اگر فکر می کنید خودشیفته هستید یا مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) هستید ، ممکن است با عزت نفس ، سوء مصرف مواد ، یا در ایجاد و حفظ روابط سالم مشکل داشته باشید. مدیریت علائم خودشیفتگی دشوار است زیرا به نظر می رسد در شخصیت شما ریشه دارد و اغلب اوقات خودشیفتگی با شرایطی مانند افسردگی ، اضطراب و سوء مصرف مواد همراه است. با این حال ، دریافت کمک حرفه ای و افزایش هوش هیجانی (یعنی ظرفیت درون نگری) می تواند شما را از الگوهای ناسالم خود آگاه کند و ابزارهای لازم را برای شریک یا دوست بهتر افرادی که به آنها اهمیت می دهید در اختیار شما قرار دهد.
مراحل
روش 1 از 3: دریافت راهنمایی حرفه ای
مرحله 1. در مورد غلبه بر خودشیفتگی با یک درمانگر مجاز صحبت کنید
اکثر خودشیفتگان از کمک حرفه ای برخوردار نخواهند شد ، بنابراین اگر شما تصمیم به انجام این کار گرفته اید ، برای شما خوب است! با درمانگر خود صحبت کنید که چگونه رفتارهای خودشیفته شما به روابط شما و رابطه شما با خودتان آسیب رسانده است. به این فکر کنید که چه اهدافی دارید که درمانگر می تواند به شما در رسیدن به آن کمک کند.
- به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "من می خواهم برای افزایش عزت نفس به درمان بروم. به این ترتیب ، احساس نخواهم کرد که برای این که احساس خوبی نسبت به خودم داشته باشم ، نیاز به توجه زیادی از دیگران داشته باشم." هدف دیگر ممکن است این باشد ، "من می خواهم با شریکم ارتباط بهتری برقرار کنم."
- اگر مشكلاتي همزمان (مانند افسردگي يا اضطراب) داريد (يا مشكوك به آن داريد) ، از درمانگر خود بپرسيد كه چگونه مي توانيد الگوهاي فكري خود را تغيير دهيد تا از علائم اضافي كه باعث تشديد يا دامن زدن به رفتارهاي خودكشي شما مي شود ، رهايي يابيد.
- اگر هزینه درمان یک به یک بسیار گران است ، مراجعه به یک گروه پشتیبانی رایگان برای مسائل مرتبط را در نظر بگیرید. به عنوان مثال ، وابستگان وابسته ناشناس (CoDA) ، افسردگی و حمایت دو قطبی (DBSA) ، معتادان الکلی گمنام (AA) ، معتادان گمنام (NA) ، اعصاب روان گمنام (N/A) ، پرخورهای ناشناس (OA) ، و کارگران ناشناس وجود دارند. (WA).
مرحله 2. برای مسائل همزمان مانند افسردگی یا اضطراب دارو مصرف کنید
هیچ دارویی برای درمان NPD وجود ندارد ، اما شما می توانید اختلالات همزمان مانند افسردگی ، اضطراب ، اختلال دوقطبی ، ADD ، ADHD یا OCD را با دارو درمان کنید. اگر روانشناس شما یکی از این اختلالات شایع را تشخیص دهد ، شما را برای دریافت نسخه به روانپزشک معرفی می کند. طبق توصیه پزشک دوز توصیه شده را در نظر بگیرید و بعد از 1-2 هفته استفاده از آن احساس خود را یادداشت کنید.
روانپزشک شما احتمالاً هر 2 هفته یکبار هنگام شروع نسخه جدید به شما مراجعه می کند تا ببینید آیا دارو تأثیری دارد یا خیر. آنها ممکن است دوز شما را بعد از یک ماه یا بیشتر افزایش دهند و قرارهای ملاقات ماهانه را برای بررسی توصیه کنند
مرحله 3. هرگونه مشكل در مورد سوء مصرف مواد كه رفتارهاي شما را تشديد مي كند برطرف كنيد
اگر در حالت مست یا مست ، بیشتر مستعد ابتلا به حالت خودشیفتگی هستید ، قطعاً این چیزی است که باید به آن توجه کنید. در مورد میزان مصرف یک داروی خاص با خود صادق باشید و در صورت لزوم در برنامه توانبخشی نیمه وقت یا تمام وقت ثبت نام کنید.
- توانبخشی به این معنی نیست که زندگی عادی شما باید متوقف شود. هزاران برنامه فشرده روزانه وجود دارد که به شما کمک می کند تا با اعتیاد خود کنار بیایید. با این حال ، بدانید که اگر اعتیاد شما به حدی پیشرفته باشد که احساس کنترل خود را از دست داده باشید ، ممکن است توانبخشی در بیمار ضروری باشد. یک روانشناس یا پزشک می تواند به شما در تصمیم گیری مناسب شما کمک کند.
- مشروبات الکلی یا مواد مخدر می توانند علائم خاصی مانند بزرگواری ، پرحرفی تسلیم ناپذیر ، پرخاشگری ، استحقاق ، و رفتارهای استثماری یا دستکاری را تشدید کنند.
مرحله 4. به برنامه درمانی که انتخاب می کنید پایبند باشید
معمول است که خودشیفته ها قبل از پرداختن به مسائل اساسی اساسی که منجر به رفتارهای آنها شده است ، درمان یا هر برنامه دیگری را ترک کنند. کار سختی است ، اما به آن پایبند باشید! در برخی موارد ، 5 تا 10 سال درمان طول می کشد تا کسی بتواند NPD خود را کنترل کند. در حالی که سفر هرکس متفاوت است ، می توانید انتظار داشته باشید که در طول درمان از این مراحل عبور کنید (و اغلب ، بین آنها عقب و جلو می روید):
- تجربه تسکین علائم (مانند افسردگی ، اضطراب ، نوسانات خلقی ، طغیان خشم یا سایر مسائل همزمان)
- درک عوامل محرک خود برای جلوگیری از مشکلات یا درد های آینده
- شناخت مکانیسم های مقابله ای فعلی خود و زمان/علت پیدایش آنها (به عنوان مثال ، دوران کودکی یا ضربه)
- ایجاد سازوکارهای مقابله ای جدید
- ایجاد عادات جدید (و استفاده از مهارت های سازگاری سازگار)
روش 2 از 3: بهبود هوش هیجانی
مرحله 1. خودتان را در مورد خودشیفتگی و NPD آموزش دهید
این اختلال را بخوانید و در مورد اینکه آیا برخی یا همه معیارها را برآورده می کنید ، فکر کنید. به نحوه شکل گیری خودشیفتگی و تأثیر آن بر روابط خود و دیگران توجه ویژه ای داشته باشید تا بتوانید راههای بهتری در مورد مقاومت در برابر تغذیه این خواسته ها بدست آورید.
- کتابها یا نوارهای صوتی بخرید یا اجاره کنید یا فقط وب را مرور کنید تا انواع مطالعات و مقالات مربوط به NPD را بخوانید.
- ممکن است برخی از کتابها را در مورد نحوه بهبودی از خودشیفتگی بررسی کنید. به دنبال عناوینی باشید که توسط پزشکان و روانشناسان نوشته شده است (نام نویسنده در انتها دارای "PsyD" ، "Ph. D." یا "PsyaD" خواهد بود).
مرحله 2. هر زمان که احساس حسادت یا حسادت کردید با خود تماس بگیرید
احساس حسادت یا احساس حسادت در مورد همه نشانه های کلاسیک خودشیفتگی است ، بنابراین در مواقعی که احساس حسادت یا حسادت می کنید ، یک نشانک ذهنی بگذارید. این امر مستلزم کند شدن سرعت در لحظه و تأمل بر باورهای اصلی شما در مورد خود و دیگران است که دلیل این احساس شما را مشخص می کند. انجام این کار آسان نیست ، اما از این احساسات به عنوان محرکی برای درون نگری استفاده کنید. ممکن است سوالات زیر را از خود بپرسید:
-
احساس حسادت:
آنها چه چیزی دارند که من می خواهم؟
این با کدام ناامنی یا اعتقاد اساسی درباره خودم مطابقت دارد؟
از از دست دادن چه می ترسم؟ کنترل؟ وضعیت؟ روابط؟
-
احساس حسادت:
چرا آنها به من حسادت می کنند (هوش ، موفقیت ، زیبایی ، جذابیت ، استعداد)؟
آیا آنها واقعاً فاقد این ویژگی ها هستند یا من مسائل و ارزشهای خودم را بر آنها نشان می دهم؟
این احساس چه احساسات دیگری را بر می انگیزد؟ گناه؟ احساس تقلب می کنید؟ تحقیر؟
مرحله 3. هرگونه انتظار غیرواقعی یا بیش از ماه را مدیریت کنید
اگر بیش از حد بر موفقیت ، قدرت ، زیبایی و عشق تمرکز کرده اید و به هیچ چیز جز بهترین ها بسنده نمی کنید ، چشم انداز خود را برای واقع بینانه تر تغییر دهید. سعی کنید انتظارات خود را در هر یک از این بخشها بنویسید و هر یک را در مقیاس 1 تا 10 (1 مورد منطقی ، واقع بینانه و دست یافتنی و 10 غیر واقعی و عظیم) رتبه بندی کنید. اگر از انجام این کار احساس راحتی می کنید ، همچنین می توانید از یک درمانگر یا دوست مورد اعتماد بخواهید که به این انتظارات امتیاز دهد تا به شما در دریافت دیدگاه متفاوت کمک کند.
- به عنوان مثال ، یک انتظار غیرواقعی این است: "من ثروتمندترین و مشهورترین زن زیبا در آمریکا خواهم بود و عاشق یک ستاره سینما خواهم شد." یک انتظار واقع بینانه تر می تواند این باشد: "من تا آنجا که می توانم تلاش می کنم تا راحت زندگی کنم ، خودم را در فرم بدنی خوب حفظ کنم ، عشق را پیدا کنم و برای حفظ آن عشق سخت کار کنم."
- وسواس زیاد در مورد این موارد اغلب افراد خودشیفته با کارکرد بالا را به سوی افراد معتاد به کار ، بیش از حد بیهوده یا وابسته به یکدیگر سوق می دهد.
- اگر احساس می کنید دارای یک زندگی با عظمت هستید تا جایی که نمی توانید شغل یا رابطه ثابت خود را حفظ کنید ، بهتر است به دنبال یک درمانگر باشید که بتواند به شما در شکستن الگوهای خود تخریبی کمک کند.
مرحله 4. با قرار دادن خود به جای دیگران ظرفیت همدلی خود را افزایش دهید
خواه با کسی درگیر هستید یا فقط یک مکالمه معمولی دارید ، سعی کنید خودتان را در پوست او تصور کنید. شما حتی می توانید این کار را با افراد دور و یا با افرادی که در حال عبور از خیابان هستید انجام دهید. هرچه بیشتر تصور کنید که دیگران چگونه احساس می کنند و این احساسات را به عنوان احساسات خود درونی می کنید ، بیشتر همدل تر خواهید آموخت. برای اینکه بتوانید لحظه ای به جای دیگران قدم بردارید ، سوالات زیر را از خود بپرسید:
- ممکن است آنها در حال حاضر چه احساسی داشته باشند؟ چرا؟ این احساس در بدن آنها چگونه است (به عنوان مثال ، سفت شدن قفسه سینه ، شانه های سنگین ، فشار پیشانی)؟
- انگیزه آنها برای گفتن یا انجام برخی کارها چیست؟ چه احساساتی ممکن است آنها را وادار به انجام برخی از روش ها (مانند ترس ، هیجان ، اضطراب) کند؟
- با توجه به شرایطی که در آن قرار دارند چه باورهای اساسی در مورد خود دارند؟
- آنها کدام نقشها را در زندگی دیگران (مانند محرم ، هنرمند ، شفا دهنده ، رهبر ، پرورش دهنده) ایفا می کنند و چگونه این امر ارزش خود را نشان می دهد؟
مرحله 5. اگر این مسئله برای شما مهم است ، عصبانیت خود را کنترل کنید
اگر مستعد بروز خشم یا عصبانیت هستید ، می تواند برای روابط شما و خودتان سمی باشد. تنفس آگاهانه را تمرین کنید تا به شما کمک کند از حالت عصبانیت خارج شوید یا با یک درمانگر کار کنید تا از ابزارهای مقابله ای برای خنک کردن شعله های عصبانیت استفاده کنید. اگر با کسی مشاجره دارید ، از عبارات "من" برای بیان احساسات خود بدون لابی حملات شخصی و دامن زدن به شعله ها استفاده کنید.
- یک قالب خوب برای این است: "من احساس می کنم _ وقتی _." به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "عصبانی می شوم وقتی به من می گویی که کار من به اندازه کافی خوب نیست."
- اگر تا به حال آنقدر عصبانی بوده اید که به خشونت فیزیکی روی آورده اید ، موقعیت را ترک کرده و تنها زمانی که احساس آرامش و توانایی استفاده از کلمات خود کرده اید ، برگردید. اگر نیاز دارید مقداری از آن انرژی عصبانی را مصرف کنید ، پیاده روی کنید.
روش 3 از 3: ارتباط با دیگران
مرحله 1. گوش دادن فعال را تمرین کنید
اگر خودشیفته هستید ، به راحتی می توانید آنچه دیگران می گویند را تنظیم کنید ، از نظرات خود استفاده کنید یا آنچه را که قرار است بعد از آن صحبت کنید ، زمانی که کسی در حال صحبت است ، بسازید. به جای انجام تمام کارهایی که در سر دارید ، ذهن خود را خالی کنید و فقط روی کلماتی که آنها می گویند تمرکز کنید.
به طرف مقابل نشانه های بصری که در حال گوش دادن و ارائه آن هستید مانند سر تکان دادن یا گفتن "اوه" ، "درست" یا "خوب" بدهید
نکته:
هنگام گوش دادن به زبان بدن خود توجه داشته باشید. اطمینان حاصل کنید که بدن و صورت شما به طرف آن فرد چرخانده شده است و شما در تماس چشمی هستید. قسمت بالای بدن خود را کمی به سمت داخل متمایل کنید و از تلاقی دست ها و پاها خودداری کنید.
مرحله 2. درباره خود کمتر صحبت کنید و درباره دیگران کنجکاو باشید
به تعداد دفعاتی که جملات را با "من" ، "من" یا "من" شروع می کنید توجه کنید. با پرسیدن س openالات باز مکالمه را به طرف مقابل برگردانید تا در عوض بتواند درباره خود صحبت کند.
- وقتی صحبت راجع به خود انجام می دهید ، به سختی متوجه وسط کار می شوید ، بنابراین هر زمان که به تازگی مکالمه ای را که در آن ستاره شده اید به پایان رسانده اید ، با خود تماس بگیرید. سعی کنید زمان و نحوه گفتگو را در مورد خود مشخص کنید تا بتوانید در آینده از این کار اجتناب کنید.
- به عنوان مثال ، هنگامی که شخصی داستانی در مورد از دست دادن سگ برای شما تعریف می کند ، س questionsالات خود را مطرح کنید تا داستان را ادامه دهید و اجازه دهید شخص احساس خود را بیان کند. کاروان را به سگ خود برگردانید و یک تک گوی کامل در مورد سگ خود یا تجربیات گذشته با سگ ها ارائه ندهید.
مرحله 3. قدرشناسی واقعی را برای دیگران نشان دهید و بدون انگیزه های پنهانی ستایش کنید
در برابر تمایل به افتخار در مورد دستاوردهای خود مقاومت کنید و در عوض بر دستاوردهای دیگران تمرکز کنید. سعی نکنید کسی را بعد از این که خوشحالی خود را از کاری که انجام داده یا به دست آورده است ، ابراز کرد ، جلب کنید. کلماتی مانند: "آفرین!" "راهی برای رفتن!" و "تبریک می گویم ، من برای شما خوشحالم!" راه طولانی را طی کنید و می توانید روابط خود را با دوستان و خانواده محکم کنید.
- به عنوان مثال ، اگر خواهرتان اخبار هیجان انگیزی را با شما به اشتراک می گذارد که نشان می دهد او حقوق دریافت کرده است ، با بیان اینکه چقدر درآمد دارید یا چگونه به تازگی ارتقا یافته اید ، پاسخ ندهید. در عوض ، چیزی شبیه این بگویید: "شنیدنش بسیار عالی است! من برای شما خوشحالم!" بگذار همانطور بماند.
- اگر متوجه شدید که می خواهید دیگران را برای جلب محبت خود بدست آورید یا چیزی را که از آنها می خواهید به دست آورید ، دست نگه دارید و چیزی نگویید. اگر با یک درمانگر کار می کنید ، این چیزی است که باید با او تحقیق کنید.
مرحله 4. یاد بگیرید که انتقاد دیگران را با لطف بپذیرید
هیچ کس از انتقاد کردن خوشش نمی آید و اگر فرد خودشیفته ای باشید ، ممکن است خلق و خوی شما را برانگیزد و شما را مجبور کند که با توهین پاسخ دهید. وقتی کسی به شما انتقاد می کند ، در نظر بگیرید که کاری که انجام داده اید یا گفته اید ممکن است بی دلیل بوده باشد. سخت است که اشتباه یا اشتباه را بپذیرید ، اما با مهربانی به خود یادآوری کنید که هیچ کس کامل نیست!
- به عنوان مثال ، اگر شریک زندگی شما به شما می گوید که پشت میز شام بیش از حد بلند صحبت می کنید و رنگ پرخاشگری در شما ظاهر می شود ، یک لحظه وقت بگذارید تا خودتان را آرام کنید. با چیزی مانند "متاسفم ، سعی می کنم روی آن کار کنم" پاسخ دهید. اطمینان حاصل کنید که در لحن شما طعنه و پرخاشگری وجود ندارد.
- ممکن است فکر کنید که هرگونه انتقادی (ساختنی یا نه) یک حمله شخصی به شما است ، اما اینطور نیست. آن را بعنوان رفتارهای ناامید کننده تلقی کنید. شما فرد بدی نیستید-رفتاری که انجام دادید یک انتخاب نه چندان عالی بود.
- اگر کسی از شما در قالب یک حمله شخصی انتقاد می کند ، از گفتگو خودداری کنید. اگر به بازی پینگ پنگ کلامی عادت کرده اید انجام این کار دشوار است ، اما خروج از موقعیت به شما کمک می کند تا در دراز مدت بر تمایلات خودشیفته خود و هرگونه مشکل عصبی مشترک غلبه کنید.
مرحله 5. در صورت لزوم از فعال کننده ها فاصله بگیرید
لیست دوستان و اعضای خانواده خود را که ممکن است در رفتارهای خودشیفته شما تغذیه کنند ، در نظر بگیرید. اینها افرادی هستند که آنچه را که نفس شما می خواهد به شما می دهند و اغلب اوقات افرادی هستند که در گذشته به نفع خود آنها را دستکاری کرده اید. اگر فکر می کنید آنها درک می کنند ، به آنها اطلاع دهید که در حال تغییر سبک زندگی هستید و می خواهید با آنها ارتباط متفاوتی داشته باشید. اگر آنها خودشیفته هستند ، ممکن است مجبور شوید رابطه را به کلی قطع کنید.
- نمونه ای از توانمندسازی ممکن است والدینی باشد که جز ستایش از شما حتی برای کوچکترین کارها ، هیچ کاری انجام نمی دهند. یا ، یک فعال کننده ممکن است یک دوست باشد که به شما امکان می دهد آنها را دستکاری کنید ، حتی اگر به وضوح به نفع آنها نباشد.
- شما مجبور نیستید از همه دوستان خود فاصله بگیرید حتی اگر فکر می کنید رفتارهای خودشیفته شما به نوعی بر روابط تأثیر گذاشته است. این مهم است که یک بنیان محکم از دوستان برای حمایت اجتماعی داشته باشید ، فقط کمی بین خود و افرادی که برای سلامتی مناسب نیستند (یعنی افرادی که تمایلات وابسته به یکدیگر یا مشکلات سوء مصرف مواد دارند) فاصله بگذارید.
مرحله 6. استفاده از رسانه های اجتماعی خود را محدود کنید یا نمایه ها و برنامه های خود را حذف کنید
اگر توجه شما به پست های خود در فیس بوک ، اینستاگرام یا توییتر جلب می شود ، حذف حساب ها را در نظر بگیرید. سعی کنید راه هایی را در نظر بگیرید که بتوانید ارزش خود را بدون نظر دیگران تأیید کنید.
- اگر می خواهید حساب های خود را نگه دارید یا مجبور به انجام کارهای خود هستید ، مطالبی را که ارسال می کنید یا دوست دارید کمتر در مورد شما و بیشتر در مورد چیزی که برایتان اهمیت دارد ، متمرکز کنید. به عنوان مثال ، به جای ارسال عکس های خود در اینستاگرام ، در مورد دلیلی که برای شما بسیار محبوب است یا رویدادی که اخیرا تاثیر گذاشته است ، پست بگذارید.
- ایده این است که از رسانه ها به عنوان آلبوم "به نظر من چقدر عالی هستم" یا دفتر خاطرات برای جلب ترحم یا توجه دیگران استفاده نکنید. سعی کنید به این فکر کنید که چگونه می توانید از رسانه های اجتماعی برای ایجاد و پرورش روابط واقعی با دیگران استفاده کنید.
نکته:
اگر فکر می کنید به شبکه های اجتماعی معتاد هستید ، با یک روانشناس مجاز در مورد وسوسه ورود به سیستم صحبت کنید. نظافت ، پخش موسیقی ، خواندن کتاب یا حمام آرامش بخش وسایل عالی برای حواس پرتی در این زمینه است. مورد! همچنین می توانید از برنامه هایی مانند SelfControl ، AppBlock ، Flipd یا Offtime استفاده کنید که برنامه یا وب سایت را پس از مدت زمان مشخص مسدود می کنند.
نکات
- خرید یک کتاب کار NPD را در نظر بگیرید و هر روز 10 تا 20 دقیقه برای تمرین تمرینات اختصاص دهید تا به شما در درک الگوهای ناسالم خود و یادگیری مهارت های مقابله ای جدید کمک کند.
- وقتی مشغول اصلاح گرایش های خودشیفته خود هستید ، ذهن باز داشته باشید. سفر هرکس متفاوت است ، بنابراین با شکست های کوچک ناامید نشوید.
- شروع یک تمرین مدیتیشن را برای کمک به کاهش سرعت و تنظیم بدن خود در نظر بگیرید-این امر به کاهش برخی از علائم اضطراب و افسردگی که اغلب با NPD همراه است ، کمک می کند.
