داروهای رقیق کننده خون (ضد انعقاد) یک دسته داروهای تجویزی هستند که تشکیل لخته خون را کاهش می دهند تا خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را کاهش دهند. داروهای ضد انعقاد به بسیاری از افراد کمک می کند ، اما آنها همچنین می توانند خطر قابل توجهی از عوارض جانبی منفی را به همراه داشته باشند. با پزشک خود در مورد تداخلات دارویی احتمالی و تغییر شیوه زندگی که در صورت مصرف داروهای رقیق کننده خون ممکن است بر سلامت شما تأثیر بگذارد صحبت کنید.
مراحل
قسمت 1 از 4: اجتناب از تداخلات دارویی
مرحله 1. جایگزین هایی برای NSAID ها و آسپرین پیدا کنید
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) و آسپرین معمولاً برای تسکین درد جزئی مصرف می شوند. با این حال ، مصرف این داروها هنگام مصرف داروهای ضد انعقاد خون ممکن است خطر خونریزی بیش از حد را افزایش دهد. اگر داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنید ، بهتر است به دنبال مسکن های جایگزین بدون نسخه باشید.
- مصرف داروهای استامینوفن به طور کلی با داروهای رقیق کننده خون بی خطر است ، اما نباید در دوزهای بالا مصرف شود ، زیرا ممکن است به کبد شما آسیب برساند.
- از پزشک خود در مورد مصرف استامینوفن به عنوان جایگزین آسپرین یا NSAIDs بپرسید.
مرحله 2. از مصرف داروهایی که باعث لخته شدن خون می شوند خودداری کنید
برخی از داروهای تجویزی توانایی بدن در ایجاد لخته خون را افزایش می دهند. اگر در حال حاضر از داروهای ضد انعقاد برای نازک شدن خون و جلوگیری از لخته شدن خون استفاده می کنید ، این داروها می توانند عوارضی ایجاد کنند. داروهای متداول که ممکن است اثرات ضد انعقاد رقیق کننده خون را کاهش دهند شامل موارد زیر می شوند ، اما محدود نمی شوند:
- کاربامازپین (Tegretol) - ضد تشنج و تثبیت کننده خلق و خو.
- فنوباربیتال (Luminal) - یک ضد تشنج است که همچنین اضطراب را تسکین می دهد.
- فنی توئین (Dilantin) - یک ضد تشنج است.
- ریفامپین (ریفادین) - سل را درمان می کند (سل).
- ویتامین K - یک ویتامین که باعث انعقاد خون می شود.
- کلستیرامین (Questran) - سطح کلسترول را کاهش می دهد.
- سوکرالفات (Carafate) - یک آنتی اسید است که برای درمان زخم ها استفاده می شود.
مرحله 3. بدانید که کدام داروها همچنین خون را رقیق می کنند
همانطور که برخی داروها باعث لخته شدن خون می شوند ، سایر داروها نیز خون شما را رقیق می کنند. اگر از قبل داروهای ضد انعقاد مصرف می کنید ، این امر می تواند باعث نازک شدن خون شما شود. در صورت نیاز به مصرف آنتی بیوتیک ، ضد قارچ یا هر داروی دیگری که ضد انعقاد شناخته شده است ، آزمایشات خون اضافی را با پزشک خود برنامه ریزی کنید. برخی از داروهای ضد انعقاد رایج شامل موارد زیر است:
- آمیودارون (Cordarone و Pacerone) - ضد آریتمی که برای اصلاح ضربان نامنظم قلب استفاده می شود.
- کو تریموکسازول (Bactrim و Septra) - یک آنتی بیوتیک است.
- سیپروفلوکساسین (Cipro) - یک آنتی بیوتیک است.
- کلاریترومایسین (بیاکسین) - آنتی بیوتیکی که برای درمان برخی زخم ها نیز استفاده می شود.
- اریترومایسین - یک آنتی بیوتیک
- فلوکونازول (Diflucan) - ضد قارچ.
- ایتراکونازول (اسپورانوکس) - ضد قارچ.
- Ketoconazole (Nizoral) - ضد قارچ.
- لوواستاتین (Mevacor) - یک داروی کلسترول.
- مترونیدازول (Flagyl) - یک آنتی بیوتیک است.
قسمت 2 از 4: ایجاد تغییر در شیوه زندگی
مرحله 1. غذاهای غنی از ویتامین K را محدود کنید
خوردن رژیم غذایی سرشار از ویتامین K می تواند توانایی بدن شما در تشکیل لخته خون را افزایش دهد. این می تواند اثر داروهای ضد انعقاد را با کاهش توانایی آنها در رقیق شدن خون و جلوگیری از لخته شدن خون کاهش دهد.
- سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج ، کلم پیچ ، سبزیجات و کاهو همه سرشار از ویتامین K هستند و ممکن است اثر رقیق کننده های خون را تغییر دهد.
- سبزیجات چلیپایی ، مانند کلم بروکلی ، کلم بروکسل ، کلم و مارچوبه ، همه دارای ویتامین K هستند و بنابراین باید از آنها اجتناب کرد.
- سایر سبزیجاتی که باید از آنها اجتناب کرد یا در مقادیر محدود مصرف کرد شامل نخود فرنگی منجمد و بامیه است.
- با پزشک و/یا متخصص تغذیه خود در مورد رژیم غذایی متعادل که بر تأثیر داروی شما تأثیر نمی گذارد صحبت کنید.
مرحله 2. از گیاهانی که INR شما را تغییر می دهند اجتناب کنید
برخی از گیاهان به عنوان رقیق کننده طبیعی خون عمل می کنند. اگر این گیاهان را هنگام مصرف داروهای ضد انعقاد مصرف می کنید ، ممکن است خون شما بیش از حد نازک شود. این می تواند باعث کبودی و خونریزی بیش از حد شود ، که ممکن است منجر به عوارض بعدی شود.
- از مصرف چای های گیاهی خودداری کنید.
- از مصرف مکمل های گیاهی ، از جمله (اما محدود به) یونجه ، میخک ، اکیناسه ، زنجبیل ، جینکو بیلوبا ، جینسنگ ، چای سبز و سنت جان خودداری کنید.
مرحله 3. مصرف نیکوتین و الکل را متوقف کنید
نیکوتین می تواند خطر ابتلا به لخته شدن خون و بیماری های قلبی عروقی را افزایش دهد. الکل می تواند برخی از رقیق کننده های خون را کم اثر کند. همچنین می تواند باعث خونریزی معده شود ، که ممکن است به دلیل داروهای ضد انعقاد بیش از حد باشد.
اگر در حال حاضر نیکوتین یا الکل مصرف می کنید ، در مورد برنامه ای برای ترک سیگار یا نوشیدن با پزشک خود همکاری کنید
مرحله 4. در مورد ویتامین ها و مکمل ها با پزشک خود مشورت کنید
بسیاری از ویتامین ها و مکمل ها بر توانایی بدن در تولید لخته خون تأثیر می گذارد. اگر با داروهای ضد انعقاد مصرف شود ، این ویتامین ها و مکمل ها ممکن است عوارض پزشکی متوسط تا شدید ایجاد کنند.
- در صورت مصرف داروهای رقیق کننده خون ، ویتامین هایی را که بیش از میزان توصیه شده روزانه ویتامین A ، E یا C هستند ، مصرف نکنید.
- از روغن ماهی ، روغن سیر و مکمل های زنجبیل باید اجتناب شود.
- عصاره های پیاز و سیر معمولاً به عنوان مکمل فروخته می شوند ، اما ممکن است بر INR شما تأثیر بگذارند و بنابراین باید از آنها اجتناب کرد.
مرحله 5. سفرهای طولانی مدت را به پزشک خود اطلاع دهید
افرادی که مسافت های طولانی را طی می کنند ، معمولاً به عنوان سفری بیش از چهار ساعت تعریف می شوند ، ممکن است در معرض خطر بالای ایجاد لخته خون باشند. این شامل سفر با ماشین ، اتوبوس ، قطار یا هواپیما می شود.
اگر داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنید ، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که برنامه دارویی خود را تغییر دهید تا از خطر لخته شدن خون در طول سفر جلوگیری کنید
قسمت 3 از 4: کاهش خطر آسیب دیدگی
مرحله 1. از قطع دارو خودداری کنید
در حالی که مصرف داروهای رقیق کننده خون ممکن است خطر خونریزی را در صورت آسیب دیدگی افزایش دهد ، باید از این داروها استفاده کرد تا از عوارض جدی دیگر مانند سکته مغزی ، آمبولی ریه یا سکته قلبی جلوگیری شود. اطمینان حاصل کنید که به مصرف داروهای خود ادامه می دهید مگر اینکه پزشک به شما توصیه کند که مصرف آن را متوقف کنید.
مرحله 2. از آسیب جلوگیری کنید
از آنجا که داروهای ضد انعقاد توانایی بدن در ایجاد لخته خون را کاهش می دهد ، خطر خونریزی بیش از حد به طور قابل توجهی بیشتر است. با به حداقل رساندن تماس خود با اجسام نوک تیز و اجتناب از ورزش/فعالیت های تماسی ، می توانید خطر آسیب خود را کاهش دهید.
- هنگام استفاده از چاقو ، قیچی و تیغ تیغ بسیار احتیاط کنید. در صورت تراشیدن قسمتی از بدن خود ، ممکن است بخواهید به سراغ تیغ برقی بروید.
- هنگام کوتاه کردن ناخن های دست و پا برای جلوگیری از خونریزی زیاد از کوتیکول خود ، محتاط باشید.
- از فعالیتهای کم و بدون تماس مانند شنا و پیاده روی استفاده کنید.
- قبل از شروع هرگونه ورزش یا فعالیت ورزشی جدید با پزشک خود مشورت کنید.
- همچنین می توانید گزینه های دارویی خود را با پزشک خود در میان بگذارید تا در صورت آسیب دیدگی ، دارویی که کمترین خطر خونریزی اضافی را دارد ، پیدا کنید.
مرحله 3. از تجهیزات حفاظتی استفاده کنید
اگر از داروهای ضد انعقاد خون استفاده می کنید ، باید احتیاط زیادی داشته باشید تا از آسیب رساندن به خود جلوگیری کنید. این شامل اقدامات احتیاطی هنگام کار در خانه یا سادگی سفر در اجتماع شما می شود.
- هر زمان که اسکیت می زنید ، اسکیت سوار می شوید ، یا دوچرخه یا اسکوتر سوار می شوید ، یا فعالیت ایمن تری را انتخاب می کنید.
- برای کاهش خطر افتادن کفش و دمپایی با کفی ضد لغزش انتخاب کنید.
- اطمینان حاصل کنید که هنگام کار در حیاط از کفش و دستکش باغبانی استفاده می کنید. همچنین می توانید هنگام کار با ابزار تیز برای جلوگیری از آسیب ، از دستکش محافظ استفاده کنید.
مرحله 4. در مورد دندان ها و لثه های خود ملایم باشید
ممکن است مسواک زدن دندان های خود را به عنوان یک فعالیت خطرناک تصور نکنید ، اما اگر از داروهای ضد انعقاد خون استفاده می کنید ، ممکن است لثه ها خونریزی بیش از حد داشته باشند. شما می توانید با درمان ملایم لثه ها و ایجاد تغییرات جزئی در نحوه تمیز کردن دندان های خود ، اقدامات احتیاطی را در برابر این امر انجام دهید.
- از مسواک با برس نرم استفاده کنید تا خطر آسیب به لثه ها کاهش یابد.
- از خلال دندان بپرهیزید. در عوض ، با استفاده دقیق از نخ دندان واکس دار ، دندان های خود را تمیز کنید.
مرحله 5. مراقب علائم مصرف بیش از حد دارو باشید
اگر سطح خون خود را به طور منظم توسط پزشک بررسی نمی کنید ، این خطر وجود دارد که شما بیش از حد یا خیلی کم از داروهای خود استفاده کنید. در مورد داروهای رقیق کننده خون ، مصرف بیش از حد دوز خطر خونریزی بیش از حد و کبودی را به همراه دارد.
- شما باید سطح خون خود را به طور مرتب برای داروهای خاصی مانند وارفارین چک کنید. کار آزمایشگاهی هفتگی به شما اطمینان می دهد که دارو به درستی کار می کند و همچنین می تواند از مصرف بیش از حد یا سطوح زیر درمانی جلوگیری کند.
- کبودی بیش از حد ، خونریزی لثه ، خونریزی بینی ، خونریزی شدید قاعدگی و خونریزی طولانی مدت ناشی از جراحات جزئی همه مشکلات شایع مربوط به مصرف دوز بیش از حد رقیق کننده خون است.
- خون خود را به طور منظم توسط پزشک خود آزمایش کنید و در صورت مشاهده خونریزی یا کبودی بیش از حد ، پزشک را مطلع کنید.
مرحله 6. خطرات مربوط به بارداری را درک کنید
اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید ، مصرف برخی از داروهای رقیق کننده خون ایمن نیست. آنها ممکن است خطر خونریزی جنین و نقایص مادرزادی را افزایش دهند. به همین دلیل ، پزشکان معمولاً به زنانی که قصد باردار شدن دارند توصیه می کنند از داروی رقیق کننده خون استفاده کنند که از جفت عبور نکند و روی جنین تأثیر نگذارد. این تغییر باید قبل از بارداری انجام شود.
- مصرف وارفارین (کومادین) ، یک داروی رقیق کننده خون معمولی ، در دوران بارداری ایمن نیست.
- هپارین ، یکی دیگر از داروهای رقیق کننده خون ، از جفت عبور نمی کند و بنابراین مصرف آن در دوران بارداری به طور کلی ایمن تلقی می شود.
قسمت 4 از 4: پیگیری توسط متخصص پزشکی
مرحله 1. ملاقات های منظم پزشک را انجام دهید
پزشک شما باید در مورد هرگونه تغییری که در رژیم غذایی یا رژیم ورزشی ایجاد می کنید ، آگاهی داشته باشد. شما همچنین باید قبل از شروع مصرف ویتامین ها یا مکمل هایی که در نظر دارید ، پزشک خود را مطلع کنید.
- با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا هر گونه فعالیتی که در نظر دارید خطر آسیب را افزایش می دهد یا خیر.
- پزشک شما همچنین می تواند به شما بگوید که آیا ویتامین ها و مکمل هایی که در نظر گرفته اید تأثیر داروهای ضد انعقاد را تغییر می دهد یا خیر.
مرحله 2. خون خود را به طور منظم آزمایش کنید
اگر از داروهای ضد انعقاد خون استفاده می کنید ، مهم است که خون خود را به طور منظم آزمایش کنید. توانایی انعقاد خون شما در International Normalized Ratio یا INR اندازه گیری و گزارش می شود. بدون آزمایش منظم ، پزشک شما نمی داند که آیا از دوز صحیح داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنید یا خیر.
- از پزشک خود بپرسید که چند بار باید آزمایش دهید. برخی عوامل مانند سفر و محدودیت های غذایی ممکن است دفعات آزمایش INR توصیه شده را افزایش دهند.
- اگر دوز مناسب رقیق کننده خون دریافت می کنید ، INR شما باید بین 2.5 تا 3.0 باشد.
- INR زیر 1.0 به این معنی است که شما هیچگونه اثری از داروهای ضد انعقاد خود دریافت نمی کنید. INR بالای 5.0 بسیار خطرناک است و باید فوراً به پزشک اطلاع داده شود.
مرحله 3. داروساز خود را به روز کنید
علاوه بر اطلاع پزشک خود ، باید وضعیت پزشکی خود را به داروساز خود نیز اطلاع دهید. اشتباهات گاه به گاه در نحوه توزیع داروهای تجویزی می تواند عوارض جدی و بالقوه کشنده ایجاد کند.
- به داروساز خود اطلاع دهید که داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنید.
- هر بار که نسخه ای دریافت می کنید داروی خود را بررسی کنید. مطمئن شوید که نسخه صحیح است و برچسب را بخوانید تا ببینید آیا رقیق کننده های خون واکنش منفی خواهند داشت یا خیر.
مرحله 4. به کارگران اورژانس اطلاع دهید
اگر با یک اورژانس ناگهانی روبرو شدید و توسط پزشک متخصص اورژانس یا پزشک اورژانس تحت درمان قرار گرفتید ، ممکن است پرونده پزشکی شما فوراً در دسترس نباشد. برای جلوگیری از خطر تداخل دارویی نامطلوب ، ممکن است بخواهید نوعی کارت شناسایی روکش دار داشته باشید یا از دستبند پزشکی استفاده کنید تا به کارکنان اورژانس در مورد مصرف داروهای ضد انعقاد خون هشدار دهید.
