اختلال شخصیت مرزی (BPD) نوعی اختلال شخصیت است که توسط راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) به عنوان الگوی بی ثباتی در روابط شخصی و تصور از خود تعریف شده است. افراد مبتلا به BPD در تشخیص و تنظیم احساسات خود مشکل دارند. مانند سایر اختلالات ، این الگوی رفتاری باید باعث ناراحتی یا آسیب اجتماعی شدیدی شود و باید علائم خاصی را برای تشخیص نشان دهد. یک متخصص بهداشت روانی آموزش دیده باید BPD را تشخیص دهد. شما نمی توانید این کار را برای خودتان یا دیگران انجام دهید. مقابله با این اختلال هم برای فرد مبتلا و هم برای عزیزانش سخت است. اگر شما یا کسی که دوستش دارید اختلال شخصیت مرزی دارد ، راه هایی وجود دارد که می توانید با آن برخورد کنید.
مراحل
روش 1 از 3: دریافت راهنمایی برای BPD خود
مرحله 1. از یک درمانگر کمک بگیرید
درمان معمولاً اولین گزینه درمانی برای افرادی است که از BPD رنج می برند. اگرچه چندین نوع درمان ممکن است در درمان BPD مورد استفاده قرار گیرد ، اما یکی از قوی ترین سابقه درمان دیالکتیکی رفتار درمانی یا DBT است. این روش تا حدی بر اساس اصول درمان شناختی رفتاری (CBT) است و توسط مارشا لینهان توسعه داده شده است.
- رفتار درمانی دیالکتیکی یک روش درمانی است که به طور خاص برای کمک به افراد مبتلا به BPD ایجاد شده است. مطالعات نشان می دهد که دارای موفقیت ثابتی است. DBT بر آموزش افراد مبتلا به BPD برای تنظیم احساسات آنها ، توسعه تحمل ناامیدی ، یادگیری مهارت های ذهن آگاهی ، شناسایی و برچسب زدن احساسات آنها و تقویت مهارت های روانی اجتماعی برای کمک به آنها در تعامل با افراد دیگر متمرکز است.
- درمان رایج دیگر درمان متمرکز بر طرح واره است. این نوع درمان ، تکنیک های CBT را با تکنیک های دیگر رویکردهای درمانی ترکیب می کند. تمرکز بر کمک به افراد مبتلا به BPD برای تغییر نظم یا تجدید نظر در تجربیات و تجربیات آنها برای ایجاد یک تصویر پایدار از خود است.
- درمان معمولاً به دو صورت فردی و گروهی انجام می شود. این ترکیب بهترین اثربخشی را ممکن می سازد.
مرحله 2. به احساس خود توجه کنید
یکی از مشکلات رایج افرادی که از BPD رنج می برند این است که نمی توانند احساسات خود را شناسایی ، شناسایی و برچسب گذاری کنند. گذراندن مدتی برای کاهش سرعت در طول یک تجربه احساسی و فکر کردن در مورد آنچه که تجربه می کنید ، می تواند به شما در یادگیری تنظیم احساسات کمک کند.
- سعی کنید چندین بار در طول روز با خود "چک کردن" کنید. به عنوان مثال ، ممکن است برای استراحت کوتاه از محل کار چشم های خود را ببندید و با بدن و احساسات خود "بررسی" کنید. توجه کنید که آیا احساس تنش می کنید یا از نظر جسمی درد دارید. به این فکر کنید که آیا مدتی است به فکر یا احساس خاصی فکر کرده اید. توجه به احساسات شما می تواند به شما در یادگیری تشخیص احساسات شما کمک کند و این امر به شما در تنظیم بهتر آنها کمک می کند.
- سعی کنید تا حد ممکن مشخص شود. به عنوان مثال ، به جای این که فکر کنید "آنقدر عصبانی هستم که نمی توانم تحمل کنم!" سعی کنید توجه داشته باشید که فکر می کنید این احساس از کجا نشأت می گیرد: "من عصبانی هستم زیرا دیر به کار رسیدم زیرا در ترافیک گیر کرده بودم."
- سعی کنید احساسات خود را همانطور که درباره آنها فکر می کنید قضاوت نکنید. به عنوان مثال ، از گفتن جمله ای مانند "من در حال حاضر عصبانی هستم" خودداری کنید. من آدم بدی هستم که چنین احساسی دارم. " در عوض ، فقط بر شناسایی احساس بدون قضاوت تمرکز کنید ، مانند "من عصبانی هستم زیرا از اینکه دوست من دیر کرده است ناراحت شده ام".
مرحله 3. بین احساسات اولیه و ثانویه تمایز قائل شوید
یادگیری کشف همه احساساتی که ممکن است در یک موقعیت خاص تجربه کنید ، گامی مهم در جهت یادگیری تنظیمات احساسی است. معمولاً برای افراد مبتلا به BPD احساس غرق شدن در گرداب احساسات است. یک لحظه وقت بگذارید تا آنچه را که در ابتدا احساس می کنید و آنچه که ممکن است در آن احساس کنید جدا کنید.
- به عنوان مثال ، اگر دوست شما فراموش کرد که امروز با هم ناهار می خورید ، واکنش فوری شما ممکن است خشم باشد. این اولین احساس خواهد بود.
- این عصبانیت می تواند با احساسات دیگری نیز همراه باشد. به عنوان مثال ، ممکن است احساس کنید که دوست شما شما را فراموش کرده است. ممکن است احساس ترس کنید که این نشانه ای است که دوست شما واقعاً به شما اهمیت نمی دهد. ممکن است احساس شرم کنید ، گویی شایسته این نیستید که دوستان شما را به یاد آورند. همه اینها احساسات ثانویه هستند.
- در نظر گرفتن منبع احساسات خود می تواند به شما در یادگیری تنظیم آنها کمک کند.
مرحله 4. از خودگویی مثبت استفاده کنید
یکی از راه هایی که می توانید یاد بگیرید چگونه واکنش های خود را در برابر موقعیت ها به شیوه ای سالم تر کنترل کنید ، این است که واکنش ها و عادات منفی را با خودگویی مثبت به چالش بکشید. ممکن است کمی طول بکشد تا با انجام این کار احساس راحتی یا طبیعی کنید ، اما مفید است. تحقیقات نشان داده است که استفاده از گفتگوی مثبت می تواند به شما در تمرکز بیشتر ، بهبود تمرکز و رفع اضطراب کمک کند.
- به خود یادآوری کنید که شایسته عشق و احترام هستید. پیدا کردن چیزهایی در مورد خودتان که آنها را تحسین می کنید ، مانند بازی ، مهارت ، مراقبت ، تخیل و غیره به بازی تبدیل کنید ، وقتی متوجه شدید که نسبت به خودتان احساس منفی دارید ، این موارد مثبت را به خود یادآوری کنید.
- سعی کنید به خود یادآوری کنید که موقعیت های ناخوشایند موقتی ، محدود هستند و در هر لحظه برای همه اتفاق می افتد. به عنوان مثال ، اگر مربی شما عملکرد شما در تمرین تنیس را مورد انتقاد قرار داد ، به خود یادآوری کنید که این نمونه مشخص کننده هر تمرین در گذشته یا آینده نیست. به جای این که به خود اجازه دهید در مورد آنچه در گذشته اتفاق افتاده است تجمّل کند ، بر آنچه می توانید برای بهبود دفعه بعد انجام دهید تمرکز کنید. این به شما این احساس را می دهد که بر اعمال خود کنترل دارید ، نه اینکه احساس کنید قربانی دیگری شده اید.
- افکار منفی را با عبارات مثبت تغییر دهید. به عنوان مثال ، اگر در امتحان خوب عمل نکرده اید ، اولین فکر شما ممکن است این باشد: "من چنین بازنده ای هستم. من بی ارزش هستم و در این دوره شکست می خورم. " این مفید نیست و برای شما نیز عادلانه نیست. در عوض ، به آنچه می توانید از تجربه یاد بگیرید فکر کنید: "من در این امتحان آنطور که امیدوار بودم عمل نکردم. من می توانم با استادم صحبت کنم تا مناطق ضعیفم را ببینم و برای امتحان بعدی موثرتر مطالعه کنم."
مرحله 5. قبل از واکنش به دیگران ، بایستید و با خود تماس بگیرید
یک واکنش طبیعی برای فرد مبتلا به BPD اغلب خشم یا ناامیدی است. به عنوان مثال ، اگر یکی از دوستان کاری برای ناراحت کردن شما انجام داد ، اولین غریزه شما ممکن است این باشد که با یک جیغ فریاد زده واکنش نشان دهید و شخص مقابل را تهدید کنید. در عوض ، مدتی وقت بگذارید تا با خودتان تماس بگیرید و احساسات خود را مشخص کنید. سپس ، سعی کنید آنها را به روشی غیر تهدیدآمیز به طرف مقابل منتقل کنید.
- به عنوان مثال ، اگر دوست شما برای ملاقات با شما برای ناهار دیر کرد ، واکنش فوری شما ممکن است خشم باشد. ممکن است بخواهید بر سر آنها فریاد بکشید و از آنها بپرسید چرا آنها اینقدر به شما بی احترامی کردند.
- با احساسات خود وارد شوید چه احساسی داری؟ احساسات اولیه چیست و آیا احساسات ثانویه نیز وجود دارد؟ به عنوان مثال ، ممکن است احساس عصبانیت کنید ، اما ممکن است احساس ترس نیز داشته باشید زیرا معتقدید که شخص دیر کرده است زیرا به شما اهمیت نمی دهد.
- با صدایی آرام از شخص بپرسید چرا بدون قضاوت یا تهدید او را دیر کرده اید. از عبارات متمرکز بر "من" استفاده کنید. به عنوان مثال: "من احساس ناراحتی می کنم که شما برای ناهار ما دیر آمدید. چرا دیر کردید؟" احتمالاً متوجه خواهید شد که دلیل تاخیر دوست شما چیزی بی ضرر بوده است ، مانند ترافیک یا عدم پیدا کردن کلیدهای آنها. اظهارات "من" شما را از این صدا دور می کند که انگار طرف مقابل را سرزنش می کنید. این به آنها کمک می کند احساس دفاعی کمتری داشته باشند و بازتر عمل کنند.
- یادآوری این که خودتان احساسات خود را پردازش کنید و در نتیجه گیری عجله نکنید ، می تواند به شما کمک کند تا پاسخ های خود را نسبت به دیگران تنظیم کنید.
مرحله 6. احساسات خود را با جزئیات شرح دهید
سعی کنید علائم جسمانی را با حالات احساسی که معمولاً در آنها تجربه می کنید مرتبط کنید. یادگیری تشخیص احساسات جسمانی و همچنین احساسات عاطفی شما می تواند به شما در توصیف و درک بهتر احساسات کمک کند.
- به عنوان مثال ، ممکن است در شرایط خاصی احساس کنید در گودال معده خود فرو رفته اید ، اما ممکن است ندانید این احساس به چه چیزی مربوط می شود. دفعه بعد که احساس کردید در حال غرق شدن هستید ، به این فکر کنید که چه احساسی را تجربه می کنید. ممکن است این احساس غرق شدن مربوط به عصبی شدن یا اضطراب باشد.
- وقتی بدانید که احساس غرق شدن در شکم شما اضطراب است ، در نهایت احساس کنترل بیشتری بر این احساس خواهید داشت ، نه اینکه احساس کنید شما را کنترل می کند.
مرحله 7. رفتارهای تسکین دهنده خود را بیاموزید
یادگیری رفتارهای تسکین دهنده خود می تواند به شما در آرامش هنگام احساس آشفتگی کمک کند. اینها رفتارهایی هستند که می توانید برای تسکین و مهربانی با خود انجام دهید.
- حمام یا دوش آب گرم بگیرید. تحقیقات نشان داده است که گرمای فیزیکی بر بسیاری از افراد تأثیر آرام بخشی دارد.
- به موسیقی آرامش بخش گوش دهید. تحقیقات نشان داده است که گوش دادن به انواع خاصی از موسیقی می تواند به آرامش شما کمک کند. آکادمی صدا درمانی بریتانیا لیستی از آهنگ هایی را که به طور علمی نشان داده شده است احساس آرامش و آرامش را نشان می دهد ، گردآوری کرده است.
- سعی کنید خود را لمس کنید. لمس کردن خود به شیوه ای دلسوزانه و آرامش بخش می تواند با ترشح اکسی توسین به شما آرامش بخشیده و استرس را از بین ببرد. سعی کنید دستان خود را روی سینه خود بکشید و یک فشار ملایم به خود بدهید. یا دست خود را روی قلب بگذارید و هنگام تنفس متوجه گرمای پوست ، ضربان قلب و بالا و پایین شدن قفسه سینه شوید. لحظه ای به خود یادآوری کنید که زیبا و شایسته هستید.
مرحله 8. تحمل خود را در برابر عدم قطعیت یا ناراحتی تمرین کنید
تحمل عاطفی توانایی تحمل یک احساس ناراحت کننده بدون واکنش نامناسب به آن است. شما می توانید این مهارت را با آشنایی با احساسات خود و به تدریج قرار گرفتن در موقعیت های ناآشنا یا نامعلوم در محیطی امن تمرین کنید.
- در طول روز مجله ای تهیه کنید که هر زمان که احساس عدم اطمینان ، اضطراب یا ترس می کنید یادداشت کند. حتماً توجه داشته باشید که وقتی چنین احساسی داشتید در چه موقعیتی قرار داشتید و در آن لحظه چگونه به آن واکنش نشان دادید.
- عدم قطعیت های خود را رتبه بندی کنید سعی کنید مواردی را که شما را مضطرب یا ناراحت می کند در مقیاس 0 تا 10 قرار دهید. به عنوان مثال ، "رفتن به رستوران به تنهایی" ممکن است 4 باشد ، اما "اجازه دادن به یک دوست برای تعطیلات برنامه ریزی" ممکن است 10 باشد.
- تحمل عدم قطعیت را تمرین کنید. با موقعیت های کوچک و ایمن شروع کنید. به عنوان مثال ، می توانید سفارشی را امتحان کنید که هرگز در رستوران جدید نخورده اید. شما ممکن است از غذا لذت ببرید یا نخواهید ، اما این چیز مهمی نیست. شما به خود نشان داده اید که آنقدر قوی هستید که بلاتکلیفی را به تنهایی کنترل کنید. شما می توانید به تدریج تا موقعیت های بزرگتر کار کنید زیرا در این صورت احساس امنیت می کنید.
- پاسخ های خود را ثبت کنید. وقتی چیزی نامشخص را امتحان می کنید ، آنچه اتفاق افتاده را ثبت کنید. چه کار کردین؟ در طول تجربه چه احساسی داشتید؟ بعد از آن چه احساسی داشتید؟ اگر آنطور که انتظار داشتید نشد ، چه کردید؟ آیا فکر می کنید در آینده قادر به مدیریت بیشتر خواهید بود؟
مرحله 9. تجربیات ناخوشایند را به شیوه ای ایمن تمرین کنید
درمانگر شما می تواند با تمریناتی که به شما انجام می دهد یاد بگیرید که چگونه احساسات ناراحت کننده را تحمل کنید. برخی از کارهایی که می توانید به تنهایی انجام دهید شامل موارد زیر است:
- یک تکه یخ را نگه دارید تا زمانی که احساس کنید احساسات منفی از بین می روند. روی احساس فیزیکی مکعب یخ در دست خود تمرکز کنید. توجه کنید که چگونه ابتدا شدیدتر می شود و سپس کاهش می یابد. در مورد احساسات نیز همین امر صادق است.
- موج اقیانوس را تجسم کنید. تصور کنید که در حال شکل گیری است تا اینکه بالاخره به قله برسد و سپس بیفتد. به خود یادآوری کنید که درست مانند امواج ، احساسات متورم شده و سپس عقب نشینی می کنند.
مرحله 10. ورزش منظم داشته باشید
ورزش می تواند به کاهش احساس استرس ، اضطراب و افسردگی کمک کند. این به این دلیل است که ورزش فیزیکی اندورفین ها را آزاد می کند ، که مواد شیمیایی طبیعی "احساس خوب" تولید شده توسط بدن شما هستند. موسسه ملی سلامت روان توصیه می کند که برای کاهش این احساسات منفی ، فعالیت بدنی منظم داشته باشید.
تحقیقات نشان می دهد که حتی ورزش متوسط مانند پیاده روی یا باغبانی نیز می تواند این تأثیرات را داشته باشد
مرحله 11. برنامه زمان بندی شده ای را رعایت کنید
از آنجا که بی ثباتی یکی از علائم بارز BPD است ، تنظیم یک برنامه منظم برای مواردی مانند زمان غذا و خواب می تواند مفید باشد. نوسانات قند خون یا کم خوابی می تواند علائم BPD را بدتر کند.
اگر برای مراقبت از خود مشکل دارید ، مانند فراموش کردن خوردن غذا یا نخوابیدن در زمان سالم ، از کسی بخواهید به شما یادآوری کند
مرحله 12. اهداف خود را واقع بینانه نگه دارید
مقابله با هرگونه اختلال به زمان و تمرین نیاز دارد. چند روز دیگر یک انقلاب کامل را تجربه نخواهید کرد. به خود اجازه ندهید که دلسرد شوید. به یاد داشته باشید ، شما فقط می توانید بهترین کار خود را انجام دهید ، و بهترین شما به اندازه کافی خوب است.
به یاد داشته باشید که علائم شما به تدریج بهبود می یابد ، نه یک شبه
روش 2 از 3: برخورد با عزیزی که BPD دارد
مرحله 1. درک کنید که احساسات شما طبیعی است
دوستان و اعضای خانواده کسانی که از BPD رنج می برند اغلب به دلیل رفتارهای عزیزانشان احساس غرق شدن ، تقسیم ، خستگی یا ضربه می کنند. افسردگی ، احساس غم و اندوه یا انزوا و احساس گناه نیز در بین افرادی که یک فرد مبتلا به BPD دارند رایج است. این می تواند مفید باشد که بدانید این احساسات رایج هستند و به این دلیل نیست که شما فردی بد یا بی اهمیت هستید.
مرحله 2. با BPD آشنا شوید
اگرچه BPD به اندازه یک بیماری جسمی واقعی و ناتوان کننده است. این اختلال تقصیر شخص مورد علاقه شما نیست. عزیز شما ممکن است از رفتار خود احساس شرم و گناه کند ، اما احساس کند که نمی تواند تغییر کند. دانستن اطلاعات بیشتر در مورد BPD به شما این امکان را می دهد که بهترین حمایت ممکن را از محبوب خود داشته باشید. در مورد اینکه BPD چیست و چگونه می توانید کمک کنید بیشتر بیاموزید.
- موسسه ملی سلامت روان اطلاعات زیادی در مورد BPD دارد.
- همچنین بسیاری از برنامه های آنلاین ، وبلاگ ها و منابع دیگر وجود دارد که می تواند به شما کمک کند بفهمید رنج بردن از BPD چگونه است. به عنوان مثال ، اتحادیه ملی آموزش برای اختلال شخصیت مرزی دارای فهرستی از دستورالعمل های خانواده است. مرکز منابع اختلال شخصیت مرزی فیلم ها ، توصیه های کتاب و سایر توصیه ها را برای عزیزان ارائه می دهد.
مرحله 3. شخص مورد علاقه خود را تشویق کنید تا به دنبال درمان باشد
با این حال ، درک کنید که درمان ممکن است مدتی طول بکشد و برخی از افراد مبتلا به BPD به درمان پاسخ خوبی نمی دهند.
- سعی کنید از دیدگاه قضاوت به شخص مورد علاقه خود نزدیک نشوید. به عنوان مثال ، گفتن چیزی مانند "تو مرا نگران می کنی" یا "تو مرا عجیب می کنی" مفید نیست. در عوض ، از اظهارات مراقبت و نگرانی "من" استفاده کنید: "من نگران چیزهایی هستم که در رفتار شما دیده ام" یا "دوستت دارم و می خواهم به تو کمک کنم."
- اگر فرد مبتلا به BPD به درمانگر اعتماد داشته باشد و با درمانگر کنار بیاید ، به احتمال زیاد از درمان کمک می گیرد. با این حال ، شیوه ناپایدار ارتباط افراد مبتلا به BPD با دیگران می تواند یافتن و حفظ یک رابطه درمانی سالم را دشوار کند.
- به دنبال درمان خانواده باشید. برخی از درمان های BPD می تواند شامل درمان های خانوادگی با شخص و عزیزانشان باشد.
مرحله 4. احساسات شخص مورد علاقه خود را تأیید کنید
حتی اگر نمی فهمید چرا دوست عزیز شما احساس می کند ، سعی کنید از او حمایت و شفقت کنید. به عنوان مثال ، می توانید چیزهایی مانند "به نظر می رسد این برای شما بسیار سخت است" یا "می توانم ببینم چرا این امر ناراحت کننده است" را بیان کنید.
به یاد داشته باشید: شما مجبور نیستید با معشوق خود موافقت کنید تا به او نشان دهید که گوش می دهید و دلسوز هستید. سعی کنید هنگام گوش دادن تماس چشمی برقرار کنید و از عباراتی مانند "mm-hmm" یا "yes" هنگام صحبت طرف مقابل استفاده کنید
مرحله 5. ثابت قدم باشید
از آنجا که افرادی که از BPD رنج می برند غالباً ناسازگار هستند ، برای شما مهم است که به عنوان "لنگر" ثابت و قابل اعتماد باشید. اگر به عزیز خود گفته اید که ساعت 5 در خانه خواهید بود ، سعی کنید این کار را انجام دهید. با این حال ، شما نباید به تهدیدها ، خواسته ها یا دستکاری ها پاسخ دهید. اطمینان حاصل کنید که اقدامات شما با نیازها و ارزشهای شما سازگار است.
- این همچنین بدان معنی است که شما مرزهای سالم را حفظ می کنید. به عنوان مثال ، ممکن است به عزیز خود بگویید که اگر او بر سر شما فریاد بزند ، از اتاق خارج می شوید. این منصفانه است. اگر معشوق شما شروع به جیغ زدن کرد ، مطمئن شوید که به قول خود عمل کرده اید.
- مهم این است که در مورد برنامه ای که باید در مورد این کار انجام دهید تصمیم بگیرید اگر عزیزتان شروع به رفتار مخرب کند یا خود را به خطر اندازد. ممکن است برای شما مفید باشد که روی این طرح با عزیز خود کار کنید ، احتمالاً در ارتباط با درمانگر آنها. هر چه در این طرح تصمیم می گیرید ، آن را دنبال کنید.
مرحله 6. مرزهای شخصی را تعیین کرده و آنها را تأیید کنید
زندگی با افراد مبتلا به BPD ممکن است دشوار باشد زیرا اغلب نمی توانند احساسات خود را به طور مulateثر تنظیم کنند. آنها ممکن است برای برآوردن نیازهای خود ، عزیزان خود را دستکاری کنند. آنها حتی ممکن است از مرزهای شخصی دیگران آگاه نباشند و اغلب در تعیین آنها یا درک آنها مهارت ندارند. تعیین محدودیت های شخصی خود ، بر اساس نیازها و میزان راحتی شما ، می تواند به شما در حفظ امنیت و آرامش هنگام تعامل با معشوق کمک کند.
- به عنوان مثال ، ممکن است به عزیز خود بگویید که بعد از ساعت 10 شب به تماس های تلفنی پاسخ نمی دهید زیرا به خواب کافی احتیاج دارید. اگر فرد مورد علاقه شما بعد از این مدت با شما تماس می گیرد ، مهم است که محدودیت خود را اعمال کنید و پاسخ ندهید. اگر پاسخ می دهید ، در حالی که احساسات خود را تأیید می کنید ، مرز مورد نظر را به عزیز خود یادآوری کنید: "من به شما اهمیت می دهم و می دانم که شما برای شما سخت است ، اما ساعت 11:30 است و من درخواست کرده ام که بعد از آن با من تماس نگیرید. ساعت 10 شب این برای من مهم است. فردا ساعت 4:30 می توانید با من تماس بگیرید. الان میرم تلفن رو قطع کنم خداحافظ."
- اگر عزیزتان شما را متهم می کند که به دلیل عدم پاسخگویی به این تماس ها اهمیتی نمی دهید ، به او یادآوری کنید که این مرز را تعیین کرده اید. زمان مناسب را پیشنهاد دهید تا بتوانند به جای آن با شما تماس بگیرند.
- غالباً مجبور خواهید شد بارها مرزهای خود را تأیید کنید قبل از اینکه عزیزتان بفهمد که این مرزها واقعی هستند. شما باید انتظار داشته باشید که عزیزتان به این ادعاهای نیازهای شما با عصبانیت ، تلخی یا سایر واکنش های شدید پاسخ دهد. به این واکنش ها پاسخ ندهید ، یا خودتان عصبانی نشوید. به تقویت و اثبات مرزهای خود ادامه دهید.
- به یاد داشته باشید که "نه" گفتن نشانه بد بودن یا مراقبت نکردن نیست. شما باید از سلامت جسمی و روحی خود مراقبت کنید تا به درستی از معشوق خود مراقبت کنید.
مرحله 7. به رفتارهای مناسب پاسخ مثبت دهید
بسیار مهم است که رفتارهای مناسب را با واکنش های مثبت و تمجید تقویت کنید. این می تواند فرد مورد علاقه شما را تشویق کند تا باور کند که می تواند احساسات خود را کنترل کند. همچنین می تواند آنها را تشویق به ادامه راه کند.
به عنوان مثال ، اگر معشوق شما شروع به فریاد زدن بر شما می کند و سپس به فکر کردن متوقف می شود ، تشکر کنید. تصدیق کنید که می دانید تلاش آنها برای متوقف کردن اقدامات مضر لازم بوده است و شما از آن قدردانی می کنید
مرحله 8. از خود پشتیبانی بگیرید
مراقبت و حمایت از یکی از عزیزان مبتلا به BPD می تواند از نظر احساسی خسته کننده باشد. مهم این است که در حین تعادل بین حمایت عاطفی و تعیین مرزهای شخصی ، منابع مراقبت از خود و حمایت را برای خود فراهم کنید.
- اتحاد ملی بیماریهای روانی (NAMI) و اتحادیه ملی آموزش برای اختلال شخصیت مرزی (NEA-BPD) منابعی را برای کمک به شما در یافتن پشتیبانی در نزدیکی خود ارائه می دهند.
- همچنین ممکن است مراجعه به درمانگر یا مشاور خود برای شما مفید باشد. آنها می توانند به شما در پردازش احساسات و یادگیری مهارت های مقابله سالم کمک کنند.
- NAMI برنامه های آموزش خانواده با عنوان "خانواده به خانواده" را ارائه می دهد ، که در آن خانواده ها می توانند از سایر خانواده هایی که با مسائل مشابه سر و کار دارند حمایت کنند. این برنامه رایگان است.
- خانواده درمانی نیز ممکن است مفید باشد. DBT-FST (آموزش مهارت های خانوادگی) می تواند به اعضای خانواده آموزش دهد که چگونه تجربه های مورد علاقه خود را درک کرده و با آن برخورد کنند. یک درمانگر پشتیبانی و آموزش مهارت های خاص را برای کمک به شما در حمایت از عزیزتان ارائه می دهد. درمان ارتباطات خانوادگی بر نیازهای اعضای خانواده به طور جداگانه تمرکز می کند. تمرکز بر کمک به اعضای خانواده برای تقویت مهارت های خود ، توسعه استراتژی های مقابله و یادگیری منابعی است که به ایجاد تعادل سالم بین نیازهای خود آنها و نیازهای عزیزانشان با BPD کمک می کند.
مرحله 9. مراقب خودتان باشید
به راحتی می توانید در مراقبت از معشوق خود شرکت کنید و مراقبت از خود را فراموش کنید. مهم این است که سالم و استراحت کنید. اگر کم خوابی دارید ، مضطرب هستید یا از خود مراقبت نمی کنید ، به احتمال زیاد با تحریک یا عصبانیت به محبوب خود پاسخ می دهید.
- ورزش کنید. ورزش احساس استرس و اضطراب را از بین می برد. همچنین احساس خوشبختی را ترویج می کند و یک تکنیک مقابله سالم است.
- خوب بخور. در وعده های غذایی معمولی غذا بخورید. از یک رژیم غذایی متعادل که حاوی پروتئین ، کربوهیدراتهای پیچیده و میوه ها و سبزیجات باشد استفاده کنید. از خوردن غذاهای ناخواسته خودداری کنید و کافئین و الکل را محدود کنید.
- به اندازه کافی خوابیدن. سعی کنید هر روز در ساعت مشخصی بخوابید و از خواب بیدار شوید ، حتی آخر هفته. کارهای دیگری را در رختخواب انجام ندهید ، مانند کار با کامپیوتر یا تماشای تلویزیون. از مصرف کافئین قبل از خواب خودداری کنید.
- آروم باش. مدیتیشن ، یوگا یا سایر فعالیتهای آرامش بخش مانند حمام با حباب یا پیاده روی در طبیعت را امتحان کنید. داشتن یک عزیز با BPD می تواند استرس زا باشد ، بنابراین مهم است که برای مراقبت از خود وقت بگذارید.
مرحله 10. تهدیدهای خودآزاری را جدی بگیرید
حتی اگر قبلا شنیده اید که عزیزانتان تهدید به خودکشی یا خودزنی کرده اند ، مهم است که همیشه این تهدیدها را جدی بگیرید. 60-70 of از افراد مبتلا به BPD حداقل یک بار در زندگی خود اقدام به خودکشی می کنند و 8-10 them از آنها موفق خواهند بود. اگر فرد مورد علاقه شما خودکشی می کند ، با 911 تماس بگیرید یا او را به نزدیکترین اورژانس ببرید.
همچنین می توانید با خط زندگی ملی پیشگیری از خودکشی با شماره 1-800-273-8255 تماس بگیرید. اطمینان حاصل کنید که عزیز شما نیز این شماره را دارد ، بنابراین در صورت لزوم می تواند از آن استفاده کند
روش 3 از 3: تشخیص ویژگی های اختلال شخصیت مرزی (BPD)
مرحله 1. نحوه تشخیص BPD را بشناسید
یک متخصص بهداشت روانی آموزش دیده از معیارهای DSM-5 برای تشخیص اختلال شخصیت مرزی استفاده خواهد کرد. DSM-5 تصریح می کند که برای دریافت تشخیص BPD ، فرد باید 5 یا بیشتر از موارد زیر را داشته باشد:
- "تلاش های خشونت آمیز برای جلوگیری از ترک واقعی یا خیالی"
- "الگویی از روابط بین فردی ناپایدار و شدید مشخص می شود که بین افراط ایده آل سازی و کاهش ارزش متغیر است"
- "اختلال هویت"
- "تکانشگری در حداقل دو حوزه که به طور بالقوه به خود آسیب می رسانند"
- رفتار ، حرکات یا تهدیدهای مکرر خودکشی یا رفتار خودزنی"
- "بی ثباتی م dueثر به دلیل واکنش پذیری خلقی"
- "احساس پوچی مزمن"
- "عصبانیت نامناسب ، شدید یا مشکل در کنترل خشم"
- "تصورات پارانوئید گذرا و مرتبط با استرس یا علائم تجزیه ای شدید"
- به یاد داشته باشید که لزوماً نمی توانید خود را با BPD تشخیص دهید و نمی توانید دیگران را تشخیص دهید. اطلاعات ارائه شده در این بخش فقط برای کمک به شما در تعیین این است که آیا شما یا یکی از عزیزان ممکن است BPD داشته باشید
مرحله 2. به دنبال ترس شدید از رها شدن باشید
اگر فرد مبتلا به BPD با ترس و/یا عصبانیت شدید روبرو شود ، در صورت مواجه شدن با چشم انداز جدایی از یکی از عزیزانش. آنها ممکن است رفتارهای تکانشی مانند خودزنی یا تهدید به خودکشی از خود نشان دهند.
- این واکنش پذیری ممکن است اتفاق بیفتد حتی اگر جدایی اجتناب ناپذیر باشد ، از قبل برنامه ریزی شده باشد یا محدودیت زمانی داشته باشد (به عنوان مثال ، فرد دیگر قصد کار دارد).
- افراد مبتلا به BPD به طور کلی ترس زیادی از تنهایی دارند و نیاز مزمن به کمک دیگران دارند. اگر طرف مقابل حتی برای مدت کوتاهی برود یا دیر شود ممکن است وحشت زده یا عصبانی شوند.
مرحله 3. در مورد ثبات روابط بین فردی فکر کنید
فرد مبتلا به BPD معمولاً برای مدت زمان قابل توجهی با هیچکس روابط پایداری ندارد. افراد مبتلا به BPD تمایل ندارند مناطق "خاکستری" را در دیگران (یا اغلب خودشان) بپذیرند. دیدگاه آنها در مورد روابطشان با تفکر همه یا هیچ مشخص می شود ، جایی که طرف مقابل یا کامل است یا بد. افراد مبتلا به BPD اغلب دوستی و مشارکت عاشقانه را به سرعت طی می کنند.
- افراد مبتلا به BPD اغلب افراد را در روابط خود ایده آل می کنند یا "آنها را روی پایه قرار می دهند". با این حال ، اگر شخص دیگری نقصی نشان دهد یا اشتباهی انجام دهد (یا حتی به نظر می رسد) ، فرد مبتلا به BPD اغلب فوراً ارزش آن شخص را کاهش می دهد.
- فرد مبتلا به BPD معمولاً مسئولیت مشکلات در روابط خود را نمی پذیرد. آنها ممکن است بگویند طرف مقابل "به اندازه کافی اهمیت نداده است" یا به اندازه کافی در رابطه کمک نکرده است. سایر افراد ممکن است فرد مبتلا به BPD را دارای احساسات یا تعاملات سطحی با دیگران بدانند.
مرحله 4. تصویر شخصی خود را در نظر بگیرید
افراد مبتلا به BPD معمولاً تصور شخصی پایداری ندارند. برای افرادی که چنین اختلالات شخصیتی ندارند ، هویت شخصی آنها نسبتاً سازگار است: آنها یک درک کلی از اینکه چه کسی هستند ، برای آنها ارزش قائل هستند و دیگران چگونه در مورد آنها فکر می کنند دارند. افراد مبتلا به BPD اینگونه خود را تجربه نمی کنند. فرد مبتلا به BPD معمولاً تصویری مختل یا ناپایدار از خود تجربه می کند که بسته به موقعیت و افرادی که با آنها در تعامل هستند ، متغیر است.
- افراد مبتلا به BPD ممکن است نظر خود را بر اساس آنچه که دیگران در مورد آنها فکر می کنند ، بنا کنند. به عنوان مثال ، اگر یکی از عزیزان دیر به ملاقات می رود ، فرد مبتلا به BPD ممکن است این را به عنوان نشانه ای از این که یک فرد "بد" است و شایسته دوست داشتن نیست بداند.
- افراد مبتلا به BPD ممکن است اهداف یا ارزشهای بسیار روان داشته باشند که به طور چشمگیری تغییر می کند. این شامل رفتار آنها با دیگران می شود. فرد مبتلا به BPD ممکن است در یک لحظه بسیار مهربان باشد و در لحظه بعد حتی در همان شخص بدخواه باشد.
- افراد مبتلا به BPD ممکن است احساس شدید نفرت از خود یا بی ارزشی داشته باشند ، حتی اگر دیگران آنها را برعکس اطمینان دهند.
- افراد مبتلا به BPD ممکن است نوسانات جذابیت جنسی را تجربه کنند. افراد مبتلا به BPD به طور قابل توجهی بیشتر از یک بار تغییر جنسیت شرکای مورد علاقه خود را گزارش می دهند.
- افراد مبتلا به BPD معمولاً مفاهیم خود را به گونه ای تعریف می کنند که از هنجارهای فرهنگ خود منحرف است. مهم است که هنگام در نظر گرفتن آنچه که به عنوان "خود عادی" یا "پایدار" شناخته می شود ، هنجارهای فرهنگی را در نظر بگیرید.
مرحله 5. به دنبال نشانه های تکانشگری خودآزاری باشید
بسیاری از افراد گاهی اوقات تکانشی هستند ، اما فرد مبتلا به BPD مرتباً رفتارهای خطرناک و تکانشی انجام می دهد. این رفتار معمولاً تهدیدی جدی برای سلامتی ، ایمنی یا سلامت کلی آنها است. این رفتار ممکن است به خودی خود باشد ، یا ممکن است در واکنش به یک رویداد یا تجربه در زندگی فرد باشد. نمونه های متداول رفتارهای پرخطر عبارتند از:
- رفتار جنسی خطرناک
- رانندگی بی احتیاط یا مستی
- سوء مصرف مواد
- پرخوری و سایر اختلالات خوردن
- خرج بی پروا
- قمار کنترل نشده
مرحله 6. در نظر بگیرید که آیا افکار یا اقدامات خودآزاری یا خودکشی اغلب اتفاق می افتد
خودزنی و تهدید به خودزنی ، از جمله خودکشی ، در بین مبتلایان به BPD شایع است. این اقدامات ممکن است خود به خود اتفاق بیفتند ، یا ممکن است به عنوان واکنشی به ترک واقعی یا درک شده رخ دهند.
- نمونه هایی از خودزنی شامل بریدن ، سوزاندن ، خاراندن یا برداشتن پوست است.
- حرکات یا تهدیدهای خودکشی ممکن است شامل اقداماتی مانند گرفتن یک بطری قرص و تهدید به مصرف همه آنها باشد.
- گاهی اوقات تهدیدها یا تلاش های خودکشی به عنوان تکنیکی برای دستکاری دیگران در انجام آنچه فرد مبتلا به BPD می خواهد استفاده می شود.
- افراد مبتلا به BPD ممکن است احساس کنند که اقدامات آنها خطرناک یا مضر است ، اما ممکن است احساس کنند که نمی توانند رفتار خود را تغییر دهند.
- 60-70 درصد از افرادی که مبتلا به BPD تشخیص داده می شوند ، در برهه ای از زندگی خود اقدام به خودکشی می کنند.
مرحله 7. روحیات فرد را مشاهده کنید
افراد مبتلا به BPD از "بی ثباتی عاطفی" یا خلق و خوی ناپایدار یا "تغییرات خلقی" رنج می برند. این حالات ممکن است اغلب تغییر کند و اغلب بسیار شدیدتر از آن چیزی است که یک واکنش پایدار تلقی می شود.
- به عنوان مثال ، فرد مبتلا به BPD ممکن است در یک لحظه خوشحال باشد و در لحظه بعد اشک بریزد یا دچار خشم شود. این تغییرات خلقی ممکن است تنها چند دقیقه یا چند ساعت طول بکشد.
- ناامیدی ، اضطراب و تحریک پذیری در بین افراد مبتلا به BPD بسیار رایج است و ممکن است در اثر رویدادها یا اقداماتی ایجاد شود که افراد بدون چنین اختلالی آن را ناچیز می دانند. به عنوان مثال ، اگر درمانگر فرد به آنها بگوید که ساعت درمان آنها تقریباً به پایان رسیده است ، فرد مبتلا به BPD ممکن است با احساس ناامیدی شدید و رها شدن واکنش نشان دهد.
مرحله 8. در نظر بگیرید که آیا شخص اغلب خسته کننده به نظر می رسد
افراد مبتلا به BPD غالباً احساس می کنند "خالی" یا بسیار بی حوصله هستند. بسیاری از رفتارهای پرخطر و تکانشی آنها ممکن است واکنشی به این احساسات باشد. بر اساس DSM-5 ، فرد مبتلا به BPD ممکن است دائماً به دنبال منابع جدید تحریک و هیجان باشد.
- در برخی موارد ، این می تواند به احساسات دیگران نیز برسد. فرد مبتلا به BPD ممکن است خیلی زود از دوستی یا روابط عاشقانه خود خسته شود و به دنبال هیجان شخص جدیدی باشد.
- یک فرد مبتلا به BPD حتی ممکن است احساس کند که وجود ندارد یا نگران باشد که در جهان مشابه دیگران نیست.
مرحله 9. به دنبال نمایش مکرر خشم باشید
فرد مبتلا به BPD خشم را بیشتر و بیشتر از آنچه در فرهنگ آنها مناسب تلقی می شود نشان می دهد. آنها معمولاً در کنترل این عصبانیت مشکل خواهند داشت. این رفتار اغلب واکنش به این تصور است که یک دوست یا یکی از اعضای خانواده بی توجه است یا غفلت می کند.
- خشم ممکن است به شکل طعنه ، تلخی شدید ، طغیان های کلامی یا خشم و عصبانیت ظاهر شود.
- خشم ممکن است واکنش پیش فرض فرد باشد ، حتی در شرایطی که احساسات دیگر برای دیگران مناسب تر یا منطقی تر به نظر برسد. به عنوان مثال ، فردی که در یک رویداد ورزشی برنده می شود ممکن است با عصبانیت بر رفتار رقیب خود تمرکز کند تا اینکه از برد لذت ببرد.
- این عصبانیت ممکن است به خشونت فیزیکی یا دعوا تبدیل شود.
مرحله 10. به دنبال پارانویا باشید
فرد مبتلا به BPD ممکن است افکار پارانوئید گذرا داشته باشد. اینها بر اثر استرس ایجاد می شوند و عموماً مدت زیادی دوام نمی آورند ، اما ممکن است مکرراً عود کنند. این پارانویا اغلب به نیات یا رفتارهای دیگران مربوط می شود.
- به عنوان مثال ، فردی که به او گفته می شود یک بیماری دارد ، ممکن است دچار پارانوئید شود که پزشک با فردی برای فریب او در حال تبانی است.
- گسستگی یکی دیگر از گرایش های رایج در بین افراد مبتلا به BPD است. فرد مبتلا به BPD که افکار تجزیه ای را تجربه می کند ممکن است بگوید احساس می کند محیطش واقعی نیست.
مرحله 11. ببینید آیا فرد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) است یا خیر
BPD و PTSD به شدت مرتبط هستند ، زیرا هر دو می توانند پس از دوره ها یا لحظات ضربه ، به ویژه در دوران کودکی بوجود بیایند. PTSD با فلاش بک ها ، اجتناب ، احساس "در آستانه" بودن و مشکل در به خاطر سپردن لحظه (های) آسیب زا و سایر علائم مشخص می شود. اگر کسی PTSD داشته باشد ، احتمال اینکه BPD داشته باشد نیز وجود دارد یا برعکس.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- زمانی را برای مراقبت از خود اختصاص دهید ، چه فرد مبتلا به BPD باشید و چه فردی که مبتلا به BPD است.
- افراد مبتلا به BPD ممکن است همیشه در ظاهر با عصبانیت واکنش نشان ندهند. یأس و عصبانیت درونی ناشی از ترک رهایی ممکن است به عنوان رفتارهای کثیف کننده ، خودآزاری و اشاره های پرخاشگرانه منفعلانه به احساس ترک آنها در نظر گرفته شود. این ممکن است منجر به خلق افسرده شود. اگر این مورد را در یکی از عزیزان مبتلا به BPD مشاهده کردید ، از آنجا دور نشوید و تصور کنید آنها از آن عبور خواهند کرد. افراد مبتلا به BPD حتی اگر قصد شما این باشد که به آنها فضا بدهید ، احساس رهایی خواهند کرد. حتی اگر به نظر نمی رسد که آنها می خواهند با شما صحبت کنند ، مطمئن شوید که شما حمایت خود را ارائه می دهید و به آنها اطلاع دهید که در صورت تمایل می توانند در این مورد با شما صحبت کنند.
- تا آنجا که ممکن است حامی و از نظر عاطفی برای عزیز خود حمایت کنید.
- FDA هیچ دارویی را برای درمان BPD تأیید نکرده است. داروها نمی توانند BPD را "درمان" کنند ، اما یک متخصص پزشکی یا سلامت روان ممکن است تعیین کند که داروهای مکمل می تواند برای کاهش علائم مانند افسردگی ، اضطراب یا پرخاشگری مفید باشد.
- به یاد داشته باشید که BPD "تقصیر" شما نیست و شما را به یک فرد "بد" تبدیل نمی کند. این اختلال قابل درمان است.
