اگر در طول زندگی خود تجربه چندانی با افراد مبتلا به اوتیسم نداشتید ، دانستن اینکه همسرتان مبتلا به اوتیسم است - چه به تازگی تشخیص داده شده باشد ، چه مدتی قبل از اطلاع به شما اطلاع داشته باشد ، بسیار سخت خواهد بود. و با برخی از ازدواج ها ، شما قبلاً می دانستید که همسرتان قبل از ازدواج با اوتیسم مبتلا بود ، اما گاهی اوقات نمی دانید که قرار است در مورد برخی رفتارهایی که آنها انجام می دهند ، چه کار کنید. داشتن همسر اوتیسم پر از فراز و نشیب است ، درست مانند ازدواج با یک فرد غیر اوتیسم. با این حال ، با کمک برخی دیگر ، ممکن است همسر خود را به عنوان اوتیسم بپذیرید و او را همانطور که هستید دوست داشته باشید.
مراحل
قسمت 1 از 2: حمایت از همسر
مرحله 1. صلاحیت را فرض کنید
بله ، همسرتان اوتیسم دارد - اما این بدان معنا نیست که آنها اصلاً قادر به انجام کاری نیستند. در حالی که اوتیسم می تواند مشکلات خاصی را در جنبه های خاصی از زندگی (مانند ارتباطات یا عملکرد اجرایی) ایجاد کند ، افراد اوتیسم کودک نوپا نیستند یا "در دنیای خود گرفتار نشده اند" و قادر به انجام کارهایی مانند تعطیلی شغل و مراقبت از خود هستند. این که برخی از جنبه های زندگی همسرتان ممکن است برای آنها سخت تر باشد به این معنا نیست که شما باید در همه امور به او کمک کنید. بهتر است به جای این که بدون س "ال "کمک" کنید ، مستقیماً در مورد آنچه به آنها نیاز دارند کمک کنید.
- اگر فکر می کنید نیاز به همسرتان وجود دارد ، مشکلی نیست که به همسرتان کمک کنید ، اما فقط ارائه کمک به او بدون دلیل ممکن است به عنوان حمایت کننده یا بی ادبانه به نظر برسد. به عنوان مثال ، "شما از نظر سر و صدا استرس دارید - آیا می خواهید من مسئولیت را بر عهده بگیرم تا بتوانید جایی آرامتر بروید؟" متفاوت از "آیا می خواهید من مسئولیت را بر عهده بگیرم؟" بدون هیچ توجیه واقعی برای آن
- همسرتان به اندازه قبل از اینکه بدانید اوتیسم است ، توانایی دارد. دریافت تشخیص اوتیسم توانایی آنها را کاهش نمی دهد.
مرحله 2. درک کنید که همسرتان از جهاتی با شما متفاوت خواهد بود
در حالی که توانایی های همسرتان لزوماً محدود نیست ، اوتیسم آنها ممکن است از جهات مختلف آنها را از شما متمایز کند. (این راهها "بد" یا "اشتباه" نیستند - بسیاری از آنها در افراد غیر اوتیستیک نیز وجود دارد.) برخی جنبه های درک همسرتان از جهان متفاوت است زیرا اوتیستیک هستند. مهم است که به خاطر داشته باشید که این برای افراد مبتلا به اوتیسم طبیعی است و همسر شما "عجیب" یا "بد رفتار" نیست. به دنبال تغییر رفتارها یا رد آنها به دنبال درک رفتارهای آنها باشید. این به تقویت روابط شما کمک می کند.
- ممکن است همسرتان مثل شما اجتماعی نباشد. حتی اگر برون گرا باشند ، ممکن است به زمان دور از موقعیت های اجتماعی نیاز داشته باشند و به زمان تنهایی نیاز داشته باشند. تمرکز بر گفته های یک فرد ، لحن و زبان بدن او و همچنین برخورد با عوامل خارجی دیگر (مانند محیط های بلند ، چراغ های چشمک زن و غیره) می تواند برای یک فرد مبتلا به اوتیسم خسته کننده باشد.
- ارتباط کلامی ممکن است راه ارتباطی ترجیحی آنها نباشد. برخی از افراد مبتلا به اوتیسم به نوعی به AAC احتیاج دارند ، چه به این دلیل که نمی توانند به طور قابل اعتماد به صورت شفاهی ارتباط برقرار کنند و چه به دلیل از دست دادن توانایی صحبت کردن در هنگام غرق شدن.
- تماس چشمی یک مسئله رایج برای افراد مبتلا به اوتیسم است. همسرتان ممکن است بیش از حد یا خیلی کم با دیگران تماس چشمی برقرار کند و از تماس چشمی ناراحت باشد. زبان بدن اوتیسم ، که شامل تماس چشمی می شود ، اغلب با زبان بدن افراد غیر اوتیستیک متفاوت است.
- پردازش گفتار ممکن است برای همسرتان دشوار باشد و ممکن است یک متفکر واقعی باشد و متوجه نشود که کسی از طعنه استفاده می کند یا شوخی می کند.
- پیروی از روال سخت ، بخشی از زندگی همسرتان خواهد بود و در صورت قطع این روال ممکن است ناراحت شوند. افراد مبتلا به اوتیسم می توانند خود به خودی باشند ، اما بسیاری از آنها کارهای روزمره خود را ترجیح می دهند.
- همسرتان تحریک می شود و نیازهای حسی برای هر کاری که انجام می دهند ملاحظه می شود. آنها ممکن است بیش از حد حساس باشند و نیاز به تحریک اضافی داشته باشند ، یا ممکن است بیش از حد حساس باشند و حداقل به تحریک نیاز داشته باشند. اگر در مدیریت نیازهای حسی خود مشکل داشته باشند ، اضافه بار حسی نیز ممکن است بخشی از زندگی آنها باشد.
مرحله 3. درباره مواردی مانند حدود شخصی و ترجیحات آنها بحث کنید
همسرتان ناگهان شخص متفاوتی نیست فقط به این دلیل که می دانید اوتیسم دارد ، اما به احتمال زیاد آنها نیازهای متفاوتی با شما دارند و ممکن است شما از همه آنها آگاه نباشید. کمی وقت بگذارید تا با همسرتان بحث کنید. از آنها بپرسید که آنها از شما چه چیزی نیاز دارند ، مرزهای آنها چیست و آیا آنها نیازهای حسی خاصی دارند که شما از آنها بی خبر بوده اید. همسرتان ممکن است به چیزهایی احتیاج داشته باشد یا به محدودیت هایی نیاز داشته باشد که شما از آنها بی خبر بوده اید. دانستن این موارد به تقویت رابطه شما کمک می کند.
- اگر همسرتان مایل است در مورد آنها صحبت کند ، سعی کنید به جزئیات بپردازید. ممکن است قبلاً بدانید که همسرتان از غذاهای بسیار خوش طعم خوشش نمی آید ، اما ممکن است ندانید که دلیل عدم خوردن برخی از غذاها به دلیل بافت آن است. در مورد درک و کمک به همسرتان ، موارد خاص می تواند کمک بزرگی باشد.
- مایل باشید که برای همسرتان اقامت ایجاد کنید. اگر آنها نیاز به یک مکان آرام در خانه دارند ، بگذارید آن را بسازند (و اگر می توانید به آنها کمک کنید). اگر آنها غذای تندتری نسبت به شما می خواهند و شما آشپزی را انجام می دهید ، مایل باشید مواد اولیه ای را به آنها بدهید که بتوانند روی غذایشان بگذارند تا تندتر شود. لازم نیست همه کارها را برای آنها انجام دهید ، اما حداقل مایل باشید به آنها کمک کنید تا آنچه را که برای خوشبختی خود نیاز دارند به دست آورند.
- همچنین مطمئن شوید که برای خود مرزهایی تعیین کرده اید. یک رابطه سالم در هر دو طرف مرزهایی دارد.
مرحله 4. در مورد اینکه آیا آنها می خواهند آشکارا اوتیسم باشند صحبت کنید
در حالی که اوتیسم آشکار انتخاب شخصی همسرتان است ، این برای شما مهم است که بدانید آیا همسرتان نیز آشکارا اوتیسم است یا خیر. این گزینه ای برای همسرتان است که مزایا و معایبی نیز دارد ، بنابراین اجازه دهید آنها تصمیم بگیرند. سپس ، هنگامی که آنها تصمیم می گیرند ، مطمئن شوید که آگاه هستید ، تا بدانید که آیا می توانید در مورد اوتیسم آنها با دیگران صحبت کنید یا نه.
- متأسفانه ، اوتیسم به شدت انگ دارد و برخی از افراد اگر بدانند همسر شما اوتیستیک است ، نسبت به همسر شما تبعیض قائل می شوند. این امکان وجود دارد که برخی از خانواده همسرتان حتی به همسر شما تبعیض قائل شوند. مراقب باشید به چه کسی می گویید ، اگر همسرتان با گفتن شما مشکلی ندارد.
- اگر همسرتان آشکارا اوتیسم ندارد ، قبل از اینکه به دیگران بگویید اوتیستیک هستند ، از آنها بپرسید. فاش کردن اینکه اوتیسم هستند ایده خوبی نیست.
- نیازی نیست به همه بگویید که همسرتان اوتیسم دارد - برای غریبه های بی اهمیت ، آنها همسر شما هستند ، نه "همسر اوتیستیک" شما. به احتمال زیاد ، اگر اوتیستیک نیستید ، احتمالاً با گفتن "من اوتیستیک نیستم" وقتی شرایط لازم نیست صحبت نکنید.
مرحله 5 استعدادها و علایق خاص همسرتان را بشناسید.
افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است با موضوعات خاصی ، هر چند مبهم ، شیفتگی غیرمعمول داشته باشند و می توانند بیشتر وقت خود را صرف یادگیری این موضوعات کنند. آنها همچنین ممکن است دارای استعدادهایی باشند که در آنها بسیار خوب هستند ، که می تواند از ریاضیات کلیشه ای یا علایق علمی گرفته تا زبان یا هنرها را شامل شود. همسرتان را از این موارد آگاه کنید ، زیرا این علایق و استعدادها عزت نفس و خودپنداره آنها را با موفقیت افزایش می دهد. به آنها اجازه دهید در مورد علایق خاص خود نیز درگیر "infodump" شوند - شما ممکن است چیزهای جدیدی در مورد جذابیت های همسرتان بیاموزید!
- اگر می توانید علایق خاص همسرتان را به گونه ای تشویق کنید که آنها را به طور فعال با آن علاقه درگیر کند ، این کار را انجام دهید! به عنوان مثال ، اگر همسرتان علاقه خاصی به آشپزی دارد ، به او کمک کنید تا دستور العمل هایی را که از تهیه آنها لذت می برد تحقیق کند ، یا کتاب آشپزی برای آنها بخرید.
- بگذارید همسرتان وقت داشته باشد تا بر موضوعات تمرکز کند ، خواه این چیزها علایق خاصی داشته باشند یا نه. تمرکز عمیق می تواند به همسرتان فرصت دهد تا کمی آرامش پیدا کند.
مرحله 6. نحوه واکنش و رفتار رفتارهای محرک را بدانید
تحریک ، که اغلب در اصطلاحات پزشکی به عنوان "رفتارهای تکراری و کلیشه ای" از آن یاد می شود ، رفتاری است (مانند دست زدن ، مو بازی کردن ، تکان دادن ، جویدن یا ایجاد صداها) که به افراد مبتلا به اوتیسم در تنظیم فرایندهای داخلی مانند احساسات کمک می کند. و بازخورد حسی همسرتان به احتمال زیاد تحریک می شود ، و این اشکالی ندارد. در حالی که تحریک ممکن است به عنوان نشانه های کسالت به نظر برسد ، در واقع به بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم کمک می کند تا به شیوه هایی مانند تمرکز یا بیان احساسات عمل کنند. فشار بر بدن هدف مهمی را در افراد مبتلا به اوتیسم انجام می دهد ، بنابراین این که همسرتان در حالی که بالا و پایین می پرید کمی عجیب به نظر می رسد به این معنی نیست که باید آنها را متوقف کنید.
- تحریک نباید تغییر کند مگر اینکه باعث صدمه به شخص یا چیزی (از جمله همسر شما) شود ، یا برای شرایط نامناسب باشد. همسرتان دست های خود را در مکان های عمومی تکان می دهد مضر یا نامناسب نیست ، اما استفاده از اکولالیا در محل کار می تواند برای همکارانشان حواس پرتی ایجاد کند و محرک محرمانه و آرام تر برای محل کار بهتر است بدون این که همسرتان مجبور باشد تحریک را متوقف کند.
- هرگز از نظر جسمی همسرتان را از تحریک جلوگیری کنید یا به او بگویید که فقط می تواند در خلوت خود تحریک کند. حتی اگر محرک همسرتان مضر است ، او را نگیرید و سرش را فریاد نزنید تا کار را متوقف کند. در عوض ، به آرامی از آنها بپرسید که به چه چیزی نیاز دارند و به آنها کمک کنید تا آنچه را که نیاز دارند به دست آورند. (به عنوان مثال ، لرزش های خودآزاری اغلب برای برقراری ارتباط با ناراحتی یا اضافه بار حسی استفاده می شوند ، در حالی که تخریب اجسام می تواند نشان دهنده نیاز به هوس های حسی باشد.)
مرحله 7. در صورت نیاز همسرتان از نظر احساسی حمایت کنید
سازگاری با دنیای عصبی ممکن است برای افراد مبتلا به اوتیسم دشوار باشد و ممکن است بر عزت نفس آنها تأثیر بگذارد ، به خصوص اینکه اوتیسم می تواند با آنچه احساسات و مسائل رفتاری تلقی می شود مرتبط باشد. علاوه بر این ، افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است دارای بیماری های روانی مانند افسردگی یا اضطراب باشند که حمایت حسی را برای آنها اهمیت بیشتری می بخشد. احساسات همسرتان را تأیید کنید و مطمئن شوید که او درک کرده است که شما در کنار او هستید. در حالی که همسرتان نمی داند چگونه آن را نشان دهد ، از آن قدردانی می کند.
- لازم نیست در هر لحظه در دسترس همسرتان باشید ، اما اگر در آن لحظه نمی توانید به صحبت های او گوش دهید ، زمانی را برای صحبت کردن بعداً تعیین کنید. به عنوان مثال: "من واقعاً متأسفم که روزهای سختی را سپری می کنید. من بیش از این خوشحالم که بعداً آن را بشنوم ، اما نمی توانم در حال حاضر گوش کنم - امروز یک کنفرانس برنامه ریزی شده برای کار وجود دارد ، و در پنج دقیقه. تماس باید در یک ساعت انجام شود. من قول می دهم که می توانی با من صحبت کنی. " سپس آن را پیگیری کنید.
- اطمینان حاصل کنید که از حمایت روحی برای خود نیز برخوردار هستید ، به ویژه اگر همسرتان دارای بیماری روانی است. ممکن است همسرتان بتواند از شما حمایت کند ، اما مطمئن شوید که دوستان و/یا خانواده ای دارید که می توانید برای خود نیز به آنها تکیه کنید.
مرحله 8. اگر متوجه شدید که همسرتان در حال تلاش است در موقعیت های اجتماعی به او کمک کنید
افراد مبتلا به اوتیسم اغلب "از نظر اجتماعی بی اطلاع" هستند و ممکن است درک چندانی از نحوه تعامل در موقعیت های اجتماعی نداشته باشند. علاوه بر این ، برخی الگوها یا رفتارهای گفتاری ممکن است باعث شود که ارتباط آنها اشتباه تفسیر شود. آنها ممکن است در طول تعامل اجتماعی احساس ناراحتی یا سردرگمی کنند ، و این بدانید که شما پشت آنها هستید. با این حال ، صبور باشید ؛ یادگیری تعاملات اجتماعی و همه چیزهایی که با آن ارتباط دارد (مانند زبان بدن ، لحن صدا ، حالات چهره و غیره) یک فرآیند یک شبه نیست.
- اگر همسرتان چیزی می گوید که بی ادبانه یا آزاردهنده به نظر می رسد ، او را کنار بگذارید و به او اطلاع دهید. اکثر افراد مبتلا به اوتیسم قصد آسیب رساندن ندارند و وقتی متوجه می شوند که احساسات دیگران را جریحه دار کرده اند عذرخواهی کرده و احساس پشیمانی می کنند.
- همسرتان می تواند رفتارهایی را که از نظر اجتماعی غیرقابل قبول تلقی می شود (مانند گفتن واژه های بدیهی یا امتناع از عذرخواهی برای آسیب رساندن به احساسات دیگران) بیاموزد. اوتیسم بودن بهانه ای برای بی ادبی عمدی نیست.
مرحله 9. از اجبار همسرتان به خارج از منطقه راحتی خود اجتناب کنید
همسرتان به دلایلی برنامه های سختگیرانه ، خستگی ، اجتناب از موقعیت های خاص و موارد دیگر را ایجاد کرده است. وادار کردن همسرتان به شکستن روال عادی ، تغییر حالت و یا درگیر موقعیت هایی که می خواهند از آنها اجتناب کنند ، او را کمتر اوتیسم نمی کند یا به او یاد نمی دهد که چگونه رفتارهای عصبی را انجام دهد - در بهترین حالت ، آنها فقط ناراحت و فرسوده می شوند. بدتر از همه ، ممکن است دچار اختلال یا خاموشی شوند یا به اضافه بار حسی سوق داده شوند. اجازه دهید همسرتان تصمیم بگیرد که چیزهای جدید را امتحان کند یا از محدوده راحتی خود خارج شود - بد نیست کسی را مجبور کنید ، اوتیسم یا غیر ، را در موقعیتی قرار دهد که نمی خواهد در آن قرار گیرد.
تنها زمانی که باید همسرتان را تشویق کنید تا چیزی را تغییر دهد این است که کاری که او انجام می دهد باعث آسیب شود. به عنوان مثال ، لکه های مضر چیزی هستند که باید برای جلوگیری از آسیب رساندن به همسرتان یا دیگران تغییر کرد و تغذیه نامناسب ناشی از مسائل حسی باید برای حفظ سلامت همسرتان مورد توجه قرار گیرد
مرحله 10. منابع همسرتان را به او پیشنهاد دهید
یافتن منابع خودیاری و دفاع شخصی می تواند برای افراد مبتلا به اوتیسم دشوار باشد ، زیرا منابع زیادی برای والدین کودکان اوتیستیک در نظر گرفته شده است. با این حال ، اگر می دانید کجا باید نگاه کنید ، منابع لازم برای همسر شما وجود دارد. به عنوان مثال ، شبکه حمایت از خودخواهی منابعی برای افراد مبتلا به اوتیسم دارد و مقالات wikiHow طیف وسیعی از موضوعات خودیاری اوتیسم (از جمله والدین در زمان اوتیسم) را پوشش می دهد. علاوه بر این ، کمک به همسرتان برای یافتن یک گروه حمایتی یا یک درمانگر برای هر گونه حمایت عاطفی می تواند تأثیرات زیادی داشته باشد و یافتن خدمات و اقامتگاه های ناتوانی می تواند به همسرتان در شلوغی و شلوغی زندگی روزمره کمک کند.
شما همچنین می توانید منبعی برای همسر خود باشید. مراقبت از کارهایی که همسرتان نمی تواند انجام دهد (به عنوان مثال جارو برقی یا استفاده از پاک کننده های شیمیایی) و تشویق آنها برای یافتن راه هایی برای یادآوری خود در انجام کارهای مراقبت از خود می تواند کمک بزرگی باشد
مرحله 11. در برابر همسرتان بسیار صبور ، محبت آمیز و حامی باشید
افراد مبتلا به اوتیسم از جهات مختلف با افراد غیر اوتیسم متفاوت هستند. هیچ یک از این تفاوت ها "بد" نیستند ، زیرا همه آنها به شکل گیری همسر شما در شکل واقعی خود کمک می کنند. مگر اینکه کاری که همسرتان انجام می دهد به خود یا دیگران آسیب برساند ، هیچ مشکلی در کار آنها وجود ندارد. مشکلی نیست که همسرتان آنطور که هستند باشند و برای شما مهم است که با همه فراز و نشیب هایی که در نتیجه اوتیسم بوجود می آید به او عشق و حمایت کنید.
قسمت 2 از 2: یادگیری درباره اوتیسم
مرحله 1. اوتیسم را درک کنید
با افزایش روزافزون تشخیص های اوتیسم این روزها ، احتمالاً در مورد اوتیسم شنیده اید و معتقد هستید که ایده ای در مورد آن دارید. با این حال ، اگر آنچه درباره اوتیسم می دانید از افراد غیر اوتیستیک یا رسانه ها ناشی می شود ، ممکن است اطلاعات شما نادرست باشد. اوتیسم عبارت است از:
- یک ناتوانی عصبی مادام العمر.
- برای هرکسی متفاوت برخی ممکن است به برخی از تحریکات حسی بیش از حد حساس باشند ، در حالی که برخی دیگر دارای حساسیت بالا هستند و نیاز به ورودی حسی زیادی دارند. برخی با اختلال عملکرد اجرایی یا مشکلات گفتاری دست و پنجه نرم می کنند. دیگران نمی کنند علائم اوتیسم در افراد مختلف است.
- بخشی از آنچه شخصیت و شیوه زندگی یک فرد اوتیسم را شکل می دهد. افراد مبتلا به اوتیسم دارای تفاوت های قابل توجهی با افراد غیر اوتیستیک هستند که به شکل گیری شخصیت فرد اوتیستیک کمک می کند (درست مانند دوست داشتن و عدم دوست داشتن افراد غیر اوتیستیک ، شخصیت آنها را شکل می دهد).
- مشکوک به ژنتیک است. در حالی که اوتیسم ممکن است همیشه "در خانواده اجرا نشود" ، به نظر می رسد که جنبه ژنتیکی وجود دارد.
- ناتوانی که قبلاً به تشخیص های متعدد تقسیم می شد. قبل از انتشار DSM-V ، انواع مختلفی از اوتیسم وجود داشت ، مانند اوتیسم "کلاسیک" ، سندرم آسپرگر و PDD-NOS. با انتشار DSM-V ، تشخیصها در اختلال طیف اوتیسم "فشرده" شدند ، زیرا تفاوت بین آنها مشخص نبود. با این حال ، همه استفاده از سندرم آسپرگر را به عنوان تشخیص متوقف نکرده اند ، بنابراین ممکن است برخی از افراد راجع به تشخیص بیماری آسپرگر یا خواندن خود به عنوان "آسپی" صحبت کنند.
مرحله 2. افسانه های رایج درباره اوتیسم را برطرف کنید
اگر بیشتر اطلاعات خود را در مورد اوتیسم از افراد غیر اوتیستیک یا رسانه ها دریافت کرده اید ، ممکن است برخی اطلاعات نادرست باشد. علاوه بر این ، برخی از افراد غیر اوتیسم شایعاتی را در مورد افراد مبتلا به اوتیسم منتشر می کنند که باعث می شود اوتیسم با دید منفی نگاه شود. وقتی به دنبال درک اوتیسم هستید ، مطمئن شوید که اوتیسم را درک کرده اید نه:
- فقدان همدلی. در حالی که برخی از افراد مبتلا به اوتیسم می توانند به دلیل عدم الگوریتم از واکنش همدلی کامل رنج ببرند ، بسیاری از افراد اوتیسم کاملاً قادر به همدلی هستند و اغلب در واقع چیزها را بسیار عمیق احساس می کنند. الکسیتیمیا می تواند باعث ایجاد اختلال در تشخیص اوتیسم در افراد مبتلا به اوتیسم شود (و بنابراین ، گاهی اوقات هنگامی که کسی ناراحت است متوجه آن نمی شود) ، اما آنها عمداً احساسات کسی را نادیده نمی گیرند.
- قابل درمان اوتیسم یک بیماری مادام العمر است. اوتیسم همسرتان "از بین نمی رود".
- ویرانگر خانواده ها تعداد زیادی خانواده شاد وجود دارد که در آنها کودکان یا والدین (یا حتی هر دو!) اوتیسم دارند.
- جمله ای برای غم ابدی. افراد مبتلا به اوتیسم قادرند در عین حال شاد و اوتیسم باشند.
- ناشی از واکسن ها یک تصور غلط رایج وجود دارد که اوتیسم ناشی از واکسن سرخک-اوریون-سرخجه (MMR) است که بر اساس شواهد کلاهبرداری تهیه شده است و بارها مورد بی اعتبار قرار گرفته است. منطق ضد واکسیناسیون همچنین باعث شیوع بیماریهایی شده است که تقریباً ریشه کن شده اند.
- یک بیماری روانی اوتیسم یک ناتوانی است ، اما یک بیماری روانی نیست. با این حال ، افراد مبتلا به اوتیسم می توانند از نظر روانی و همچنین اوتیسم مریض باشند.
- با افزایش خطر خشونت ارتباط دارد. در حالی که ممکن است افراد مبتلا به اوتیسم مانند دیگر افراد خشونت بار شوند ، هیچ شواهد قطعی وجود ندارد که نشان دهد افراد مبتلا به اوتیسم بیشتر از مردم عادی خشونت بار هستند. اگر یک فرد اوتیسم رفتار پرخاشگرانه ای داشته باشد ، این کار را انجام می دهد زیرا چیزی اشتباه است و این پرخاشگری از پیش تعیین شده نیست.
مرحله 3. بدانید که افراد اوتیسم با افزایش سن یاد می گیرند و رشد می کنند
افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است مهارت های خاصی را توسعه نداده باشند ، اما قادر به انجام هیچ کاری نیستند. یک فرد مبتلا به اوتیسم با افزایش سن توانایی انجام مهارت های خود را افزایش می دهد ، خواه در صحبت کردن ، معاشرت ، مراقبت از خود یا موارد دیگر. فکر نکنید افراد مبتلا به اوتیسم "هرگز" کاری را فقط به دلیل اوتیسم انجام نمی دهند. تنها راه این است که بدانید آیا آنها قادر به انجام این کار خواهند بود یا نه ، تماشای یادگیری آنها با سرعت خودشان.
مرحله 4. درباره اوتیسم بخوانید
موارد زیادی وجود دارد که می توانید در مورد اوتیسم بخوانید ، خواه اسناد پزشکی باشد یا کتابهای مصور یا مقالات wikiHow. یافتن منابعی که اوتیسم را توضیح دهد می تواند به شما در درک جنبه فنی بیشتر نیازها و رفتارهای همسرتان کمک کند.
مرحله 5. منابع دوستدار اوتیسم را جستجو کنید
در حالی که نوشتن در مورد ناتوانی می تواند دشوار باشد ، منابعی که افراد مبتلا به اوتیسم را هدف قرار می دهند لحن بسیار متفاوتی نسبت به منابع غیر اوتیستیک دارند. منابع مفید اوتیسم لزوماً نباید توسط افراد مبتلا به اوتیسم نوشته شوند تا مفید واقع شوند ، اما افراد اوتیستیک کسانی هستند که مستقیماً تحت تأثیر قرار می گیرند ، بنابراین دیدگاه های آنها باید دیدگاه های اصلی شما باشد. به طور کلی ، یک منبع دوستدار اوتیسم:
- از زبان اول هویت استفاده کنید (به عنوان مثال "فرد مبتلا به اوتیسم" ، به جای "فرد مبتلا به اوتیسم")
- جامعه اوتیسم را درگیر کنید و آنها را به طور فعال تشویق کنید تا صدای خود را به اشتراک بگذارند. افراد غیر اوتیستیک "به جای" اوتیستیک صحبت نمی کنند
- اذعان کنید که کودکان اوتیسم به بزرگسالان اوتیسم تبدیل می شوند و اوتیسم با افزایش سن "از بین نمی رود"
- تشخیص دهید که افراد مبتلا به اوتیسم فقط کودکان پسر سفیدپوست غیر کلامی نیستند (و تشخیص دهید که تشخیص اغلب برای زنان و افراد رنگین پوست سخت تر است)
- از رنگ قرمز (برای #RedInstead) استفاده کنید ، یا از رنگین کمان استفاده کنید
- از قطعه پازل "Light It Up Blue" ، رنگ آبی یا هر چیزی که با اوتیسم صحبت می کند استفاده نکنید.
- درباره "درمان" اوتیسم صحبت نکنید ، زیرا بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم "درمان" نمی خواهند
مرحله 6. بدانید کدام زبان توسط جامعه اوتیسم ترجیح داده می شود
بحث در مورد ناتوانی می تواند برای افراد غیر معلول دشوار باشد ، زیرا معنی کلمات به راحتی می تواند در طول زمان تغییر کند ، و آنچه شما فکر می کردید اصطلاح مناسب بود ممکن است در واقع اصطلاح مناسب نباشد. جستجوی اطلاعات در مورد آنچه انجمن اوتیسم ترجیح می دهد بشنود به شما کمک می کند تا بدانید که چگونه با احترام به افراد اوتیسم (و همچنین سایر افراد دارای معلولیت های مختلف) در احترام مراجعه کنید.
-
استفاده از عبارت "شخص اوتیستیک" به دلیل دلالتهایی که با گفتن "فرد مبتلا به اوتیسم" وجود دارد ، ترجیح داده می شود. مورد دوم به این معنی است که اوتیسم بخشی از آنها نیست و می تواند "حذف" شود ، همچنین به این معنی است که اوتیسم بد است یا نوعی بیماری است. برخی افراد ترجیح می دهند از آنها به عنوان "فرد مبتلا به اوتیسم" یاد شود ، اما مگر اینکه به طور قطعی بدانید که شخص (خواه همسر شما باشد یا نه) این کار را ترجیح می دهد ، از "فرد اوتیسم" استفاده کنید.
جیم سینکلر ، هماهنگ کننده اوتیسم شبکه بین المللی اوتیسم ، توضیحی در مورد اینکه چرا زبان اول شخص در جامعه اوتیسم دوست ندارد. علاوه بر این ، بسیاری از وبلاگ نویسان که یا اوتیستیک هستند یا به جامعه اوتیستیک متصل هستند ، بیان کرده اند که چرا زبان اول هویت بسیار مهم است
- افراد مبتلا به اوتیسم (مانند سایر افراد معلول) "کند" ، "عقب افتاده" ، "معلول" ، "مبتلا به" اوتیسم یا "قربانی" اوتیسم نیستند. علاوه بر این ، استفاده از اصطلاحات "cutey" برای معلولیت (مانند "تغییرپذیری" یا "به ویژه توانمند") توسط اکثر افراد دارای معلولیت مورد پسند نیست ، آنها معتقدند که گفتن "معلول" نباید چیزی باشد که باید از آن اجتناب کرد.
- برچسب های "عملکرد بالا" و "کم عملکرد" را کنار بگذارید. افراد مبتلا به اوتیسم اشاره کرده اند که با هر دو نوع عملکرد ، افراد مبتلا به اوتیسم کنار گذاشته می شوند. یک فرد مبتلا به اوتیسم "دارای عملکرد بالا" بیش از حد "دارای عملکرد بالا" است تا نیازهای وی مورد تأیید قرار نگیرد ، و یک فرد مبتلا به "اوتیسم کم عملکرد" بیش از حد "ضعیف" است تا توانایی های او به رسمیت شناخته نشود. علاوه بر این ، تعریف این دو برچسب غیرممکن است ، زیرا افراد مبتلا به اوتیسم همه روزهای خوب و بد و همچنین نقاط قوت و ضعف دارند.
مرحله 7. فرهنگ اوتیسم را تجربه کنید
بهترین راه برای درک همسر این است که مستقیماً نحوه زندگی افراد اوتیسم را در زندگی روزمره تجربه کنید. خواندن وبلاگ ها و کتاب ها ، جستجوی برچسب #AutuallyAutistic در رسانه های اجتماعی ، تجربه رویدادهای پذیرش اوتیسم و به طور کلی شنیدن آنچه افراد مبتلا به اوتیسم می گویند به شما کمک می کند تا اوتیسم همسر خود را کمی متفاوت ببینید - و همچنین دریچه ای برای کمک به شما باز می کند. شما می بینید که مردم اوتیسم چگونه به جهان نگاه می کنند.
- بسیاری از وبلاگ نویسان و نویسندگان اوتیسم مانند امی سکنزیا ، اما زورچر لانگ ، لیدیا براون ، سینتیا کیم و ایبی گریس وجود دارند. خواندن آنچه افراد مبتلا به اوتیسم در مورد زندگی خود می نویسند می تواند به شما در درک دیدگاه همسرتان و جامعه اوتیسم کمک کند.
- در رسانه های اجتماعی ، برچسب #AskAnAutistic منبع خوبی برای کسانی است که از افراد مبتلا به اوتیسم در مورد اوتیسم مشاوره می خواهند.
- متأسفانه ، فرهنگ اوتیسم گاه به گاه موضوعات دردناکی را شامل می شود ، مانند بحث در مورد سوء استفاده ، شکنجه یا قتل افراد معلول. اشکالی ندارد اگر در مورد این چیزها نخوانید ، اگر احساس می کنید از این موضوع تکان خواهید خورد ، اما معلولیت تنها آفتاب و رنگین کمان نیست ، و جامعه اوتیسم به این امر اذعان می کند.
- تفاوت بین یک فرد مبتلا به اوتیسم و یک فرد اوتیستیک در این است که یک فرد مبتلا به اوتیسم تشخیص داده شده است ، در حالی که یک فرد اوتیسم اوتیسم خود را به عنوان بخشی از هویت خود می پذیرد و بخشی از فرهنگ اوتیسم است.
مرحله 8. دریابید که چه سازمان هایی در شهر شما به افراد مبتلا به اوتیسم کمک می کنند و از آنها حمایت می کنند
اگر هیچ کدام در محل زندگی شما در دسترس شما نیست ، به دنبال یک گروه پشتیبانی تعاملی آنلاین باشید. این موارد شامل ASD Vacations LLC ، Autisable.com ، AutismAsperger.net و TheAutSpot است.
- از صحبت های اوتیسم خودداری کنید. اوتیسم صحبت می کند نسبت به افراد اوتیسم نفرت انگیز است ، از افراد ضد اوتیسم حمایت می کند و همه افراد مبتلا به اوتیسم را از کار با آنها منع می کند. اوتیسم صحبت می کند (همچنین اوتیسم $ قله یا A $ نامیده می شود) توسط افراد مبتلا به اوتیسم توصیف شده است که یک گروه نفرت است که به عنوان یک سازمان مبدل شده اند.
- به جای حمایت از گروه هایی که از آگاهی از اوتیسم حمایت می کنند ، از گروه هایی که در پذیرش اوتیسم شرکت می کنند ، حمایت کنید ، جنبشی که هدف آن تلاش برای افزایش پذیرش اوتیسم است ، نه تلاش برای از بین بردن آن یا جستجوی "درمان". شبکه حمایت از اوتیسم (ASAN) و شبکه زنان اوتیسم توسط افراد مبتلا به اوتیسم اداره می شود و از پذیرش اوتیسم پشتیبانی می کند.
مرحله 9. بدانید از چه اطلاعاتی باید اجتناب کنید
درست مانند هر چیز دیگری در جهان ، اطلاعات غلط زیادی در مورد اوتیسم وجود دارد - برخی از آنها بدون قصد مخرب منتشر می شوند ، اما برخی از آنها برای آسیب رساندن به افراد اوتیسم است. منابع دوستدار اوتیسم اغلب به مکانهایی اشاره می کنند که باید از آنها اجتناب کرد و هیچ قانون سخت و سریع در مورد اینکه منبع به طور خودکار خوب است یا بد وجود ندارد ، اما توافق کلی وجود دارد که از چه چیزی باید از جامعه اوتیستیک اجتناب کرد. هنگام جستجوی منابع و اطلاعات مربوط به اوتیسم موارد زیر را در نظر داشته باشید.
- از مشاهده هر چیزی که توسط Autism Speaks ارسال شده است خودداری کنید. همانطور که در بالا ذکر شد ، اوتیسم صحبت می کند به عنوان یک گروه نفرت توصیف شده است و همچنین سهم بسزایی در خاموش کردن صدای افراد مبتلا به اوتیسم و انتشار اطلاعات غلط (مانند افسانه واکسن MMR) داشته است.
- به منابعی که اوتیسم را به عنوان یک فاجعه یا بیماری ، افراد اوتیسم را به عنوان یک بار سنگین ، منابع که سعی در توجیه ایجاد صدمه (یا حتی قتل) به یک فرد معلول دارند ، یا حمایت از "درمان های" سوء استفاده از افراد دارای معلولیت ، اعتماد نکنید. افراد ناتوان نیز افراد هستند و وقتی مردم می گویند که آنها بر دوش خود هستند یا ارزش کمک ندارند ، می توانند بفهمند.
- عبارت "هیچ چیز درباره ما بدون ما برای ما نیست" را به خاطر بسپارید. اگر منبع اطلاعات از افراد غیر اوتیستیک یا فردی است که به نحوی ارتباطی با جامعه اوتیسم ندارد ، نظر دوم را از جامعه اوتیستیک بیابید.
- معلولیت توهین نیست و وب سایتی که از هر گونه معلولیت به عنوان توهین استفاده می کند معتبر نیست.
مرحله 10. درک کنید که اوتیسم یک فرد را منحصر به فرد می کند
اوتیسم بودن برای همه متفاوت است و به شیوه های متفاوتی زندگی را شکل می دهد. هر فرد مبتلا به اوتیسم متفاوت است ، خاص است و ارزش داشتن در کنار او را دارد. مدارا کنید ؛ افراد مبتلا به اوتیسم می توانند دوست داشته شوند و چیزهای خوب زیادی برای کمک به جهان دارند ، درست مانند افراد غیر اوتیسم. حمایت از یک فرد مبتلا به اوتیسم به او نشان می دهد - و شما - که متفاوت است.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- اوتیسم همیشه در دوران کودکی تشخیص داده نمی شود. بسیاری از افراد در نوجوانی یا بزرگسالی به عنوان اوتیسم تشخیص داده می شوند. این اوتیسم آنها را کمتر "واقعی" نمی کند.
- اگر شما و همسرتان واقعا با ازدواج خود مشکل دارید ، مشکلی نیست که به دنبال مشاوره ازدواج باشید. نیازی نیست مشکلات رابطه را برای خود نگه دارید.
- شما نیازی به فعال بودن ندارید فقط به این دلیل که همسرتان اوتیسم دارد. این انتخاب شما است ، اما الزامی نیست. با این حال ، مبارزه با توانایی گرایی - چه مربوط به اوتیسم باشد و چه هر ناتوانی دیگری - یک گام عالی است که هم از همه افراد دارای معلولیت پشتیبانی می کند ، در حالی که شما را ملزم به یک فعال "کامل" نمی کند.
