متخصصان می گویند که اپیدیدیمیت التهاب لوله متصل به بیضه است که می تواند باعث درد و حساسیت در ناحیه شود. در حالی که اپیدیدیمیت اغلب ناشی از عفونت های مقاربتی (STIs) است ، معمولاً با یک دور آنتی بیوتیک قابل درمان است. صرف نظر از این ، محققان توجه می کنند که اگر در ناحیه کیسه بیضه خود احساس درد ، حساسیت یا تورم دارید ، همیشه باید در مورد آن با پزشک خود مشورت کنید تا بتوانید علت آن را تعیین و درمان کنید.
مراحل
قسمت 1 از 4: تشخیص علائم شایع
مرحله 1. به درد بیضه که از یک طرف شروع می شود توجه کنید
با اپیدیدیمیت ، درد معمولاً از یک طرف شروع می شود ، نه هر دو به طور همزمان. با گذشت زمان ، ممکن است به آرامی به هر دو طرف گسترش یابد. به طور معمول ، ابتدا متوجه درد در قسمت زیرین بیضه خود می شوید ، اگرچه به کل بیضه گسترش می یابد.
- بسته به مدت زمان التهاب اپیدیدیم ، نوع درد متفاوت است. ممکن است درد شدید یا سوزشی باشد.
- اگر درد به سرعت در هر دو بیضه ظاهر شود ، احتمالاً اپیدیدیمیت نیست. با این حال ، قطعاً باید همچنان تحت نظر پزشک باشید.
مرحله 2. در بیضه آلوده خود به دنبال تورم یا قرمزی باشید
تورم یا قرمزی ممکن است فقط در یک طرف باشد یا به مرور به هر دو طرف گسترش یابد. بیضه شما نیز ممکن است احساس گرما کند و به دلیل تورم بیضه از نشستن احساس ناراحتی کنید.
- بیضه نیز به دلیل افزایش جریان خون در ناحیه قرمز رنگ شده و متورم می شود زیرا مایع بیشتری به ناحیه آلوده نشت می کند.
- همچنین ممکن است متوجه یک توده در بیضه آسیب دیده خود شوید که پر از مایع است.
مرحله 3. به علائم ادراری توجه کنید
ممکن است با این وضعیت ادرار کردن دردناک باشد. همچنین ممکن است نیاز داشته باشید که بیشتر از حد معمول به دستشویی بروید ، یا نیاز به دفع ادرار بیشتر دارید.
- همچنین ممکن است در ادرار خون داشته باشید.
- اغلب ، اپیدیدیمیت ناشی از عفونی است که از مجرای ادراری شروع می شود و سپس به سمت لوله حرکت می کند و در نهایت اپیدیدیموس را آلوده می کند. هرگونه عفونت در دستگاه ادراری می تواند مثانه را تحریک کرده و باعث درد شود.
مرحله 4. به دنبال ترشحات پیشابراه باشید
گاهی اوقات ، ترشح شفاف ، سفید یا مایل به زرد در نوک آلت تناسلی شما به دلیل التهاب و عفونت مجاری ادراری ظاهر می شود. اگر عفونت ناشی از STI باشد ، این علامت بیشتر محتمل است.
نگران نباش. حتی اگر یک بیماری مقاربتی باشد ، به احتمال زیاد به راحتی قابل درمان است
مرحله 5. دمای بدن خود را اندازه گیری کنید تا ببینید آیا تب دارید
با گسترش التهاب و عفونت در سراسر بدن ، تب می تواند به عنوان یک مکانیسم دفاعی رخ دهد. لرز نیز ممکن است با تب شما همراه باشد.
تب راه بدن شما برای مقابله با عفونت است. هر چیزی بیش از 100 درجه فارنهایت (38 درجه سانتی گراد) به این معنی است که باید به پزشک مراجعه کنید
مرحله 6. مدت زمانی را که علائم خود را تجربه می کنید پیگیری کنید
اپیدیدیمیت حاد با علائمی مشخص می شود که کمتر از 6 هفته وجود داشته است. علائمی که بیش از 6 هفته باقی می مانند ، نشان دهنده اپیدیدیمیت مزمن است. به پزشک خود اطلاع دهید که چه مدت است علائم خود را تجربه کرده اید ، زیرا ممکن است بر درمان شما تأثیر بگذارد.
قسمت 2 از 4: ارزیابی عوامل خطر احتمالی
مرحله 1. به این فکر کنید که آیا اخیراً رابطه جنسی ناایمن داشته اید
این عفونت می تواند از یک عفونت مقاربتی ایجاد شود ، بنابراین انجام رابطه جنسی ناامن ، به ویژه با چندین شریک ، شما را در معرض خطر اپیدیدیمیت قرار می دهد. اگر به تازگی رابطه جنسی ناایمن داشته اید و علائمی از خود نشان می دهید ، این می تواند به این معنی باشد که شما این بیماری را دارید.
- هر زمان که رابطه جنسی دارید ، کاندوم لاتکس یا نیتریل بپوشید ، حتی اگر رابطه جنسی واژینال ندارید. شما نیاز به محافظت دارید ، چه در حال انجام رابطه جنسی دهانی ، مقعدی یا واژینال باشید.
- اپیدیدیمیت معمولاً در اثر عفونت های مقاربتی (STIs) از جمله کلامیدیا ، سوزاک و برخی از باکتری های منتقل شده در طول رابطه مقعدی ایجاد می شود.
مرحله 2. به سابقه پزشکی اخیر خود ، از جمله جراحی و کاتتر ، نگاه کنید
استفاده مکرر از کاتترها می تواند منجر به عفونت ادراری و اپیدیدیمیت شود. به طور مشابه ، یک جراحی اخیر در ناحیه کشاله ران نیز ممکن است منجر به این بیماری شود ، بنابراین اگر فکر می کنید این ممکن است علت مشکلات شما باشد ، با پزشک خود مشورت کنید.
- بزرگ شدن پروستات ، عفونت های قارچی و استفاده از داروی ضد آریتمی آمیودارون نیز ممکن است منجر به این بیماری شود.
- اپیدیدیمیت مزمن معمولاً با واکنشهای گرانولوماتوز مانند سل (TB) همراه است.
مرحله 3. هرگونه صدمات اخیر به این منطقه را در نظر بگیرید
در موارد غیر معمول ، ضربه به کشاله ران ، از جمله لگد زدن یا زانو زدن در آن ناحیه ، می تواند منجر به این بیماری شود. اگر اخیراً در آن ناحیه آسیب دیده اید و علائم ذکر شده را تجربه می کنید ، ممکن است اپیدیدیمیت داشته باشید.
مرحله 4. به خاطر داشته باشید که ممکن است علت شناخته شده ای وجود نداشته باشد
در حالی که علل نادر دیگری مانند سل یا اوریون وجود دارد ، پزشک شما ممکن است به هیچ وجه علت آن را پیدا نکند. گاهی اوقات ، شما بدون هیچ دلیلی این حالت را ایجاد می کنید.
این که آیا وضعیت شما علت شناخته شده ای دارد یا خیر ، پزشک حاضر نیست در مورد شما قضاوت کند. آنها فقط می خواهند به شما کمک کنند تا بهتر شوید
قسمت 3 از 4: ویزیت دکتر
مرحله 1. در صورت بروز علائم ، به پزشک خود مراجعه کنید
درصورتی که بیماری شما اپیدیدیمیت باشد یا خیر ، اگر درد بیضه ، تورم ، قرمزی یا حساسیت به بیضه دارید یا در ادرار کردن مشکل دارید ، باید به پزشک مراجعه کنید.
- به محض شروع علائم ، برای ملاقات با پزشک خود وقت بگذارید.
- آماده صحبت در مورد سابقه اخیر خود ، از جمله سابقه جنسی اخیر خود باشید. صادق باشید ، زیرا این تنها راهی است که پزشک می تواند به درستی با شما رفتار کند. آنها قبلاً همه را شنیده اند
مرحله 2. خود را برای معاینه فیزیکی آماده کنید
پزشک می خواهد ناحیه کشاله ران شما را بررسی کرده و بیضه های آسیب دیده را احساس کند. اگرچه این ممکن است برای شما کمی شرم آور باشد ، اما برای تشخیص ضروری است. اگر کمی مضطرب هستید ، بدانید که تنها نیستید ، زیرا بسیاری از مردم در این شرایط احساس ناراحتی می کنند.
- پزشک شما حساسیت کمر را بررسی می کند تا به دنبال عفونت های احتمالی کلیه یا مثانه باشد که ممکن است باعث اپیدیدیمیت شما شوند. همچنین ممکن است پزشک نمونه ادرار را برای بررسی عفونت ادراری جمع آوری کند.
- همچنین ممکن است پزشک بخواهد معاینه راست روده را برای بررسی پروستات شما انجام دهد.
مرحله 3. انتظار آزمایش برای بیماریهای مقاربتی را داشته باشید
از آنجا که این عفونت می تواند ناشی از STI باشد ، پزشک شما می خواهد این آزمایش ها را انجام دهد. به طور معمول ، شما یک نمونه ادرار ارائه می دهید و پزشک شما ممکن است داخل آلت تناسلی شما را با سواب بمالد.
در حالی که ممکن است آزمایش ناراحت کننده باشد ، اما معمولاً دردناک نیست
مرحله 4. برای آزمایش خون آماده باشید
پزشک شما همچنین احتمالاً آزمایش خون از جمله پروتئین واکنشی C یا آزمایش میزان رسوب گلبول های قرمز را انجام می دهد ، زیرا این آزمایشات می تواند از آزمایشات برای تشخیص هرگونه ناهنجاری که ممکن است باعث عفونت شود ، استفاده کند. آنها همچنین می توانند گونه های باکتری در خون شما را تشخیص دهند.
مرحله 5. در مورد سونوگرافی سوال کنید
سونوگرافی می تواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد که مشکل شما اپیدیدیمیت یا پیچش بیضه است. در مردان جوان ، این تمایز دشوار است و سونوگرافی می تواند کمک کند.
آنها فقط یک عصا را از منطقه عبور می دهند تا سونوگرافی داپلر انجام دهند. اگر جریان خون در ناحیه کم باشد ، نشان دهنده پیچ خوردگی بیضه است. اگر زیاد باشد ، نشان دهنده اپیدیدیمیت است
قسمت 4 از 4: درمان بیماری
مرحله 1. انتظار داروی تجویز آنتی بیوتیک ها را داشته باشید
اپیدیدیمیت بر اساس علت التهاب درمان می شود. بیشتر موارد ناشی از عفونت است ، بنابراین احتمالاً پزشک برای شما آنتی بیوتیک تجویز می کند. نوع آنتی بیوتیک بستگی به این دارد که آیا عفونت توسط STI ایجاد شده است یا خیر. اگر اپیدیدیمیت شما ناشی از STI باشد ، شریک جنسی شما نیز ممکن است نسخه دریافت کند.
- برای عفونت های سوزاک و کلامیدیا ، پزشک به طور کلی یک دوز آنتی بیوتیک سفتریاکسون (250 میلی گرم) به صورت تزریقی به شما تجویز می کند ، سپس 100 میلی گرم داکسی سایکلین به صورت قرص دو بار در روز به مدت 10 روز تجویز می شود.
- در برخی موارد ، داکسی سایکلین ممکن است 500 میلی گرم لووفلوکساسین یک بار در روز به مدت 10 روز یا 300 میلی گرم افلوکساسین دو بار در روز به مدت 10 روز جایگزین شود.
- اگر عفونت شما ناشی از بیماری مقاربتی است ، تا زمانی که هم شما و هم همسرتان دوره کامل آنتی بیوتیک خود را به پایان نرساندید ، باید از رابطه جنسی اجتناب کنید.
- اگر عفونت شما توسط STI ایجاد نشده است ، ممکن است فقط لوفلوکساسین یا افلوکساسین بدون سفتریاکسون به شما داده شود.
مرحله 2. یک NSAID ضد التهابی مانند ایبوپروفن مصرف کنید
از این داروها می توان برای کاهش درد و التهاب استفاده کرد. آنها راحت هستند ، زیرا احتمالاً قبلاً در کابینت حمام شما هستند و نسبتاً مثر هستند. با این حال ، بیش از 10 روز با داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن خود درمانی نکنید. در صورت ادامه درد در 10 روز گذشته ، مجدداً با پزشک خود مشورت کنید.
برای ایبوپروفن ، 200 میلی گرم هر 4-6 ساعت برای کاهش درد و التهاب مصرف کنید. در صورت لزوم می توانید دوز را به 400 میلی گرم افزایش دهید
مرحله 3. در حالی که ناحیه کشاله ران خود را بالا می برید دراز بکشید و استراحت کنید
استراحت چند روزه در رختخواب به شما کمک می کند تا با درد ناشی از این بیماری کنار بیایید. در رختخواب ، ناحیه فاق شما از استرس کمتری رنج می برد و درد را کاهش می دهد. بیضه ها را بالا نگه دارید تا علائم شما خنثی شود.
هنگام خوابیدن یا نشستن ، قرار دادن حوله یا پیراهن رول شده در زیر کیسه بیضه می تواند به کاهش ناراحتی کمک کند
مرحله 4. از یک بسته سرد در محل استفاده کنید
استفاده از کیسه های سرد روی کیسه بیضه شما با کاهش جریان خون باعث کاهش التهاب می شود. به سادگی بسته یخ را در یک حوله بپیچید و روی کیسه بیضه بمالید. آن را حدود 30 دقیقه در آنجا نگه دارید و دیگر به منظور جلوگیری از آسیب پوستی.
هرگز یخ را مستقیماً روی پوست خود قرار ندهید. شما می توانید به پوست خود آسیب برسانید ، به ویژه در چنین منطقه حساسی
مرحله 5. برای تسکین درد حمام کنید
وان حمام خود را با 12-13 اینچ (30.5-33.0 سانتی متر) آب گرم پر کنید و حدود 30 دقیقه در آنجا بنشینید. آب گرم جریان خون را افزایش داده و به بدن در مقابله با عفونت کمک می کند. شما می توانید این کار را هر چند وقت یکبار که نیاز دارید انجام دهید.
