جوش ها از عوارض شایع هستند که هر روز برای بسیاری از افراد اتفاق می افتد. جوش یک عفونت پوستی است که با چرک پر می شود. آنها به صورت برجستگی های قرمز ظاهر می شوند و می توانند بسیار دردناک باشند. این مسائل می توانند دوباره رخ دهند ، که می تواند آزاردهنده و ناراحت کننده باشد. خوشبختانه مواردی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از جوش های مکرر انجام دهید.
مراحل
روش 1 از 3: درک جوش
مرحله 1. به علائم جوش توجه کنید
جوش ها تظاهراتی شبیه برجستگی روی پوست هستند. هنگامی که پیشرفته است ، جوش می تواند خود به خود ناپدید شود یا حجم آن افزایش یابد. هنگامی که اندازه آنها افزایش می یابد ، به آبسه تبدیل می شوند و نگرانی قابل توجهی را از نظر پزشکی و زیبایی دارند. اگر اندازه آن افزایش یابد ، سرانجام یک سر ایجاد می کند ، به این معنی که در زیر سطح بالایی ، پوست پر از چرک می شود. این می تواند چرکی را که مخلوطی از سلول های خونی ، باکتری ها و مایعات است ، باز کرده ، تخلیه و ترشح کند. علائم عبارتند از:
- برآمدگی سفت و معمولاً قرمز روی پوست
- حساسیت در مشاهده برجستگی ، که گاهی اوقات شدید است
- تورم
مرحله 2. نوع جوش ها را بشناسید
وقتی متوجه علائم جوش می شوید ، ممکن است لازم باشد بفهمید کدام جوش دارید. جوش نوعی رایج از یک بیماری است که آبسه نامیده می شود و مجموعه ای از چرک در زیر درم (لایه پوست زیر اپیدرم) است. انواع مختلفی از جوش ها وجود دارد که ممکن است ظاهر شود. این شامل:
- Furuncles ، که در فولیکول های مو رخ می دهد. آنها با تب و لرز همراه هستند و می توانند مزمن شوند.
- Carbuncles ، که به طور کلی بزرگتر از furuncles هستند و همچنین می توانند مزمن شوند. آنها همچنین می توانند توده های سفت شده ای را در زیر پوست ایجاد کنند.
- آکنه کیستیک ، که هم نوعی آکنه است و هم نوعی جوش همراه با اشکال شدیدتر آکنه.
- Hidradenitis suppurativa ، که یک بیماری التهابی غدد عرق است. زمانی رخ می دهد که چندین جوش در زیر بازوها و در امتداد کشاله ران ایجاد شود. همچنین در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم است و ممکن است برای برداشتن غدد عرق آسیب دیده نیاز به جراحی داشته باشد.
- کیست های پیلونیدال ، که در نتیجه فولیکول های مو ملتهب در بالای چین باسن ایجاد می شود. کیست پیلونیدال غیر معمول است ، می تواند بعد از مدت طولانی نشستن ایجاد شود و در مردان بیشتر از زنان ایجاد می شود.
مرحله 3. علل و محل جوش را بشناسید
موارد متعددی وجود دارد که می تواند باعث جوش شود. آنها معمولاً در نتیجه عفونت باکتری Staphylococcus aureus ایجاد می شوند ، اگرچه قارچ ها و باکتری های دیگر نیز در جوش ها یافت می شوند. جوش ها را می توان در هر نقطه از بدن یافت. با این حال ، آنها بیشتر در صورت ، زیر بغل ، گردن ، رانهای داخلی و باسن یافت می شوند.
مرحله 4. عوامل خطر را بیاموزید
جوش ممکن است برای هر کسی در هر زمان رخ دهد. باکتری هایی که باعث جوش می شوند تقریباً روی پوست همه افراد رایج است ، بنابراین تقریباً برای هر کسی ممکن است از آن به وجود آید. برخی عوامل دیگر نیز وجود دارند که می توانند ریسک شما را افزایش دهند. این شامل:
- تماس نزدیک با فردی نزدیک که دارای جوش یا عفونت استاف است. اگر در اطراف فردی با استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) هستید ، اقدامات احتیاطی بیشتری را انجام دهید ، زیرا این امر می تواند روی بدن شما ایجاد شود و خطر ابتلا به عفونت جدی را افزایش دهد.
- دیابت ، که می تواند سیستم ایمنی بدن را سرکوب کرده و منجر به عفونت بیشتر شود. به دلیل افزایش قند خون ، میکروب ها بیشتر مستعمره شده و فرد مبتلا به دیابت را آلوده می کنند. اگر جوش دارید و دیابت دارید ، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
- هر شرایطی که منجر به سرکوب سیستم ایمنی بدن شود ، مانند HIV یا سرطان.
- سایر بیماری های پوستی که قابلیت های سد کننده پوست را تضعیف می کند ، مانند پسوریازیس ، اگزما ، آکنه یا سایر شرایطی که در آن پوست خشک یا شکسته شده است.
مرحله 5. جوش ها را از نظر پزشکی درمان کنید
جوش ها در بیشتر موارد با ظاهر خود تشخیص داده می شوند. چند روش مختلف برای درمان آنها وجود دارد. به محض تشخیص پزشک توسط پزشک ، می توانید آنها را لنس کنید ، یعنی زمانی که پزشک در سر ، یا سر پر از چرک جوش ایجاد می کند و چرک را تخلیه می کند.
- در برخی موارد ، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک هایی را تجویز کند که می تواند موضعی یا خوراکی باشد. این معمولاً برای جوش های بزرگ یا آنهایی که بیش از دو یا سه هفته طول می کشد ، محفوظ است.
- اگر جوش ها روی صورت یا ستون فقرات شما هستند ، به خصوص دردناک هستند و/یا با تب همراه هستند ، ممکن است درمان بیشتری لازم باشد.
مرحله 6. به دنبال مراقبت های پزشکی باشید
در موارد نادر ، عفونت ناشی از جوش می تواند گسترش یابد و باعث عفونت در مغز ، قلب ، استخوان ها ، خون و نخاع شود. به همین دلیل ، هر گونه جوش مشکوک را نباید نادیده گرفت ، به خصوص اگر در حال تکرار باشد. اگر هرگونه درمان یا درمان توصیه شده در طی دو هفته کمکی نکرد ، به پزشک خود مراجعه کنید. همچنین در موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید:
- داری تب میکنی
- جوش بسیار دردناک است یا حرکت یا نشستن را محدود می کند
- جوش روی صورت شما است
- احساس می کنید بیش از حد خسته شده اید
- رگه های مایل به قرمز را می بینید که از جوش می آید
- بدتر می شود یا جوش دیگری ایجاد می شود
روش 2 از 3: درمان جوش در خانه
مرحله 1. جوش خود را بپوشانید
قبل از بررسی یا مراقبت از جوش ، همیشه دستان خود را بسیار خوب بشویید. در مرحله بعد ، جوش را با بانداژ یا مقداری گاز بپوشانید. این می تواند از پوست در برابر عوامل تحریک کننده یا سوزش خارجی محافظت کند. اگر یک بانداژ به دلیل محل باند ، مانند قسمت داخلی ران ، فقط می افتد یا ادامه می یابد ، می توانید جوش را بدون سرپوش بگذارید.
- هنگام برخورد با جوش ، هرگز سعی کنید آن را فشار دهید شما هم چنین باید هرگز از هر وسیله تیز مانند سوزن یا سنجاق برای بریدن یا باز کردن جوش استفاده کنید. این امر خطر گسترش عفونت را افزایش می دهد.
- اگر جوش به سر می رسد و خود به خود تخلیه می شود ، چرکی را که بیرون می آید با دستمال به آرامی پاک کنید. سپس زخم را با بانداژ بپوشانید تا خوب شود.
- اگر جوش به خودی خود تخلیه نشده و بزرگتر می شود ، باید به پزشک مراجعه کنید. او ممکن است بتواند جوش را برای شما در یک محیط اداری استریل تخلیه کند.
مرحله 2. از کمپرس گرم استفاده کنید
برای کاهش جوش های مکرر ، از کمپرس گرم استفاده کنید. یک حوله کوچک یا دستمال تمیز را در آب بسیار گرم خیس کنید. مطمئن شوید خیلی گرم نیست. آب اضافی را خارج کرده و مستقیماً روی جوش خود بمالید. تا آنجا که می توانید از کمپرس گرم استفاده کنید ، اما همیشه هر بار از یک حوله تمیز استفاده کنید. این امر احتمال آلودگی را محدود می کند.
برای از بین بردن باکتری ها ، همیشه باید حوله ها و لباس هایی را که با جوش شما تماس پیدا می کنند در آب بسیار داغ و تمیز بشویید
مرحله 3. روغن درخت چای را بمالید
روغن درخت چای یک درمان گیاهی است که می تواند برای درمان جوش های مکرر استفاده شود زیرا یک عامل ضد باکتری و ضد قارچ است. از یک پنبه یا سواب استفاده کنید تا روغن درخت چای را مستقیماً روی پوست جوش بمالید. این کار را حداقل دو تا سه بار در روز تکرار کنید.
- همچنین ممکن است برای MRSA ، یک عفونت مقاوم در برابر آنتی باکتریال ، و سایر عفونت های مقاوم به آنتی بیوتیک مفید باشد. همچنین یک عامل ضد التهابی است.
- روغن درخت چای فقط باید به صورت موضعی یا روی پوست استفاده شود.
مرحله 4. زیره را امتحان کنید
از زیره می توان برای درمان جوش به شکل پودر یا اسانس استفاده کرد. زیره سبز دارای اثرات ضد باکتریایی و ضد التهابی است. ½ قاشق چایخوری زیره پودر شده را با یک تا دو قاشق غذاخوری روغن کرچک مخلوط کنید تا خمیر شود. این مخلوط را مستقیماً روی جوش بمالید ، سپس آن را با یک پانسمان گاز بپوشانید. بانداژ را تعویض کرده و هر 12 ساعت بچسبانید.
اگر از اسانس استفاده می کنید ، اسانس را مستقیماً با یک پنبه یا سواب پنبه روی جوش بمالید
مرحله 5. از روغن چریش استفاده کنید
روغن چریش از درخت یاس بنفش هندی گرفته شده است. بیش از 4000 سال است که به دلیل خاصیت ضد عفونی کننده شناخته شده است و در برابر باکتری ها ، ویروس ها و قارچ ها مثر است. برای کمک به مبارزه با جوش های مکرر ، روغن را مستقیماً با پنبه یا سواب روی جوش بمالید. این کار را هر 12 ساعت یکبار تکرار کنید.
مرحله 6. روغن اکالیپتوس را امتحان کنید
روغن اسانس دیگری که برای جوش مفید است ، روغن اوکالیپتوس است زیرا دارای خواص ضد باکتریایی است. برای کمک به جوش های مکرر ، هر 12 ساعت یکبار آن را مستقیماً با پنبه یا توپ روی جوش قرار دهید.
روغن اکالیپتوس همچنین در برابر MRSA و سایر عفونت های مقاوم به آنتی بیوتیک مفید است
مرحله 7. یک خمیر زردچوبه درست کنید
زردچوبه که ماده اصلی تشکیل دهنده کاری است ، دارای خواص ضد میکروبی و ضد التهابی است. زردچوبه را می توان به عنوان پودر یا اسانس استفاده کرد. برای تهیه خمیر زردچوبه ، ½ قاشق چایخوری پودر زردچوبه خشک را با یک تا دو قاشق غذاخوری روغن کرچک مخلوط کنید تا خمیر شود. این خمیر را مستقیماً با دستهای تمیز یا پنبه روی جوش بمالید. سپس روی خمیر را که روی آن را جوشانده اید با یک باند گاز بپوشانید. بانداژ را تعویض کرده و هر 12 ساعت بچسبانید.
- برای استفاده از اسانس ، روغن را مستقیماً با پنبه یا سواب روی جوش بمالید.
- استفاده از زردچوبه ممکن است پوست را نارنجی کند ، به این معنی که ممکن است برای مناطقی که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند مفید باشد.
روش 3 از 3: جلوگیری از جوش
مرحله 1. مناطق در معرض خطر را خشک نگه دارید
جوش ها بیشتر در قسمت داخلی ران ها ، نزدیک کشاله ران ، زیر بازوها و روی باسن شما در محل فولیکول مو مشاهده می شوند. این مناطق معمولاً مرطوب هستند و باکتری هایی که باعث جوش می شوند می توانند در آنجا رشد کنند. این مناطق را تا آنجا که ممکن است خشک نگه دارید. این بدان معناست که آنها را تا حدامکان بعد از حمام و هنگام عرق کردن با یک حوله نخی خشک کنید.
مرحله 2. لباس مناسب بپوشید
مطمئن شوید که از لباس مناسب استفاده می کنید تا جایی که ممکن است خشک بمانید. این شامل پارچه های قابل تنفس مانند پنبه ، کتان ، ابریشم ، سرخ کن و لیوسل است. همچنین باید لباس های گشاد بپوشید که به پوست شما اجازه می دهد نفس بکشد و از تحریک در مناطق در معرض خطر جلوگیری می کند.
مرحله 3. برش ها را به درستی درمان کنید
جوش می تواند در چشم انداز بریدگی هایی رخ دهد که ممکن است عفونت داشته باشید. هر زمان که دچار بریدگی شدید ، فوراً آن را با داروهای ضد عفونی کننده بدون نسخه درمان کنید. یک آنتی بیوتیک سه گانه قوی امتحان کنید و آسیب را با باند بند بپوشانید. همچنین می توانید به سادگی محل را با آب و صابون بشویید تا تمیز بماند.
مرحله 4. روش ها را ترکیب کنید
اگر فکر می کنید که جوش به نظر می رسد در حال نزدیک شدن است ، یک کمپرس گرم بردارید و آن را در ناحیه ای که جوش شروع می شود بمالید. سپس ، یک درمان خانگی (خمیر زردچوبه ، روغن درخت چای و غیره) را برای درمان جوش امتحان کنید و آن را طبق دستور روی پوست بمالید. این ترکیب را هر 12 ساعت یکبار تا زمانی که مطمئن شوید تورم یا حساسیت وجود ندارد ، اعمال کنید.
مرحله 5. به دنبال مراقبت های پزشکی باشید
اگر گزینه های مختلف زیادی را امتحان کرده اید و هنوز جوش های مکرر دارید ، به پزشک خود مراجعه کنید. در صورتی که درمان های خانگی را امتحان کرده اید و طی دو هفته به شما کمک نکرده اند ، یا اگر دیابت دارید یا بیماری دیگری باعث سرکوب سیستم ایمنی شما می شود ، باید به پزشک خود مراجعه کنید. در این مرحله ، شما باید با متخصص پوست وقت بگیرید. ممکن است شرایط دیگری داشته باشید که شما را مستعد جوش کند.
اگر متخصص پوست ندارید ، از پزشک خود بخواهید تا به پزشک مراجعه کند
نکات
- اگر از درمان های خانگی با کودک استفاده می کنید ، همیشه با پزشک خود مشورت کنید. همچنین اطمینان حاصل کنید که کودک هیچ یک از این گیاهان را مصرف نکند.
- برای بررسی حساسیت گیاهان روی پوست ، ابتدا ناحیه کوچکی از پوست را آزمایش کنید تا مطمئن شوید به گیاه حساسیت ندارد.
- هرچه زودتر درمان را شروع کنید ، شدت جوش ها کمتر خواهد بود.
- کیست های پیلونیدال و هیدرادنیت suppurativa ممکن است مجبور به جراحی شوند.
