از آنجا که بیماری های روانی اغلب در ارتباط با جنایت یا اعمال خشونت آمیز در رسانه ها منتشر می شود ، افراد تصور منفی نسبت به افرادی که دارای این شرایط هستند دارند. اگر بیماری روانی دارید ، ممکن است احساس کنید خانواده ، دوستان ، همکاران یا افراد دیگر با شما متفاوت رفتار می کنند. این می تواند کنار آمدن با شرایط شما را بسیار دشوارتر کند. به عنوان بزرگداشت روز سلامت روان به عنوان فرصتی برای صحبت مستقیم با دیگران در مورد تصورات غلط پیرامون بیماری های روانی و مسائل مربوط به آن فکر کنید. بیاموزید که با بهبود اعتماد به نفس خود ، یافتن منابع سالم حمایت ، و ابراز وجود در برابر انگ ، با انگ بیماری روانی برخورد کنید.
مراحل
روش 1 از 3: روی اعتماد به نفس خود کار کنید
مرحله 1. خودتان را آموزش دهید
یادگیری همه چیز در مورد وضعیت سلامت روان شما می تواند به شما در تصحیح تصورات غلط کمک کند. وقتی از نظر علمی بیماری روانی به درستی آموزش دیده اید ، بهتر می توانید نادانی را که می شنوید ، مدیریت کنید. رفع شکاف دانش و آموزش خود و دیگران ریشه مبارزه با انگ است.
- از منابع مانند موسسه ملی بیماری های روانی ، انجمن روانشناسی آمریکا و PsychCentral اطلاعات معتبر را جستجو کنید.
- از پزشک یا درمانگر خود برای اطلاعات بیشتر مانند جزوات یا مقالات توصیه شده بخواهید.
مرحله 2. از امکانات اقامتی استفاده کنید
اگرچه ممکن است سعی کنید طوری رفتار کنید که انگار در مدرسه یا محل کار به کمک اضافی احتیاج ندارید ، اما تنها با رد کردن آن به خودتان آسیب می رسانید. اجازه دادن به خود برای باز بودن و آسیب پذیری در مورد نیازهای خود نوعی اعتماد به نفس و پذیرش خود است. هنگامی که خدمات مورد نیاز را می پذیرید ، به دیگران اجازه می دهید به شما کمک کنند و با شما آشنا شوند.
به علاوه ، با پذیرش هرگونه اقامتگاه مورد نیاز ، اطمینان حاصل می کنید که می توانید تا آنجا که می توانید برای داشتن یک زندگی سازنده عمل کنید
مرحله 3. انتخاب کنید که چگونه می خواهید با بیماری خود هویت پیدا کنید
برخی افراد ترجیح می دهند شرایط خود را به شدت از هویت خود جدا کنند. برعکس ، دیگران ترجیح می دهند با شرایط خود خطاب شوند یا توصیف شوند. روشهای زیادی برای جذب بیماری روانی شما به هویت کلی شما وجود دارد. انتخاب با شماست که چگونه می خواهید دیگران با شما صحبت کنند.
- به خاطر داشته باشید که با برچسب زدن به وضعیت خود ، ممکن است به جای این که وضعیت خود را به عنوان بخش کوچکی از شخصیت خود بدانید ، تحت تأثیر شرایط خود قرار بگیرید. افراد دیگر نیز ممکن است همین کار را انجام دهند. این یکی از راه هایی است که ممکن است انگ شروع شود.
- برخی از افراد مبتلا به بیماری روانی با کنار گذاشتن عباراتی مانند "من افسرده هستم/بی اشتها هستم/دوقطبی" از تشخیص خود جدا می شوند. در عوض ، ممکن است بگویید: "من افسردگی/بی اشتهایی/دوقطبی دارم."
- سپس ، برخی از مردم تصمیم می گیرند که به شدت شرایط سلامت روانی خود را بپذیرند و با آنها همذات پنداری کنند. اگر بیماری روانی خود را بخشی ذاتی و مهم از شخصیت خود می دانید ، ممکن است زبان اول هویت را ترجیح دهید. این زبان از بیماری روانی به عنوان یک شناسه مانند "ورزشکار" یا "مسلمان" استفاده می کند. ممکن است ترجیح دهید مردم شما را به عنوان "فرد اسکیزوفرنیک" یا "فرد دوقطبی" توصیف کنند.
- نحوه تشخیص خود با بیماری خود انتخاب شخصی است. اطمینان حاصل کنید که اطرافیان شما ترجیحات خود را می دانند تا به بهترین نحو برای شما توصیف شود.
مرحله 4. به خاطر داشته باشید که انگ از جهل ناشی می شود
گفتن این امر آسانتر از انجام آن است-اما سعی کنید برداشتهای منفی را شخصاً در نظر نگیرید. وقتی انگ را شخصاً می پذیرید ، با بازی در آن ، باورهای دیگران را تأیید می کنید. ممکن است تدافعی ، با صدای بلند یا عصبانی شوید ، که این فقط بحث شما را تضعیف می کند. در عوض آرامش خود را حفظ کنید و این را به خاطر بسپارید زیرا آنها گفتند این امر حقیقت ندارد.
روش 2 از 3: ایجاد یک سیستم پشتیبانی قوی
مرحله 1. منزوی نشوید
واکنش رایج به انگ اغلب انزوا است. متأسفانه کناره گیری از دوستان و خانواده تنها علائم سلامت روانی شما را بدتر می کند. علاوه بر این ، شما با تلاش برای غلبه بر انگ ، با ماندن در خودتان ، هدف را شکست می دهید. بنابراین ، بیرون بروید و وقت خود را با افراد مثبت بگذرانید.
- این می تواند کمک کند که فقط با یک نفر تماس بگیرید-شریک زندگی ، همکار ، دوست یا بستگان. هر هفته چند بار با آنها تماس بگیرید. اگر حوصله بیرون رفتن دارید ، آنها را در پارک یا برای قهوه ملاقات کنید.
- اگر به دلیل اضطراب یا افسردگی در بیرون آمدن از خانه مشکل دارید ، با یک درمانگر حرفه ای یا یک گروه پشتیبانی همکاری کنید تا به شما در غلبه بر این مشکل کمک کند. ممکن است یک درمانگر را در منطقه خود پیدا کنید که می تواند جلسات سلامت از راه دور را از طریق تلفن یا ویدئو کنفرانس انجام دهد.
مرحله 2. در مورد انگ با درمانگر خود صحبت کنید
افراد مبتلا به بیماری های روانی ممکن است در زندگی شخصی و رسانه های عمومی کلیشه ای شده و مورد تبعیض قرار گیرند. شما می توانید نحوه برخورد بهینه با این انگ را با دریافت درمان مورد نیاز و به اشتراک گذاشتن نگرانی های خود با ارائه دهنده سلامت روان خود بیاموزید.
- از درمانگر خود بپرسید ، "من احساس می کنم که دوستان و خویشاوندان با من متفاوت هستند و می دانند که من دچار PTSD هستم. برای مقابله با این انگ و تغییر نگرش آنها چه کاری می توانم انجام دهم؟ »
- علاوه بر مشاوره از درمانگر خود در مورد نحوه برخورد با انگ ، این متخصص همچنین به عنوان منبع اصلی حمایت از شما عمل می کند. دریغ نکنید که آشکارا ترس های خود را با آنها در میان بگذارید.
- همچنین می توانید منابع مربوط به اتحاد ملی بیماری های روانی و انجمن روانشناسی آمریکا را بررسی کنید.
مرحله 3. در یک گروه پشتیبانی شرکت کنید
داشتن یک گروه حمایتی اجتماعی قوی به شما کمک می کند تا انعطاف پذیری لازم را برای کنترل مigثر انگ ایجاد کنید. هیچ منبع حمایتی بهتر از مردان و زنانی که مبارزه های یکسانی را تحمل می کنند ، وجود ندارد. برای گروه پشتیبانی محلی یا آنلاین مربوط به وضعیت خود ثبت نام کنید. سپس ، از اعضا مشاوره و تشویق بگیرید.
همچنین می توانید با افرادی در منطقه خود ارتباط برقرار کنید که علایق شما را به اشتراک می گذارند ، مانند بررسی گروه های محلی در Meetup.com
مرحله 4. احساسات خود را با خانواده و دوستان مورد اعتماد به اشتراک بگذارید
اگرچه سخت است ، اما می تواند به کسانی که به شما نزدیکتر هستند باز شود. ممکن است عزیزان شما دچار انگ شوند زیرا شما در مورد افکار ، احساسات و تجربیات خود صدایی ندارید.
هنگامی که آنچه را که اتفاق می افتد روشن می کنید ، به احتمال زیاد آنها را در مورد تاثیرات انگ مورد آگاهی قرار می دهید و متحدان خود را در این روند ایجاد می کنید
روش 3 از 3: صحبت علیه انگ
مرحله 1. از صدای خود استفاده کنید
اگر می شنوید که افراد روانی انگ انگ می زنند ، یا اگر خودتان با ننگ روبرو هستید ، صحبت کنید. اجازه ندهید کسانی که از بیماری روانی غافل هستند ، شما را دسته بندی یا برچسب بزنند. از صدای خود برای تصورات غلط استفاده کنید و دیگران را در مورد نحوه زندگی با شرایط خود آموزش دهید.
به عنوان مثال ، فردی را می شنوید که یک همکار غمگین از جدایی خود افسرده است. ممکن است بگویید ، "اگر او واقعاً از افسردگی رنج می برد ، این موضوع خنده دار نیست. میلیون ها نفر با این وضعیت دست و پنجه نرم می کنند و بسیاری از آنها هرگز به کمک مورد نیاز خود نمی رسند."
مرحله 2. داستان خود را به اشتراک بگذارید
همچنین می توانید نادانان را در مورد سلامت روان آموزش دهید و با به اشتراک گذاشتن شهادت خود با دیگران ، به تشویق دیگران برای پذیرش شرایط خود کمک کنید. به اشتراک گذاشتن داستان شما به عادی شدن آن کمک می کند و دیگران را نیز به اشتراک گذاشتن تجربیات خود ترغیب می کند. ممکن است داوطلب شوید تا در رویدادهای عمومی صحبت کنید ، یک وبلاگ شخصی ایجاد کنید ، یا به سادگی داستان خود را در یک جمع صمیمی به اشتراک بگذارید.
این کار را فقط زمانی انجام دهید که احساس آمادگی کردید. هرگز تحت فشار قرار نگیرید تا در مورد وضعیت خود صحبت کنید مگر اینکه واقعاً بخواهید
مرحله 3. زبان خود را تغییر دهید و دیگران را اصلاح کنید
یکی از دلایلی که انگ سلامت روان رواج یافته است ، زبانی است که مردم برای توصیف این شرایط به کار می برند. شما و حلقه اجتماعی خود ممکن است برای توصیف شخصی از کلماتی مانند "دیوانه" یا "دیوانه" استفاده کنید. متأسفانه ، وقتی این کار را می کنید ، تصویری از ظاهر یک بیمار روانی ایجاد می کنید. این تصویر ناعادلانه و نادرست است.
استفاده از کلمات معمولی را برای اشاره به عملکرد ذهنی فرد متوقف کنید. در عوض شرایط را همانطور که هست توصیف کنید ، مانند "اسکیزوفرنی" یا "دوقطبی"
مرحله 4. به یک گروه حمایتی بپیوندید
شما می توانید با مشارکت در یک سازمان منطقه ای یا ملی که آگاهی در مورد بیماری های روانی را گسترش می دهد ، با دیگران که اهداف مشترکی دارند ، همسو شوید. Active Minds یکی از گروه های حمایتی است که در بسیاری از پردیس های کالج یافت می شود. همچنین ، بسیاری از جوامع محلی دارای فصل های اتحاد ملی بیماری های روانی (NAMI) هستند. نکته متخصص
Liana Georgoulis, PsyD
Licensed Psychologist Dr. Liana Georgoulis is a Licensed Clinical Psychologist with over 10 years of experience, and is now the Clinical Director at Coast Psychological Services in Los Angeles, California. She received her Doctor of Psychology from Pepperdine University in 2009. Her practice provides cognitive behavioral therapy and other evidence-based therapies for adolescents, adults, and couples.
لیانا جورجولیس ، PsyD روانشناس دارای مجوز < /p>
برای غلبه بر انگ مرتبط با بیماری های روانی ، تغییرات اجتماعی و سیاسی لازم است.
روانشناس دکتر لیانا جورگولیس می گوید:"
