اشباع اکسیژن (Sa0₂) به گردش اکسیژن در جریان خون شما مربوط می شود ، با سطوح ثبت شده بالای 95 typically معمولاً سالم و سطوح زیر 90 typically به طور معمول مشکل ساز تلقی می شود. افراد مبتلا به بیماریهای مزمن مانند بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) اغلب میزان اشباع اکسیژن را کاهش می دهند که می تواند منجر به تنگی نفس ، بی حالی ، خستگی ، ضعف و مشکلات جدی تری شود. مداخلات پزشکی ، مانند استفاده از اکسیژن مکمل ، بهترین راه برای مقابله با اشباع اکسیژن کم مزمن است ، اما مواردی وجود دارد که می توانید به تنهایی برای بهبود سطح خود انجام دهید.
مراحل
روش 1 از 3: تغییر الگوی تنفس
مرحله 1. آهسته تر و عمیق تر نفس بکشید
شما به طور غیر ارادی نفس می کشید ، اما احتمالاً ناکارآمد نیز تنفس می کنید - بسیاری از بزرگسالان تنها در حدود یک سوم ظرفیت ریه خود را هنگام تنفس استفاده می کنند. این ناکارآمدی می تواند باعث شود اکسیژن کمتری وارد ریه ها و در نتیجه جریان خون شود و به نوبه خود اشباع اکسیژن شما را کاهش دهد. با تنفس آهسته تر و عمیق تر ، می توانید همه این عناصر را بهبود بخشید.
- بسیاری از بزرگسالان با سرعت حدود 15 تنفس در دقیقه تنفس می کنند. کاهش این میزان به 10 در دقیقه نشان داده است که برای اشباع اکسیژن مفید است.
- مطمئن شوید که از راه بینی نفس می کشید و بعد از هر نفس چند ثانیه مکث می کنید. در حین نفس کشیدن تا حد امکان آرامش خود را حفظ کنید. این روش به عنوان روش Buteyko نیز شناخته می شود و ممکن است به افزایش اشباع اکسیژن شما کمک کند.
مرحله 2. برای حداکثر مزایای سلامتی ، به دنبال آموزش تنفسی باشید
در حالی که گهگاه تلاش آگاهانه برای تنفس آهسته تر و عمیق تر ، به اشباع اکسیژن شما کمک می کند ، اما تنظیمات پایدارتر در الگوهای تنفسی شما نتایج برتر را به همراه خواهد داشت. هم افراد سالم و هم افرادی که شرایط پزشکی مرتبط با تنفس دارند می توانند از طریق تمرینات تنفسی اشباع اکسیژن خود را افزایش دهند.
- به خصوص اگر شما یک بیماری مانند COPD دارید ، در مورد آموزش تنفسی با تیم مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.
- همچنین می توانید تمرینات تنفسی هدایت شده را خارج از محیط پزشکی دنبال کنید ، مانند پیوستن به کلاس یوگا یا آموزش تنفس دیافراگمی (یا توسط مربی تنفسی یا مربی آواز).
مرحله 3. سعی کنید سرفه کنید
سرفه کنترل شده می تواند به شما در ترشح ترشحاتی که ممکن است باعث انسداد راه هوایی شما شوند کمک کند و این امر به بهبود اشباع اکسیژن شما کمک می کند. این یک دستورالعمل رایج بعد از جراحی است تا مطمئن شوید که مجاری تنفسی شما تمیز است.
چند بار سرفه کنید تا ببینید آیا این کار به تنفس راحت تر کمک می کند یا خیر
مرحله 4. تنفس لب های فشرده را تمرین کنید
در طول روز می توانید اشباع اکسیژن خود را با انجام یک تمرین تنفسی ساده که به نام تنفس جمع شده لب ها شناخته می شود موقتا افزایش دهید. این یکی از ساده ترین راه ها برای کشیدن اکسیژن به آرامی و عمیق تر به ریه ها است. مراحل زیر را امتحان کنید:
- حدود دو ثانیه از طریق بینی خود نفس بکشید.
- لب های خود را محکم بچسبانید (انگار در حال بوسیدن هستید) و نفس را برای یک ضربه محکم نگه دارید.
- حدود شش ثانیه از طریق لب های جمع شده خود بازدم کنید.
- هر چند بار که می خواهید این کار را تکرار کنید.
روش 2 از 3: استفاده از مداخلات پزشکی
مرحله 1. طبق تجویز از اکسیژن مکمل استفاده کنید
اگر سطح اشباع اکسیژن شما به دلیل بیماری COPD به طور مداوم پایین است ، پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد که شما را تحت اکسیژن اضافی قرار دهد. این درمان شامل استفاده از مخازن اکسیژن ، لوله های انعطاف پذیر و کانولایی است که اکسیژن را به بینی شما وارد می کند. بیمارانی که از رژیم های اکسیژن تجویز شده خود پیروی می کنند ، اغلب می توانند زندگی طولانی و معقولانه ای داشته باشند.
با این روش درمانی مقاومت نکنید زیرا نگران هستید که به مخزن اکسیژن "زنجیر شده" و مادام العمر در رختخواب گیر کنید. مخازن قابل حمل می توانند بسیار محجوب باشند و به شما اجازه می دهند با انرژی و استقامت بیشتری بیرون بروید
مرحله 2. یاد بگیرید که اشباع و مکمل اکسیژن خود را به طور منظم بررسی کنید
معمولاً به افرادی که از اکسیژن مکمل استفاده می کنند آموزش داده می شود که چگونه با قرار دادن پالس اکسی متر در انگشت ، لاله گوش یا بینی اشباع اکسیژن خود را کنترل کنند. این فرایند سریع ، آسان ، بدون تهاجم و بدون درد است.
طبق توصیه پزشک ، می توانید اکسیژن اضافی خود را برای جبران میزان اشباع کمتر یا هنگام انجام فعالیتهایی مانند پیاده روی یا ورزش های سبک تنظیم کنید
مرحله 3. داروهای تجویز شده را طبق دستور مصرف کنید
اگر به دلیل COPD یا بیماری مشابه اشباع اکسیژن پایینی دارید ، احتمالاً همراه با استفاده از اکسیژن مکمل از داروها نیز استفاده خواهید کرد. اینها ممکن است شامل داروهای کنترل کننده باشد که برای بهبود عملکرد تنفسی و ریه خود به طور منظم از آنها استفاده خواهید کرد ، و همچنین داروهای نجات برای استفاده در مواردی که مشکلات تنفسی حادتری دارید.
- انواع متعددی از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی (ICS) ، آگونیست های بتا 2 کوتاه مدت و طولانی مدت (SABA & LABA) و سایر داروها وجود دارد که ممکن است برای شما تجویز شود. اطمینان حاصل کنید که دستورالعمل های پزشک خود را در مورد استفاده از آنها درک کرده اید و برنامه را با جدیت دنبال کنید.
- این داروها به عنوان برونکودیلاتور نیز شناخته می شوند. برونکودیلاتورها قطر مجاری تنفسی شما را افزایش می دهند و این به افزایش اکسیژن رسانی کمک می کند.
مرحله 4. از پزشک خود در مورد استفاده از دستگاه فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) سوال کنید
اگر آپنه انسدادی خواب (OSA) دارید ، ممکن است راه های هوایی شما به تنهایی باز نمانند. این ممکن است منجر به کاهش اشباع اکسیژن شود. از پزشک خود در مورد تهیه دستگاه PAP یا BiPap برای کمک به باز نگه داشتن مجاری تنفسی و افزایش اشباع اکسیژن خود بپرسید.
این دستگاه دارای شلنگ و ماسکی است که روی دهان و بینی خود قرار می دهید
مرحله 5. مراقب درمانهای نوظهور باشید
در حالی که اکسیژن ، داروها و تمرینات تنفسی مکمل برنامه درمانی رایج و اغلب م forثر برای اشباع اکسیژن کم بوده است ، هنوز گزینه های جدیدی در حال توسعه است. یک مثال درمان سلول های بنیادی است که در آن سلول های بنیادی از خون یا مغز استخوان شما برداشت می شوند ، جدا شده و مجدداً به ریه های شما معرفی می شوند.
البته درمانهای جدید همچنین می توانند خطرات جدیدی را به همراه داشته باشند یا آنطور که انتظار می رفت م effectiveثر نباشد. به تنهایی تحقیق کنید تا بدانید چه گزینه هایی وجود دارد و با تیم پزشکی خود برای تعیین برنامه درمانی مناسب شما کار کنید
روش 3 از 3: ایجاد تغییر در شیوه زندگی
مرحله 1. ترک سیگار و اجتناب از دود سیگار
تنفس دود ناشی از محصولات تنباکو به ریه های شما آسیب جدی می رساند و از توانایی آنها در وارد کردن اکسیژن به طور موثر به جریان خون شما جلوگیری می کند. اگر سیگار می کشید و سطح اشباع اکسیژن پایینی دارید ، ترک اولین و شاید حیاتی ترین گامی است که می توانید برای مقابله با این بیماری بردارید. برای ترک اعتیاد به هر کمکی نیاز داشته باشید.
اگر اکسیژن اضافی مصرف می کنید ، سیگار کشیدن نیز خطر آتش سوزی شدید است. اکسیژن غلیظ بسیار قابل اشتعال است و بسیاری از افراد در حین استفاده از اکسیژن اضافی در اثر مصرف سیگار دچار سوختگی شدید یا حتی مرگ شده اند
مرحله 2. هوای تازه را تنفس کنید
سطح اکسیژن در جو اطراف بر اشباع اکسیژن شما تأثیر می گذارد. برای مثال افرادی که در ارتفاعات بالاتر زندگی می کنند ، سطح اشباع کمتری دارند. هرچه اکسیژن بیشتر و کمتر "چیزهای دیگر" - مانند گرد و غبار ، ذرات معلق ، دود و غیره - در هوایی که تنفس می کنید گردش کند ، برای اشباع اکسیژن شما بهتر است.
- اگر در منطقه ای با هوای تازه زندگی می کنید ، پنجره ای را باز کنید یا بیرون بروید. گیاهان را در خانه نگه دارید تا سطح اکسیژن افزایش یابد. مرتب تمیز و گرد و غبار کنید. در صورت تمایل روی پاک کننده های هوا سرمایه گذاری کنید.
- انتظار افزایش زیاد اشباع اکسیژن از این طریق را نداشته باشید. از آن با هماهنگی سایر تغییرات استفاده کنید.
مرحله 3. در صورت نیاز وزن اضافی خود را کاهش دهید
اگر شاخص توده بدنی (BMI) شما بالاتر از حد توصیه شده است ، وزن اضافی که حمل می کنید باعث می شود با سختی بیشتر و کارایی کمتری تنفس کنید. سطوح پایین BMI با سطوح اشباع اکسیژن بالاتر ارتباط دارد.
همچنین ، حتی اگر اشباع اکسیژن شما به همان شکل باقی بماند ، کاهش وزن استفاده از اکسیژن در بدن را برای شما آسان می کند. آن را با نحوه استفاده کارآمدتر خودروهای بدون تخلیه مقایسه کنید
مرحله 4. منطقی ورزش کنید
ورزش هوازی لزوماً اشباع اکسیژن را افزایش نمی دهد ، اما توانایی شما را در استفاده بهینه از اکسیژن موجود در بدن افزایش می دهد. ورزش هایی که به شما کمک می کنند وزن اضافی خود را کاهش دهید ، به احتمال زیاد تأثیر مثبتی بر میزان واقعی اشباع اکسیژن دارد.
اگر مبتلا به COPD یا بیماری دیگری هستید که بر سلامت ریه یا قلب و عروق شما تأثیر می گذارد ، در انتخاب ورزش محدودیت هایی خواهید داشت. با تیم پزشکی خود همکاری کنید تا یک برنامه واقع بینانه و موثر برای شما تهیه کنید
مرحله 5. آب بیشتری مصرف کنید
شاید از کلاس شیمی به یاد بیاورید که یک مولکول آب شامل دو اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن است. بنابراین ، هر بار که آب می نوشید یا غذاهای غنی از آب می خورید ، اکسیژن را وارد بدن خود می کنید. خوردن آب به طور جادویی مشکل اشباع کم اکسیژن شما را برطرف نمی کند ، اما هیدراتاسیون منظم بخشی معقول از هر برنامه ای برای افرادی است که سطح پایینی دارند.
- آب ساده بهترین انتخاب برای هیدراتاسیون است ، در حالی که میوه ها و سبزیجات گزینه های غذایی غنی از آب و سالم هستند. برای مثال ، اسفناج بخارپز ، هویج یا لوبیا سبز ، یا آب میوه های تازه و اسموتی ها را امتحان کنید.
- نوشیدن آب می تواند به تخلیه مخاط در مجاری تنفسی کمک کند. این به آنها کمک می کند تا باز بمانند و حداکثر دسترسی به اکسیژن را فراهم کنند.
مرحله 6. به جای دراز کشیدن سعی کنید نشسته باشید
شما می توانید به سادگی با انتخاب نشستن به جای دراز کشیدن باعث افزایش اندک اما قابل مشاهده اشباع اکسیژن خود شوید. وقتی در حال استراحت یا استراحت هستید ، نشستن ممکن است تنفس عمیق را برای شما آسان کرده و اشباع اکسیژن را افزایش دهد. از این امر به عنوان بهانه ای برای بلند نشدن و فعالیت استفاده نکنید ، زیرا بهبود آمادگی جسمانی کلی شما مزایای بیشتر و ماندگاری را به همراه خواهد داشت.
همچنین می توانید موقعیت خود را برای بهبود توانایی تنفس و افزایش اشباع اکسیژن تغییر دهید. این یک روش غیر تهاجمی برای بهبود اشباع اکسیژن است. به عنوان مثال ، اگر دراز کشیده اید ، سر تخت خود را حداقل تا 30 درجه بالا ببرید. اگر سر تخت خود را به 45 تا 60 درجه برسانید ، این ممکن است اشباع اکسیژن شما را بیشتر کند
مرحله 7. تغییرات اجتناب ناپذیر در سطح اشباع اکسیژن را بپذیرید
در حالی که میزان اشباع اکسیژن بالای 95 usually معمولاً خوب و زیر 90 often اغلب مشکل ساز تلقی می شود ، هر فردی متفاوت است. سطوح اشباع اکسیژن بر اساس عوامل مختلف از فردی به فرد دیگر متفاوت است-سطوح در اواسط دوران کودکی به اوج خود می رسند و بعداً به تدریج کاهش می یابد. روی یک شماره خاص ثابت قدم نشوید ؛ در عوض ، با پزشک خود کار کنید تا محدوده ای را که بیشتر برای سلامت کلی شما مناسب است پیدا کنید.
