بسیاری از افراد از درمان بهداشت روانی اجتناب می کنند یا آن را به تأخیر می اندازند زیرا این روش غیرقابل قبول به نظر می رسد. چه بیمه شده باشید و چه فاقد بیمه باشید ، منابع مختلف زیادی برای کمک به شما در یافتن درمان و حمایت روانی مناسب وجود دارد. اگر در حال کار یا مدرسه هستید ، ممکن است از قبل به خدمات بهداشت روانی دسترسی داشته باشید که ممکن است از آنها بی اطلاع باشید. بسته به مشکل بهداشت روانی که با آن روبرو هستید ، راه های زیادی برای تعامل با جامعه و یافتن کمک مورد نیاز وجود دارد.
مراحل
روش 1 از 3: یافتن منابع از طریق مدرسه یا محل کار
مرحله 1. از طریق مدرسه یا کالج خود به دنبال مشاوره باشید
اگر دانش آموز فعلی هستید ، در مورد گزینه های موجود با مشاور مدرسه یا مرکز مشاوره دانشگاه تماس بگیرید. به طور کلی ، اگر یک کلینیک یا برنامه بهداشت روانی در محوطه دانشگاه وجود داشته باشد ، دانشجویان مجبور به پرداخت هزینه اضافی برای جلسات درمانی نیستند.
- اگر در دبیرستان هستید ، ممکن است مشاوره ای از طریق مدرسه یا مراکز خارج از محوطه دانشگاهی که مدرسه شما برای ارائه خدمات بهداشت روانی با آنها قرارداد می بندد ، در دسترس باشد. همچنین ممکن است گروه های حمایتی یا سایر منابع منابع از طریق مشاور مدرسه شما موجود باشد.
- بسیاری از مدارس ابتدایی و متوسطه نیز مددکاران اجتماعی دارند تا دانش آموزان و خانواده ها را برای کمک به یکدیگر متصل کنند. مددکار اجتماعی مدرسه خود را امتحان کنید و از منابع بپرسید-برای دسترسی به کلینیک های ارزان قیمت بهداشت روانی ، چه به صورت رایگان و چه در مقیاس هزینه ای ، آنچه در مدرسه یا جامعه موجود است را ببینید.
- اکثر کالج ها و دانشگاه ها تشخیص می دهند که دانشجویان می توانند دوران سختی را پشت سر بگذارند. خدمات مشاوره محرمانه است. برای اطلاعات بیشتر در مورد برنامه ها و خدمات ، با دفتر خدمات دانشجویی خود یا مرکز مشاوره در محل تماس بگیرید. اگر وضعیت مالی خود را توضیح دهید ، آنها باید بتوانند شما را به گزینه های اضافی سلامت روان در منطقه شما هدایت کنند.
- فارغ از این که شما دانشجوی نیمه وقت یا تمام وقت کارشناسی یا کارشناسی ارشد هستید ، دانشگاه ها از نیازهای بهداشت روانی دانش آموزان خود و احتمالاً سایر دانشجویان آنها پشتیبانی می کنند.
مرحله 2. برای مشاوره با برنامه کمک کارکنان کارفرمای خود ارتباط برقرار کنید
اگر به صورت پاره وقت یا تمام وقت کار می کنید ، با بخش منابع انسانی خود که در آن کار می کنید تماس بگیرید. شرکتهای بزرگتر عموماً برنامه کمک به کارکنان را ارائه می دهند که شامل دسترسی به خدمات بهداشت روانی می شود.
- وقتی با بخش منابع انسانی خود تماس می گیرید ، فقط بپرسید آیا برنامه کمک کارکنان (EAP) و شماره تلفن موجود است یا خیر. شرکت شما به طور مستقیم مشاوره ارائه نمی دهد ، اما EAP برای شرکت شما با مشاوران محلی در منطقه شما قرارداد خواهد بست.
- با شماره موجود برای برنامه EAP شرکت خود تماس بگیرید و یک مشاوره تلفنی انجام دهید. اطلاعات به اشتراک گذاشته شده محرمانه است و با کارفرمای شما به اشتراک گذاشته نمی شود. مشورت به احتمال زیاد منجر به ارجاع به درمانگر محلی یا منابع دیگر در صورت نیاز می شود.
- برخی از مشاوران EAP همچنین می توانند تا زمانی که خدمات مناسب بهداشت روانی را پیدا نکردید ، به طور موقت پشتیبانی عمومی ارائه دهند. این ممکن است بستگی به موقعیت و موقعیت شما داشته باشد.
- از برنامه EAP در مورد تعداد جلسات درمانی رایگان بپرسید. به طور کلی ، تعداد محدودی از بازدیدها رایگان است ، احتمالاً سه تا شش. اما هیچ محدودیتی در مورد تعداد دفعاتی که می توانید برای ارجاع و اطلاعات با برنامه EAP تماس بگیرید وجود ندارد.
مرحله 3. با بخش روانشناسی یا بهداشت رفتاری دانشگاه محلی تماس بگیرید
بسته به دانشگاه ، دانشجویانی که در حال آموزش برای تبدیل شدن به روانشناس ، مشاور یا روان پزشک هستند ، ممکن است مشاوره کم یا بدون هزینه ارائه دهند. ببینید آیا دانشگاه محلی شما مراکزی برای آموزش متخصصان بهداشت روانی دارد یا خیر.
- دریابید که آیا جلسات درمانی با دانشجویان تحصیلات تکمیلی در دسترس است و آیا برای عموم آزاد است یا خیر.
- اگر مطالعات تحقیقی وجود دارد که در آن درمان به صورت رایگان ارائه می شود ، بپرسید. بیشتر تحقیقات روانشناسی بر آزمایش و ارزیابی رفتاری متمرکز است ، اما ممکن است محققان بتوانند منابع و اطلاعاتی در مورد خدمات درمانی متناسب با نیازهای شما ارائه دهند.
روش 2 از 3: ارزیابی گزینه های بیمه شده یا بیمه نشده
مرحله 1. مشخص کنید بیمه درمانی شما ملاقات های رفتاری بهداشتی را پوشش می دهد یا خیر
با ایجاد قانون مراقبت مقرون به صرفه ، ارائه دهندگان بیمه سلامت ملزم به ارائه خدمات بهداشت روانی تحت سیاست های خود هستند. بیمه نامه درمانی خود را در مورد هزینه های خدمات بهداشت روان و جلسات درمانی فردی بررسی کنید.
- اکثر ارائه دهندگان بیمه درمانی فعلی برای هر ویزیت نیاز به پرداخت هزینه مشترک دارند ، چه ویزیت پزشک باشد یا ویزیت درمانی. شما ممکن است فقط نیاز به پرداخت یک هزینه کوچک برای هر جلسه داشته باشید. همچنین بررسی کنید که آیا خدمات مربوط به کسر شما اعمال می شود یا خیر.
- در صورت وجود محدودیت در تعداد جلسات درمانی که می توان صورتحساب کرد ، با ارائه دهنده بیمه درمانی خود مشورت کنید. شما ممکن است فقط به 20 بازدید یا کمتر دسترسی داشته باشید که تحت پوشش ارائه دهنده شما است. برای اطلاع از جزئیات بیشتر با ارائه دهنده بیمه درمانی خود تماس بگیرید.
مرحله 2. در مورد گزینه های هزینه مقیاس کشویی با درمانگران محلی تماس بگیرید
چه بیمه شده باشید و چه بدون بیمه ، در مورد هزینه های مقیاس کشویی از طریق پرداخت خصوصی بپرسید. اگر در هزینه ها با مشکل روبرو هستید ، اکثر مشاوران مایلند هزینه های خود را با نرخ کاهش یافته مذاکره کنند.
- حتی اگر درمانگری که با او تماس گرفته اید نتواند خدماتی را با هزینه ای که می توانید ارائه دهید ارائه دهد ، درخواست مراجعه به درمانگر دیگر یا مرکز مشاوره دیگری را داشته باشید که بتواند نیازهای شما را برآورده کند.
- در صورت استفاده از جلسات درمانی خود که تحت پوشش بیمه درمانی یا برنامه دیگری مانند EAP قرار گرفته است ، با درمانگر خود در مورد هزینه مقیاس کشویی صحبت کنید.
مرحله 3. یک مرکز بهداشت عمومی پیدا کنید که خدمات بهداشت روانی ارائه می دهد
در سرتاسر ایالات متحده ، مراکز بهداشتی اجتماعی وجود دارد که نیازهای بهداشتی و درمانی روانی را برای افرادی که بیمه یا بیمه ندارند ، برطرف می کنند. آنها ممکن است بتوانند خدمات بهداشت روانی رایگان یا کم هزینه مانند درمان ارائه دهند.
- جستجوی مراکز درمانی محلی محلی که از طریق جستجوی انبار داده های مدیریت منابع و خدمات بهداشتی تأمین می شوند:
- در حالی که همه مراکز بهداشتی درمانی به طور مستقیم خدمات بهداشت روانی ارائه نمی دهند ، اما ممکن است بتوانند شما را با خدمات کم هزینه یا بدون هزینه که متناسب با نیازهای شما است ، متصل کنند. به عنوان مثال ، اگر پس از تجربه خشونت خانگی یا ضربه جنسی افسرده یا مضطرب هستید ، ممکن است بتوانند شما را از طریق خدمات غیرانتفاعی که می تواند به وضعیت شما کمک کند به خدمات مشاوره متصل کنند.
- همچنین ممکن است از طریق United Way محلی خود به دنبال نزدیکترین کلینیک های بهداشت عمومی رایگان در منطقه خود باشید. اکثر این خدمات مراقبت های پزشکی و روانی ، کمک به سوء مصرف مواد و کمک های مالی را ارائه می دهند. بسته به بودجه ، برخی از آژانس ها نیز می توانند با هزینه هایی مانند نسخه های چاپی و نسخه های دیگر کمک کنند.
مرحله 4. ببینید آیا واجد شرایط مراقبت های پزشکی و روانی از طریق Medicaid یا Medicare هستید
اگر درآمد و اندازه خانواده شما زیر خط فقر باشد ، ممکن است واجد شرایط Medicaid باشید که خدمات بهداشتی درمانی و رفتاری را پوشش می دهد. اگر بیش از 65 سال دارید ، احتمالاً واجد شرایط Medicare هستید که خدمات پزشکی و بهداشت روانی را برای افراد در ایالات متحده نیز پوشش می دهد.
- در همه ایالت ها ، شما می توانید بر اساس درآمد ، وضعیت خانوادگی ، اندازه خانواده ، ناتوانی و سایر عوامل به طور مشترک واجد شرایط Medicaid شوید. فقط برخی از ایالت ها تنها بر اساس درآمد و اندازه خانواده اجازه دسترسی به Medicaid را می دهند.
- دریابید آیا ایالت شما دسترسی Medicaid را افزایش داده است یا خیر. این می تواند به شما در تعیین اینکه آیا می توانید بر اساس درآمد واجد شرایط باشید کمک کند:
- Medicare مانند Medicaid کار نمی کند. این فقط یک برنامه بودجه فدرال است ، بنابراین واجد شرایط بودن در ایالت ها متفاوت نیست. اگر بیش از 65 سال سن دارید و می خواهید درباره خدمات سلامت روان تحت Medicare بدانید ، مطالبی را که در وب سایت Medicare ارائه شده است ، مرور کنید:
مرحله 5. با پزشک خود در مورد گزینه های درمانی به جای درمان صحبت کنید
برای برخی از افراد ، داروها می توانند برای درمان علائم اضطراب یا افسردگی کافی باشند. در حالی که ترکیبی از درمان و دارو اغلب بهترین است ، در مورد اینکه علائم شما با دارو قابل کنترل هستند یا خیر ، با پزشک خود مشورت کنید.
- اگر افسردگی شدید یا نوع دیگری از بیماری روانی شدید دارید ، داروها ممکن است بخش مهمی از بهبود و رفاه شما باشند.
- اطمینان حاصل کنید که هزینه داروهای خود را با ارائه دهنده خدمات درمانی خود در میان بگذارید. ممکن است داروهای مارک عمومی با هزینه بسیار پایین وجود داشته باشد ، یا از طریق یک شرکت دارویی به تجویز دارو کمک کنید. اگر فاقد بیمه هستید و درآمد کمی دارید ، دریابید که آیا واجد شرایط دریافت کمک دارویی از طریق داروهای Needy هستید:
- اگر با عوارض جانبی مشکل دارید یا می خواهید داروهای خود را به دلیل هزینه قطع کنید ، ابتدا در مورد گزینه های دیگری که ممکن است مورد بحث قرار نگرفته باشد ، با ارائه دهنده خود صحبت کنید. از ترک ناگهانی دارو خودداری کنید ، زیرا ممکن است اثرات مخربی داشته باشد.
روش 3 از 3: برای حمایت از انجمن خود تماس بگیرید
مرحله 1. گروه های حمایتی را پیدا کنید که رایگان یا کم هزینه هستند
بسته به نگرانی های مربوط به سلامت روان شما ، ممکن است گروه های پشتیبانی رایگان یا کم هزینه در شهر یا شهرستان شما وجود داشته باشند که می توانند به شما در یافتن آرامش کمک کنند. بسیاری از گروه های حمایتی توسط متخصصان سلامت روان یا افرادی اداره می شوند که نگرانی های مشابه شما را تجربه کرده اند.
- اگر با اختلال استفاده از مواد مانند وابستگی به الکل یا اعتیاد دست و پنجه نرم می کنید ، به دنبال مشروبات الکلی گمنام یا گروه حمایتی دیگری باشید:
- اگر سالهاست با بیماری روانی دست و پنجه نرم می کنید ، ممکن است با پیوستن به یک گروه حمایتی از طریق اتحاد ملی بیماری های روانی ، تشویق و راهنمایی پیدا کنید. به دنبال گروه های پشتیبانی هفتگی در منطقه خود باشید:
- با یک مرکز مشاوره محلی تماس بگیرید تا ببینید آیا آنها دارای گروه های پشتیبانی کم هزینه یا بدون نیاز هستند. به عنوان مثال ، بسیاری از مراکز مشاوره برای کسانی که با تحولات زندگی کنار می آیند ، گروه های حمایتی برای اندوه و از دست دادن یا طلاق ارائه می دهند.
مرحله 2. برای درمان یا مشاوره با محل عبادت خود تماس بگیرید
بسیاری از کلیساها و کنیسه های بزرگ خدمات متنوعی برای پشتیبانی از نیازهای روحی و روانی جماعت خود دارند. بسته به محل عبادت شما و اندازه جامعه مذهبی شما ، ممکن است مشاوره رایگان در محل انجام شود.
- با کشیش ، خاخام یا سایر رهبران مذهبی خود در مورد نگرانی های مربوط به سلامت روان خود صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند جلسات منظمی را با شما در مورد هر موضوعی که دارید ارائه دهند.
- مشخص کنید که آیا محل عبادت شما برای افراد ، خانواده ها و زوج ها مشاوره ارائه می دهد یا خیر. ممکن است مشاوره ازدواج یا گروه های حمایتی مرتبط با اندوه و فقدان وجود داشته باشد.
مرحله 3. کتابهای خودیاری یا مقاله هایی در مورد سلامت روان بخوانید
اطلاعات خودیاری می تواند وضعیت شما را درک کند. در مورد وضعیت خود از منابع و دیدگاه های مختلف اطلاعات کسب کنید.
- کتابهایی را که توسط متخصصان بهداشت روان نوشته شده است در مورد موضوعی که به آن علاقه دارید پیدا کنید. بسیاری از کتابفروشی های مورد استفاده کتابهای خودیاری را با نرخ کمتری ارائه می دهند. همچنین می توانید کتابها را از طریق کتابخانه عمومی محلی خود قرض بگیرید.
- به یاد داشته باشید که کتابهای خودیاری می توانند بینش را ارائه دهند ، اما نمی توانند وضعیت شما را برای شما درمان کنند. مراقب باشید که تنها از کتابهای خودیاری به عنوان راهنمایی برای درمان نگرانی های سلامت روانی خود استفاده کنید.
مرحله 4. مراقبت از خود و کاهش استرس را تمرین کنید
کنار آمدن با وضعیت سلامت روانی شما شامل کاهش عوامل استرس زا است. با مراقبت روزانه از ذهن و بدن خود می توانید احساس آرامش و استراحت بیشتری کنید. این راه ها را برای افزایش رفاه خود در نظر بگیرید:
- زمان بیشتری را با افرادی که دوستشان دارید بگذرانید تا افراد یا چیزهایی که شما را تحت فشار قرار می دهند. داشتن حمایت از چند دوست خوب می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.
- مطمئن باشید که خواب کافی دارید. از خواب زیاد یا کم خودداری کنید. اطمینان حاصل کنید که هنگام بیدار شدن از خواب احساس سرزندگی می کنید.
- راه هایی برای احساس تمرکز و ارتباط معنوی بیشتر پیدا کنید. مدیتیشن یا یوگا انجام دهید.
- ورزش. برای پیاده روی ، دویدن ، دوچرخه سواری و شنا وقت بگذارید. بیرون بروید و حرکت کنید.
- بر رژیم غذایی متعادل تمرکز کنید.
