بازگشت به درمان سلامت روان می تواند برای بسیاری از مردم یک انتخاب عمیقاً احساسی باشد. با این حال ، تصمیم گیری هنگامی آسان تر می شود که بهبود سلامت روانی را از دریچه واقع بینانه تری مشاهده کنید. این یک فرایند مادام العمر با هر دو قله و دره است. اگر با عود علائم بیماری روانی روبرو هستید یا اگر درمان را در گذشته به طور زودهنگام ترک کرده اید ، ممکن است تصمیم بگیرید که به درمان بازگردید. با تشخیص علائم هشداردهنده عود ، انتخاب موثرترین درمان و جمع آوری یک سیستم حمایتی ، روند را آسان کنید.
مراحل
روش 1 از 3: تشخیص عود یا عقب ماندگی
مرحله 1. به تغییرات خواب یا اشتها توجه کنید
دو مورد از بارزترین نشانه های اختلال در سلامت روان شامل تغییر در الگوی خواب و غذا خوردن است. ممکن است متوجه شوید در خوابیدن در شب مشکل دارید یا اغلب در طول شب بیدار می شوید. از طرف دیگر ، ممکن است بیش از حد معمول بخوابید و برای بلند شدن از تخت دچار مشکل شوید. شاخص دیگر کاهش شدید یا افزایش اشتها است.
مرحله 2. تغییر خلق و خوی چشمگیر
عود ممکن است منجر به تغییر ناگهانی در خلق و خو و احساسات شما نیز شود. ممکن است احساس تحریک پذیری کنید یا به راحتی تحریک شوید. ممکن است از حملات شدید اضطراب رنج ببرید. تغییرات خلقی نیز ممکن است شامل احساس غم ، آبی یا افسردگی شود.
نشانه بارز تغییر خلق و خو این است که دیگر از کارهایی که قبلاً انجام داده اید احساس خوشبختی یا خوشحالی نکنید. همچنین ممکن است در خندیدن مشکل داشته باشید
مرحله 3. مراقب افزایش استرس یا رویدادهای ناراحت کننده باشید
عود اغلب به دلیل سختی های زندگی رخ می دهد. افراد مبتلا به بیماری های روانی بیشتر مستعد استرس و اثرات منفی آن هستند. در حالی که رویدادهای استرس زا همه را تحت تأثیر قرار می دهد ، اگر در حال حاضر تحت درمان یا مصرف دارو نیستید ، ممکن است بر عملکرد شما تأثیر منفی بگذارد.
نمونه هایی از رویدادهای استرس زا شامل از دست دادن شغل ، مرگ در خانواده ، جدایی ، بیماری جدی در شما یا یکی از عزیزان و شکست مانند از دست دادن یک رویا است
مرحله 4. در مورد خوددرمانی واقعی عمل کنید
اغلب علائم سلامت روان می تواند ناگهان روی شما ظاهر شود. ممکن است به سادگی متوجه شوید که بیشتر مشروب می خورید ، غذا می خورید یا خرید می کنید. در برخی شرایط ، ممکن است به داروها مراجعه کنید تا به شما کمک کند علائم ناراحت کننده را بی حس کنید.
بدانید که خوددرمانی راه حلی برای یک مشکل سلامت روانی نیست. تسلیم شدن به یک اعتیاد فقط علائم شما را بدتر می کند و شانس بهبودی موفقیت آمیز شما را کاهش می دهد. در صورت مشاهده مصرف مواد مخدر یا الکل ، فوراً به پزشک مراجعه کنید
مرحله 5. خود را مورد ضرب و شتم قرار ندهید
اگر با بیماری روانی زندگی می کنید ، ممکن است سهم خود را از گناه یا شرمندگی داشته باشید. در برابر وسوسه افتادن در مارپیچ خود شکست پذیر مقاومت کنید. عود بخشی از بهبود است. بازگشت یا بدتر شدن علائم به این معنا نیست که شما کار اشتباهی انجام داده اید. آن را به عنوان فرصتی برای اصلاح درمان و تأیید مجدد تعهد خود به سلامتی و سلامتی در نظر بگیرید.
اگر این یک الگوی رایج برای شما است ، سعی کنید برخی از علائم هشداردهنده را که ممکن است دوباره در این الگو قرار بگیرید ، بنویسید ، مانند خروج از افراد یا فکر کردن به افکار خاص. لیستی از علائم هشدار دهنده را با خود داشته باشید و به دنبال راه هایی برای شکستن چرخه باشید. به عنوان مثال ، اگر متوجه شدید که در هنگام عود بیماری تمایل به کنار گذاشتن دارید ، این قانون را وضع کنید که دفعه بعد که شروع به خروج می کنید با یک دوست برای قهوه رفتن برنامه ریزی می کنید
روش 2 از 3: رفتن به درمان
مرحله 1. تجربیات قبلی خود را مرور کنید
پس از تصمیم گیری برای بازگشت به درمان ، می توانید به ارتباط مجدد با درمان قبلی خود کمک کنید. موارد مفید در جلسات گذشته خود را بنویسید. به جنبه هایی که با آنها مشکل داشتید توجه کنید. همچنین ممکن است به شما کمک کند که در مورد دلیل بازگشت خود صحبت کنید.
به عنوان مثال ، شما ممکن است از تجربه درمانی قبلی خود خوشتان نیامده باشد ، اما متوجه شده اید که برای بهبود بهتر به آن نیاز دارید. با خود واقعی باشید. این تنها راهی است که می توانید پس از عود مجدد با موفقیت بازگردید
مرحله 2. تصمیم بگیرید که آیا می خواهید درمانگران یا رویکردها را تغییر دهید
اگر به دلایلی درمانگر یا رویکرد برای شما موثر نبود ، ممکن است انجام تحقیقات در مورد گزینه های مختلف عملی باشد. در حالی که ایده خوبی نیست که درمانگر یا رویکرد او را به دلیل عود بیماری متهم کنید ، این درست است که برخی از درمانگران و رویکردهای درمانی برای برخی افراد بهتر از دیگران عمل می کنند.
- به عنوان مثال ، قرار گرفتن در معرض ممکن است برای اضطراب بهتر عمل کند در حالی که مکالمه درمانی برای مسائل مرزی بهتر است.
- با پزشک خانواده خود صحبت کنید و کمی حفاری کنید تا ببینید آیا گزینه مناسب تری برای شرایط شما وجود دارد یا خیر.
مرحله 3. یک قرار ملاقات تعیین کنید
پس از انتخاب درمانگر ، برای تعیین وقت قبلی با آنها تماس بگیرید. بسته به وضعیت شما ، ممکن است ابتدا مجبور شوید از پزشک خود ارجاع بگیرید یا ممکن است بتوانید مستقیماً با درمانگر تماس بگیرید.
مرحله 4. در مورد علائم خود صادق باشید
تنها راهی که درمانگر شما می تواند به طور کافی نیازهای شما را برطرف کند ، افشای کامل شما است. هنگام تکمیل بسته های مصرفی خود ، صریح باشید ، تا تصویری واضح از شرایط شما داشته باشند. همچنین ، هنگامی که برای جلسه ای ملاقات می کنید ، صادقانه به سوالات آنها پاسخ دهید.
- به عنوان مثال ، ممکن است از مصرف مواد مخدر یا الکل برای مقابله با علائم خود شرمنده باشید. با این حال ، ممکن است از برخی مشاوره های اضافی برای سوء مصرف مواد بهره مند شوید. گفتن این موضوع به درمانگر می تواند به آنها کمک کند تا یک برنامه درمانی سفارشی ایجاد کنند که بر نیازهای شما تمرکز می کند.
- به خاطر داشته باشید که درمانگر شما نمی تواند ذهن ها را بخواند و برای دریافت کمک باید صادق و باز باشید. اشکالی ندارد اگر کمی به شما کمک کند ، اما می توانید هر مقدار که می خواهید از قبل افشا کنید. اگر در صحبت کردن در مورد برخی موارد مشکل دارید ، می توانید آنها را بنویسید و با درمانگر خود به اشتراک بگذارید.
مرحله 5. شرکت در درمان
شما نمی توانید به سادگی در جلسه درمانی حاضر شوید و انتظار تغییر داشته باشید. شما باید یک تعهد شخصی داشته باشید تا با درمانگر خود صحبت کنید و ذهن باز داشته باشید. همچنین ، اگر فقط کار خود را در جلسه خود انجام می دهید ، روی هیچ پیشرفتی حساب نکنید. درمان م intoثر در سایر قسمت های زندگی شما نیز وجود دارد.
به یاد داشته باشید که هیچ کس جز شما نمی تواند کار درمانی را برای شما انجام دهد یا تغییری در زندگی شما ایجاد کند
روش 3 از 3: دریافت پشتیبانی
مرحله 1. در یک گروه پشتیبانی شرکت کنید
گروه های حمایتی راهی عالی برای تقویت مهارت هایی است که در درمان می آموزید. علاوه بر این ، این گروه ها عموماً شامل همسالانی هستند که تجربه مشابهی را تجربه کرده اند. این به شما احساس ارتباط می دهد. به علاوه ، می توانید از یکدیگر دلداری دهید و از یکدیگر یاد بگیرید.
از درمانگر خود بخواهید گروه حمایتی را در منطقه شما توصیه کند. در برخی موارد ، ممکن است اعضای خانواده را نیز به این گروه ها دعوت کنید تا درک بهتری از وضعیت شما داشته باشند
مرحله 2. به یک دوست یا یکی از اعضای خانواده مورد اعتماد خود اعتماد کنید
در دوران عود سلامت روانی خود را جدا نکنید مفید نیست. ممکن است مایل نباشید به همه دوستان و خانواده خود در مورد وضعیت سلامت روانی خود هشدار دهید ، اما باید با یک یا دو عزیز مورد اعتماد تماس بگیرید. این افراد می توانند شما را در جلسات و گروههای حمایتی همراهی کنند ، یا فقط در مواقعی که به آنها احتیاج دارید در آنجا باشند.
مرحله 3. هر گونه رزرو یا نگرانی را با درمانگر خود به اشتراک بگذارید
درمان وقتی بهترین نتیجه را می دهد که بیمار و درمانگر مانند شرکا رویکردی مشترک داشته باشند. مایل باشید نگرانی ها و ترس های خود را در مورد درمان بیان کنید ، مانند احساس ناراحتی یا اگر فکر نمی کنید که این روش مثر است. بسیار مهم است که با درمانگر خود صادق باشید. به درمانگر خود اجازه دهید حمایت کند و نگرانی های شما را برطرف کند.
- درمان همیشه خوشایند نخواهد بود ، اما باید اطمینان داشته باشید که درمانگر شما می داند که آنها چه کار می کنند. این شخص یکی از بزرگترین منابع پشتیبانی شما است-اجازه دهید کار خود را انجام دهد.
- با این وجود ، اگر در درمان احساس امنیت نمی کنید ، به غرایز خود اعتماد کنید. شما نباید با شخصی کار کنید که ارزش های شما را به اشتراک نمی گذارد و باعث نمی شود احساس پذیرش کنید. بسیاری از افراد قبل از یافتن تناسب مناسب باید چندین درمانگر مختلف را امتحان کنند.
