ژنیکوماستی شرایطی است که در آن مردان در نتیجه عدم تعادل هورمونی ، بافت غده ای بزرگ در سینه خود ایجاد می کنند. در حالی که ژنیکوماستی بی خطر است و معمولاً خود به خود از بین می رود ، می تواند ناراحت کننده ، ترسناک یا شرم آور باشد. در برخی موارد ، ممکن است نشانه بیماری جدی تری باشد. یاد بگیرید که علائم ژنیکوماستی را بشناسید. اگر فکر می کنید ممکن است ژنیکوماستی داشته باشید ، برای تشخیص رسمی به پزشک خود مراجعه کنید. مدتی وقت بگذارید تا عوامل خطر ابتلا به ژنیکوماستی را بشناسید.
مراحل
قسمت 1 از 3: تشخیص علائم ژنیکوماستی
مرحله 1. احساس توده های نرم در سینه ها کنید
در ژنیکوماستی واقعی ، بافت سینه غده ای در یک یا هر دو سینه ایجاد می شود. این بافت ممکن است مستقیماً پشت نوک سینه قرار داشته باشد. با نوک انگشتان خود به آرامی سینه خود را احساس کنید. اگر مبتلا به ژنیکوماستی هستید ، باید یک توده نرم و لاستیکی در یک یا هر دو سینه احساس کنید.
- در صورت احساس توده در سینه ، فوراً به پزشک مراجعه کنید. یک توده سخت ممکن است یک تومور باشد.
- ژنیکوماستی ممکن است فقط در یک سینه یا هر دو سینه به طور همزمان رخ دهد.
- اندازه توده می تواند متفاوت باشد و ممکن است در هر دو سینه یکسان نباشد. جوانه های سینه در پسران بلوغ معمولاً به اندازه یک نیکل یا یک چهارم هستند.
مرحله 2. حساسیت را یادداشت کنید
ژنیکوماستی ممکن است باعث درد شود ، به ویژه هنگامی که سینه خود را لمس یا فشار می دهید. اگر سینه های شما باعث درد یا ناراحتی زیادی می شود ، بلافاصله برای ملاقات با پزشک خود وقت بگیرید.
مرحله 3. بافت چربی نرم را بررسی کنید تا بفهمید آیا به شبه ژنیکوماستی مبتلا هستید
ژنیکوماستی واقعی با بزرگ شدن سینه ناشی از تجمع چربی در قفسه سینه متفاوت است. اگر سینه های شما در لمس بزرگ شده و نرم می شوند ، اما در سینه یا پشت نوک سینه حساسیت یا توده ای احساس نمی کنید ، ممکن است دچار شبه ژنیکوماستی باشید. این حالت معمولاً با کاهش وزن از بین می رود.
این احتمال وجود دارد که اضافه وزن نیز می تواند در ایجاد ژنیکوماستی واقعی نقش داشته باشد ، زیرا بافت چربی تمایل به افزایش تولید استروژن در بدن دارد
قسمت 2 از 3: تشخیص از پزشک خود
مرحله 1. برای امتحان وقت بگذارید
اگر فکر می کنید ممکن است ژنیکوماستی داشته باشید ، به پزشک خود مراجعه کنید. در حالی که ژنیکوماستی به خودی خود خطرناک نیست ، باید آن را بررسی کنید تا مطمئن شوید که علامت بیماری جدی تری نیست. در صورت بروز علائم دردسرساز دیگر مانند:
- درد و تورم در سینه ها. اینها علائم شایع ژنیکوماستی هستند ، اما همچنین می توانند ناشی از کیست یا عفونت باشند.
- ترشح از یک یا هر دو نوک سینه که می تواند نشانه بیماری مانند سرطان سینه ، عفونت بافت سینه یا اختلال غدد درون ریز باشد.
- وجود توده سفت در سینه ، که ممکن است نشانه سرطان سینه باشد.
مرحله 2. سابقه سلامت خود را با پزشک خود در میان بگذارید
در صورت داشتن اطلاعات کامل در مورد سلامت کلی و سابقه پزشکی ، تشخیص بیماری شما برای پزشک آسان تر خواهد بود. پزشک شما ممکن است در مورد موارد زیر سوال کند:
- علائم دیگری که ممکن است داشته باشید.
- هر گونه سابقه مشکلات مربوط به سلامتی در خانواده شما.
- هر گونه مشکل پزشکی دیگری که در گذشته داشته اید.
- از چه داروها ، داروها ، مکمل های غذایی یا محصولات مراقبت از بدن استفاده می کنید.
مرحله 3. انجام آزمایشات برای تشخیص ژنیکوماستی و رد سایر مسائل
پزشک شما یک معاینه فیزیکی انجام می دهد تا مشخص کند که آیا احتمال ژنیکوماستی وجود دارد یا خیر. در صورت تشخیص علائم ژنیکوماستی ، ممکن است آزمایشات بیشتری را برای تعیین علت بیماری و رد مشکلات جدی تر سفارش دهند. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ماموگرافی.
- آزمایش خون.
- سی تی اسکن ، MRI یا اشعه ایکس قفسه سینه.
- سونوگرافی بیضه.
- در صورت مشکوک بودن به سرطان ، نمونه برداری از بافت پستان انجام می شود.
مرحله 4. از پزشک خود در مورد گزینه های درمانی سوال کنید
در بسیاری از موارد ، ژنیکوماستی با گذشت زمان به خودی خود از بین می رود. با این حال ، اگر ژنیکوماستی شما به خودی خود برطرف نشود یا درد یا ناراحتی زیادی برای شما ایجاد کند ، پزشک ممکن است یکی از درمان های زیر را توصیه کند:
- هورمون درمانی برای جلوگیری از تولید استروژن یا افزایش تولید تستوسترون در بدن شما.
- تزریق چربی ، برای حذف چربی اضافی از سینه.
- ماستکتومی ، نوعی جراحی است که در آن بافت غده سینه برداشته می شود.
- پزشک شما همچنین ممکن است با درمان بیماری زمینه ای که باعث ایجاد آن شده است ، ژنیکوماستی شما را درمان کند. به عنوان مثال ، اگر ژنیکوماستی شما ناشی از تومور در بیضه ها باشد ، برای مدیریت ژنیکوماستی و سایر علائم ، ممکن است نیاز به جراحی برداشته شود.
- پزشک شما همچنین ممکن است تنظیم یا توقف هرگونه دارویی که مصرف می کنید و ممکن است باعث ژنیکوماستی شود را توصیه کند.
قسمت 3 از 3: ارزیابی خطر ابتلا به ژنیکوماستی
مرحله 1. به سابقه سلامتی خود نگاه کنید
برخی از مردان بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به ژنیکوماستی هستند. سن ، سابقه پزشکی و سلامت کلی خود را در نظر بگیرید. در موارد زیر احتمال ابتلا به ژنیکوماستی بیشتر است:
- در سن بلوغ هستند یا بین 50 تا 69 سال سن دارند. نوزادان تازه متولد شده نیز ممکن است دچار ژنیکوماستی شوند. ژنیکوماستی نوزادان معمولاً قبل از یک سالگی کودک به خودی خود برطرف می شود.
- شرایطی را داشته باشید که بر توانایی بدن در تولید تستوسترون تأثیر می گذارد ، مانند نارسایی هیپوفیز یا سندرم کلاین فلتر.
- بیماری کبدی مانند سیروز یا نارسایی کبدی داشته باشید.
- غده تیروئید بیش فعال داشته باشید.
- انواع خاصی از تومورها ، به ویژه در غده هیپوفیز ، غده آدرنال یا بیضه ها را داشته باشید.
مرحله 2. به هرگونه دارویی که مصرف می کنید توجه کنید
انواع خاصی از داروهای تجویزی می توانند باعث ایجاد ژنیکوماستی شوند. اگر از موارد زیر استفاده می کنید ممکن است در معرض خطر باشید.
- داروهایی برای درمان بزرگ شدن پروستات یا سرطان پروستات.
- استروئیدهای آنابولیک.
- برخی از انواع داروهای ایدز.
- داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای.
- انواع خاصی از داروهای ضد اضطراب ، مانند دیازپام.
- برخی از انواع آنتی بیوتیک ها.
- برخی داروهای قلبی مانند دیگوکسین.
- داروهای تحرک معده مانند متوکلوپرامید.
مرحله 3. روغنهای گیاهی را در محصولات مراقبت از بدن خود بررسی کنید
برخی از روغن های گیاهی مانند اسطوخودوس و روغن درخت چای حاوی مواد شیمیایی طبیعی هستند که هورمون استروژن را تقلید می کنند. این روغن ها ممکن است باعث ایجاد ژنیکوماستی در برخی مردان شود. برچسب مواد تشکیل دهنده روی صابون ها ، شامپوها ، لوسیون های بدن ، پس از اصلاح و سایر محصولات رایج برای روغن های گیاهی را بررسی کنید. ژنیکوماستی ناشی از روغن های گیاهی باید مدت کوتاهی پس از قطع استفاده از محصولات حاوی این روغن ها برطرف شود.
مرحله 4. عادات مصرف مواد مخدر را بررسی کنید
داروهای تفریحی مانند الکل ، ماری جوانا ، آمفتامین ، هروئین یا متادون ممکن است باعث ایجاد ژنیکوماستی در برخی از مردان شود. اگر از هر یک از این داروها استفاده می کنید و نگران ابتلا به ژنیکوماستی یا سایر مشکلات سلامتی هستید ، با پزشک خود مشورت کنید تا سالم ترین راه را برای کاهش یا قطع مصرف دارو (ها) به طور کامل تعیین کنید.
