اختلال هویت تجزیه ای (DID) ، که قبلاً به عنوان اختلال شخصیت چندگانه شناخته می شد ، اختلال در هویت است که در آن فرد حداقل دو حالت هوشیاری متمایز دارد. DID اغلب در نتیجه سوء استفاده شدید در دوران کودکی بوجود می آید. این می تواند هم برای فرد مبتلا و هم برای اطرافیانش ناراحتی و گیجی ایجاد کند. اگر نگران هستید که ممکن است DID داشته باشید ، می توانید با ارزیابی توسط متخصص ، شناسایی علائم و علائم هشداردهنده ، درک اصول DID و از بین بردن تصورات غلط رایج در مورد DID ، با موفقیت به این موضوع پی ببرید.
مراحل
قسمت 1 از 5: شناسایی علائم
مرحله 1. احساس خود را تجزیه و تحلیل کنید
مبتلایان به DID دارای چندین حالت هوشیاری متمایز هستند که به عنوان تغییر نامیده می شوند. این حالات جنبه هایی از خود هستند که همیشه وجود دارند ، اما به صورت جداگانه آشکار می شوند و در طول آن ممکن است فرد مبتلا هیچ گونه یادآوری حافظه نداشته باشد. تغییرات مختلف ممکن است باعث ایجاد بی نظمی در احساس شما شود. ممکن است گیج شده باشید و احساس کنید نمی دانید در حال انجام چه کاری هستید یا چه اتفاقی ممکن است بعد بیفتد. این می تواند برای شما و اطرافیان شما بسیار خطرناک باشد.
- گاهی اوقات ممکن است احساس کنید که بیش از یک نفر هستید یا بدن یا شخص دیگری در اختیار شماست.
- همچنین گاهی اوقات می توانید متوجه شوید که زمان زیادی دارید که نمی توانید آنها را به خاطر بسپارید.
- افراد دیگر نیز ممکن است به شما بگویند که گاهی اوقات به نظر می رسد که شما افراد متفاوتی هستید.
مرحله 2. به دنبال "سوئیچ" در شخصیت باشید
"سوئیچ" اصطلاحی است که برای تغییر بین تغییرها استفاده می شود. فرد مبتلا به DID به طور منظم یا مداوم تحت سوئیچ ها قرار می گیرد. تغییر حالت های شخصیتی از چند ثانیه تا چند ساعت به طول می انجامد و زمان گذراندن در حالت هوشیاری متناوب از فردی به فرد دیگر متفاوت است. گاهی اوقات افراد خارجی می توانند زمان بروز سوئیچ را بر اساس وجود موارد زیر تعیین کنند:
-
- تغییر در صدا/timbre صدا.
- پلک زدن سریع ، انگار با نور تنظیم می شود.
- یک تغییر کلی در رفتار یا حالت فیزیکی.
- تغییر در ویژگی ها یا حالت چهره.
- تغییر در طرز فکر یا مکالمه ، بدون هشدار یا دلیل.
- در کودکان ، داشتن همبازی های خیالی یا سایر بازی های فانتزی نشان دهنده داشتن DID نیست.
مرحله 3. به تغییرات شدید در تأثیر و رفتار توجه کنید
افرادی که از DID رنج می برند اغلب تغییرات شدیدی در عاطفه (احساسات قابل مشاهده) ، رفتار ، آگاهی ، حافظه ، ادراک ، شناخت (افکار) و عملکرد حسی-حرکتی تجربه می کنند.
افراد مبتلا به DID ممکن است گاهی تغییرات چشمگیری در موضوع گفتگو یا خط فکری خود نشان دهند. یا ممکن است ناتوانی عمومی در تمرکز برای مدت زمان طولانی "داخل و خارج" مکالمه را نشان دهند
مرحله 4. مسائل مربوط به حافظه را شناسایی کنید
افراد مبتلا به DID مسائل مربوط به حافظه را از جمله مشکل در به خاطر سپردن رویدادهای روزمره ، اطلاعات شخصی مهم یا رویدادهای آسیب زا تجربه می کنند.
انواع مشکلات مربوط به حافظه با DID با فراموشی عادی و روزمره سازگار نیست. گم شدن کلیدها یا فراموش کردن جایی که ماشین خود را پارک کرده اید به اندازه کافی شدید نیستند. افراد مبتلا به DID دارای شکاف های قابل توجهی در حافظه خود مانند عدم به خاطر سپردن یک وضعیت کامل اخیر هستند
مرحله 5. سطح پریشانی خود را کنترل کنید
DID تنها زمانی تشخیص داده می شود که علائم باعث اختلال قابل توجهی در فعالیتهای اجتماعی ، شغلی یا سایر فعالیتهای روزانه شود.
- آیا علائم شما (حالات مختلف ، مشکلات حافظه) باعث درد و رنج زیادی برای شما می شود؟
- آیا به دلیل علائم خود با مدرسه ، محل کار یا زندگی در خانه مشکلی اساسی دارید؟
- آیا علائم شما باعث ایجاد مشکل در دوستی و روابط با دیگران می شود؟
قسمت 2 از 5: ارزیابی
مرحله 1. با یک روانشناس مشورت کنید
تنها راه مطمئن برای تشخیص اینکه آیا شما DID دارید ، ارزیابی روانشناختی است. افراد مبتلا به اختلال هویت تجزیه ای همیشه به یاد نمی آورند که حالت هوشیاری خاصی را تجربه می کنند. به همین دلیل ، افراد مبتلا به DID ممکن است از تغییرات خود آگاه نباشند ، بنابراین تشخیص خود می تواند بسیار چالش برانگیز باشد.
- سعی نکنید خود تشخیص دهید. برای تعیین اینکه آیا DID دارید یا خیر ، باید به متخصص مراجعه کنید. فقط روانشناسان یا روانپزشکان آموزش دیده واجد شرایط تشخیص بیماری هستند.
- یک روانشناس یا درمانگر متخصص در ارزیابی و درمان این اختلال پیدا کنید.
- اگر تشخیص DID داده اید ، می توانید در نظر بگیرید که آیا می خواهید برای آن دارو مصرف کنید یا خیر. از روانشناس خود بخواهید به روانپزشک مراجعه کند.
مرحله 2. مسائل پزشکی را رد کنید
گاهی اوقات افراد مبتلا به DID مشکلات حافظه و آشفتگی را تجربه می کنند ، که همچنین می تواند ناشی از برخی شرایط پزشکی باشد. این مهم است که شما نیز توسط پزشک خود (پزشک عمومی اولیه) مورد ارزیابی قرار بگیرید تا هر یک از احتمالات را از بین ببرید.
- همچنین ، هرگونه مشکل مصرف مواد را رد کنید. DID در اثر خاموشی ناشی از مصرف الکل یا مسمومیت با مواد دیگر ایجاد نمی شود.
- در صورت بروز هرگونه تشنج ، بلافاصله با پزشک خود مشورت کنید. این یک بیماری است و مستقیماً با DID ارتباط ندارد.
مرحله 3. هنگام درخواست کمک حرفه ای صبور باشید
بدانید که تشخیص DID ممکن است زمان ببرد. افراد مبتلا به DID گاهی اوقات تشخیص اشتباه داده می شوند. دلیل اصلی این امر این است که بسیاری از مبتلایان به DID همچنین دارای علائم بهداشت روانی دیگری مانند: افسردگی ، اختلال استرس پس از سانحه ، اختلال خوردن ، اختلال خواب ، اختلال هراس یا اختلال سوء مصرف مواد هستند. ترکیبی از این بیماریها خود را به گونه ای نشان می دهند که علائم DID با سایر اختلالات همپوشانی دارد. در نتیجه ، پزشک ممکن است قبل از تشخیص دقیق به مدتی نیاز داشته باشد تا با بیمار آشنا شود.
- در اولین روزی که با یک متخصص بهداشت روان ملاقات می کنید ، انتظار تشخیص فوری نداشته باشید. این ارزیابی ها می تواند چندین جلسه طول بکشد.
- اطمینان حاصل کنید که به متخصص سلامت روان می گویید که نگران هستید ممکن است DID داشته باشید. این می تواند تشخیص را بسیار آسان کند زیرا این امر به پزشک (روانشناس یا روانپزشک) کمک می کند تا از شما سوالات صحیح بپرسد و رفتارهای شما را به درستی مشاهده کند.
- در مورد تجربیات خود صادق باشید. هرچه اطلاعات پزشک بیشتر باشد ، تشخیص دقیق تر است.
قسمت 3 از 5: تشخیص علائم هشدار دهنده
مرحله 1. به سایر علائم و علائم هشداردهنده DID توجه کنید
لیست بلندی از علائم مرتبط وجود دارد که ممکن است در صورت ابتلا به DID رخ دهد. اگرچه سایر علائم ممکن است همه برای تشخیص ضروری نباشند ، اما به احتمال زیاد ظاهر می شوند و ارتباط تنگاتنگی با بیماری دارند.
لیستی از تمام علائمی که با آن روبرو می شوید تهیه کنید. این لیست به روشن شدن وضعیت شما کمک می کند. وقتی برای ارزیابی می روید این لیست را به روانشناس خود بیاورید
مرحله 2. حساب ضربه خود را
DID معمولاً در نتیجه سالها سوء استفاده شدید یا ضربه های مکرر ایجاد می شود. برخلاف فیلم هایی مانند "پنهان کردن و جستجو" ، که شروع ناگهانی این اختلال را در نتیجه تجربه آسیب زا اخیر نشان می دهد ، DID معمولاً به دلیل سوء استفاده مزمن در زندگی یک فرد رخ می دهد. یک فرد به طور معمول سالها در معرض سوء استفاده عاطفی ، جسمی یا جنسی در کودکی قرار می گیرد و DID را به عنوان مکانیزمی برای مقابله با ضربه ایجاد می کند. سوءاستفاده ها به طور کلی بسیار شدید است ، مانند تجاوز به طور منظم توسط والدین یا ربوده شدن و مورد سوء استفاده قرار گرفتن در مدت زمان طولانی.
- یک رویداد سوء استفاده (یا چند مورد غیر مرتبط) باعث DID نمی شود.
- شروع علائم ممکن است در دوران کودکی شروع شود ، اما تا زمانی که فرد به بزرگسالی نرسیده تشخیص داده نمی شود.
مرحله 3. از دست دادن زمان و فراموشی را پیگیری کنید
اصطلاح "از دست دادن زمان" به شخصی اطلاق می شود که ناگهان از محیط اطراف خود آگاه می شود و یک دوره زمانی اخیر (مانند روزهای گذشته یا فعالیت های آن صبح) به طور کامل از حافظه خود خارج می شود. این ارتباط نزدیکی با فراموشی دارد ، که در آن فرد حافظه خاصی یا مجموعه ای از خاطرات مرتبط را از دست می دهد. هر دوی آنها می توانند برای بیمار کاملاً آسیب زا باشند ، زیرا در مورد وضعیت خود دچار سردرگمی و بی اطلاعی می شوند.
یک دفتر خاطرات از مشکلات حافظه ایجاد کنید. اگر ناگهان به خود آمدید و نمی دانید که در حال انجام چه کاری هستید ، آن را بنویسید. زمان و تاریخ را بررسی کنید و حسابی جایی که هستید و آخرین چیزی که به خاطر می آورید را بنویسید. این می تواند به شناسایی الگوها یا محرک های قسمت های تجزیه ای کمک کند. اگر احساس راحتی می کنید این موضوع را با متخصص بهداشت روانی خود به اشتراک بگذارید
مرحله 4. تفکیک نقطه
تفکیک تجربه ای است که از بدن ، تجربیات ، احساسات یا خاطرات خود جدا می شوید. همه افراد تا حدی تجزیه را تجربه می کنند (به عنوان مثال هنگامی که شما به مدت طولانی در یک کلاس خسته کننده نشسته اید ، و ناگهان وقتی به صدا در می آید که زنگ به صدا در نمی آید و هیچ اتفاقی در یک ساعت گذشته رخ نداده است). با این حال ، ممکن است فردی با DID به طور منظم تجزیه را تجربه کند ، گویی در یک "خواب بیدار" است. این شخص ممکن است توضیح دهد که کارهایی را انجام می دهد که گویی بدن خود را از بیرون تماشا می کند.
قسمت 4 از 5: درک مبانی اختلال
مرحله 1. معیارهای خاص تشخیص DID را بیاموزید
آگاهی از معیارهای دقیق برای حفظ تشخیص DID ممکن است به شما کمک کند تشخیص دهید که آیا برای تأیید شبهه خود نیاز به ارزیابی روانشناختی دارید یا خیر. با توجه به راهنمای آمار تشخیصی (DSM-5) ، ابزار اصلی تشخیصی در روانشناسی ، پنج معیار وجود دارد که برای تشخیص بیماری DID باید رعایت شود. قبل از تشخیص باید هر پنج مورد تأیید شوند. آن ها هستند:
- باید دو یا چند حالت متمایز در یک فرد واحد وجود داشته باشد که خارج از هنجارهای اجتماعی و فرهنگی برای فرد است.
- فرد دچار مشکلات حافظه مکرر مانند شکاف در حافظه فعالیتهای روزمره ، فراموش کردن اطلاعات شخصی یا رویدادهای آسیب زا می شود.
- علائم باعث اختلال قابل توجهی در عملکرد (مدرسه ، محل کار ، خانه ، روابط) می شود.
- این اختلال بخشی از یک عمل مذهبی یا فرهنگی شناخته شده نیست.
- علائم ناشی از سوء مصرف مواد یا بیماری پزشکی نیست.
مرحله 2. تشخیص DID یک اختلال شایع است
در بسیاری از مواقع ، DID به عنوان یک بیماری روانی توصیف می شود که یک یا دو بار در کل کشور مردم ظاهر می شود. بسیار نادر به نظر می رسد با این حال ، مطالعات اخیر نشان می دهد که بین یک تا سه درصد از مردم واقعاً از این بیماری رنج می برند و این امر در تشخیص طبیعی بیماری های روانی در محدوده طبیعی قرار می گیرد. اما به خاطر داشته باشید که شدت بیماری در افراد مختلف متفاوت است.
مرحله 3. بدانید که DID در زنان بسیار بیشتر از مردان تشخیص داده می شود
چه در نتیجه شرط بندی اجتماعی و چه به دلیل افزایش کلی احتمال اینکه زنان در دوران کودکی از آزارهای جسمی قابل توجهی نسبت به مردان رنج ببرند ، زنان سه تا نه برابر بیشتر از مردان در معرض تشخیص DID هستند. علاوه بر این ، زنان بیشتر از مردان حالت های شخصی/شخصی خود را نشان می دهند که دارای میانگین 15+ هستند ، در حالی که مردان به طور متوسط هشت+ دارند.
قسمت 5 از 5: از بین بردن اسطوره های رایج
مرحله 1. بدانید که اختلال هویت تجزیه ای یک شرایط واقعی است
در چند سال گذشته ، بحث های زیادی در مورد اصالت اختلال هویت تجزیه ای وجود داشته است. با این حال ، روانشناسان و دانشمندان به طور یکسان به این نتیجه رسیده اند که این اختلال در واقع واقعی است ، هرچند که بد فهمیده شود.
- فیلمهای مشهوری مانند "Weirdo" ، "Club Fight" و "Sybil" سردرگمی را در درک بسیاری از مردم از بیماری ایجاد کرده اند ، زیرا نسخه های تخیلی و شدید این اختلال را نشان می دهند.
- DID آنقدر ناگهانی و قوی ظاهر نمی شود که فیلم ها و برنامه های تلویزیونی آن را نشان می دهند و نه با گرایش های خشونت آمیز یا حیوان گرایانه.
مرحله 2. درک کنید که روانشناسان خاطرات کاذب را در مبتلایان به DID ایجاد نمی کنند
اگرچه موارد متعددی از افرادی وجود داشته است که در نتیجه سوالات روانشناسان بد آموزش دیده یا در حالی که تحت هیپنوتیزم هستند ، خاطرات نادرست را تجربه می کنند ، اما مبتلایان به DID به ندرت تمام سوء استفاده هایی را که تجربه کرده اند فراموش می کنند. از آنجایی که معمولاً رنج می برد باید چنین سوءاستفاده های دردناکی را در مدت زمان طولانی تجربه کند ، ممکن است نتواند همه خاطرات را سرکوب یا سرکوب کند. آنها ممکن است برخی از خاطرات را فراموش کنند ، اما نه همه خاطرات را.
- یک روانشناس آموزش دیده می داند که چگونه بدون ایجاد خاطرات کاذب یا شهادت های دروغین از بیمار ، از بیمار سوال کند.
- درمان یک روش ایمن برای درمان DID است و پیشرفت های قابل توجهی را در مبتلایان نشان داده است.
مرحله 3. بدانید که DID با داشتن یک آلتر-ایگو یکسان نیست
بسیاری از مردم ادعا می کنند که دارای شخصیت های متعددی هستند ، در حالی که در واقع آنها دارای یک خودخواهی دیگر هستند. آلتر-ایگو شخصیت دوم اختراع/ایجاد شده است که فرد از آن به عنوان راهی برای عمل یا رفتار متفاوت از شخصیت عادی خود استفاده می کند. بسیاری از افراد مبتلا به DID به طور کامل از حالات متعدد شخصیتی خود آگاه نیستند (به دلیل فراموشی که رخ می دهد) ، در حالی که افراد دارای منگنه نه تنها از شخصیت دوم خود آگاه نیستند ، بلکه برای ایجاد آن آگاهانه تلاش زیادی کردند.
نمونه های مشهور آلت-ایگوها شامل امینم/اسلیم شیدی و بیانسه/ساشا فیرس است
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- اگر برخی از علائم فوق را تجربه کردید به این معنی نیست که DID دارید.
- سیستم DID در دوران کودکی هنگامی که سوءاستفاده رخ می دهد به خوبی به فرد خدمات می دهد ، اما در مواردی که دیگر لازم نیست ، معمولاً در بزرگسالی ناکارآمد می شود. این زمانی است که اکثر مردم برای مقابله با بزرگسالی آشفته به دنبال درمان هستند.
