یا نئوپرن (یا یک آستین فشاری که در اطراف مچ پای شما قرار می گیرد) بکشید. جوراب فشاری به مچ پای شما فشار می آورد و از تورم آن پس از آسیب جلوگیری می کند. اگر به جوراب فشاری دسترسی ندارید ، می توانید به جای آن از روکش یا باند الاستیک استفاده کنید.
می توانید در اکثر داروخانه ها و داروخانه ها یک آستین فشاری یا جوراب خریداری کنید. آنها همچنین در اکثر فروشگاه های لوازم ورزشی و حتی در برخی سوپر مارکت های بزرگ موجود خواهند بود
مرحله 5. مچ پای آسیب دیده را بالای قلب خود قرار دهید تا هرگونه تورم کاهش یابد
هنگامی که در 48 ساعت اول پس از آسیب دیدگی مچ پا در خانه هستید ، تا آنجا که ممکن است زمان دراز کشیدن یا نشستن با مچ پا آسیب دیده را بالا ببرید. به پشت بخوابید و مچ پای آسیب دیده خود را روی دسته ای از کوسن ها یا صندلی ای قرار دهید که نزدیک پایه مبل یا تختی است که روی آن دراز کشیده اید. هنگام دراز کشیدن ، مچ پای آسیب دیده باید همیشه بالاتر از سطح قلب باشد.
در حالی که مچ پای آسیب دیده خود را بالا می آورید ، پای خود را صاف نگه دارید. سعی کنید پای خود را خم نکنید تا فشار اضافی به مچ پا وارد نشود
قسمت 2 از 2: مقابله با جراحت یا درد جدی
مرحله 1. اگر مچ پا بعد از 2-3 روز بهبود نیافت با پزشک مشورت کنید
اگر مچ پا وزن نداشته باشد یا بعد از 72 ساعت همچنان متورم شود ، ممکن است آسیب جدی ببیند. با پزشک خود ملاقات کنید و نحوه ایجاد آسیب ، نحوه درمان آن و میزان درد را توضیح دهید. اجازه دهید پزشک مچ پای آسیب دیده را معاینه کند. همچنین ممکن است پزشک برای اطمینان از شکستگی استخوان از مچ پا اشعه ایکس بگیرد.
همچنین در صورت مشاهده رگه های قرمز یا لکه هایی که از ناحیه آسیب دیده به بیرون کشیده می شوند ، به پزشک مراجعه کنید. این می تواند نشانه عفونت باشد
مرحله 2. از مسکن های NSAID برای کمک به تورم و مدیریت درد استفاده کنید
داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن (Advil) و استامینوفن (تیلنول) می توانند در تسکین درد در طول روند بهبود بسیار مفید باشند. آنها همچنین از تورم جلوگیری می کنند ، که باعث می شود مچ پای شما سریعتر بهبود یابد. قرص ها را طبق دستورالعمل بسته بندی مصرف کنید و از مصرف بیش از 3 ، 200 میلی گرم هر NSAID در روز خودداری کنید.
شما می توانید داروهای NSAID را در هر داروخانه یا داروخانه خریداری کنید
مرحله 3. اگر مچ پای آسیب دیده قادر به تحمل وزن نیست به اورژانس بروید
همچنین اگر مچ پا کاملاً بی حس شده است یا اگر نمی توانید مفصل مچ پا را خم کنید ، به اورژانس مراجعه کنید. اینها علائم پارگی رباط هستند و مچ پا ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد تا استخوان ها و رباط های مچ پا ترمیم شوند. اگر قادر به رانندگی خود نیستید ، از یک دوست یا یکی از اعضای خانواده بخواهید که شما را ببرد یا با 911 برای آمبولانس تماس بگیرید.
- اگر مچ پا شکسته شود-و به خصوص اگر استخوان هایی از سر مچ پا آسیب دیده بلافاصله به اورژانس منتقل شوند.
- احساس سوزن سوزن شدن در مچ پا می تواند نشان دهد که ناحیه آسیب دیده خون و اکسیژن کافی دریافت نمی کند. این نیز می تواند نشان دهنده آسیب عصبی باشد.
نکات
- اگر به رباط های مچ پای خود آسیب وارد کرده اید ، ممکن است چند روز طول بکشد تا مچ پا به حالت عادی خود بازگردد. رباط های آسیب دیده به سرعت متورم می شوند و معمولاً بسیار دردناک هستند. هرچه درد و تورم بیشتر باشد ، احتمال آسیب شدیدتر است.
- وقتی به رباط های مچ پا آسیب می رسانید ، موادی به نام پروستاگلاندین در ناحیه آسیب دیده تجمع می یابد. این مواد گیرنده های درد را تحریک می کنند تا سیگنال های درد را به مغز شما ارسال کنند و با گشاد شدن رگ های خونی باعث افزایش جریان خون در این ناحیه می شوند. هرچه خون بیشتری به ناحیه آسیب دیده برسد ، تورم بیشتری ایجاد می شود.
- اگر مشکلات گردش خون دارید ، قبل از استفاده از کیسه یخ برای آسیب با پزشک خود مشورت کنید. مشکلات و اختلالات گردش خون مانند دیابت ، بیماری شریانی محیطی (تنگ شدن شریان هایی که خون را به پاها می رسانند) و بیماری بوگرگر (تنگ شدن رگ های خونی در بازوها و پاها) ، در صورت یخ زدگی اندام می تواند بدتر شود.
