اختلالات خوردن شامل داشتن نگرش ها ، باورها و رفتارهایی در مورد غذا و تصویر بدن است که از احساسات منفی مرتبط با غذا ناشی می شود. رفتارها می تواند شامل محدود کردن مصرف غذا ، پرخوری بعد از غذا ، پرخوری در غذاها و پرخوری اجباری باشد. اگر آمادگی درمان اختلال خوردن را دارید ، احتمالاً از قبل آگاه هستید که برای داشتن رابطه سالم با غذا تلاش می کنید. به سختی می توان اعتراف کرد که مشکلی دارید ، اما دستیابی به آن و شروع درمان حتی سخت تر است. توجه داشته باشید که بسیاری دیگر مشکلات عاطفی مرتبط با اختلالات خوردن را حل کرده اند و شما نیز می توانید.
مراحل
قسمت 1 از 4: کمک گرفتن
مرحله 1. با یک متخصص بهداشت روان تماس بگیرید
در قلب اختلالات خوردن غالباً درد شدید ، مشکلات مربوط به ارزش خود ، شرمندگی و مشکل در بیان احساسات نهفته است. بهترین فردی که می تواند به او بگوید یک مشاور است که باید آموزش و منابع لازم را برای کمک به شما در شروع بهبودی داشته باشد. اختلالات خوردن زندگی را تهدید می کند و در حالی که معلمان ، دوستان و عزیزان همه مراقب شما هستند و نیکخواه هستند ، ضروری است که با یک متخصص صحبت کنید که می تواند از شما کمک بگیرد و شما می توانید به او اعتماد کنید.
- اگر دبیرستان یا دبیرستان هستید ، با مشاور مدرسه صحبت کنید. اگر مدرسه شما مدرسه ای ندارد ، با پرستار در مورد آنچه در حال گذراندن هستید صحبت کنید.
- اگر در دانشگاه هستید ، ممکن است در محوطه دانشگاه مشاورانی برای صحبت با آنها وجود داشته باشد. همچنین ممکن است با یک پزشک متخصص به کارکنان خود به یک مرکز بهداشتی دسترسی داشته باشید. بسیاری از دانشگاههای بزرگتر این کار را می کنند ، به ویژه اگر طیف وسیعی از مطالعات را ارائه دهند ، که شامل دانشکده پرستاری و پزشکی می شود.
- اگر شما یک فرد بالغ هستید ، به دنبال یک متخصص بهداشت روانی باشید که در زمینه اختلالات خوردن تخصص دارد. اگر در ایالات متحده زندگی می کنید ، برای شروع جستجوی خود از این وب سایت یا این وب سایت استفاده کنید. درمان سرپایی نیز مکان مناسبی برای شروع راه بهبود است و می تواند به رفع نیازهای عاطفی همراه با اختلالات خوردن کمک کند.
- درمان رفتاری دیالکتیکی (DBT) و درمان رفتاری شناختی (CBT) شیوه های درمانی مفیدی در درمان اختلالات خوردن هستند. این رویکردها به شما کمک می کند افکار و احساسات خود را که برای بررسی اختلالات خوردن ضروری است ، به چالش بکشید.
- خانواده درمانی اغلب جزء قوی در درمان اختلالات خوردن است. ممکن است خانواده ها به درک بهتری از اختلالات خوردن و نحوه ارتباط با اعضای خانواده مبتلا به اختلال خوردن به شیوه ای فهمیده نیاز داشته باشند. گاهی اوقات ، پویایی خانواده ممکن است اختلال خوردن را بدتر کند.
- بسیاری از افراد به دلیل اختلالات خوردن با موفقیت درمان شده اند و دیگر از نظر احساسی رنج نمی برند. آنها در نهایت زندگی شاد ، صلح آمیز و رضایت بخشی دارند.
مرحله 2. با یک متخصص پزشکی تماس بگیرید
اختلالات خوردن ، به ویژه بی اشتهایی ، می تواند آسیب قابل توجهی به بدن شما وارد کرده و حتی منجر به مرگ شود. سلامتی خود را جدی بگیرید. یک ارزیابی کامل پزشکی از پزشک خود دریافت کنید و وضعیت سلامتی خود را تعیین کنید. ارزیابی می تواند هرگونه مشکل زمینه ای بهداشتی را که ممکن است به دلیل اختلال خوردن دچار آن باشید ، مانند پوکی استخوان ، ضربان قلب غیر طبیعی ، کم آبی شدید/نارسایی کلیه ، پارگی معده یا زخم معده نشان دهد.
- با مراقبت از بدن خود می توانید خود را تغذیه کرده و رابطه بهتری بین ذهن ، بدن و احساسات خود ایجاد کنید.
- اطمینان حاصل کنید که در طول دوران نقاهت خود به طور منظم با پزشک متخصص خود پیگیری کنید.
- اگر مبتلا به پرخوری عصبی یا اختلال پرخوری هستید ، پزشک ممکن است فلوکستین (پروزاک) را برای کاهش دوره های پرخوری تجویز کند.
- میزان مرگ و میر در افرادی که اختلالات خوردن خود را درمان نمی کنند زیاد است. برای اینکه بهترین شانس را برای یک زندگی طولانی و سالم به خود بدهید ، به دنبال درمان دارویی و روانی باشید.
مرحله 3. بر سلامت روان نظارت کنید
اگر از افسردگی یا اضطراب یا هرگونه اختلال دیگر در سلامت روان رنج می برید ، مطمئن شوید که این مسائل با درمان و/یا دارو برطرف می شوند. درمان به شما مهارت های مقابله ای که برای سالم ماندن و مقابله با عوامل استرس زای زندگی نیاز دارید را آموزش می دهد. اگر احساس اضطراب یا افسردگی می کنید ، ممکن است بیشتر در خطر بازگشت به عادات غذایی نامنظم باشید ، بنابراین ضروری است که روی این مهارت ها کار کنید.
بسیاری از افرادی که از اختلالات خوردن رنج می برند ، سابقه آسیب هایی از جمله غفلت در دوران کودکی ، قلدری ، سوء استفاده فیزیکی یا سوء استفاده جنسی را دارند که منجر به کاهش ارزش خود شده است. مهم است که در مورد این احساسات صحبت کنید و این آسیب ها را از طریق کار با یک درمانگر برطرف کنید
مرحله 4. با خانواده و دوستان خوب از خود حمایت کنید
خود را با افرادی محبت کنید که از شما حمایت و حمایت می کنند. افرادی را که می خواهند شما شاد و سالم باشید حفظ کنید. از افرادی که عادات غذایی نامنظم را تشویق می کنند یا باعث می شوند احساس بدی نسبت به بدن خود داشته باشید ، دوری کنید.
ممکن است لازم باشد دوستان یا گروه های مختلف دوستان را پیدا کنید تا به شما در جلوگیری از عوامل محرک کمک کند. خود را با افرادی احاطه کنید که می خواهند شما را دوست داشته باشند و از شما حمایت کنند ، نه اینکه شما را پایین بیاورند. هیچ قضاوتی را از جانب کسی نادیده بگیرید
مرحله 5. درمان بستری یا مسکونی را در نظر بگیرید
درمان طولانی مدت بستری برای افرادی مناسب است که نمی توانند علائم روانی و/یا پزشکی خود را به تنهایی مدیریت کنند و نیاز به مراقبت شدیدتر دارند. درمان سرپایی به این معنی است که برای دریافت مراقبت های حاد پزشکی و روانی به مرکز تخصصی اختلالات خوردن مراجعه کنید. درمان مسکونی برای افراد از نظر پزشکی پایدارتر است و اغلب بر درمان روانشناختی با حمایت پزشکی تمرکز می کند. بسیاری از مکانها همچنین با متخصصان تغذیه همکاری می کنند و به برنامه ریزی یا ارائه گزینه های غذایی کمک می کنند.
اگر احساس می کنید نیاز به حمایت بیشتری نسبت به درمان هفتگی دارید یا با علائم پزشکی و روانی به طور قابل توجهی دست و پنجه نرم می کنید ، به دنبال مراقبت های سرپایی یا اقامتی باشید
قسمت 2 از 4: درک علائم
مرحله 1. علائم احساسی اختلالات خوردن را بشناسید
در حالی که اختلالات خوردن می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد ، برخی علائم در همه اختلالات خوردن مشابه است. بیشتر افرادی که دچار اختلال در خوردن هستند بیش از حد به بدن ، وزن و ظاهر خود اهمیت می دهند. علائم احساسی عبارتند از:
- مشغله زیاد با غذا و شمارش کالری
- ترس از غذاهای خاص ، مانند غذاهای حاوی چربی
- ترس شدید از افزایش وزن یا "چاق شدن"
- ادراک و عزت نفس مبتنی بر ادراک بدن
- اجتناب از موقعیت های مربوط به غذا
- وزن مکرر خود را
- انکار مشکلات خوردن یا کاهش وزن
- کناره گیری از دوستان
مرحله 2. به دنبال علائم بی اشتهایی باشید
تعیین وزن سالم و ناسالم برای هر فرد دشوار است. اگر کاهش وزن و احساسات منفی در مورد بدن شما افکار شما را مشغول کند ، از ظاهر خود راضی نیستید و نخواهید بود و فکر می کنید بدون توجه به میزان کاهش وزن خود چاق هستید ، ممکن است در معرض بی اشتهایی باشید. بی اشتهایی یک بیماری جدی پزشکی است که افراد بر اثر آن جان خود را از دست داده اند. برخی از علائم بی اشتهایی عبارتند از:
- محدودیت شدید غذا
- لاغری شدید ، لاغری
- ناتوانی در حفظ وزن سالم ، پیگیری لاغرتر و لاغرتر شدن
- از دست دادن قاعدگی در زنان و دختران
- پوست خشک و زرد رنگ و موهای شکننده
- فشار خون پایین
مرحله 3. علائم بولیمیا را بشناسید
بولیمیا با خوردن مقدار زیادی غذا (پرخوری) و سپس جلوگیری از افزایش وزن با استفراغ ، استفاده از ملین ها یا قرص های دیگر یا ورزش بیش از حد مشخص می شود. اکثر افرادی که از بولیمیا رنج می برند دارای وزن متوسط یا گاهی کمی سنگین تر هستند. علائم بولیمیا عبارتند از:
- خوردن مقادیر زیاد غذا در یک زمان
- هنگام غذا خوردن احساس کنترل نمی کند
- وقتی احساس سیری می کنید غذا بخورید
- غذا بخورید تا احساس بیماری کنید
- پیدا کردن آرامش در غذا بعد از احساس غم یا تنهایی
- استفراغ فوری یا مصرف ملین یا ورزش بعد از غذا
- تقلب و/یا پاکسازی مخفیانه
- داشتن مینای دندان فرسوده
- گلو درد یا تورم گلو
مرحله 4. مراقب علائم اختلال پرخوری باشید
پرخوری ، که پرخوری اجباری نیز نامیده می شود ، زمانی رخ می دهد که فرد مقدار زیادی غذا بخورد ، اما پس از آن هیچ اقدامی برای کاهش وزن انجام ندهد. هنگام پرخوری ، ممکن است هنگام غذا خوردن احساس از دست دادن کنترل یا شخصی سازی کنید. افراد پرخور تمایل به اضافه وزن یا چاقی دارند. رفتار پرخاشگرانه منجر به احساس شرم و خجالت می شود که می تواند منجر به پرخوری بیشتر شود.
قسمت 3 از 4: تغییر عادات مضر
مرحله 1. عوامل محرک خود را مشخص کنید
ممکن است با مشاهده تصاویر زنان لاغر ، مرور وب سایت های طرفدار ، آماده شدن برای فصل مایو یا مقابله با استرس در امتحانات یا سالگردهای یک رویداد دردناک ، شما را تحریک کند. مراقب باشید در مواقعی که احساس می کنید برای بازگشت به رژیم غذایی نامنظم آسیب پذیر هستید.
- هنگامی که عوامل محرک خود را شناسایی کردید ، برنامه ای برای نحوه برخورد با آنها داشته باشید. ممکن است بخواهید با خواهر یا بهترین دوست خود تماس بگیرید ، دعا بخوانید یا با درمانگر تماس بگیرید.
- درمانگر شما می تواند به شما کمک کند راه های سالم برای مقابله با تحریک را بیاموزید.
مرحله 2. از رژیم گرفتن اجتناب کنید
رژیم گرفتن می تواند مانند این باشد که به کودک بگویید با یک اسباب بازی سرگرم کننده بازی نکند: وقتی از دسترس خارج شد ، مطلوب تر می شود. این می تواند برای اختلالات خوردن نیز صادق باشد. هنگامی که برخی از غذاها ممنوع هستند ، ممکن است وسوسه انگیزتر شوند و اگر آنها را بخورید ، گناه و شرم را برای همیشه ادامه می دهید. رژیم گرفتن می تواند هوس و غذا خوردن اجباری را تحریک کند.
- با یک متخصص تغذیه همکاری کنید تا به رژیم غذایی سالم بازگردید.
- شما ممکن است گیاه خواری یا گیاهخواری را انتخاب کنید ، اما انگیزه های خود را ارزیابی کنید. اگر انتخاب گیاهخواری راهی است برای محدود کردن غذای خود به جای یک انتخاب صرفاً مرتبط با سلامتی یا اخلاقی ، در این شیوه زندگی تجدید نظر کنید.
- به خود اجازه دهید گاه به گاه رفتار کنید. اگر از قهوه ای یا چیزبرگر لذت می برید ، به خودتان اجازه دهید که گهگاه آن را میل کند. غذا به منظور تغذیه ما و همچنین لذت بردن است. مهم این است که غذاهایی را که دوست دارید و از آنها لذت می برید بخورید.
مرحله 3. ورزش را کاهش دهید
اگر بیش از حد ورزش می کنید ، عادت های ورزشی خود را کنار بگذارید. ورزش برای شما ، مانند غذا مفید است ، اما هر دو به مقدار سالم و متعادل خوب هستند. زیاد یا خیلی کم می تواند به بدن شما آسیب برساند.
- کاهش ورزش به این معنی نیست که آن را به طور کامل قطع کنید ، اما ممکن است بخواهید کمی استراحت موقت داشته باشید تا در صورت استرس زیاد به بدن خود کمک کنید تا دوباره تنظیم شود. هنگامی که آماده تغییر عادات ورزشی هستید ، با یک پزشک مشورت کنید.
- اجازه دهید ورزش کاری باشد که شما برای احترام گذاشتن و دوست داشتن بدن خود انجام می دهید ، نه اینکه آن را تجزیه کنید یا باعث کاهش وزن شوید.
مرحله 4. تصویر بدن خود را بهبود بخشید
از صحبت کردن که بدن شما یا بدن دیگران را زمین می زند ، دست بردارید. این شامل اظهار نظر درباره بدن افراد مشهور نیز می شود. خود را تربیت کنید تا از ذهنیت زیر پا گذاشتن ظاهر خود و دیگران خارج شوید. همچنین اجازه ندهید اطرافیانتان درباره بدن خود منفی صحبت کنند.
- ویژگیهای مثبت بدن خود را ذکر کنید. آنها نیازی به ارتباط با وزن شما ندارند. شاید از موهای فر یا رنگ چشم های خود و یا این که دارای یک دور شکم هستید قدردانی کنید. شما قسمت های زیبایی از بدن خود را دارید که وقتی روی چیزهایی که زشت می دانید تمرکز می کنید ، مورد غفلت واقع می شوند.
- ممکن است دریافت یک تعریف بدون یافتن راهی برای رها کردن خود دشوار باشد ، اما لبخند بزنید و بگویید: "متشکرم".
- اگر می شنوید که دیگران درباره بدن خود منفی می گویند ، به آنها یادآوری کنید که مهم است که با خود و دیگران مهربان باشید.
- از موقعیت هایی که باعث ایجاد شرمساری می شود اجتناب کنید ، چه مربوط به رسانه ها ، دوستان و چه در مجلات باشد.
مرحله پنجم: تغذیه آگاهانه را تمرین کنید
به جای تمرکز بر ارتباطات منفی با غذا ، به غذا خوردن توجه کنید. وقتی غذا می خورید ، وقت خود را صرف تمرین برای آگاهی کنید. برای غذا خوردن و نشستن وقت بگذارید. از غذای پیش رو تشکر کنید. یک لحظه قبل از غذا خوردن از غذای خود لذت ببرید: به رنگ ها ، بافت و چیدمان آن نگاه کنید. غذای خود را بو کنید و متوجه ترشح بزاق دهان خود شوید. وقتی آماده غذا خوردن هستید ، آهسته بجوید و از طعم ، بافت و بوها لذت ببرید.
- وقتی غذا می خورید ، با تجربه حضور داشته باشید. تلویزیون را خاموش کنید و سایر عوامل مزاحم را حذف کنید. چنگال خود را بین لقمه ها کنار بگذارید و سعی کنید روی بو ، بافت ، طعم ، درجه حرارت ، حتی صداهای غذایی که مصرف می کنید تمرکز کنید. اگر ذهن شما سرگردان است ، اشکالی ندارد ، فقط سعی کنید آن را به آرامی به زمان حال هدایت کنید.
- خوردن آگاهانه شامل انتخابی آگاهانه برای خوردن و تعیین آنچه می خورید است. هنگام مبارزه با خوردن آگاهانه ، به خود بگویید: "من صبحانه ام را برای تغذیه بدنم می خورم زیرا خودم را دوست دارم."
- وقتی با غذاهایی که قبلاً اجتناب شده بود مبارزه می کنید ، به خود بگویید: "من این انتخاب را دارم که این شیرینی را برای دسر بخورم زیرا از آن لذت می برم."
مرحله 6 صحبت منفی با خود را به چالش بکشید.
ممکن است حتی متوجه نشوید که چقدر افکار منفی در ذهن شما می گذرد. وقتی از افکار منفی خود آگاه شدید ، متوقف شوید و آنها را مشاهده کنید. سپس ، با فکر درگیر شوید.
- بپرسید آیا این فکر بر اساس واقعیت است (آیا واقعیتی وجود دارد یا این فقط یک تفسیر است؟).
- به دنبال توضیحات جایگزین باشید (آیا روش مثبت تری برای نزدیک شدن به این موضوع وجود دارد؟ آیا می توان معانی دیگری نیز داشت؟).
- این فکر را در چشم انداز قرار دهید (آیا ممکن است شما وضعیت را فاجعه بار کنید ، یا انتظار بدترین وضعیت را دارید؟ آیا در دو سال مهم خواهد بود؟).
- از تفکر هدف گرا استفاده کنید (آیا راهی برای نزدیک شدن به این وضعیت وجود دارد که به من در دستیابی به اهدافم کمک می کند؟ آیا چیزی هست که بتوانم از آن یاد بگیرم؟).
- اگر این فکر را دارید: "من چاق هستم و هیچ کس من را دوست ندارد" ، این فکر را مشاهده کنید و شروع به چالش کنید. ممکن است از خود بپرسید: "آیا این درست است که هیچ کس من را دوست ندارد؟ نه ، من بهترین دوست و سگم را دارم و می دانم که آنها مرا دوست دارند." یا: "آیا من واقعاً چاق هستم؟ من فقط 110 پوند وزن دارم و 5'8 هستم" ، و این کمبود وزن است. همچنین ، دوستانم به من می گویند من خیلی لاغر هستم. حتی اگر چاق بودم ، باز هم دوست داشتنی و دوست داشتنی هستم."
قسمت 4 از 4: تنظیم ذهنیت خود
مرحله 1. به بدن خود گوش دهید
اگر در خوردن غذا اختلال دارید ، عادت دارید سیگنال های بدن خود را نادیده بگیرید. شما باید یاد بگیرید که بر گوش دادن دقیق بدن خود تمرکز کنید. اجازه دهید بدن شما وقتی گرسنه است ارتباط برقرار کند و سپس به آن گوش دهید. وقتی بدن شما به اندازه کافی غذا خورده باشد ، احساس رضایت می کند. متورم یا دردناک نیست ، اما محتوا است. همین امر در مورد ورزش صادق است: بدن شما نشانه هایی را به شما نشان می دهد که فعالیت کافی داشته است مانند احساس خستگی یا خستگی. نکته اصلی یادگیری اعتدال است.
- بدن شما به شما می گوید چه موقع غذا بخورید و چه موقع غذا را کنار بگذارید ، چه زمانی می خواهد ورزش کند و چه زمانی ورزش کافی داشته است. یاد بگیرید که به پیامهای بدن خود اعتماد کنید و از همه مهمتر به آنها گوش دهید. به توانایی ذاتی بدن خود در انتقال این پیامها به شما اعتماد کنید.
- اگر در گذشته زیاده روی می کردید یا مشغول پرخوری بودید ، یاد بگیرید که به بدن خود و هرگونه سیگنالی که برای شما نشان می دهد برای نشان دادن گرسنگی و سیری گوش دهید.
مرحله 2. به احساسات خود توجه کنید
آیا وقتی احساس خوشحالی ، استرس یا ناراحتی می کنید به سراغ غذا می روید؟ یا با محدود کردن غذا خودتان را به خاطر احساساتتان تنبیه می کنید؟ برخی از افراد با بیرون کشیدن این احساسات روی غذا از احساسات ناخوشایند خود فرار می کنند. خودتان را به چالش بکشید تا با احساسات خود روبرو شوید و به خودتان اجازه دهید در واقع آنها را احساس کنید. تشخیص دهید که اختلالات خوردن بیشتر با اجتناب از احساسات ناخوشایند ارتباط دارد تا با غذا. امتناع از خوردن غذا یکی از روشهای کنترل خود است ، در حالی که پرخوری ممکن است راهی برای تسکین خود در ناراحتی باشد یا ناراحتی و پاکسازی راهی برای تنبیه خود باشد.
به این فکر کنید که چه عاداتی عادات غذایی شما را برمی انگیزد و به یاد داشته باشید که "چربی" یک احساس نیست. ممکن است با مشکلات عزت نفس و عزت نفس دست و پنجه نرم کنید. وقتی توجه شما به غذا معطوف می شود ، دقیقاً چه اتفاقی افتاده است؟ آیا بر کمبود درک شده ، تنهایی یا غم متمرکز شده اید؟ دریابید که چه احساساتی باعث ایجاد اختلال در خوردن غذا می شود
مرحله 3. راههای سالم برای کنار آمدن پیدا کنید
هنگامی که فهمیدید برای درک چه احساساتی تلاش می کنید ، راه هایی برای کنار آمدن با آن احساسات و راه هایی برای مقابله با عوامل استرس زا هنگام بروز آنها پیدا کنید. همه به یک شکل رفتار نمی کنند ، بنابراین ممکن است مدتی طول بکشد تا بفهمید چه چیزی به شما کمک می کند تا مشکلات خود را حل کنید. تکنیک های مختلف را امتحان کنید و دریابید کدام یک برای شما مناسب تر است. برخی از تکنیک ها برای آزمایش عبارتند از:
- تماس با یک دوست یا یکی از اعضای خانواده
- گوش دادن به موسیقی
- بازی با حیوان خانگی
- کتاب خواندن
- قدم زدن
- نوشتن
- بیرون رفتن
مرحله 4. استرس خود را مدیریت کنید
بیاموزید که چگونه با مشکلات روزمره کنار بیایید و به غذا مربوط نشوید. انجام هر روز فعالیت هایی که به شما در مدیریت استرس کمک می کند از استرس جلوگیری نمی کند. با تبدیل مدیریت استرس به بخشی از هر روز ، می توانید به جای ایجاد استرس ، به استرس خود رسیدگی کنید.
- تمرینات یوگای سبک ، مدیتیشن و آرامش را انجام دهید.
- شل شدن پیشرونده عضلات را امتحان کنید. دراز بکشید و بدن خود را شل کنید ، با آرامش بیشتر و عمیق تر نفس بکشید. با مشت راست خود شروع کنید ، ماهیچه ها را منقبض کنید ، سپس استراحت کنید. سپس به جلو بازوی راست خود و سپس به بالای بازوی خود بروید و سپس کشیده و سپس آرام شوید. از طریق بازوی راست ، سپس دست چپ ، صورت ، گردن ، پشت ، قفسه سینه ، باسن و هر پا و پا حرکت کنید. شما باید در کل بدن خود احساس آرامش کنید ، هیچ گونه کششی را در عضلات خود حمل نکنید.
مرحله 5. خودتان را بپذیرید
اختلالات خوردن اعتراضات فعال در رد نیازهای احساسات و بدن شما است. یادگیری پذیرش خود همانطور که هستید ممکن است یک فرآیند دردناک و طولانی مدت باشد. در تمام سطوح ، بدن ، ذهن ، روح و احساسات خود را بپذیرید.
- لیستی از ویژگی های مثبت خود تهیه کنید. ممکن است باهوش ، خلاق ، هنرمند ، عاشق ریاضی ، مهربان ، دلسوز و دلسوز باشید. شما چیزهای زیبایی دارید که به جهان اضافه کنید. آنها را تصدیق کنید!
- با افکار منفی درباره ظاهر با جملاتی درباره اینکه شما به عنوان یک کل هستید ، مبارزه کنید. وقتی از نظر ظاهری خود را نقاد می بینید ، تمرکز خود را روی چیزهایی بگذارید که باعث می شود احساس ارزشمندی کنید که خارج از ظاهر شما هستند. اینها می تواند شامل مهربانی ، سخاوت ، هوش و مهارت شما باشد. به خود یادآوری کنید که ارزش شما ظاهر شما نیست ، بلکه کسی است که هستید.
مرحله 6. به خودتان اعتماد کنید
بخش عمده ای از اختلالات خوردن ، کنترل فرایندهای طبیعی بدن با اعمال کنترل بر آنها است. به خود اجازه دهید کنترل ذهن خود را رها کرده و به خود اعتماد کنید. ممکن است شما قوانین غذایی ("من غذاهای قرمز نمی خورم" یا "من نمی توانم غذاهای حاوی کربوهیدرات زیاد مانند شیرینی بخورم") ایجاد کرده باشید ، اما به خودتان اجازه دهید قوانین خود را به چالش بکشید. آهسته شروع کنید و در محل حاضر بمانید.
