آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا کسی از شما عصبانی است؟ آیا در فهمیدن دلیل مشکل دارید؟ آیا دوست دارید دلیل این امر را بدون عصبانیت بیشتر او بیابید؟ این راهنمای گام به گام به شما کمک می کند تا این مشکلات ارتباطی را حل کرده و درگیری های بین فردی را پشت سر بگذارید!
مراحل
قسمت 1 از 4: تأمل در رفتار خود
مرحله 1. در مورد رفتارهای اخیر خود در مورد شخص فکر کنید
قسمت های عصبانی محرک هایی هستند که نقش مهمی در برافروختن این واکنش های زنجیره ای احساسی دارند. آگاهی از این رویداد محرک ممکن است در حافظه شما وجود داشته باشد. اگر منبع مشکل را از طریق تأمل کشف کردید ، می توانید از بقیه این راهنما بگذرید و به جای آن بر عذرخواهی تمرکز کنید.
- آیا نتوانستید یک تماس مهم را برگردانید؟
- سالگرد را فراموش می کنید؟
مرحله 2. به آخرین مکالمه هایی که داشته اید فکر کنید
آیا چیزی گفتید که باعث شد واکنش منفی نشان دهد؟
- آیا شوخی کردید که مورد استقبال قرار نگرفت؟
- از اقدامات او انتقاد کنید؟
مرحله 3. الگوهای رفتاری خود را بررسی کنید
او ممکن است به خاطر یک چیز عصبانی نشود. در بسیاری از مواقع ، یک رویداد واحد می تواند نی باشد که کمر شتر را می شکند و افراد قبل از رسیدن به نقطه شکست ، از تاب آوری یا تحمل متفاوتی نسبت به رویدادهای استرس زا برخوردارند. از خود بپرسید آیا قبلا با الگوهای رفتاری شما مخالفت کرده است یا خیر.
- آیا دائماً در تعاملات اجتماعی دیر حاضر می شوید؟
- در مورد او صحبت کنید؟
مرحله 4. با خودتان صادق باشید
ارزیابی عینی رفتار شما در رابطه با فرد ممکن است دشوار باشد ، اما اگر امیدوارید منبع درگیری بین فردی را کشف کنید ، این یک روش ضروری است.
- احساسات خود را کشف کنید. اگر در مورد تبادل یا شیوه ارتباطی خاصی که با آن شخص دارید فکر کنید و احساسات قوی را برانگیزد ، ممکن است نشانه چیز مهمی باشد و به شما کمک می کند دلیل ناامیدی او را کشف کنید.
- افکار خود را تحلیل کنید. بسیاری از ما وقتی با شخص دیگری درگیر می شویم درگیر تفکر غیر منطقی می شویم. نزدیکی به موقعیت باعث می شود تا بخشی از عینیتی را که با یک مزیت خارجی همراه است از دست بدهیم. افکار غیرمنطقی را به منظور پیروی از اعتقادات خود در مورد شخص مشخص کنید ، که می تواند باعث شود شما رفتار خاصی با او داشته باشید.
- مراقب رفتار خود باشید. در لحظاتی که با شخص ارتباط برقرار می کنید به آنچه انجام می دهید توجه کنید. اقدامات خودکار و بدون فکر می تواند منشاء بسیاری از درگیری های بین فردی باشد. مدیتیشن ذهن آگاهی را به منظور دستیابی به آگاهی و کنترل بیشتر بر خود تمرین کنید.
قسمت 2 از 4: به دنبال سرنخ هایی در تعاملات خود باشید
مرحله 1. مراقب علائم کلاسیک خشم باشید
ابراز رفتارهای خشم می تواند از کلامی تا جسمی و فراتر از آن ، تا تجاوز عمدی متغیر باشد. هنگام طرح موضوعات خاص ، ممکن است فرد نشانه هایی از خشم را نشان دهد که می تواند شما را در منبع احساسات نشان دهد.
مرحله 2. به دنبال بیان شفاهی عصبانیت باشید
برخی از مثالها ممکن است فریاد ، مشاجره ، نفرین و کنایه باشد. توجه به زمان نمایش این احساسات به شما کمک می کند تا رویداد محرک او را تعیین کنید.
مرحله 3. بیان فیزیکی خشم را یادداشت کنید
اینها می توانند به صورت مشت بلند ، پرتاب یا شکستن اجسام و ضربه یا لگد زدن به چیزهای محیطی خود را نشان دهند. مسیر را از این لحظات انفجاری به سمت عقب دنبال کنید تا به نظر برسد که باعث افزایش احساسات می شود.
مرحله 4. مراقب پرخاشگری باشید
پرخاشگری با هدف متمرکز خود با سایر اشکال ابراز خشم متضاد است. پرخاشگری به جای خشم بی جهت ، نشانه این است که شخصی به طور خاص می خواهد به شما آسیب برساند. مانند سایر اشکال بیان ، می تواند سرنخ هایی برای رویداد تحریک کننده ارائه دهد.
هنگام بروز پرخاشگری مراقب باشید ، زیرا می تواند منجر به رفتارهای جسمی و روحی شود
مرحله 5. از نزدیک به محتوا گوش دهید
خشم نه تنها در نحوه بیان چیزها بلکه در خود عبارات نیز نمایان می شود. هنگامی که مردم عصبانی هستند ، به طور موقت ویژگی های اختلال شخصیت خودشیفته ، مانند استحقاق ، اعتماد به نفس بیش از حد ، دستکاری و عدم همدلی را نشان می دهند. این علائم را از نظر وجود تشخیص دهید و تمام تلاش خود را برای ردیابی نسب عاطفی آنها انجام دهید.
قسمت 3 از 4: استفاده از روش ذهن آگاه
مرحله 1. ایجاد احترام
در صورت لزوم مشارکت شخصی در مورد این مسئله ، به او بگویید که می دانید او احساس عصبانیت می کند و می خواهد مسئله را با هم حل کند. این به او می گوید که شما به احساسات او احترام می گذارید و با آرامش به آنجا می آیید.
توضیح دهید که می خواهید بدانید چرا او دیوانه است تا بتوانید کمک کنید و از مشارکت خود در احساس او متاسف هستید. برای درک دشواری وضعیت احساسی او ، نیازی به موافقت با محتوای آنچه او می گوید نیست
مرحله 2. از واکنش های خود آگاه باشید
سعی کنید صدای خود را بلند نکنید ، طعنه نزنید و او را به بی منطقی متهم نکنید. این اقدامات فقط اوضاع را تشدید می کند.
علاوه بر این ، از ارتباطات غیر کلامی بدن خود آگاه باشید. اخم کردن ، تکان دادن سر و چرخاندن چشمان شما او را در حالت دفاعی قرار داده و تنش بیشتری ایجاد می کند
مرحله 3. بحث را بر اساس تجربه خود تنظیم کنید
به جای اینکه او را متهم کنید که از شما عصبانی است ، بگویید نگران هستید که کاری کرده اید که او را دیوانه کند ، اما مطمئن نیستید چه کاری انجام داده اید.
از عبارات "من" به جای جملات "شما" استفاده کنید. این به جلوگیری از سرزنش کمک می کند
مرحله 4. گوش دادن موثر را تمرین کنید
سعی کنید آنچه را که آنها در سر شما می گویند ، دوباره بیان کنید تا مطمئن شوید که موقعیت او را درک کرده اید. اگر او آماده است ، یک قدم جلوتر بروید و از او بخواهید تأیید کند که درست متوجه شده اید. این کار او را در این روند دخیل می کند و به او نشان می دهد که شما زمان و تلاش خود را صرف می کنید تا معنایی را که او سعی در انتقال آن دارد درک کنید.
مرحله 5. رفتارهای خوب را الگو قرار دهید
تحقیقات روانشناختی نشان می دهد که در حالی که بسیاری از مردم به اینکه به آنها گفته می شود چه باید بکنند یا به آنها توصیه مستقیم می شود ، پاسخ منفی می دهند ، اما آنها نسبت به رفتارهایی که دیگران م effectiveثر تلقی می کنند و نتایج مثبتی را نشان می دهند ، آماده نیستند.
مثال: اگر فرد سخنی بی ادبانه می گوید ، قبل از پاسخ چند نفس عمیق بکشید. این سیستم عصبی پاراسمپاتیک شما را فعال کرده و شما را آرام می کند ، به طوری که می توانید با خلق و خوی یکدست تر پاسخ دهید. او متوجه این تغییر نگرش می شود و ممکن است بخواهد خودش آن را امتحان کند
قسمت 4 از 4: استفاده از روش قاطعانه
مرحله 1. به نیازهای خود و همچنین نیازهای او توجه کنید
بین انفعال و پرخاشگری تعادل پیدا کنید. احساسات و نیازهای خود را در عین حال باز و حساس به آنچه او می گوید و احساس می کند ، بیان کنید. این به شما کمک می کند تا از چیزهایی مانند سرخوردگی و نارضایتی از عدم برآوردن نیازهای خود اجتناب کنید.
شما می خواهید دلیل عصبانیت او را کشف کنید ، اما می خواهید در این راه از خود محافظت کنید
مرحله 2. پیشاپیش باشید
برخی از افراد ترجیح می دهند از رویارویی مستقیم اجتناب کنند و صحبت با یک دوست یا یکی از اعضای خانواده را ترجیح می دهند ، اما اگر شخص متوجه شود که شما پشت سر او رفته اید ، می تواند او را بیشتر عصبانی کند. رویکرد غیرمستقیم بهتر است به عنوان یک برنامه پشتیبان در نظر گرفته شود. پیشرو بودن معمولاً بهترین گزینه است.
قاطع بودن در این شیوه باعث ایجاد یک رابطه صادقانه می شود و شما احترام طرف مقابل را به دست خواهید آورد
مرحله 3. از حقایق استفاده کنید نه قضاوت
این امر به ایجاد زمینه های مشترک کمک می کند ، زیرا شما به چیزهایی اشاره می کنید که هر دو می توانید آنها را واقعی احساس کنید ، نه احساسات شخصی که می تواند برای یک شخص صادق باشد اما برای شخص دیگر.
مثال: "شما نمی گذارید که من جمله ام را تمام کنم" در مقابل "اینقدر بی ادب نباشید و حرفم را قطع نکنید"
مرحله 4. موضع خود را به وضوح بیان کنید
این باعث می شود که اختلاف نظر بنیادی باشد ، که او می تواند به آن پاسخ دهد و احساسات خود را در مورد آنچه که در آنجا مطرح کرده اید به اشتراک بگذارد. او ممکن است با چگونگی طرح مسئله موافق نباشد ، اما این به او می گوید که در کجا هستید و شرایط را برای گفتگوی عمیق تر ایجاد می کند.
مرحله 5. قسمت را نگاه کنید و عمل کنید
ملاحظات مهم غیر کلامی مانند وضعیت بدن ، تماس چشمی و لحن ثابت صدا به طرف مقابل نشان می دهد که شما پذیرای آن هستید ، اما در اعتقادات و احترام به خود نیز محکم هستید. این یک زمینه بازی برابر ایجاد می کند ، به طوری که خلق و خوی عصبانی فرد بر نیاز شما برای ایجاد فضا برای خود نیز غلبه نمی کند.
نکات
- اگر فرد برای یک بحث آرام بسیار عصبانی است ، سعی کنید یک ایمیل بنویسید یا یک نامه را دست نویس کنید. این به شما کنترل بیشتری بر نحوه خروج شما می دهد
- آیا مطمئن هستید که شخص از شما عصبانی است؟ گاهی اوقات مردم فکر می کنند منشاء عصبانیت هستند ، در حالی که آنها واقعاً تماشاچیان بی گناه هستند.
- اگر روشهای بالا جواب نداد ، سعی کنید از یک دوست مشترک یا یکی از اعضای خانواده که روابط خوبی با او دارید ، سوال کنید. تأکید کنید که می خواهید با آن شخص به یک راه حل مسالمت آمیز برسید.
هشدارها
- گاهی اوقات افراد برای خنک شدن به زمان نیاز دارند. مراقب باشید که موضوع را پیش نگیرید.
- در صورت عصبانیت بیش از حد ، از ایمنی شخصی خود اطمینان حاصل کنید.
- از شخصی که پشت سرش است انتقاد و یا شایعه پراکنی نکنید. این باعث ایجاد احساسات منفی می شود که حل آنها دشوار است.
