تشنج های لوب فرونتال بخشی از گروهی از تشنج ها هستند که تشنج های کانونی یا جزئی نامیده می شوند ، زیرا فقط بخشی از مغز را تحت تأثیر قرار می دهند. این نوع تشنج را می توان با اختلالات دیگر مانند ترس شبانه یا حتی یک اختلال روانی اشتباه گرفت. معمولاً بهترین روش های تشخیص شامل اسکن مغزی و MRI برای مشاهده فعالیت غیرطبیعی است ، اما می توانید علائم و نشانه ها را در خانه جستجو کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناخت علائم
مرحله 1. بدنهای عجیب و غریب بدن را جستجو کنید
یعنی تشنج می تواند باعث حرکت فرد به شیوه های خنده دار شود. به عنوان مثال ، ممکن است یک دست را بدون دلیل مستقیم بیرون بیاورید در حالی که بازوی دیگر نزدیک بدن است.
مرحله 2. به حرکات تکراری توجه کنید
این نوع تشنج مانند اکثر تشنج ها می تواند باعث حرکت مکرر فرد شود. به عنوان مثال ، ممکن است بازو به طور مکرر خم شود ، یا لگن ممکن است به هوا رانده شود. ممکن است فرد به جلو و عقب تکان بخورد یا پاهای خود را دوچرخه سواری کند. این نوع حرکات ، با هماهنگی فرد پاسخگو به شما ، می تواند نشان دهنده تشنج باشد.
این نوع تشنج ها همچنین می توانند باعث ضعف عضلانی شوند
مرحله 3. به دنبال انحراف صورت باشید
از آنجا که لوب پیشانی حرکت را کنترل می کند ، می تواند منجر به انحراف عجیب در بدن فرد ، از جمله صورت او شود. ممکن است متوجه حرکت عجیب چشم یا شخصی شوید که چهره های عجیبی دارد. به عنوان مثال ، ممکن است فرد بیش از حد پلک بزند ، تکان بخورد یا حرکات جویدن یا بلع را انجام دهد.
مرحله 4. با شخص صحبت کنید
از فرد سالی بپرسید. اگر فرد نمی تواند با شما صحبت کند یا حتی به نظر نمی رسد متوجه حضور شما در آنجا شده باشد ، ممکن است دچار تشنج شود.
با این حال ، هر تشنجی باعث نمی شود که فرد واکنش نشان ندهد. گاهی اوقات ، فرد در تمام مدت تشنج هوشیار می ماند
مرحله 5. هنگام خواب آنها را بررسی کنید
اغلب ، تشنج های لوب پیشانی در شب ، هنگامی که فرد در خواب است ، رخ می دهد. اگر هنگام خواب علائم فوق را مشاهده کردید ، ممکن است دچار تشنج شود. به طور مشابه ، اگر به طور ناگهانی با ماهیچه های کشیده یا در موقعیتی عجیب بیدار شوید ، ممکن است به این معنی باشد که شما دچار تشنج شده اید ، اگرچه همچنین می تواند به این معنی باشد که شما خواب بدی دیده اید.
مرحله 6. به زمان توجه کنید
این نوع تشنج ها اغلب بسیار کوتاه هستند. در حقیقت ، بیشتر آنها کمتر از یک دقیقه دوام می آورند. در صورت مشاهده شخصی با این علائم ، ساعت را زیر نظر داشته باشید تا ببینید مدت زمان آن چقدر است.
مرحله 7. مراقب تشنج های خوشه ای باشید
تشنج های خوشه ای یا انفجارهای کوتاه تشنج ، گاهی با تشنج های لوب پیشانی رخ می دهد. اگر چندین تشنج پشت سر هم داشته باشید ، می تواند یک علامت باشد.
اگر فرد بین تشنج ها به هوش نیامد ، باید به پزشک منتقل شود ، یا باید با 911 تماس بگیرید
مرحله 8. درک کنید که چه چیزی باعث تشنج می شود
تشنج اغلب پس از ضربه به مغز ایجاد می شود. با این حال ، سایر شرایط می تواند منجر به تشنج شود ، مانند سکته مغزی ، عفونت یا حتی تومور. بسیاری از شرایطی که باعث ایجاد مشکل در مغز شما می شود می تواند منجر به تشنج شود.
با این وجود ، بسیاری از افراد هیچ مشکل دیگری در مغز خود ندارند و همچنان دچار تشنج می شوند
قسمت 2 از 3: مراجعه به پزشک
مرحله 1. علائم خود را بنویسید
اگر کسی متوجه تشنج شما نشده است ، آنچه را تجربه می کنید بنویسید. شاید متوجه شده اید که تکه هایی از زمان خود را از دست داده اید یا در نیمه شب با درد عضلات بیدار شده اید. هر علائمی را که تجربه می کنید ، حتی اگر فکر می کنید به هم مرتبط نیستند ، می تواند مهم باشد.
مرحله 2. علائم خود را به پزشک اطلاع دهید
اطمینان حاصل کنید که تمام علائم خود را با پزشک خود مطرح کرده اید. به عنوان مثال ، حتی نوسانات خلقی تصادفی یا احساسات عجیب می تواند با تشنج مرتبط باشد. همچنین مهم است که اطلاعات مربوط به زمان علائم را در اختیار پزشک قرار دهید ، زیرا تشنج های لوب پیشانی اغلب در شب اتفاق می افتد. علائمی که ممکن است در خود یا دیگران مشاهده کنید عبارتند از:
- از دست دادن زمان.
- بیدار شدن در موقعیت های عجیب و غریب
- درد عضلات بدون هیچ توضیح دیگری.
- نوسانات خلقی.
- انحراف بدن.
- بیهوشی.
- تشنج هنگام خواب.
- حرکات مکرر صورت مانند حرکت کشش یا جویدن.
- چندین تشنج پشت سر هم.
- موقعیت های عجیب بدن (مانند یک دست بیرون).
مرحله 3. ارائه تاریخچه پزشکی کامل
برای تعیین علت تشنج ، داشتن سابقه کامل پزشکی ضروری است. در حالی که این نوع تشنج ها همیشه علتی ندارند ، می توانند ناشی از ضربه به سر ، سکته مغزی ، سلامت روان ، داروها یا سایر ناهنجاری های مغزی باشند.
مرحله 4. به اورژانس بروید
اگر فردی دچار تشنج شد که بیش از 5 دقیقه طول می کشد ، باید آن فرد را به اورژانس ببرید. اگر در حال تماشای ساعت در حالی که کسی در حال ضبط است یا حتی اگر احساس می کنید تشنج بیش از حد طولانی شده است اما زمان آن را ذکر نکرده اید ، با 911 تماس بگیرید.
قسمت 3 از 3: استفاده از تشخیص
مرحله 1. آزمایش خون را انجام دهید
اگر تشخیص نداده اید که دچار تشنج لوب پیشانی شده اید ، مهم است که سایر شرایط پزشکی را رد کنید. تشنج می تواند ناشی از مشکلات دیگر در بدن باشد و آزمایش خون مواردی مانند شیمی بدن و سطح قند خون شما را اندازه گیری می کند.
- آزمایش خون با گرفتن نمونه خون از شما ، معمولاً از رگ موجود در قسمت داخلی آرنج انجام می شود. سپس نمونه برای آزمایش به آزمایشگاه آورده می شود.
- بیماران مبتلا به تشنج حاد باید آزمایش الکترولیت ، BUN ، کراتینین ، گلوکز ، کلسیم ، منیزیم و عملکرد کبد را انجام دهند. آزمایش های دیگری نیز باید در پیش بینی درمان مانند شمارش کامل خون ، دیفرانسیل و پلاکت ها انجام شود.
- بخشی از آزمایش ، که شمارش کامل خون نامیده می شود ، تعداد گلبول های سفید خون ، تعداد گلبول های قرمز خون ، میزان هموگلوبین و مقدار خون شما از گلبول های قرمز را اندازه گیری می کند.
- آزمایش خون باید مقادیر طبیعی الکترولیت ها و سایر ترکیباتی را که ممکن است بر عملکرد مغز تأثیر بگذارند نشان دهد. به عنوان مثال ، کاهش سطح گلوکز و منیزیم ممکن است منجر به تشنج شود.
مرحله 2. برای انجام MRI آماده باشید
اگر تشنج های شما از ابتدا شروع شود ، پزشک شما MRI می خواهد. MRI نشان می دهد که آیا چیز دیگری در مغز شما اتفاق می افتد ، مانند تومور یا ضایعات. همچنین هر گونه رگ خونی غیرمعمول را تعیین می کند. این یک روش دردناک نیست.
- این آزمایش ترکیبی از امواج رادیویی و آهنرباهای قوی است که برای ایجاد تصویری از بافت نرم مغز شما استفاده می شود. شما روی یک نیمکت دراز می کشید و به داخل دستگاهی با شکل دونات رانده می شوید که باید مدتی در آن ساکن باشید. این آزمایش می تواند یک ساعت طول بکشد اما به طور کلی بیش از یک ساعت و نیم نیست. دستگاه صداهای بلند تولید می کند.
- در برخی موارد ، تکنسین ممکن است یک رنگ مصنوعی به شما تزریق کند تا به ایجاد تصویر کمک کند.
- قبل از ورود به دستگاه باید هرگونه فلز روی بدن خود مانند جواهرات ، گیره مو ، ساعت ، سمعک و سوتین زیر سیم را بردارید. با پزشک خود در مورد هر وسیله ای در بدن خود مانند ضربان ساز یا دریچه مصنوعی قلب صحبت کنید.
مرحله 3. منتظر الکتروانسفالوگرام (EEG) باشید
این آزمایش فعالیت الکتریکی مغز شما را اندازه گیری می کند و می تواند محل تشنج را نشان دهد. با این حال ، این فقط در صورتی به پزشک شما اطلاعات می دهد که در حالی که شما در حال تشنج هستید آزمایش را انجام دهد. حتی در آن صورت ، تشخیص فعالیت لوب پیشانی دشوار است. ممکن است پزشک شما بخواهد یک شب بمانید تا فعالیت تشنج را تشخیص دهید.
- برای این آزمایش ، تکنسین الکترودهایی را به پوست سر شما وصل می کند. همچنین یک روش بدون درد است.
- در روز عمل ، بهتر است از هیچ کرم مو ، ژل حالت دهنده یا اسپری استفاده نکنید ، زیرا می تواند الکترودها را به خوبی نچسباند.
مرحله 4. بدانید که ممکن است کبد و کلیه های شما نیز بررسی شوند
اغلب ، پزشک از آزمایش خون یا ادرار برای بررسی این اندام ها استفاده می کند. عمدتا ، این آزمایشات برای رد سایر مشکلات که می توانند منجر به تشنج شوند ، انجام می شود.
نکات
- لوب های جلویی مسئول بسیاری از عملکردهای مغز از جمله زبان ، عملکرد حرکتی ، کنترل ضربه ، قضاوت ، حافظه ، حل مسئله و رفتار اجتماعی هستند.
- همه کسانی که تشنج دارند مجبور نیستند از داروهای ضد تشنج استفاده کنند. اگر علت اصلی تشنج پیشانی برطرف شود ، نیازی به درمان نیست. درمان فقط در افرادی که در معرض تشنج های مکرر لوب فرونتال هستند شروع می شود.
هشدارها
- عوارض جانبی داروهای ضد تشنج ممکن است شامل خواب آلودگی ، سرگیجه ، دوبینی (دوبینی) و عدم تعادل باشد.
- توجه داشته باشید که داروهای ضد تشنج می توانند باعث ایجاد آنزیم های کبدی شوند و این می تواند متابولیسم سایر داروها را افزایش دهد.
