برونشیولیت یک بیماری تنفسی است که معمولاً در اثر عفونت ویروسی در برونشیول ها ایجاد می شود ، که گذرگاه هایی هستند که به هوا اجازه ورود به ریه ها را می دهند. شایع ترین علت برونشیولیت ویروس سینسیتیال تنفسی یا RSV است. تشخیص این بیماری می تواند مشکل باشد ، اما خبر خوب این است که درمان آن نسبتاً آسان است. برونشیولیت می تواند بر همه افراد تأثیر بگذارد ، اما در نوزادان ، کودکان خردسال ، افراد مسن و افرادی که نقص ایمنی دارند شایع تر است. در صورت مشکوک شدن به برونشیولیت ، فرد بیمار باید فوراً به پزشک مراجعه کند. اگر تشخیص برونشیولیت مشکل باشد ، ممکن است پزشک نیاز به انجام اشعه ایکس یا سواب بینی داشته باشد.
مراحل
روش 1 از 3: مشاهده علائم برونشیولیت
مرحله 1. مراقب علائم شبیه سرماخوردگی باشید
برونشیولیت اغلب با علائمی شبیه سرماخوردگی یا آنفولانزا شروع می شود و پس از آن خس خس سینه یا مشکل در تنفس ایجاد می شود. اگرچه این علائم با تشدید برونشیولیت پیشرفت می کند ، اما اگر علائم را زود تشخیص دهید ، بیماری آسان تر می شود. به دنبال:
- آبریزش یا گرفتگی بینی
- سرفه مداوم
- خس خس کردن
- مشکل در تنفس
- در برخی موارد ، تب خفیف ، معمولاً بیشتر از 102 درجه فارنهایت (39 درجه سانتیگراد)
مرحله 2. ببینید آیا علائم در طول 2 روز بدتر می شوند یا خیر
در حالی که علائم برونشیولیت می تواند ناشی از چندین بیماری مختلف از جمله سرماخوردگی یا آنفولانزا باشد ، در صورت تشدید علائم برای تشخیص و درمان مناسب ، بیمار باید به پزشک مراجعه کند. در غیر این صورت ، وضعیت آنها می تواند بدتر شود.
- بینی فرد به طور فزاینده ای آبریزش می کند ، سرفه های آنها بیشتر مشخص می شود و تب بالا می رود.
- همچنین ممکن است متوجه کاهش اشتها یا سطح فعالیت شوید.
مرحله 3. اگر فرد دچار سرفه خس خس سینه شد ، توجه کنید
با شدیدتر شدن علائم برونشیولیت ، سرفه فرد تشدید می شود. نفس های نهایی سرفه نیز به خس خس تبدیل می شود. همچنین ممکن است فرد در تنفس دچار مشکل شود.
- خس خس گوینده اغلب با صدای بلند صدای جیر جیر به نظر می رسد وقتی فرد نفس خود را بیرون می دهد. هنگام تنفس فرد معمولاً خس خس سینه قابل توجه نیست. با این حال ، ممکن است صدای خس خس را نشنوید ، به ویژه اگر احتقان شدید باشد. اگر نگران این موضوع هستید ، گوش خود را تا سینه فرد قرار دهید تا به خس خس گوش دهد.
- اگر کودک مریضی دارید ، می توانید با نگاه کردن به قفسه سینه کودک مشکل تنفس را بررسی کنید. پیراهن آنها را در آورید و هنگام بالا کشیدن سینه کودک و تنفس او را تماشا کنید. اگر کودک در تنفس مشکل دارد ، هنگام دم کردن کودک قفسه سینه را واضح تر خواهید دید.
مرحله 4. گوش نوزاد را از نظر عفونت بررسی کنید
نوزادان مبتلا به برونشیولیت اغلب به طور همزمان دچار عفونت گوش می شوند. مراقب رفتار نوزاد خود باشید تا مشخص شود عفونت گوش دارد یا خیر. نوزادان مبتلا به عفونت گوش ، گوش خود را بغل می کنند یا می خارانند ، یا ممکن است در خواب دچار مشکل شوند. همچنین ممکن است متوجه تخلیه مایع از گوش های آلوده آنها شوید.
عفونت گوش به احتمال زیاد نوزاد شما را عصبی و تحریک پذیر می کند
روش 2 از 3: تشخیص پزشکی
مرحله 1. فرد را به مرکز مراقبت های فوری ببرید
مانند هر تشخیص پزشکی ، برای تشخیص و تجویز درمان به پزشک نیاز دارید. در صورتی که تنفس او دچار تنش شده یا دچار مشکل شده یا خس خس وی بدتر شده است ، فرد را به اورژانس ببرید. بسیاری از مراکز مراقبت های فوری 24 ساعت شبانه روز باز هستند.
- برخی از مراکز اورژانس کودکان را در اولویت قرار می دهند ، بنابراین ممکن است فوراً تحت درمان قرار بگیرید.
- اگر فکر می کنید می توانید آن روز را دریافت کنید ، می توانید با پزشک خود تماس بگیرید. هنگام صحبت تلفنی با پذیرش ، توضیح دهید که وضعیت فوری است و می خواهید امروز وقت بگذارید. اگر امکان پذیر نیست ، فوراً به مرکز مراقبت های فوری مراجعه کنید.
- پزشک می تواند داروهایی را برای کمک به رفع عفونت تنفسی تجویز کند. آنها همچنین به احتمال زیاد درمان نبولایزاسیون را برای کمک به تنفس بهتر بیمار ارائه می دهند.
مرحله 2. در صورت بروز علائم شدید در فرد ، به دنبال مراقبت پزشکی باشید
با عفونت جدی ، علائم می توانند به سرعت بدتر شوند. نگران نباشید ، اما آنها را فوراً به مرکز مراقبت های فوری ببرید. آنها باید به پزشک مراجعه کنند ، اما علائم آنها هنوز کاملاً قابل درمان است. حتی اگر فرد دچار تنفس شدید یا زحمت نمی شود ، در صورت بروز هر یک از علائم زیر ، او را فوراً به پزشک ببرید:
- استفراغ
- نفس های سریع و سطحی
- کاهش مصرف مایعات یا در نوزادان پوشک مرطوب کمتر
- امتناع از خوردن غذا ، یا تنفس خیلی سریع برای اینکه بتوانید غذا بخورید
- رفتار بی حالی
مرحله 3. رفتار و سابقه پزشکی بیمار را برای پزشک شرح دهید
پزشک برای تشخیص نیاز به سابقه کامل دارد. علائم را برای پزشک شرح دهید ، از جمله مدت زمان بیماری ، شدت سرفه و تب یا عفونت گوش. شما می توانید با پاسخ دادن به سوالات پزشک در مورد سابقه پزشکی فرد ، به پزشک کمک بیشتری کنید.
به عنوان مثال ، پزشک ممکن است بخواهد بداند که آیا آنها مکرراً در معرض دود سیگار قرار دارند ، آیا سابقه حساسیت یا آسم دارند یا از هر دارویی استفاده می کنند یا خیر
مرحله 4. با آزمایشات پزشکی که پزشک توصیه می کند موافقت کنید
در بیشتر موارد ، پزشک قادر خواهد بود برونشیولیت را با انجام معاینه فیزیکی و بررسی سابقه پزشکی بیمار تشخیص دهد. آنها همچنین ممکن است از سنسور بست انگشت بدون درد برای اندازه گیری میزان اکسیژن در خون شما استفاده کنند. با این حال ، اگر توصیه می کنند آزمایش های دیگری انجام دهید ، مانند:
- اشعه ایکس قفسه سینه
- آزمایش خون یا کشت سلولی
- در موارد نادر ، سواب بینی (به عنوان مثال ، برای رد سایر علل احتمالی علائم ، مانند عفونت کروناویروس)
روش 3 از 3: تشخیص برونشیولیت شدید
مرحله 1. در صورت مشاهده علائم برونشیولیت شدید ، فوراً با پزشک تماس بگیرید
برونشیولیت شدید برخلاف اکثر موارد می تواند تهدید کننده زندگی باشد ، اگرچه هنوز قابل درمان است. نوزادان مبتلا به برونشیولیت شدید معمولاً نیاز به درمان در بیمارستان مجاور دارند و بسته به شدت عفونت آنها ممکن است یک شبه نگهداری شوند. نوزادانی که در معرض برونشیولیت شدید هستند عبارتند از:
- زودرس به دنیا آمده اند
- بیماری مزمن ریوی یا قلبی داشته باشید
- سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد
مرحله 2. لب ها و پوست را از نظر رنگ آبی یا رنگ پریدگی بررسی کنید
پوست و لب آبی-وضعیتی که به نام سیانوز شناخته می شود-نشانه موارد شدید برونشیولیت است. سیانوز نشان می دهد که مجاری تنفسی فرد به حدی مسدود شده است که اکسیژن کافی به اندام او نمی رسد. در حالی که سیانوز به خودی خود یک اورژانس نیست ، باید توسط پزشک درمان شود.
- در رنگ های تیره پوست ، لب ها و پوست ممکن است به جای آبی رنگ پریده به نظر برسند.
- در صورت مشاهده آبی و رنگ پریده شدن لب ها و پوست فرد فوراً با پزشک تماس بگیرید. فرد به احتمال زیاد نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
مرحله 3. تنفس سریع و سطحی را بررسی کنید
اگر فرد مبتلا به برونشیولیت دچار مشکل تنفسی می شود ، فوراً به پزشک مراجعه کنید. مراقب مشکل تنفس یا تنفس های سریع و کم عمق (به عنوان مثال ، بیش از 60 تنفس در ثانیه) باشید.
ممکن است صدای نفس کشیدن یا خس خس بلند فرد را بشنوید یا ماهیچه های اطراف سینه خود را منقبض کنید
مرحله 4. شخص را برای مکث در تنفس خود مشاهده کنید
مکث های طولانی بین تنفس یا دوره های زمانی که فرد به هیچ وجه تنفس نمی کند ، علائم آپنه است. آپنه یکی از علائم برونشیولیت شدید است و می تواند زندگی را تهدید کند. اگر فرد دچار آپنه شد ، به او اطمینان دهید و از او بخواهید که روی تنفس خود تمرکز کند. سپس به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید.
- آپنه بیشتر در نوزادانی که نارس متولد شده اند یا کمتر از 2 ماه سن دارند رخ می دهد.
- اگر فرزند شما دچار آپنه می شود ، به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید.
نکات
- برونشیول نوزادان و کودکان خردسال نسبت به نوجوانان و بزرگسالان کوچکتر است و بنابراین راحت تر آلوده می شوند. کودکان معمولاً قبل از 2 سالگی و اغلب در 3 تا 6 ماهگی دچار برونشیولیت می شوند.
- جدا از علائم آنفولانزا یا سرماخوردگی تشخیص علائم برونشیولیت ممکن است دشوار باشد. این شباهت ممکن است پزشک شما را در تشخیص نادرست برونشیولیت کودک شما در ابتدا راهنمایی کند.
- موارد برونشیولیت در ماه های سرد زمستان به اوج خود می رسد.
- نوزادان مبتلا به برونشیولیت شدید گاهی دچار نارسایی شدید تنفسی می شوند. در این وضعیت ، پزشکان لوله ای را در نای کودک قرار می دهند تا کودک راحت تر نفس بکشد.
