غش ، یا سنکوپ (تلفظ SIN-ko-pee) ، از دست دادن ناگهانی هوشیاری است که معمولاً در اثر افت جریان خون به مغز ایجاد می شود (سنکوپ عروقی). تعدادی از شرایط پزشکی وجود دارد که ممکن است باعث غش شود ، از جمله بیماری های قلبی ، مشکلات گردش خون یا سیستم عصبی ، قند خون پایین ، خستگی و کم خونی. با این حال ، ممکن است برای یک فرد سالم دیگر نیز دوره های غش کردن وجود داشته باشد. در حالی که افسردگی معمولاً یک مشکل پزشکی گزارش شده است ، 6 درصد از مراجعه به اورژانس را شامل می شود ، با این وجود برای فرد مبتلا ترسناک است. بنابراین درک علائم هشداردهنده ، روشهای احتمالی پیشگیری و همچنین نحوه دریافت کمک برای اطمینان از یک شیوه زندگی سالم و سالم بسیار مهم است.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناخت و واکنش به علائم هشدار دهنده
مرحله 1. تعیین کنید که آیا یک طلسم غش در حال نزدیک شدن است یا خیر
تعدادی از علائم وجود دارد که به آنها قبل از سنکوپ گفته می شود که ممکن است بلافاصله قبل از غش کردن آنها را تجربه کنید. بیشتر حالتهای غش در هنگام ایستادن رخ می دهد و تشخیص علائم هشدار دهنده به شما کمک می کند تا در صورت بیهوشی خود را آماده کنید. علاوه بر این ، آگاهی همچنین می تواند به جلوگیری از یک دوره غش کمک کند و در صورت غش کردن به شما کمک می کند در امان بمانید.
علائم شایع عبارتند از خمیازه ، عرق ناگهانی ، حالت تهوع (بیماری) ، تنفس سریع و عمیق ، گیجی ، سبکی سر ، تاری دید یا لکه هایی در جلوی چشم و زنگ زدن در گوش شما
مرحله 2. به سرعت به علائم واکنش نشان دهید
علائم غش می تواند خیلی سریع و با هشدار کمی ظاهر شود. اگر علائم فوق را تجربه کردید ، انجام اقدامات ضد گرانش ایده خوبی است ، که وقتی بلافاصله پس از احساس علائم انجام شود ، می تواند به شما در جلوگیری از حالت غش کمک کند.
- متخصصان پزشکی پیشنهاد می کنند که دراز بکشید یا بنشینید و سر خود را بین زانوها قرار دهید. این موقعیت ها به بازگرداندن جریان خون به مغز کمک می کند و می تواند از یک دوره غش جلوگیری کند.
- اگر ایستاده اید ، می توانید پاهای خود را روی هم گذاشته و ماهیچه های شکم خود را سفت کنید. این در صورتی موثر است که در مکانی شلوغ هستید و نمی توانید بلافاصله دراز بکشید.
- اگر ایستاده اید ، سعی کنید به دیوار تکیه دهید و به آرامی بنشینید تا علائم شما کاهش یابد و از آسیب دیدگی جلوگیری شود.
مرحله 3. خود را برای از دست دادن هوشیاری آماده کنید
با آماده شدن ، می توانید اطمینان حاصل کنید که هنگام غش کردن در یک مکان امن و مطمئن هستید. سعی کنید آنچه را که در حال رخ دادن است به یکی از اطرافیان خود بگویید و از او کمک بخواهید ، سعی کنید دراز بکشید یا سعی کنید خودتان را به دیوار محکم کنید و خود را راحت کنید. اگر خود را روی پله ها یا سایر محیط های نامطمئن می بینید ، بنشینید و بلافاصله نرده را نگه دارید.
در صورت غش کردن ، جریان خون به طور طبیعی به مغز شما باز می گردد و شما باید در دو دقیقه یا کمتر به هوش بیایید
مرحله 4. در صورت بیهوشی آن را به آرامی انجام دهید
طبیعی است که 20 تا 30 دقیقه بعد از غش احساس ضعف و گیجی کنید. هنگام به هوش آمدن آرامش خود را حفظ کنید. همچنین مدتی را به پشت دراز بکشید تا جریان خون به مغز بازگردد. شما همچنین باید با جرعه های کوچک آب ، آب سیب یا آب پرتقال خود را آبرسانی کنید تا در دوران نقاهت احساس بهتری داشته باشید.
قسمت 2 از 3: پیشگیری بدون دارو
مرحله 1. علت را مشخص کنید
غش کردن لزوماً نشان دهنده یک بیماری جدی نیست. در حقیقت ، غش کردن ممکن است ناشی از اضطراب ، ترس ، درد ، استرس احساسی ، گرسنگی ، کم آبی بدن ، تعجب ، فعالیت بیش از حد ، گره زدن ، اسپاسم ، خفگی یا مصرف مواد مخدر و الکل باشد. اگر مشکوک هستید که حالت غش شما در اثر یکی از این مسائل ایجاد شده است ، می توانید اقدامات لازم را برای جلوگیری از قسمت های بعدی انجام دهید.
افت فشار خون ارتستاتیک یا وضعیتی زمانی اتفاق می افتد که فشار خون هنگام ایستادن کاهش می یابد و همچنین می تواند منجر به غش شود. اطمینان حاصل کنید که هیدراته هستید ، از الکل اجتناب کنید ، سر تخت خود را بالا ببرید ، تعداد دفعات عبور از پاها و پوشیدن جوراب های فشاری را محدود کنید
مرحله 2. از طریق هیدراتاسیون از افسردگی جلوگیری کنید
هیدراتاسیون بهترین راه برای جلوگیری از غش کردن بدون دارو است. نوشیدن آب بیشتر ایده آل است ، اما می توانید مایعات را از منابع غذایی (مانند هندوانه) ، شیر ، سوپ و غیره دریافت کنید. همه نوشیدنی های کافئین دار ، از جمله نوشابه ها باید حذف شوند. اگر به میزان کافی هیدراته هستید ، مرتباً ادرار می کنید و ادرار شما شفاف یا روشن است ، نه تیره.
- کافئین قلب را تحریک می کند و احتمال وقوع غش ها بیشتر می شود. اگر مقدار زیادی کافئین می نوشید ، باید به آرامی مصرف آن را کاهش دهید تا از سردرد جلوگیری کنید.
- در حالی که میزان مایعات مورد نیاز شما در روز به عوامل مختلفی بستگی دارد - از جمله میزان فعالیت شما ، آب و هوا ، سلامت کلی شما و اینکه آیا باردار هستید یا در حال شیردهی هستید ، باید روزانه نیمی از وزن خود را به مقدار اونس بنوشید. بنابراین اگر وزن شما 200 پوند است. پس باید روزانه 100 اونس (یا 12.5 لیوان 8 اونسی) مایعات مصرف کنید.
- اگر ورزشکاری با حجم عضلانی بیشتر هستید ، باید حدود دو سوم وزن خود را در اونس بنوشید.
- خوردن منظم همچنین می تواند به کاهش سبکی سر کمک کرده و با افزایش قند خون شانس غش کردن را کاهش دهد.
مرحله 3. تکنیک های آرامش را تمرین کنید
اگر اضطراب و استرس باعث افسردگی می شود ، تکنیک های آرامش به شما کمک می کند تا از افسردگی جلوگیری کنید. می توانید تنفس یا تنفس عمیق خود را بشمارید ، گروه های مختلف عضلانی را خم کنید و آرام کنید و به لحظه فوری توجه کنید تا گذشته یا آینده (که به آن ذهن آگاهی نیز می گویند).
از قرار دادن خود در موقعیت های استرس زا خودداری کنید و تمام تلاش خود را بکنید تا خود را از چنین موقعیت هایی دور کنید. یادگیری حفظ آرامش و ابراز وجود می تواند به شما در غلبه بر احساس اضطراب کمک کند
مرحله 4. از نوشیدن زیاد و داروهای غیرقانونی خودداری کنید
ظاهر برافروخته ای که بسیاری از مردم هنگام نوشیدن الکل دریافت می کنند ، در واقع خون به سطح پوست هجوم می آورد. این باعث می شود خون از مغز خارج شود و می تواند باعث ضعف شود. نوشیدن بیش از حد نوشیدنی نیز باعث کم آبی بدن می شود که یکی از علل اصلی غش است. مواد مخدر غیرقانونی ، به ویژه محرک هایی مانند کوکائین یا اکستازی ، همچنین باعث غش می شوند. باید از اینها اجتناب کرد.
قسمت 3 از 3: مشورت با پزشک
مرحله 1. بررسی کنید که آیا بیماری دارید
در حالی که این احتمال وجود دارد که دوره های غش به بیماری مربوط نباشند ، اما همچنین ممکن است نشانه مشکلات پزشکی باشد. برای تعیین این مورد ، باید به پزشک خود مراجعه کنید. اگر در حین ورزش دچار غش شدید ، اگر با ضربان قلب سریع غش می شود یا سابقه غش در خانواده شما وجود دارد ، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. در صورت تکرار غش کردن ، باید با پزشک خود مشورت کنید.
پزشک شما ممکن است فشار خون شما را ارزیابی کند ، آزمایش خون انجام دهد ، یا یک الکتروکاردیوگرام یا مطالعه مانیتور هولتر انجام دهد تا علت غش شما را بیابد
مرحله 2. شرح حال خود را به پزشک ارائه دهید
پزشک شما تعدادی س questionsال می پرسد تا علت غش شما مشخص شود. این موارد ممکن است شامل موقعیتی باشد که هنگام غش کردن در آن قرار می گیرید ، مدت زمان پخش اپیزودها ، بازگشت سریع به حالت عادی و علائم دیگر که ممکن است در طول دوره ها تجربه کنید. پزشک همچنین ممکن است تعدادی آزمایش برای تعیین علت غش کردن شما تجویز کند.
- اگر پزشک مشکوک به علت بیماری قلبی باشد ، نوار قلب تجویز می شود.
- در صورتی که پزشک مشکوک به علت علت در مغز باشد ، الکتروانسفالوگرام تجویز می شود.
مرحله 3. توصیه های پزشک را دنبال کنید
این احتمال وجود دارد که پزشک شما هیچ دارویی را برای دوران غش شما توصیه نکند. هیچ دارویی برای درمان غشها وجود ندارد ، بنابراین پزشک شما می تواند دارویی را برای درمان علت غشها تجویز کند. اینها ممکن است شامل داروهای کاهش قند خون ، تشنج ، کم خونی یا فشار خون پایین باشد.
- در صورت تجویز داروهایی مانند متوپرولول ، پروزاک یا میدودرین ، حتماً آنها را دقیقاً طبق توصیه پزشک مصرف کنید.
- ممکن است پزشک از شما بخواهد که شیوه زندگی خود را نیز تغییر دهید ، مانند افزایش مصرف نمک یا پوشیدن لباس های ضد فشار برای کمک به وضعیت شما.
نکات
- هنگامی که احساس ضعف می کنید ، تقریباً 15-30 ثانیه فرصت دارید تا اقدامات "ضد گرانش" را انجام دهید.
- مدت زمان بیهوشی خود را پیگیری کنید (در صورت امکان از شخصی بخواهید کمک کند). برای کمک به تشخیص پزشکی ، کادر پزشکی باید این را بدانند.
