پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است که باعث تغییر رنگ ، ترک خوردگی و پوسته پوسته شدن پوست می شود. یکی از شایع ترین عوارض بیماری ، آرتریت پسوریاتیک است ، وضعیتی که در آن مفاصل بین انگشتان دست ، انگشتان پا و اندام ها ملتهب و تحریک می شوند. خوشبختانه بسیاری از درمان هایی که در برابر پسوریازیس استفاده می شود در برابر آرتریت پسوریاتیک نیز م effectiveثر است. برای دریافت داروهای تجویزی که می تواند به مدیریت علائم شما کمک کند ، با پزشک خود مشورت کنید. بسته به شدت وضعیت شما ، پزشک احتمالاً داروهای ضدالتهابی ، سرکوب کننده سیستم ایمنی یا ترکیبی از این داروها را به شما تجویز می کند.
مراحل
روش 1 از 4: دریافت مراقبت های پزشکی
مرحله 1. با پزشک خود صحبت کنید
در صورت تشخیص علائم پسوریازیس یا آرتریت پسوریاتیک مشورت با پزشک باید اولین پاسخ شما باشد. آنها قادر خواهند بود بیماری شما را تشخیص داده و به شما توصیه کنند که برای مدیریت آن چه اقداماتی باید انجام دهید.
- از ذکر هر یک از علائم خود به پزشک غافل نشوید.
- پزشک شما همچنین می خواهد از سابقه خانوادگی شما مطلع شود. افرادی که مبتلا به پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک هستند اغلب یکی از اعضای خانواده خود را نیز دارند.
مرحله 2. یک تشخیص پزشکی بگیرید
بسته به ماهیت پسوریازیس و/یا آرتریت پسوریاتیک ، پزشک شما ممکن است بیوپسی پوست را انجام دهد تا با وضعیت شما بیشتر آشنا شود. این یک روش معمول است که در آن پزشک قسمتی از پوست پسوریازیس را بی حس می کند ، سپس برخی از سلول ها را برای معاینه زیر میکروسکوپ دور می کند.
آرتریت پسوریاتیک نیز ممکن است نیاز به معاینه دقیق تری داشته باشد و پزشک ممکن است اشعه ایکس را انجام دهد
مرحله 3. درمانهای موضعی را امتحان کنید
درمان های موضعی شامل کرم ها ، لوسیون ها و شامپوهای روی پوست است که می تواند پسوریازیس شما را تسکین دهد. این درمانها شامل یا کورتیکواستروئیدها ، سالیسیلیک یا اسید لاکتیک یا رتینوئیدها به عنوان ماده فعال آنها است. پزشک شما به شما کمک می کند تعیین کنید که کدام درمان موضعی - در صورت وجود - برای شما مناسب است.
- کورتیکواستروئیدها داروهایی هستند که کورتیزول را تقلید می کنند ، یک هورمون طبیعی که التهاب و فعالیت سیستم ایمنی را کاهش می دهد.
- رتینوئیدها دسته ای از داروها هستند که با استفاده از ویتامین A تولید می شوند. آنها ارتباطات سلولی را بهتر می کنند ، تولید سلول های پوستی را محدود می کنند و پوست سالم را ارتقا می دهند.
- درمان های سالیسیلیک یا اسید لاکتیک برای کاهش لایه های ضخیم پوست پوسته پوسته شده که به مرور زمان به دلیل پسوریازیس ایجاد می شوند ، استفاده می شود. این درمان های اسیدی اغلب با کرم های مرطوب کننده و/یا کورتیکواستروئیدها ترکیب می شوند.
- همچنین ممکن است از شامپوی شوره سر و صابون ملایم برای کاهش تحریکات غیر ضروری پوست استفاده کنید.
- اگر غلظت بیش از حد یا بیش از حد زیاد برای مدت طولانی استفاده شود ، استروئیدهای موضعی می توانند باعث تحریک پوست شوند. همیشه از کمترین درصد استفاده کنید که هنوز به علائم کمک می کند.
مرحله 4. درمانهای سیستمیک را امتحان کنید
در حالی که درمانهای موضعی برای درمان لکه های جدا شده و موضعی پوست پسوریازیس استفاده می شود ، موارد گسترده تر یا مداوم پسوریازیس نیاز به رویکرد تهاجمی تری دارد. تعدادی از داروها وجود دارد که می توانند در برابر پسوریازیس موثر باشند. متوترکسات ، سیکلوسپورین و داروهای بیولوژیکی رایج ترین داروهای سیستمیک هستند.
- متوترکسات با کند کردن رشد سلول های پوست با پسوریازیس مبارزه می کند.
- سیکلوسپورین ، مانند متوترکسات ، رشد سلول ها را کند کرده و سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند. شما باید بتوانید تفاوت شدت علائم را پس از حدود دو هفته مشاهده کنید.
- داروهای بیولوژیکی یک دسته از داروها هستند ، نه یک داروی خاص. آنها از طریق قطره IV یا تزریق استفاده می شوند. داروهای بیولوژیکی برای محدود کردن التهاب پوست مفید هستند. مهار کننده های TNF-alpha یکی از متداول ترین بیولوژیک ها هستند. آنها از التهاب پوست و مفاصل مرتبط با پسوریازیس جلوگیری می کنند.
- متوترکسات می تواند منجر به آسیب کبدی ، نارسایی کلیه و علائم شبیه آنفولانزا شود. سایر داروهای سیستمیک مانند سیکلوسپورین می توانند منجر به زخم ، علائم شبیه آنفولانزا ، فشار خون بالا و افزایش احتمال عفونت شوند. در صورت مشاهده این عوارض جانبی یا سایر عوارض جانبی پس از شروع درمان با پزشک خود مشورت کنید. احتمالاً پزشک دوز مصرفی شما را تنظیم می کند یا شما را به داروی دیگری منتقل می کند. با ورزش منظم و خوردن رژیم غذایی سالم از غلات کامل ، میوه ها و سبزیجات ، نیروی این عوارض جانبی را به حداقل برسانید.
- داروهای سیستمیک معمولاً روزانه به صورت مایع یا کپسول مصرف می شوند. برای دستورالعمل استفاده خاص با پزشک خود مشورت کنید.
- پزشک شما ممکن است استروئیدهای خوراکی را برای افزایش علائم یا دوز کم برای درمان به شما تجویز کند. درمان کورتیکواستروئید خوراکی ممکن است چندین عارضه جانبی ایجاد کند. به عنوان مثال ، ممکن است بی ثباتی عاطفی ، روان پریشی ، اضطراب و افسردگی را تجربه کنید. همچنین ممکن است فشار خون بالا ، دیابت و احتمال عفونت افزایش یابد. شما می توانید بسیاری از این اثرات را با ورزش منظم به حداقل برسانید. ورزش روزانه 30-60 دقیقه هم برای ذهن و هم برای بدن مفید است. اگر از افسردگی طولانی مدت ، روان پریشی یا سایر اختلالات در سلامت احساسی یا روحی خود رنج می برید ، با یک درمانگر صحبت کنید. پزشک خود را نیز مطلع کنید ، زیرا ممکن است بتواند شما را با داروهای متفاوتی با عوارض جانبی کمتر مصرف کند.
مرحله 5. یک درمان خوراکی جدید انجام دهید
درمان های جدید "مولکول های کوچک" می توانند مولکول های درون سلول های ایمنی را که باعث التهاب می شوند ، التهاب و تورم مفاصل را کاهش دهند. به عنوان مثال ، Apremilast (که با نام تجاری Otezla در بازار عرضه می شود) می تواند دو بار در روز به عنوان قرص مصرف شود و مفاصل متورم مرتبط با آرتریت پسوریاتیک را به طور موثر مدیریت کند. این داروها فقط با تجویز پزشک در دسترس هستند ، بنابراین اگر علاقمند به دریافت یک درمان خوراکی جدید هستید ، با پزشک خود مشورت کنید.
- درمانهای مشابه شامل ustekinumab (Stelara) و secukinumab (Cosentyx) است.
- عوارض جانبی آپرمیلاست شامل افسردگی و کاهش وزن است. وزن خود را با دقت کنترل کنید و اگر متوجه لاغر شدن خود شدید ، میزان کالری دریافتی خود را افزایش دهید. اگر در نتیجه مصرف آپرمیلاست دچار افسردگی شدید ، با دوستان و خانواده خود صحبت کنید تا روحیه شما را بالا ببرند و به پزشک خود اطلاع دهید. آنها ممکن است به شما توصیه کنند که به یک درمانگر مراجعه کنید ، یا دوز داروی خود را برای رفع افسردگی خود کاهش دهید.
- عوارض جانبی ustekinumab و داروهای مشابه شامل افزایش خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان ، تورم مغز ، خستگی ، افزایش عفونت و سردرد است. اگر سردرد دارید ، از یک مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن استفاده کنید. برای مشاوره در مورد نحوه برخورد بهینه با سرطان ، بیماری های عفونی و تورم مغز با پزشک خود مشورت کنید.
مرحله 6. داروهای بدون نسخه را امتحان کنید
تعدادی داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) وجود دارد که می تواند به تسکین درد ترک خورده و ملتهب پوست و همچنین درد مفاصل مبتلا به آرتریت پسوریاتیک کمک کند. گزینه های رایج بدون نسخه عبارتند از ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم.
- انواع تجاری ایبوپروفن شامل Advil و Motrin IB است.
- Aleve رایج ترین نوع تجاری ناپروکسن سدیم است.
- داروهای بدون نسخه عوارض جانبی کمی دارند ، اما ممکن است دچار نفخ یا گاز ، سرگیجه ، درد شکم ، خارش خفیف یا حالت تهوع شوید. در صورت مشاهده هر یک از این عوارض جانبی ، مصرف دارو را قطع کرده و جایگزین آن را امتحان کنید.
- اگر در معرض خطر یا سابقه زخم معده یا خونریزی یا مشکلات کلیوی هستید ، با استفاده منظم احتیاط کنید. پزشک خود را در مورد داروهای بدون نسخه ای که مصرف می کنید ، مطلع کنید.
روش 2 از 4: اتخاذ تغییرات در شیوه زندگی
مرحله 1. استرس را در زندگی خود کاهش دهید
اگر شغلی با فشار بالا دارید یا با وظایف دیگری روبرو هستید که باعث ایجاد استرس بیش از حد می شود ، کمی استراحت کنید. استرس می تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک شود. اگر مستعد خشم یا سایر اشکال عدم تعادل احساسی (از جمله افسردگی و اضطراب) هستید ، باید راه هایی برای کاهش استرس خود بیابید.
- یاد بگیرید که احساس اضطراب را تشخیص دهید. ممکن است احساس کنید یک دست یخی بر قلب شما چنگ انداخته است ، یا از نگرانی و پیش بینی اتفاق ناخوشایند در معده خود احساس بیماری می کنید.
- هنگامی که احساس می کنید ناامید یا عصبانی هستید ، چشمان خود را ببندید و به آرامی از طریق بینی خود به مدت سه ثانیه نفس بکشید. پنج ثانیه از دهان خود بیرون دهید. به خود یادآوری کنید که عصبانیت شما از بین می رود. چندین بار این کار را تکرار کنید تا احساس آرامش کنید.
- از خودگویی مثبت برای کار کردن خود در برابر عصبانیت ، افسردگی یا اضطراب استفاده کنید. وقتی یک فکر منفی به ذهن شما خطور می کند - برای مثال ، "من در این پروژه خوب عمل نمی کنم" - با یک فکر مثبت و آرامش بخش آن را مقابله کنید. به عنوان مثال ، شما ممکن است به یک فکر منفی پاسخ دهید و فکر کنید "من در این پروژه خوب عمل خواهم کرد ، همانطور که قبلاً در مورد بسیاری دیگر فکر کردم."
- بیشتر بخواب. کمبود خواب باعث تحریک پذیری ، افسردگی و اضطراب می شود. بزرگسالان باید هر شب هفت تا نه ساعت بخوابند.
مرحله 2. به طور منظم ورزش کنید
به منظور پیشگیری و کاهش شدت پسوریازیس ، ورزش را در برنامه روزانه خود قرار دهید. ورزش می تواند استرس و اضطراب را که منجر به افسردگی و اضطراب می شود کاهش دهد و می تواند به کاهش التهاب و درد در اندام پسوریازیس کمک کند.
- به عنوان مثال ، می توانید به فروشگاه یا محل کار بروید. اگر سطح انرژی پایینی دارید ، هر روز فقط 10 دقیقه پیاده روی کنید. بعد از یک هفته ، هر روز 20 دقیقه پیاده روی را شروع کنید. بعد از یک هفته دیگر پیاده روی خود را به 30 دقیقه افزایش دهید. این کار را ادامه دهید تا پیاده روی های شما به 60 دقیقه برسد.
- برای تقویت و کاهش استرس ، تای چی و یوگای ملایم را امتحان کنید. مطالعات نشان می دهد که تای چی می تواند درد آرتریت را بهبود بخشد ، همچنین تعادل را افزایش داده و استرس را کاهش دهد.
- دوچرخه سواری کنید. دوچرخه سواری یک راه عالی برای شل شدن ماهیچه های سفت است. می توانید دوچرخه خود را بیرون ، در پارک ، یا از باشگاه بدنسازی محلی خود دیدن کرده و از دوچرخه ثابت استفاده کنید.
- شنا همچنین یک راه عالی برای کاهش درد پسوریازیس یا کاهش استرس است. آب به شناور شدن شما کمک می کند و حرکت را آسان تر می کند.
مرحله 3. غذاهای ضد التهاب بخورید
برخی از مردم بر این باورند که خوردن غذاهای ضد التهابی می تواند به کاهش مفاصل متورم و دردناک مرتبط با پسوریازیس کمک کند. غذاهای حاوی مقادیر زیادی ترکیبات ضد التهابی - مانند ماهی آب سرد ، میوه ها و سبزیجات ، دانه ها و آجیل - می توانند وضعیت شما را بهبود بخشند.
از طرف دیگر ، باید از خوردن غذاهایی که باعث افزایش التهاب می شوند ، اجتناب کنید. این غذاها شامل گوشت قرمز ، سبزیجات در خانواده شب تاب (سیب زمینی ، گوجه فرنگی و فلفل) ، قندهای تصفیه شده ، محصولات لبنی و غذاهای فرآوری شده است
مرحله 4. کاهش وزن
اگر اضافه وزن دارید ، احتمال ابتلا به پسوریازیس بیشتر است و احتمال موفقیت شما در طول درمان کمتر است. برای کاهش وزن ، باید کالری کمتری نسبت به سوزاندن خود مصرف کنید.
- به عنوان مثال ، اگر روزانه 1،000 کالری مصرف کنید ، اما روزانه 2،000 کالری بسوزانید ، از چربی برای جبران انرژی اضافی که مصرف نکرده اید ، استفاده خواهید کرد.
- بهترین راه برای تعیین نیاز روزانه شما به کالری ، سرمایه گذاری روی یک ردیاب تناسب اندام با کیفیت است تا به شما در نظارت بر آنچه می خورید و میزان فعالیت ورزشی خود کمک کند.
- با کاهش وزن ، می توانید از ردیاب تناسب اندام برای پیشرفت خود در رسانه های اجتماعی استفاده کنید. هنگامی که دوستان و خانواده شما تمام تلاش شما را می بینند ، آنها شما را تشویق می کنند که به راه خود ادامه دهید ، که به نوبه خود به شما انرژی لازم برای پیشرفت بیشتر را می دهد.
- با فرض اینکه در حال حاضر ورزش می کنید و رژیم غذایی سالمی دارید که اساساً از میوه ها ، سبزیجات ، آجیل و دانه ها استفاده می کنید ، در مسیر درستی هستید. مقداری پروتئین بدون چربی (حدود 20 درصد کالری روزانه) مانند سویا ، توفو و آجیل به آن اضافه کنید.
مرحله 5. از آسیب های پوستی/مفصلی اجتناب کنید
برخی از صدمات پوستی می توانند باعث ایجاد یک واکنش بیولوژیکی طولانی مدت شوند که به نام واکنش کوبنر معروف است. پاسخ کوئبنر می تواند پسوریازی طولانی مدت پس از آسیب دیدگی ایجاد کند. به عنوان مثال ، آفتاب سوختگی ، واکسیناسیون و خراش ممکن است بعداً منجر به پسوریازیس شود.
مراقب ورزش باشید. آسیب به آرنج یا زانو - حتی اگر شدید نباشد - می تواند بعداً پسوریازیس ایجاد کند. همیشه از زانو و محافظ آرنج استفاده کنید
مرحله 6. مراقب دستان خود باشید
به منظور به حداقل رساندن آسیب ناشی از پسوریازیس به دستان خود ، دستان خود را تا حد ممکن تمیز و خشک نگه دارید. ناخن های خود را به طور مرتب کوتاه کنید و هرگونه ناخن مجلسی را که دارید ، بچسبانید. از مرطوب کننده دست استفاده کنید و از کار کردن آن در توری بین هر انگشت غافل نشوید.
- علاوه بر این ، ممکن است برای به حداقل رساندن خجالت ناشی از پسوریازیس ، دستکش بپوشید.
- ناخن های خود را گاز نگیرید.
مرحله 7. در مواجهه با آفتاب مراقب باشید
نور خورشید می تواند به از بین بردن پسوریازیس کمک کند ، اما باید مراقب باشید که در مصرف آن زیاده روی نکنید و خود را در معرض ابتلا به سرطان پوست قرار دهید. علاوه بر این ، نور خورشید می تواند باعث کم اثر شدن برخی داروها شود ، در حالی که می تواند عوارض جانبی سایر داروها را تشدید کند. با پزشک یا متخصص پوست مشورت کنید تا مشخص شود که چند بار در هفته باید خود را در معرض آفتاب قرار دهید و برای چه مدت.
- کرم ضد آفتاب اشعه هایی که می توانند به پسوریازیس کمک کنند را مسدود می کند ، اما از پوست شما در برابر سوزش و سرطان پوست نیز محافظت می کند. از پزشک خود بپرسید که آیا مناسب است که برای مدت کوتاهی - حدود پنج دقیقه - بدون کرم ضد آفتاب به آفتاب بروید و سپس از آن استفاده کنید.
- برخی از متخصصان پزشکی قرار گرفتن در معرض آفتاب را سه بار در هفته توصیه می کنند.
روش 3 از 4: شناسایی علائم آرتریت پسوریاتیک
مرحله 1. به دنبال تورم انگشتان دست یا پا باشید
آرتریت پسوریاتیک ممکن است باعث برآمدگی انگشتان دست و پا شود و شکل لوله ای تری پیدا کند. برخی افراد ظاهر انگشتان پا و انگشتان دست مبتلا به آرتریت پسوریاتیک را با سوسیس مقایسه می کنند. تورم ممکن است به خود دست و پا و همچنین انگشتان دست و پا مربوطه گسترش یابد.
توجه داشته باشید که انواع دیگری از آرتریت وجود دارد که ممکن است به انواع دیگری از درمان نیاز داشته باشد ، مانند نقرس ، که همچنین می تواند به شیوه مشابهی ظاهر شود
مرحله 2. درد پا را بررسی کنید
اگر مبتلا به آرتریت پسوریاتیک هستید ، ممکن است در جایی که تاندون ها و رباط های شما با استخوان های شما برخورد می کنند ، درد پا را تجربه کنید. درد ممکن است به ویژه در پشت پشت پاشنه یا کف پا شدید باشد.
مرحله 3. به درد در ناحیه کمر توجه کنید
یکی از عواقب شایع آرتریت پسوریاتیک بیماری است که به اسپوندیلیت معروف است. اسپوندیلیت باعث التهاب بین مهره های شما و مفاصل متصل کننده ستون فقرات و لگن می شود.
روش 4 از 4: شناسایی علائم پسوریازیس
مرحله 1. به دنبال تکه هایی از پوست قرمز باشید
قرمز شدن پوست ملتهب واضح ترین و شایع ترین علامت پسوریازیس است. این تکه ها ممکن است در هر نقطه از بدن ظاهر شوند و از نظر اندازه و شکل متفاوت باشند. رنگ قرمز می تواند از قرمز روشن تا سفید مایل به صورتی متغیر باشد.
مرحله 2. به دنبال درخشندگی نقره ای باشید
لکه های قرمز ناشی از پسوریازیس غالباً توسط لایه ای زبرتر سفید یا خاکستری از پوست پوشیده می شود که برخلاف گال نیست. این لایه دوم پوست برجسته اغلب به عنوان "براق نقره ای" یا "فلس های نقره ای" نامیده می شود. این پوست خشن و پوسته پوسته ممکن است هنگام مالیدن یا لمس شدن پوسته پوسته شود.
اگر پسوریازیس شما روی پوست سر قرار دارد ، ممکن است این لایه سفید و مرده پوست شبیه شوره باشد
مرحله 3. تغییر شکل ناخن ها را بررسی کنید
اگر مبتلا به پسوریازیس هستید ، ممکن است خطوط عمودی یا تغییر رنگ ناخن ها داشته باشید. احتمالاً شما نیز دچار شکاف ناخن می شوید - سوراخ های کوچک یا تورفتگی در سطح ناخن معمولاً صاف. ناخن ها می توانند ضخیم و خشن شوند. در موارد شدید ، ناخن شما ممکن است از بستر ناخن جدا شود.
این ناهنجاری های ناخن ممکن است در ناخن انگشتان دست یا پا ایجاد شود
مرحله 4. نظارت بر تحریک
همانطور که تصور می کنید ، پوست ترک خورده ، خشن و پوسته پوسته نیز فوق العاده تحریک کننده است. اگر پوست شما احساس خارش و سوزش و همچنین افزایش و التهاب می کند ، تقریباً به طور قطع پسوریازیس دارید. با این حال ، مهم نیست که چقدر تحریک می شود ، پوست خود را نچینید یا خراش ندهید. این فقط باعث خونریزی و تحریک بیشتر می شود.
نکات
- هیچ درمانی برای پسوریازیس یا آرتریت پسوریاتیک وجود ندارد ، فقط تکنیک های مدیریت علائم وجود دارد.
- در صورت عدم درمان ، آرتریت پسوریاتیک می تواند بدتر شود و آسیب جدی به مفاصل شما وارد کند.
