زانوی انسان از هفت رباط تشکیل شده است که از مفصل و اطراف آن می گذرد و قطعات ترکیبی آن است. این رباط ها برای حفظ ثبات در مفاصل بدن ضروری هستند. دو تا از این رباط ها در مقایسه با سایرین آسیب پذیرتر هستند. اینها رباط صلیبی قدامی (ACL) و رباط جانبی داخلی (MCL) هستند. رباط جانبی داخلی در قسمت داخلی مفصل زانو قرار دارد. به استخوان ران و استخوان ساق پا متصل است. این نوع آسیب رباط زانو در بین ورزشکاران بسیار شایع است. بهبودی شامل مداخله پزشکی و استراتژی های بهبودی در خانه است.
مراحل
روش 1 از 4: استفاده از استراتژی های خودیاری
مرحله 1. از زانو خود در برابر آسیب بیشتر محافظت کنید
میزان حرکت در اطراف خود را بلافاصله پس از وقوع آسیب محدود کنید. رباط های آسیب دیده باید به خوبی استراحت کنند تا بهبودی سریعتر انجام شود و از آسیب بیشتر جلوگیری شود. اطمینان حاصل کنید که از وارد آوردن فشار زیاد بر MCL خود خودداری کنید ، زیرا این می تواند عوارض بیشتری ایجاد کند.
یکی دیگر از راه های جلوگیری از آسیب بیشتر به زانو ، اجتناب از قرار گرفتن زانو در دمای گرم حداقل 48 ساعت پس از بروز آسیب است. دمای گرم می تواند باعث متورم شدن زانو و حتی حساس شدن آن شود
مرحله 2. زانو را بی حرکت کنید
ممکن است پزشک به شما توصیه کند که از زانوبند برای مدتی استفاده کنید (مدت زمان بستگی به میزان آسیب دیدگی زانو دارد). بریس می تواند به ثابت ماندن زانو کمک کند ، که به نوبه خود می تواند از آسیب بیشتر جلوگیری کند.
مرحله 3. زانو را فشرده کنید
برای این کار از کمپرس یخ استفاده کنید. دمای سرد می تواند به بی حسی ناحیه کمک کند تا درد کمتری احساس شود ، در حالی که جریان خون به ناحیه را محدود می کند ، که می تواند تورم را کاهش دهد.
کیسه یخ یا یخ را مستقیماً روی پوست خود قرار ندهید. مطمئن شوید که ابتدا آن را در یک حوله دستی بپیچید تا از آسیب رساندن به پوست خود جلوگیری کنید. کیسه یخ را به مدت 15 تا 20 دقیقه روی زانو نگه دارید ، سپس اجازه دهید زانو استراحت کند. می توانید این روند را در طول روز تکرار کنید
مرحله 4. زانو را بالا بیاورید
شما باید زانو را بالاتر از سطح قلب خود قرار دهید. انجام این کار می تواند میزان تورم ایجاد شده را به حداقل برساند. حداقل تا 48 ساعت پس از بروز آسیب ، تا جایی که ممکن است زانو را بالا بیاورید.
می توانید از بالش برای بالا آوردن پای خود استفاده کنید
روش 2 از 4: با استفاده از مداخله پزشکی
مرحله 1. برای کنترل درد ناشی از پیچ خوردگی از داروها استفاده کنید
علاوه بر مدیریت درد ، شما همچنین باید با هرگونه تورم که با مصرف مسکن یا NSAIDs ایجاد می شود مبارزه کنید:
- مسکن ها: این داروها انگیزه های دردی را که به مغز شما منتقل می شود محدود می کند ، بنابراین شما درد را به شدت احساس نمی کنید. می توانید مسکن های ساده مانند پاراستامول را بدون نسخه خریداری کنید. اگر برای از بین بردن درد شما موثر واقع نشد ، می توانید از داروهای مسکن قوی تر مانند کدئین و ترامادول نیز از پزشک خود نسخه بگیرید.
- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی خوراکی (NSAIDs): این داروها با تأثیر بر برخی مواد شیمیایی در بدن شما ، درد و التهاب را محدود می کنند. NSAID های رایج عبارتند از ایبوپروفن ، ناپروکسن و آسپرین.
مرحله 2. در مورد مدیریت جراحی با پزشک خود صحبت کنید
برخی از افراد به مصرف داروها پاسخ خوبی نمی دهند. اگر شما یکی از این افراد هستید ، ممکن است بخواهید اصلاح آسیب را از طریق جراحی در نظر بگیرید.
پیچ خوردگی MCL معمولاً با جراحی آرتروسکوپی اصلاح می شود. این جراحی شامل استفاده از یک دوربین کوچک برای دریافت تصویری از ناحیه آسیب دیده است تا به جراحان در ترمیم پیچ خوردگی کمک کند
مرحله 3. برای زانو یک بریس تهیه کنید
یک زانوبند با لولای سبک می تواند به افزایش تدریجی دامنه حرکتی شما کمک کند. بریس زانو را ثابت نگه می دارد تا از آسیب بیشتر جلوگیری شود.
با بهبودی ، ممکن است یک زانوبند متفاوت به شما داده شود که می تواند به شما کمک کند بدون استفاده از فشار زیاد روی زانو ، دوباره از زانو استفاده کنید
روش 3 از 4: تقویت MCL خود با تمرینات
مرحله 1. به فیزیوتراپ مراجعه کنید
تمرینات خاصی وجود دارد که برای افرادی که دچار پیچ خوردگی MCL شده اند توصیه می شود. با این حال ، مهم است که قبل از هر یک از این تمرینات با یک فیزیوتراپ صحبت کنید. اگر این تمرینات را خیلی زود بعد از آسیب شروع کنید ، می توانید آسیب بیشتری ایجاد کنید.
مرحله 2. یک حرکت کشویی پاشنه پا را امتحان کنید
با زانوی آسیب دیده در حالت خمیده در حالت خوابیده قرار بگیرید. پای خود را صاف روی زمین نگه دارید و به آرامی پاشنه را در جهت باسن خود بکشید تا جایی که می توانید بدون اینکه آسیبی وارد شود.
این تمرین را 10 تا 20 بار تکرار کنید
مرحله 3. تمرین چهار کششی را انجام دهید
پای راست را با دست راست بگیرید و به تدریج پا را به سمت بالا و سپس پشت خود ، به سمت باسن بکشید. تا جایی که امکان دارد تا جایی که کشش احساس می شود ، برسید.
این وضعیت را برای 10 ثانیه حفظ کنید و سپس پای خود را به حالت اولیه برگردانید. به پای دیگر خود بروید و تمرین را تکرار کنید
مرحله 4. کشش همسترینگ را انجام دهید
در حالت ایستاده ، یک پا را در مقابل پای دیگر قرار دهید. زانوی پشت را خم کرده و زانوی جلویی را صاف نگه دارید. وزنه را روی زانوی خم شده قرار دهید و سپس به جلو خم شوید. هنگامی که کششی در پشت ران احساس شد ، توقف کنید
به 5 تا 10 ثانیه در این حالت بمانید و سپس به حالت اولیه بازگردید. پاها را عوض کرده و تمرین را تکرار کنید
مرحله 5. درک کنید که چرا ورزش زانو مهم است
تمرینات و حرکات عضلانی باعث گردش خون خوب و توزیع اکسیژن در ناحیه آسیب دیده می شود ، بنابراین ترمیم بافت آسیب دیده را تسریع می کند.
روش 4 از 4: درک سوالات MCL
مرحله 1. توجه داشته باشید که انواع مختلفی از پیچ خوردگی ها در MCL وجود دارد
بسته به شدت آسیب رباط ، پیچ خوردگی را می توان طبقه بندی کرد:
- پیچ خوردگی درجه یک: فقط تعداد کمی از فیبرهای رباط آسیب دیده است.
- رگ به رگ شدن درجه دوم: با وجود اینکه رباط ها به صورت یکپارچه باقی می مانند ، قسمت بیشتری از فیبرهای رباط را تحت تأثیر قرار می دهد.
- پیچ خوردگی درجه سوم: باعث شکستگی کامل رباط می شود که می تواند سایر ساختارهای زانو مانند مینیسک (غضروف) و رباط صلیبی قدامی را تحت تأثیر قرار دهد.
مرحله 2. علل و عوامل خطر پیچ خوردگی MCL را بشناسید
افرادی که در صورت برخورد با سایر بازیکنان ورزش های تماسی انجام می دهند ، اغلب از این آسیب رنج می برند. با این حال ، این نوع پیچ خوردگی همچنین می تواند در اثر هرگونه ضربه ای ایجاد شود که باعث ایجاد اختلال در رباط ها شود.
ورزشکارانی که در ورزشهای تماسی شرکت می کنند ، یا ورزشهایی که باید سریع بدوند و جهت خود را تغییر دهند ، بیشتر در معرض آسیب MCLS خود هستند
مرحله 3. به دنبال علائم پیچ خوردگی MCL باشید
علائم و نشانه های پیچ خوردگی MCL بسته به میزان آسیب ممکن است متفاوت باشد:
- پیچ خوردگی درجه اول: درد شدید موضعی در محل آسیب به دلیل استرس یا سوزش ایجاد شده بر روی رباط احساس می شود. احساس درد ممکن است با حرکت مفاصل یا پس از تماس با قسمت آسیب دیده بدتر شود.
- پیچ خوردگی درجه دو: در صورت لمس ناحیه آسیب دیده یا اعمال هرگونه فشاری به آن ممکن است احساس درد کنید. التهاب ممکن است ظرف 24 ساعت پس از آسیب قابل مشاهده باشد. درد شدید و تپنده یا ضربان دار است.
- پیچ خوردگی درجه سوم: پارگی رباط همراه با عدم ثبات مفصل زانو وجود دارد. هرگونه حرکت یا فعالیتی که مفصل زانو را درگیر کند نیز ممکن است مختل شود. تورم می تواند به دلیل نشت مایعات از مفصل آسیب دیده آشکار شود. درد شدید و طاقت فرسا است.
