دستگاه گوارش شما دارای تعادل ظریفی از باکتری های مفید "خوب" و باکتری های مضر "بد" است. هنگامی که از آنتی بیوتیک ها برای خلاص شدن بدن خود از باکتری های بد که باعث عفونت می شوند استفاده می کنید ، می توانید برخی از باکتری های مفید موجود در روده خود را نیز از دست بدهید. کاهش باکتری های سالم می تواند منجر به رشد بیش از حد باکتری های "بد" شود که می تواند سم تولید کند و باعث التهاب و اسهال شود. برخی از پزشکان مصرف پروبیوتیک هایی مانند اسیدوفیلوس را برای کاهش این عدم تعادل توصیه می کنند. اگر هنگام مصرف آنتی بیوتیک برای شما اسیدوفیلوس تجویز شده است ، مهم است که از مکمل به درستی استفاده کنید.
مراحل
روش 1 از 2: کاهش عوارض جانبی استفاده از آنتی بیوتیک
مرحله 1. در مورد نوع و میزان مصرف اسیدوفیلوس با پزشک خود مشورت کنید
پزشک شما می تواند دوز روزانه و شکل اسیدوفیلوس را به بهترین شکل مشخص کند. دوزها می تواند متفاوت باشد ، با این حال برای اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک ها ، 10 تا 20 میلیارد CFU در روز مفید است.
- پزشک ممکن است بسته به آنتی بیوتیک مصرفی ، مدت زمان مصرف آنتی بیوتیک و احتمال ابتلا به کولیت ، دوزهای کوچکتر یا بزرگتر را به شما پیشنهاد کند. برخی از آنتی بیوتیک ها مانند سفالوسپورین ها ، فلوروکینولون ها و کلیندامایسین بیشتر احتمال دارد باعث اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک ها شوند.
- علاوه بر این ، انواع مختلف دوزهای مختلف مانند کپسول ، قرص و پودر موجود است. فقط از فرم اسیدوفیلوس که پزشک توصیه می کند استفاده کنید. انواع مختلف اسیدوفیلوس ، مانند قرص یا پودر را با هم مخلوط نکنید ، زیرا هر فرمول حاوی گونه های مختلف باکتری است.
- تا زمانی که پزشک توصیه کرده است استفاده کنید. به طور کلی پروبیوتیک ها حداقل به مدت یک تا سه هفته بیشتر از مدت زمان درمان با آنتی بیوتیک استفاده می شوند.
مرحله 2. اسیدوفیلوس و آنتی بیوتیک ها را جداگانه مصرف کنید
اگر هر دو را به طور همزمان مصرف کنید ، به همان اندازه مثر نخواهند بود. این به این دلیل است که پروبیوتیک باعث تقویت باکتری های خوب می شود ، در حالی که آنتی بیوتیک سیستم باکتری های خوب شما را از بین می برد.
حداقل یک تا دو ساعت قبل یا یک تا دو ساعت پس از مصرف آنتی بیوتیک اسیدوفیلوس مصرف کنید. برخی دو تا چهار ساعت فاصله را توصیه می کنند
مرحله 3. برای افزایش اثربخشی ، اسیدوفیلوس را به طور مناسب مصرف کنید
اطمینان حاصل کنید که مکمل منقضی نشده است و به درستی ذخیره شده است. مکمل های منقضی شده یا مکمل هایی که باید در یخچال نگهداری می شدند اما نبوده اند ممکن است کارایی خود را از دست بدهند. مطمئن شوید که به طور مرتب آن را مصرف می کنید. گاهی اوقات تولیدکنندگان یا تجویزکنندگان ممکن است آن را با غذا یا درست قبل از صبحانه پیشنهاد کنند زیرا PH معده بالاتر ممکن است مطلوب باشد.
مرحله 4. خوردن غذاهای سرشار از اسیدوفیلوس را در نظر بگیرید
رایج ترین این غذاها ماست است. بسیاری از مارک های تجاری ماست حاوی پروبیوتیک ها مانند اسیدوفیلوس هستند. حتی مارک هایی هستند که پروبیوتیک های موجود در آنها را تبلیغ می کنند.
خوردن ماست روزانه اسیدوفیلوس را به رژیم غذایی شما اضافه می کند ، اما مقدار آن کمتر از مکمل است
روش 2 از 2: یادگیری اسیدوفیلوس و استفاده از آن با آنتی بیوتیک ها
مرحله 1. با اسیدوفیلوس آشنا شوید
اسیدوفیلوس چیست؟ اسیدوفیلوس (Lactobacillus acidophilus یا L. acidophilus) نوعی "باکتری خوب" در بدن شما است. باکتری های خوب با تجزیه اسید لاکتیک به تجزیه غذا در روده بزرگ و محافظت در برابر "باکتری های بد" کمک می کند. اسیدوفیلوس به طور طبیعی در بدن شما یافت می شود و ممکن است به عنوان مکمل پروبیوتیک برای کمک به مسائل مختلف GI و سایر شرایط مصرف شود.
علاوه بر اسیدوفیلوس ، پروبیوتیک های بسیار دیگری نیز موجود است که برخی از آنها در گونه لاکتوباسیلوس وجود دارد. با این حال ، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس رایج ترین پروبیوتیک است
مرحله 2. بدانید اسیدوفیلوس برای چه مواردی استفاده می شود و چگونه با آنتی بیوتیک ها کار می کند
مطالعات بالینی نشان داده است که اسیدوفیلوس رشد عوامل بیماری زا (چیزی که می تواند باعث بیماری ، مانند باکتری های بد) در دستگاه گوارش شود را مهار می کند. می توان از آن برای مدیریت بیماری های گوارشی (مانند سندرم روده تحریک پذیر) ، کمک به هضم ، کاهش عفونت های قارچی واژن ، کمک به سایر بیماری ها مانند عفونت ریه یا مشکلات پوستی و کاهش اسهال ناشی از آنتی بیوتیک استفاده کرد.
در مورد اسهال ناشی از آنتی بیوتیک ها ، هنگامی که از آنتی بیوتیک ها برای خلاص شدن بدن خود از باکتری های بد عفونی استفاده می کنید ، می توانید برخی از باکتری های مفید موجود در روده خود را از دست بدهید. کاهش باکتری های سالم می تواند منجر به رشد بیش از حد باکتری های "بد" شود که می توانند سم تولید کنند و باعث التهاب و اسهال شوند
مرحله 3. درک کنید که چرا پیشگیری از اسهال ناشی از آنتی بیوتیک مهم است
بیشتر اوقات اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک خفیف است و پس از قطع آنتی بیوتیک برطرف می شود. با این حال ، گاهی اوقات می تواند منجر به مشکلات جدی مانند کولیت (التهاب روده بزرگ) یا نوع جدی کولیت به نام کولیت شبه غشایی شود. در حدود یک سوم مواقع ، استفاده طولانی مدت (معمولاً در بیمارستان) آنتی بیوتیک می تواند منجر به عفونت Clostridium difficile شود ، که یک عفونت جدی است که به سختی درمان می شود و باعث اسهال مکرر می شود.
- مطالعات مهم اخیر نشان داده است که پروبیوتیک هایی مانند اسیدوفیلوس می توانند از اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک جلوگیری یا کاهش دهند و همچنین می توانند در پیشگیری از عفونت C دیفیسیل مفید باشند.
- C. diff بیشتر پس از استفاده از فلوروکینولون ها ، سفالوسپورین ها ، کلیندامایسین و پنی سیلین ها ایجاد می شود.
