اگر همسرتان به تازگی مبتلا به بیماری روانی شده است ، احتمالاً شما وارد مرحله جدیدی از زندگی خود شده اید: سرایدار. مدیریت همسر ، همراه با سایر مسئولیت های شما ، در بهترین حالت طاقت فرسا و استرس زا است. با این حال ، هنگامی که خود را با شیوه زندگی جدید وفق دهید ، مراقب خود باشید و به دنبال حمایت باشید ، می توانید با این مشکل کنار بیایید.
مراحل
روش 1 از 3: سازگاری با شیوه جدید زندگی
مرحله 1. همسرتان را با پزشک یا درمانگر همراه کنید
پیوستن به همسر و مراجعه به پزشک و ویزیت و درمان می تواند راهی عالی برای کسب بینش بیشتر در مورد این اختلال و رفع هرگونه مشکل باشد. این متخصصان می توانند به شما در تعیین راه هایی برای مقابله با آنها کمک کنند و منابعی را برای پشتیبانی در اختیار شما قرار دهند.
- از این بازدیدها برای پرسیدن سوالات نیز استفاده کنید. ممکن است بپرسید: "آیا تغییراتی در شیوه زندگی همسرم برای بهبود علائم او وجود دارد؟"
- ممکن است از درمانگر بپرسید: "چگونه می توانم از همسرم حمایت کنم در حالی که هنوز مراقب خودم هستم؟"
مرحله 2. در مورد ویژگی های بیماری تحقیق کنید
درک علائم بیماری و عوارض جانبی داروها می تواند به شما در مراقبت بهتر از همسر کمک کند. شما می توانید بدانید که باید انتظار چه رفتارهایی را داشته باشید و مراقب آنها باشید و همسرتان به چه نوع حمایتی نیاز دارد. همچنین می توانید برای خانواده خود توضیح دهید که همسرتان چه چیزی را تجربه می کند و چگونه باید واکنش نشان دهد.
- قبل از صحبت با اعضای خانواده با همسرتان صحبت کنید. اطمینان حاصل کنید که همسرتان راحت است که این اطلاعات خصوصی را با دیگران به اشتراک بگذارید.
- هنگام صحبت با خانواده در مورد بیماری ، از اطلاعات مربوط به سن استفاده کنید. هنگام صحبت با فرزندان خود ، از مراقبت برای جلوگیری از ترسیدن آنها استفاده کنید. به آنها اجازه دهید به شیوه ای ملایم بدانند که چه اتفاقی برای والدینشان می افتد و شما می توانید به عنوان یک خانواده به چه کاری کمک کنید.
مرحله 3. یک برنامه یا روال معمول ایجاد کنید
وقتی از کسی مراقبت می کنید ساختار مهم است. رعایت یک برنامه باعث ایجاد احساس ثبات و آرامش برای مراقب و همسر می شود. این به هر دوی شما کمک می کند که بدانید چه کاری باید انجام دهید و آنچه انتظار می رود.
- این برنامه می تواند به عنوان یادآوری برای بیمار برای مصرف داروهای خود ، مراجعه به پزشک ، دوش گرفتن ، رفتن به محل کار و کمک به برخی از کارهای خانه باشد. نوشتن یک برنامه نیز این وظایف را از ذهن شما دور می کند ، بنابراین می توانید بر چیزهای دیگر تمرکز کرده و تمرکز کنید.
- با استفاده از یادآوری ها و زمان سنج ها در تلفن خود و استفاده از تقویم الکترونیکی مشترک ، تصمیم بگیرید که آیا می خواهید از یک برنامه نوشتاری مانند یک تقویم بزرگ استفاده کنید و آن را در خانه خود قرار دهید یا ترجیح می دهید دیجیتالی شوید. با همسرتان در مورد مواردی که باید در تقویم مراجعه کنید (ویزیت پزشک ، قرارهای درمانی و غیره) صحبت کنید تا زندگی همسرتان را مدیریت خرد نکنید. سعی کنید از زنگ هشدار یا یادآوری در تلفن همسرتان استفاده کنید تا داروها را در زمان مناسب مصرف کند.
مرحله 4. روی قدرت خود به عنوان یک زوج تمرکز کنید
یک بیماری روانی مزمن می تواند تغییرات عمده ای در نحوه اداره خانواده ها و خانواده ها ایجاد کند. ممکن است نان آور اصلی را از دست بدهید و نقش مراقب اصلی را بر عهده بگیرید. یکی از راه های سازگاری با این تغییرات و کنار آمدن به عنوان یک زوج این است که برخی از ظاهر خود را به عنوان یک زن و شوهر حفظ کنید.
به عنوان یک زوج از نقاط قوت خود برای کمک به شما در این زمان گیج کننده استفاده کنید. به عنوان مثال ، اگر شوخ طبعی همیشه عامل اصلی ارتباط بین شما و همسرتان بوده است ، سعی کنید کمی شوخ طبعی را حفظ کنید. اگر همیشه پنجشنبه شب قرار ملاقات داشتید ، آن را نگه دارید - حتی اگر این به معنی تماشای فیلم با هم روی نیمکت بعد از خواب بچه ها باشد
مرحله 5. خود و خانواده خود را ایمن نگه دارید
برخی بیماریهای روانی مانند اسکیزوفرنی می توانند باعث رفتارهای خطرناک افراد شوند. اگر قرار است از همسر خود مراقبت کنید ، باید از امنیت خود و خانواده خود اطمینان حاصل کنید. اگر دائماً در ترس هستید ، نمی توانید از همسر یا خانواده خود به شیوه مناسب مراقبت کنید.
اگر نگران هستید که جان شما در خطر است ، با پلیس یا تیم بحران تماس بگیرید. اگر می ترسید که جان یا امنیت شما در خطر باشد همسر شما نیاز به دریافت کمک تخصصی دارد
روش 2 از 3: مراقبت از خود
مرحله 1. مرزها را تعیین کنید
مراقبت از همسر به احتمال زیاد دشوار است ، و بقیه مسئولیت های خانواده شما نیز همینطور است. از آنجا که همسرتان بیمار است ، ممکن است این نوع مسئولیت ها به طور پیش فرض بر عهده شما باشد. اما شما مجاز هستید که محدودیتی برای کار خود داشته باشید و باید آنها را با شریک خود در میان بگذارید.
- به عنوان مثال ، می توانید این قانون را تعیین کنید که شما از همه چیز مراقبت خواهید کرد ، اما تنها در صورتی که شریک زندگی شما به دنبال درمان باشد ، دارو مصرف کند و آنچه را که باید برای بهتر شدن انجام دهد انجام دهد. به طور مرتب با آنها تماس بگیرید تا مطمئن شوید که برنامه درمانی خود را دنبال کرده اند و احساس آنها در مورد آن چیست.
- اگرچه همسرتان بیمار است ، اما شما هنوز مستحق حق مراقبت از خود و محافظت از نیازهای خود نیز هستید.
مرحله 2. سلامت خود را در اولویت قرار دهید
شما نمی توانید از دیگران مراقبت کنید مگر اینکه شما نیز مراقب خود باشید. سرپرست ها اغلب نیازهای دیگران را بر نیازهای خود قرار می دهند ، به این معنی که اغلب مورد غفلت قرار می گیرند. شما باید مراقبت از خود را در اولویت خود قرار دهید ، در غیر این صورت نمی توانید مراقبت های مورد نیاز همسر و خانواده خود را انجام دهید.
- این بدان معناست که شما باید برای ورزش کردن ، خواب کافی و غذا خوردن مناسب وقت بگذارید. شما نمی توانید این مسئولیت های بزرگ را بر عهده بگیرید مگر اینکه خودتان سالم باشید.
- زمانی را برای بیرون رفتن با دوستان یا سرگرمی های خود اختصاص دهید.
مرحله 3. درک کنید که تقصیر شما نیست
بیماری روانی همسرتان و آثار آن تقصیر شما نیست. دانستن این برای رفاه شما مهم است. هرگونه اضطراب یا افسردگی که همسرتان احساس می کند به شما مربوط نمی شود - این به بیماری روانی او مربوط می شود.
درک این امر می تواند مانع سرزنش خود شما شود. به عنوان مثال ، اگر همسرتان خودکشی می کند ، باید درک کنید که شما عامل آن احساسات سیاه نیستید. این بیماری پیروز می شود دانستن این می تواند شما را از تجربه افسردگی یا اضطراب جلوگیری کند
مرحله 4. در مورد احساسی که دارید با همسرتان صحبت کنید
زمان هایی پیش می آید که احساس سرخوردگی ، عصبانیت ، درماندگی و غرق شدن می کنید. خوب است وقتی به همسرتان چنین احساسی می دهید به او بگویید. انجام این کار به آنها اجازه می دهد تا درک کنند که شما در حال گذراندن چه چیزی هستید و می تواند فرصتی را برای شما فراهم آورد تا به هم نزدیک شوید و به صورت تیمی با هم کار کنید.
- به عنوان مثال ، می توانید بگویید: "من شما را دوست دارم و می خواهم تا زمانی که این اتفاق می افتد از شما مراقبت کنم. با این حال ، وقتی مرا بسته می کنید و با من رفتار سردی می کنید ، احساس درماندگی و عصبانیت می کنم. چگونه می توانیم با هم این مشکل را حل کنیم؟ " این پیشنهاد که می خواهید با یکدیگر کنار بیایید به همسرتان می گوید که تنها نیست و شما می خواهید کمک کنید.
- اگر در پردازش احساسات خود با مشکل روبرو هستید ، با یک دوست یا عضو مورد اعتماد خانواده یا یک درمانگر صحبت کنید ، که می تواند به شما کمک کند احساسات خود را بفهمید و از همسرتان به چه چیزی نیاز دارید.
مرحله 5. استراحت کنید
مراقبت از هرکسی استرس زا و مأیوس کننده است ، اما مخصوصاً وقتی همسرتان دارای بیماری روانی است. بنابراین ، طبیعی است - و مهم است - که استراحت کنید. وقت گذرانی تنها یا صرف چند ساعت با یک دوست می تواند به شما احساس سرزندگی دهد و در نهایت مراقبت بهتری را ارائه دهد.
اگر نمی توانید همسرتان را تنها بگذارید ، از یکی از اعضای خانواده یا دوست خود برای گذراندن وقت با او کمک بگیرید تا بتوانید آنجا را ترک کنید. ممکن است همسرتان در ابتدا از رفتن شما احساس نگرانی کند ، اما شما می توانید به او کمک کنید تا در ابتدا مقادیر کمی را ترک کنید و سپس به تدریج طول آن را افزایش دهید
روش 3 از 3: پیدا کردن پشتیبانی
مرحله 1. درخواست کمک کنید
انجام مسئولیت مراقبت از بزرگسالان مبتلا به بیماری روانی به تنهایی بسیار دشوار است. به جای رنج کشیدن در سکوت ، از دوستان و اعضای خانواده خود کمک بخواهید. انجام این کار می تواند تا حدودی از بار شما بکاهد که می تواند به شما در مراقبت بهتر از همسرتان کمک کند.
هنگامی که در ساده ترین کارها به کمک نیاز دارید ، از دوستان خود بپرسید. به عنوان مثال ، می توانید از آنها بخواهید که برای شما مواد غذایی تهیه کنند ، بچه ها را به مدرسه ببرند یا تمرین کنند ، همسرتان را نزد پزشک ببرند یا حتی برای شما شام درست کنند. از پرسیدن احساس بدی نداشته باشید - آنها به احتمال زیاد از کمک خوشحال خواهند شد
مرحله 2. در یک گروه پشتیبانی شرکت کنید
شما تنها فردی نیستید که از همسر بیمار روانی مراقبت می کند. به اشتراک گذاشتن تجربه خود با دیگران می تواند به شما کمک کند احساس کنید که تنها نیستید در حالی که به نظر می رسد وزن جهان را بر دوش خود گرفته اید. شما ممکن است بتوانید دوستان جدیدی پیدا کنید ، یا روشهای مقابله را از کسانی که در تنگنا هستند ، درست مثل شما بیاموزید.
از پزشک همسرتان نام گروه های حمایتی را بخواهید یا در اینترنت جستجو کنید تا گروهی را در نزدیکی خود پیدا کنید
مرحله 3. به خود زمان دهید تا غصه بخورد
شما ممکن است فقط روند غم و اندوه را با مرگ مرتبط کنید ، اما در واقع می توانید غم و اندوه را در زمان های دیگر تجربه کنید ، مانند زمانی که تغییر عمده ای در زندگی شما رخ می دهد. شما ممکن است به زمان نیاز داشته باشید تا از زندگی "قدیمی" خود غصه بخورید و همچنین برنامه ها یا انتظارات آینده ای که تحت تأثیر بیماری همسرتان و نقش جدید شما قرار گرفته است. به خود فرصت دهید تا به زندگی جدید خود عادت کنید.
یک درمانگر ممکن است در راهنمایی شما در این فرایند مفید باشد
مرحله 4. به مشاوره زوجین مراجعه کنید
بیماری روانی همسرتان و فشاری که بر شما وارد می کند می تواند تنش را در رابطه ایجاد کند. اگر متعهد هستید که ازدواج خود را به نتیجه برسانید ، مدیون خود هستید که از یک مشاور کمک بگیرید. می توانید از این فضا به عنوان فرصتی برای بحث در مورد احساسات خود و مسائلی که به دلیل موقعیت پیش آمده است استفاده کنید.
