سکته مغزی می تواند به طرق مختلفی بر توانایی راه رفتن شما تأثیر بگذارد ، از جمله از دست دادن تعادل ، عدم هماهنگی و آگاهی از فضا و خستگی عضلانی که باعث مشکلات راه رفتن می شود. با این حال ، امیدی وجود دارد! اکثر بیماران سکته مغزی با رعایت رژیم توانبخشی جسمانی شخصی راه رفتن را یاد می گیرند. تکمیل تمرینات تقویتی و تعادل اولین قدم عالی برای دستیابی به توانایی راه رفتن است. کار با فیزیوتراپ (PT) به شما امکان می دهد به تخصص حرفه ای و یک دوست تمرین داخلی دسترسی پیدا کنید. اگر به فشار خود ادامه دهید ، به احتمال زیاد با گذشت زمان پیشرفت شگفت انگیزی را مشاهده خواهید کرد.
مراحل
روش 1 از 3: تمرین برای قدرت و چابکی
مرحله 1. توانبخشی را 1-2 روز پس از تثبیت شروع کنید
در صورت شروع به فعالیت مجدد به محض پایدار شدن و ترخیص توسط پزشک ، ممکن است زمان بهبودی شما کاهش یابد. اگر هنوز در بیمارستان هستید ، از کمک های اضافی ارائه شده توسط فیزیوتراپیست ها استفاده کنید ، که احتمالاً پزشک شما آنها را تجویز می کند.
- علائم تثبیت از فردی به فرد دیگر متفاوت است. وقتی پزشک معتقد باشد که شما در وضعیت ثابتی قرار دارید و برای بازتوانی آماده هستید ، پزشک به شما می گوید.
- به پزشک و تیم پزشکی خود گوش دهید. حتی اگر احساس نمی کنید آمادگی دارید ، آنها از تخصص پزشکی برخوردار هستند تا تعیین کنند که چه چیزی برای بهبود شما بهتر است.
- تمرینات شما توسط تیم فیزیوتراپی شما تعیین می شود. آنها شما را از رختخواب بیرون می آورند و با کمک آنها به شما در انجام تمرینات کمک می کنند. اگر احساس می کنید نمی توانید تمرینات را انجام دهید ، بگذارید آنها به شما کمک کنند.
مرحله 2. هر اندازه که دوست دارید تمرینات تعادل صندلی را انجام دهید
این یک حرکت کششی و ورزشی کم ضربه است و می تواند هرچقدر که می خواهید تکمیل شود. روی صندلی بنشینید و زانوها را لمس کنید و پاها را صاف روی زمین بگذارید. روی صاف کردن پشت و بالا نگه داشتن سر تمرکز کنید. حتی بهتر است با یک آینه روبرو خود بنشینید و تعادل خود را حفظ کنید ، زیرا کمی از پهلو به پهلو حرکت می کنید.
- در چند روز اول ، این تمرینات را بدون متخصص فیزیوتراپی (PT) یا شخص دیگری انجام ندهید تا حرکات شما را تحت سایه قرار دهد.
- تمرینات تعادلی صندلی به عضلات اصلی شما در یک روش ظریف کمک می کند. نشستن راحت و مطمئن نیز اولین قدم برای تسلط بر راه رفتن است.
مرحله 3. مجموعه ای از لیفت های عمودی پا را یک روز در میان انجام دهید
پشت خود را صاف دراز بکشید و کف دست های خود را روی زمین کنار خود قرار دهید. به آرامی زانوها را خم کرده و پاها را بالا بیاورید تا جایی که ران ها موازی زمین شوند. ساق پا را عمودی بکشید تا هر دو پای شما به سمت سقف متمایل شود. پاهای خود را کنار هم نگه دارید و آنها را روی زمین قرار دهید و سپس به حالت عمودی برگردید.
- در طول این تمرین انگشتان پا را نوک تیز و پشت خود را روی زمین نگه دارید.
- هنگامی که پاهای خود را پایین می آورید ، سعی کنید آنها را فقط چند اینچ از زمین نگه دارید و تا 10 بشمارید. با یک بلند کردن عمودی یک پا شروع کنید و به کار اضافه کنید تا هر بار یک ست 5-6 تایی انجام دهید.
مرحله 4. مجموعه ای از 5-6 حرکت ایستاده ساق پا را یک روز در میان به پایان برسانید
لبه میز را در ارتفاع کمر یا سینه بگیرید. وزن خود را به یک پا منتقل کنید و پای دیگر را به طرف بدن خود بچرخانید. قبل از پایین آوردن ، آن را به مدت 10 ثانیه نگه دارید. سپس این حرکت را با پای مخالف تکرار کنید.
تمریناتی مانند این به بهبود تعادل شما کمک می کند که احتمال افتادن هنگام راه رفتن را کاهش می دهد و رسیدگی به موانع را آسان تر می کند
مرحله 5. 5-6 دیوار را یک روز در میان تکمیل کنید
پشت خود را صاف در برابر یک دیوار محکم قرار دهید. پاهای خود را 6 اینچ (15 سانتی متر) یا دورتر بیرون بیاورید و آنها را به عرض شانه ها باز کنید. به آرامی پشت خود را به سمت پایین به سمت پایین بکشید تا احساس کنید ران ها درگیر شده اند. تا جایی که می توانید پایین بروید ، اما ران های شما هرگز نباید از موازی با زمین پایین تر باشند. این موقعیت را تا آنجا که می توانید حفظ کنید قبل از اینکه دوباره بلند شوید.
در حالت ایده آل ، شما باید این تمرین را 5-6 بار به صورت یک ست تکرار کنید. با این حال ، ممکن است انجام این کار در ابتدا واقعاً دشوار باشد. با یک مجموعه شروع کنید و از آنجا بروید
مرحله 6. تا زمانی که پزشک به شما اجازه ندهد از انجام تمرینات ورزشی خودداری کنید
در ابتدا ، تمام تمرینات شما توسط یک فیزیوتراپ تحت نظارت و کمک قرار می گیرد. این مهم است که سعی نکنید تمرینات خود را به تنهایی انجام دهید تا پزشک تصمیم بگیرد که شما آماده هستید. در غیر این صورت ، شما در خطر سقوط و آسیب رساندن به خود هستید. به تیم پزشکی خود اعتماد کنید تا بهترین انتخاب را برای شما انجام دهد.
روش 2 از 3: پیاده روی با کمک
مرحله 1. هفته ای 2-3 بار با فیزیوتراپ ملاقات کنید
شما به احتمال زیاد زمانی که در بیمارستان هستید با PT کار خواهید کرد. پزشک شما همچنین باید پس از مرخص شدن ، فیزیوتراپی را تجویز کند. PT به شما کمک می کند قدرت خود را افزایش دهید و با هرگونه ناهنجاری راه رفتن که ممکن است با آن مواجه شوید مقابله کنید. ملاقات با PT حتی یک بار در هفته می تواند تأثیر زیادی بر بهبود فیزیکی شما داشته باشد.
- به عنوان مثال ، یک PT ممکن است شما را مجبور به بالا و پایین رفتن از پله ها بعد از تسلط بر راه رفتن روی سطح صاف کند.
- اکثر PT ها دارای درجه پیشرفته و ساعت آموزش توانبخشی جسمانی برای انواع آسیب ها و شرایط ، از جمله سکته مغزی و تصادفات رانندگی هستند.
مرحله 2. بین میله های موازی به عنوان راهی برای ایجاد اعتماد به نفس قدم بزنید
اکثر امکانات PT و بسیاری از سالن های ورزشی دارای مجموعه ای از میله های موازی سینه یا کمر هستند. از کسی بخواهید که شما را از جلو یا عقب تشخیص دهد. سپس ، هر دو میله را محکم با دستان خود بگیرید و به آرامی بین آنها قدم بزنید.
- میله ها کمی پشتیبانی اضافی به شما ارائه می دهند و به شما اجازه می دهند در صورت نیاز از پیاده روی استراحت کنید.
- پس از رسیدن به انتهای میله ها هنگام چرخاندن مراقب باشید. به آرامی وزن خود را جابجا کرده و همزمان با چرخاندن ، میله را محکم نگه دارید.
مرحله 3. از یک عصا یا واکر برای حمایت بیشتر استفاده کنید
اگر هنوز کمی در مورد تعادل خود نگران هستید یا می خواهید مسافت های طولانی تری را پیاده روی کنید ، یک عصای پیاده روی می تواند یک ابزار عالی باشد. اگر کمی خسته شدید می توانید به آن تکیه کنید.
فیزیوتراپیست یا پزشک شما تعیین می کند که چه زمانی می توانید از عصا استفاده کنید. در عین حال ، همچنان از آن استفاده کنید تا خطر زمین خوردن را نداشته باشید ، که می تواند منجر به آسیب شود
مرحله 4. برای ارزیابی راه رفتن خود از مهار هوشمند استفاده کنید
این فناوری جدیدی است که باید به مرور زمان در دسترس عموم قرار گیرد. در اصل ، شما دارای مهارهایی هستید که از سقف آویزان شده است. این مهار در حین راه رفتن بر روی تردمیل یا انجام سایر تمرینات از شما پشتیبانی می کند.
- این مهار مخصوص بیماران سکته مغزی است که از قرار دادن پا یا چالش های هماهنگی اندام رنج می برند.
- مهار راه رفتن شما را با بررسی اینکه آیا با راه رفتن نیروی خود را بین هر دو پا متعادل می کنید ارزیابی می کند. همچنین بررسی می کند که آیا هسته شما متعادل است یا کمی به هر دو طرف متمایل شده است.
مرحله 5. پیاده روی را تا آنجا که ممکن است تمرین کنید
هنگامی که برای اولین بار دوره توانبخشی خود را آغاز می کنید ، زمان تمرین خود را صرف پیاده روی با شریک خود کنید. بعد از اینکه اعتماد به نفس بیشتری کسب کردید ، تا جایی که می توانید از فرصت استفاده کنید ، حتی در خانه. قرار دادن این مراحل اضافی در کمربند شما استقامت شما را افزایش داده و به رفع هرگونه بی نظمی در راه رفتن شما کمک می کند.
مرحله 6. تنها پس از اطمینان از سطوح صاف از پله ها بالا بروید
این یکی از آخرین مراحل پیشنهاد شده توسط PTs با بیماران سکته مغزی است. شما با یک درمانگر پشت یا روبرو به یک پله کوتاه قدم می گذارید. سپس ، در نهایت می توانید برای بالا رفتن از پله های واقعی در حالی که راه آهن را در دست دارید ، فارغ التحصیل شوید.
اگر این نوع حرکت را حداقل در ابتدا خسته کننده می بینید ، تعجب نکنید. بلند کردن مداوم پاها نیاز زیادی به بدن شما دارد
مرحله 7. در صورت تمایل به حمایت از گروه ، به گروه های تمرین بهبود سکته مغزی مراجعه کنید
ادامه پیشرفت توانبخشی پس از ترک بیمارستان گاهی اوقات می تواند یک چالش باشد. با PT خود در مورد سالن های ورزشی یا امکاناتی در منطقه خود که کلاس ها یا ملاقات هایی برای پیاده روی توانبخشی ارائه می دهند صحبت کنید. در معیارهای خود کمی انعطاف پذیر باشید و گزینه هایی را که شامل توانبخشی عمومی است ، مانند برنامه های درمانی قلب ، در نظر بگیرید.
روش 3 از 3: پیگیری پیشرفت خود
مرحله 1. انتظار داشته باشید با اولین قدم های خود کمی احساس اضطراب کنید
طبیعی است که هنگام کار مجدد بعد از سکته مغزی کمی عصبی شوید. به هر حال بدن شما سختی سختی را پشت سر گذاشته است. به خود کمی لطف کنید و در طول فرآیند یادگیری صبور باشید. تشخیص دهید که ممکن است یک یا دو بار زمین بخورید ، اما می توانید بلند شوید و دوباره امتحان کنید.
مرحله 2. اهداف فیزیکی خاص و واقع بینانه تعیین کنید
احتمالاً بلافاصله بعد از سکته مغزی راه رفتن را شروع نمی کنید. در عوض ، پیشرفت خود را هر روز با مقیاس 0 تا 5 با 0.25 افزایش درجه بندی کنید. با رتبه بندی های خود صادق باشید و سطح مشخصی از عملکرد را برای هر عدد تعیین کنید.
- به عنوان مثال ، رتبه 5 به این معنی است که شما با اطمینان قدم می زنید و همچنین می توانید از پله ها بالا بروید.
- یک هدف واقع بینانه در اوایل آموزش شما این است که با کمک به انتهای میله های موازی راه بروید. سپس ، ممکن است هدفی داشته باشید که میله های موازی را بدون کمک به پایان برسانید.
- اگر می توانید 2 عدد دیوار نشینی را تکمیل کنید ، ممکن است به روز 2.25 امتیاز دهید.
- اهداف شخصی خود را با فیزیوتراپیست خود در میان بگذارید و به آنها اجازه دهید در جهت رسیدن به آنها کمک کنند.
مرحله 3. یک دفتر خاطرات برای پیگیری پیشرفت راه رفتن خود داشته باشید
یک دفترچه خاطرات کوچک تهیه کنید ، یک صفحه گسترده در رایانه خود تنظیم کنید یا از یک برنامه تلفن برای ثبت پیشرفت روزانه خود استفاده کنید. نه تنها سطح پیاده روی خود ، بلکه مسافت طی شده خود را نیز بنویسید.
- به عنوان مثال ، "سوم مارس: با کمک عصا راه رفت و 40 قدم برداشت."
- همچنین ممکن است نظرات روایی را در نوشته های روزانه خود وارد کنید ، مانند: "امروز واقعاً با اطمینان از انجام آن 5 مرحله اول اطمینان داشتم."
- برخی از گام شمارها نیز مراحل شما را به صورت روزانه پیگیری می کنند. سپس ، به سادگی می توانید نتایج را در دفترچه خاطرات خود وارد کنید یا گام شمار خود را به یک گزارش تلفن متصل کنید.
