برش یک نوع رایج خودآزاری است. خودآزاری زمانی است که شخصی به طور عمدی به عنوان راهی برای مقابله با احساسات دشوار ، موقعیت های طاقت فرسا یا تجربیات به خود آسیب برساند. برش ممکن است حال شما را در لحظه بهتر کند و ممکن است به شما در کنترل لحظه ای احساس کنترل کمک کند. با این حال ، در بلند مدت قطع اغلب باعث می شود شما احساس بدتری داشته باشید. همچنین می تواند شما را در موقعیت خطرناکی قرار دهد. هیچ راه حل جادویی برای توقف برش وجود ندارد ، اما مهم این است که با خودتان مهربان باشید و خود را از نظر روحی تنبیه نکنید. اگر می خواهید روند بهبودی قابل توجهی را آغاز کنید ، راه هایی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از برش خود کمک بگیرید.
اگر شما یا فردی که برای او اهمیت قائل هستید در نظر دارید که برش داشته باشد ، به بخش منابع اضافی در انتهای مقاله مراجعه کنید تا با شخصی صحبت کنید.
مراحل
روش 1 از 5: غلبه بر میل
مرحله 1. به جایی بروید که نتوانید خود را برش دهید
اگر احساس می کنید خود را بریده اید ، به جایی بروید که انجام آن سخت تر است. این مکان می تواند در مکان های عمومی مانند یک مغازه یا اتاق نشیمن خانه شما با خانواده یا هم اتاقی شما باشد. این امر تسلیم شدن در برابر هوس برش را برای شما سخت می کند. همچنین ممکن است احساس بهتری برای شما ایجاد کند ، به خصوص اگر در اطراف افرادی هستید که شما را دوست دارند و از شما حمایت می کنند.
مرحله 2. با کسی تماس بگیرید
اگر در خانه خود تنها هستید یا نمی توانید خانه را ترک کنید ، وقتی به شما انگیزه می دهد که با او تماس بگیرید ، با کسی که دوست دارید با او صحبت کنید تماس بگیرید. این می تواند یکی از اعضای خانواده ، یک دوست مورد اعتماد یا یک خط تلفن باشد. ممکن است ایجاد یک لیست تلفن از افرادی که می توانید با آنها تماس بگیرید مفید باشد. همچنین می توانید شماره های مورد نیاز را در تلفن خود برنامه ریزی کنید.
- خطوط تلفن زیادی وجود دارد که می توانید برای کمک با آنها تماس بگیرید. یکی 1-800-273-TALK ، یک خط تلفن 24 ساعته بحرانی برای کسانی است که قصد آسیب زدن به خود را دارند یا در شرایط اضطراری قرار دارند. همچنین می توانید با شماره 1-800-334-HELP ، خط 24 ساعته ملی بحران بنیاد Self Injury تماس بگیرید. همچنین 1-800-DONT-CUT را که اطلاعاتی در مورد آسیب به خود ارائه می دهد ، امتحان کنید.
- اگر به خودتان صدمه زده اید یا می خواهید به پزشک مراجعه کنید ، با شماره 1-800-366-8288 ، که S. A. F. E. است ، تماس بگیرید. خط اطلاعات جایگزین ها برای پشتیبانی فوری و ارجاع به پزشک محلی.
- اگر در انگلستان هستید ، می توانید با سامریایی ها با شماره 116 123 تماس بگیرید ، این آژانس 24 ساعته کار می کند و به لحظاتی اختصاص داده شده است که می خواهید به خود آسیب برسانید. همچنین می توانید با Childline ، خط تلفن ویژه کودکان و نوجوانان با شماره 0800 1111 تماس بگیرید. هر دو شماره رایگان از تلفن همراه و تلفن ثابت هستند و هیچ کدام در قبض تلفن شما نشان داده نمی شود.
مرحله 3. حواس خود را پرت کنید
یک راه عالی برای جلوگیری از آسیب رساندن به خود این است که حواس خود را پرت کنید. همه تکنیک های حواس پرتی برای همه کار نمی کند ، بنابراین ممکن است قبل از اینکه بدانید کدام روش برای شما مناسب است چند روش را امتحان کنید. گاهی اوقات محرک یا انگیزه می تواند بسته به احساسات یا موقعیت شما متفاوت باشد ، به این معنی که واکنش شما برای جلوگیری یا توقف خودآزاری نیز متفاوت خواهد بود.
- روش پروانه ای را امتحان کنید. هنگامی که تمایل به بریدن دارید ، یک پروانه را در جایی که می خواهید به خودتان آسیب برسانید بکشید و نام آن را به نام یکی از عزیزان یا افرادی که می خواهند شما بهتر شوید ، بگذارید. اگر قطع کنید ، پروانه می میرد. باید آن را بشویید. اگر از بین رفت و شما برش ندادید ، در طبیعت آزاد می شود تا آزاد شود.
- ایده دیگر روش قلم است. قلم قرمز بگیرید و خطوط ، کشمکش ها ، علائم صلح یا هر نمادی را در هر جایی که می خواهید برش دهید بکشید. وقتی کارتان تمام شد ، خطوط را بشمارید. این تعداد زخم است که شما نخواهید داشت.
- اگر اینها جواب نمی دهند ، سعی کنید موهای خود را برس بکشید یا حالت دهید ، یک فنجان چای درست کنید ، تا 500 یا 1000 بشمارید ، روی یک معما یا بازی فکری کار کنید ، به تماشای مردم بروید ، یک ساز موسیقی بنوازید ، تلویزیون تماشا کنید یا فیلم تماشا کنید. ، ناخن های خود را رنگ کنید ، چیزی مانند کتاب یا کمد خود را سازماندهی کنید ، اریگامی بسازید تا دستان شما را اشغال کند ، فعال باشید ، ورزش کنید ، قدم بزنید ، یک روتین رقص ایجاد کنید ، یا یک پروژه هنری یا رنگ در یک تصویر انجام دهید. امکانات بی پایان است. فقط باید چیزی باشد که به اندازه کافی حواس شما را پرت کند.
مرحله 4. برش را به تأخیر بیندازید
هر زمان که میل به برش خورد ، برش را به تأخیر بیندازید. با زمان کمی مانند 10 دقیقه شروع کنید و هر بار زمان انتظار را افزایش دهید.
- در حالی که منتظر هستید ، به زخم هایی که نمی خواهید فکر کنید و به این فکر کنید که چگونه مجبور نیستید به خودتان صدمه بزنید ، حتی اگر به آن فکر می کنید یا شاید می خواهید آن را انجام دهید. جمله های تأییدی را برای خود تکرار کنید ، مانند "من لیاقت صدمه زدن ندارم" ، حتی اگر در ابتدا به آن اعتقاد ندارید.
- به یاد داشته باشید که همیشه این انتخاب را دارید که برش ندهید. تصمیم واقعاً با شماست.
روش 2 از 5: یادگیری استراتژی های مقابله
مرحله 1. تکنیک حواس پنجگانه را امتحان کنید
مهارت های مقابله ای برای بهبود لازم است. آنها به برطرف کردن خواسته ها کمک می کنند و اغلب مواد شیمیایی مشابهی به نام اندورفین را در مغز شما ترشح می کنند که در هنگام آسیب رساندن به خود آزاد می شوند. یکی از تکنیک های معمول تسکین دهنده خود ، تکنیک حواس پنجگانه نامیده می شود که راهی برای کمک به وضعیت ذهنی مفید برای رسیدگی به احساسات دردناک یا شدید منجر به آسیب به خود فراهم می کند.
- کار را در موقعیت راحت شروع کنید ، یا روی زمین بنشینید و پاهایتان را روی هم قرار دهید یا روی صندلی بنشینید و پاهایتان را صاف روی زمین بکشید. شروع به تمرکز بر تنفس خود کنید. بعد ، شروع به آگاهی بخشی به هر یک از حواس خود کنید. برای هر حس حدود یک دقیقه وقت بگذارید و فقط بر یک حس در یک زمان تمرکز کنید.
- شنوایی: روی صداهای خارجی تمرکز کنید. آیا آنها ماشین می گذرند ، مردم صحبت می کنند؟ بعد ، روی صداهای داخلی تمرکز کنید. آیا می توانید صدای تنفس یا هضم خود را بشنوید؟ وقتی روی شنوایی تمرکز می کنید ، آیا متوجه چیزی شده اید که قبلاً توجه نکرده اید؟
- بو: چه بویی می دهید؟ آیا در نزدیکی شما غذا وجود دارد؟ یا شاید بیرون گل؟ ممکن است متوجه بوهایی شوید که قبلاً نشنیده اید. سعی کنید چشمان خود را ببندید تا حواس دیگر شما تیز شود.
- مشاهده: چه می بینید؟ آیا می توانید از پنجره بیرون را ببینید؟ به جزئیاتی مانند رنگ ، الگو ، شکل و بافت توجه کنید.
- چشیدن: چه مزه ای دارید؟ به هر چیزی که می توانید در دهان خود بچشید توجه کنید ، شاید از قهوه صبحگاهی یا ناهار. زبان خود را به حرکت درآورید تا جوانه های چشایی خود را درگیر کنید و هرگونه سلیقه دیگری را که با آن روبرو شدید بررسی کنید.
- لمس کردن: احساس کنید پوست شما لمس می شود. این می تواند از فرش زیر پا یا ساق پا ، لباس های روی پوست شما یا هوایی باشد که روی صورت شما حرکت می کند. صندلی را که روی آن نشسته اید احساس کنید.
مرحله 2. میانجی گری کنید یا دعا کنید
مدیتیشن یا دعا ممکن است یک عمل احمقانه به نظر برسد ، اما مطالعات علمی انجام شده است که نشان می دهد مدیتیشن احساسات مثبت ، رضایت ، سلامتی و شادی را بهبود می بخشد. همچنین باعث کاهش اضطراب ، استرس و افسردگی می شود. انواع مختلفی از میانجیگری وجود دارد ، اما هدف همه وساطت ها آرامش ذهن است.
- در حالت نشسته راحت شروع کنید. یک نکته واحد برای تمرکز داشته باشید. این می تواند بصری باشد ، مانند یک نقطه ثابت در اتاق ، شنوایی ، مانند تکرار یک کلمه یا دعا ، یا فیزیکی ، مانند شمارش مهره ها در یک تسبیح. در حالی که بر روی کار مکرر یا شیء ثابت تمرکز می کنید ، ذهن شما سرگردان می شود. هنگامی که متوجه سرگردان شدن افکار خود می شوید ، اجازه دهید این فکر برود و تمرکز شما را به نقطه تمرکز خود بازگرداند.
- این ممکن است آسان به نظر برسد ، اما تمرکز ذهن چالش برانگیز است. اگر می توانید در ابتدا فقط چند دقیقه تمرکز کنید ناامید نشوید. تلاش کنید تا بتوانید ساعت ها وقت بگذارید تا افکار خود را آزاد کرده و ذهن خود را پاک کنید.
مرحله 3. تمرینات تنفسی را شروع کنید
تنفس یک واکنش طبیعی است که می توانیم آن را کنترل کنیم. تحقیقات نشان می دهد که تمرین کنترل تنفس تأثیر مثبتی بر پاسخ استرس شما دارد. هنگامی که احساس می کنید نیاز به خودآزاری دارید ، همان واکنش استرس را می توان شروع کرد. یادگیری مهارت های جدید ممکن است به شما در کنترل عوامل محرک کمک کند.
سعی کنید حتی نفس بکشید. این یک تکنیک ساده است که در آن هنگام استنشاق تا پنج بشمارید ، پنج شمارش را نگه دارید و پنج بار را برای بازدم انجام دهید. روی هر قسمت تنفس خود تمرکز کنید
مرحله 4. از تکنیک های آرام سازی استفاده کنید
انواع مختلفی از تکنیک های آرامش وجود دارد که می توانید از آنها استفاده کنید. یک تمرین تصویری را امتحان کنید ، جایی که یک مکان امن خیالی ایجاد می کنید که نمی خواهید به خود آسیب برسانید. تصویری را در ذهن خود ایجاد کنید. تصویر باید صلح آمیز باشد یا یک خاطره خوش را به شما یادآوری کند. شاید راحت تر بتوانید از یک مکان امن چاپ کنید و به جای آن بر روی آن تمرکز کنید.
مرحله 5. شل شدن پیش رونده عضلات (PMR) را امتحان کنید
آرامش پیشرونده ماهیچه ای نوعی مهارت مقابله ای است که بر کشش و آرامش گروه های مختلف عضلانی تمرکز دارد. یکی از مزایای PMR این است که به شما کمک می کند تا از احساسات فیزیکی بدن خود بیشتر آگاه شوید.
- در موقعیتی راحت شروع کنید که به شما اجازه می دهد بر گروه های مختلف ماهیچه ای تمرکز کنید. اکثر مردم راحت ترین حالت را برای نشستن یا دراز کشیدن دارند. در مرحله بعد ، روی یک گروه از ماهیچه ها تمرکز کنید که می توانید آنها را منقبض کرده و سپس شل کنید.
- این عضلات را به مدت پنج ثانیه منقبض کنید و فقط گروه عضلانی را که در آن لحظه روی آن کار می کنید منقبض کنید. بعد از پنج ثانیه ، تمام ماهیچه های آن ناحیه را شل کنید و 15 ثانیه در آرامش باشید. سپس به گروه عضلانی بعدی بروید.
- در صورت نیاز این کار را چندین بار در روز تکرار کنید.
- جداسازی گروه های عضلانی خاص ممکن است دشوار باشد ، اما با تمرین آسان تر می شود.
- مناطق مشترک شامل صورت ، دست ها و بازوها ، معده یا قسمت میانی و ساق و پا است. لباس راحتی بپوشید تا راحت باشید.
مرحله 6. قدم زدن در مورد ذهن آگاهی
پیاده روی یک ورزش آرامش بخش و منحرف کننده است. یک پیاده روی آگاهانه حتی بهتر است زیرا در حرکات ذهن آگاهی دارد. برای پیاده روی آگاهانه ، هنگام قدم زدن به هر مرحله توجه کنید. پاهای شما روی زمین چه احساسی دارند؟ در کفش های شما؟ بر نفس خود تمرکز کنید. به محیط توجه کنید. برای لذت بردن از محیط اطرافتان وقت بگذارید.
مزایای پیاده روی ذهن شامل یادگیری آگاهی در زندگی روزمره و تمرکز آگاهی شما است. واسطه گری سنتی و ثابت ممکن است برای برخی از افراد سخت باشد ، بنابراین پیاده روی آگاهانه شکل فعال تری از مدیتیشن است. پیاده روی مزایای سلامتی دیگری نیز دارد
مرحله 7. هنگامی که می خواهید به خود آسیب برسانید ، شرایط را ثبت کنید
یک مجله راه اندازی کنید که هر بار که می خواهید به خودتان آسیب برسانید شرح دهد. وقتی احساس ضرر و زیان می کنید ، آن را بنویسید. مستند کنید که چه اتفاقی می افتد و آنچه قبل از به وجود آمدن انگیزه اتفاق افتاده است. نوشتن آن به شناسایی الگوها یا احساسات منجر به برش کمک می کند. همچنین ، روزنامه نگاری راهی برای اشتراک احساسات شما و پردازش افکار شما فراهم می کند.
مرحله 8. یک جعبه مهارت مقابله ایجاد کنید
جعبه یا کیت مهارت مقابله ، محفظه ای است که با وسایل آن را پر می کنید تا از تمایل به خودآزاری جلوگیری شود. یک جعبه کفش یا جعبه مقوایی کوچک تهیه کنید و آن را با هر چیزی که فکر می کنید به شما کمک می کند خود را برش ندهید پر کنید. این می تواند تصاویر دوستان ، خانواده یا حیوانات خانگی ، مجله ای برای نوشتن ، لوازم هنری باشد تا بتوانید در عوض چیزی هنری بسازید ، نقل قول ها یا اشعار الهام بخش که به شما احساس بهتری می دهد ، سی دی مورد علاقه یا هر نوع شیء روحیه خود را بالا ببرید و ذهن خود را از بریدن جدا کنید.
مرحله 9. خروجی دیگری پیدا کنید
برخی از افراد به دلیل عصبانیت ، نفرت ، ناامیدی یا درد زیاد خود را قطع می کنند. اگر به همین دلیل است که برش می زنید ، سعی کنید راه دیگری برای احساسات خود پیدا کنید.
- اگر عصبانی یا ناامید هستید ، بالشی برای مشت زدن پیدا کنید ، بیرون بروید و داد بزنید ، مقداری کاغذ پاره کنید یا یک توپ فشار آور فشار دهید. حتی می توانید کلاس های کیک بوکسینگ را بگذرانید یا دوره دفاع شخصی را بگذرانید. هرگونه فعالیتی که به شما کمک کند احساساتی را که معمولاً از طریق برش بیان می کنید رها کنید ، به شما در جلوگیری از بریدن در آینده کمک می کند.
- پیدا کردن خروجی مناسب می تواند زمان بر باشد. چند مورد را امتحان کنید تا یکی را پیدا کنید که متناسب با احساسات شما باشد. به خاطر داشته باشید که ممکن است از موقعیتی به موقعیت دیگر تغییر کند.
روش 3 از 5: تمرین گفتگوی مثبت با خود
مرحله 1. به صحبت های مثبت خود گوش دهید
خودگویی مثبت به شیوه مثبتی گفته می شود که صدای درونی شما با شما صحبت می کند و به خود نگاه می کند. این صدای درونی بر انگیزه ، چشم انداز ، عزت نفس و رفاه کلی شما تأثیر می گذارد. خودگویی مثبت راهی است برای صحبت با خود که به شما در کسب اعتماد به نفس ، ایجاد سبک زندگی سالمتر و کاهش افکار منفی کمک می کند.
گفتگوی مثبت با خود همچنین می تواند به حفظ دیدگاه سلامتی در مورد احساسات شما کمک کند. به خود یادآوری کنید که احساسات و اشتیاق برای بریدن فقط احساسات هستند و واقعیت ندارند. آنها عبور خواهند کرد یا می توان آنها را بهبود بخشید. احساساتی که دارید و باعث می شود بخواهید آنها را از بین ببرید همیشه وجود نخواهد داشت
مرحله 2. یادآوری ها را بگذارید
یکی از راه هایی که می توانید از خودگویی مثبت در زندگی روزمره خود استفاده کنید این است که یادآوری های بصری را در اطراف خود بگذارید. از یادداشتهای بعد از آن یا کاغذهای چسبانده شده برای عبارات مثبت درباره خود در مناطق زندگی خود استفاده کنید. همچنین می توانید پیام ها را روی آینه ، پنجره یا تخته های پاک کننده خشک بنویسید. به این ترتیب ، هر روز یادآوری ها را خواهید دید و به بهبود روحیه شما کمک می کند. همچنین هنگامی که به قطع فکر می کنید ، به شما کمک می کند تا پیامهای مثبت را مشاهده کنید. نمونه های خوب عبارات مثبت عبارتند از:
- من دوست داشتنی هستم.
- من منحصر به فرد هستم.
- من مطمئن هستم.
- من می توانم به اهدافم برسم.
- من زیبا/خوش تیپ هستم
- احساسات من فقط احساسات است.
- احساسات من برای همیشه دوام نخواهد داشت.
- احساسات واقعیت نیستند.
- آزار خودم مشکلاتم را حل نمی کند.
- آسیب رساندن به خود ممکن است باعث تسکین سریع شود ، اما نه طولانی مدت.
- من می توانم بر عصبانیت/ناراحتی/اضطراب خود بدون آسیب رساندن غلبه کنم.
- در حال حاضر می توانم احساسات خود را به کسی اعتماد کنم.
- می توانم به دنبال حمایت باشم.
- من قصد دارم آن را انجام دهم
مرحله 3. یک مجله افکار ایجاد کنید
گفتگوی مثبت با شما به شما کمک می کند الگوهای فکری را که بر انگیزه های خودآزاری تأثیر می گذارد ، بشناسید و درک کنید. اولین قدم این است که یاد بگیرید افکار خود را بپذیرید زیرا اغلب یک عادت هستند. برخی از افراد ایجاد یک مجله برای کمک به ثبت فرایندهای فکر روزانه مفید است. نوشتن آنها به شما این امکان را می دهد که در مورد احساسات و افکار خود انتقاد کنید و همچنین نحوه برخورد متفاوت با امور را پردازش کنید.
- هدف این نیست که افکار خود را تغییر دهید بلکه آگاهی از افکار است. این به شما کمک می کند تا آنها را بشناسید ، که به شما کمک می کند تا منفعلانه به این افکار منفی که منجر به رفتارهای خودآزاری می شود ، عمل نکنید.
- سعی کنید موقعیت ، فکر ، احساس یا احساسی که دارید و همچنین هرگونه احساس جسمانی مانند انرژی ، سفت شدن معده و اقداماتی که انجام می دهید را بنویسید.
مرحله 4. افکار خود را ارزیابی کنید
ارزیابی افکار و روند تفکر شما می تواند به گفتگو مثبت تر با خود و افکار کمتر مضر منجر شود که منجر به قطع می شود. آیا افکار شما درست است؟ به پرونده فکری خود نگاه کنید و شرایط مشابهی را که در آن به سر می برید ارزیابی کنید. آیا از این موقعیت ها چیزی آموختید و پیامدهای درازمدت آن چه بود؟ آیا با هر موقعیتی متفاوت از روزهای دیگر برخورد کرده اید؟ آیا بر اساس افکار منفی عمل کرده اید؟
- یک راه خوب برای ارزیابی افکار منفی این است که به دنبال عباراتی با کلمات مانند باید ، باید یا باید باشید. این نوع اظهارات منجر به پیام هایی از همه یا هیچ می شود. این افکار منفی و اغلب خشن درباره خود می تواند منجر به آسیب رساندن به خود شود.
- با نگاهی به مجله افکار خود ، چه افکار جایگزینی می توانستید داشته باشید؟ جملات مثبت و جایگزین را بنویسید که افکار منفی شما را تضعیف می کند.
- اگر از صحت افکار خود مطمئن نیستید ، از یک دوست یا یکی از اعضای معتمد خانواده بپرسید.
روش 4 از 5: جلوگیری از قسمت بعدی
مرحله 1. اجسام محرک را حذف کنید
به منظور جلوگیری از قسمت دیگری از برش ، باید ابزارهایی را که برای انجام آن استفاده می کنید حذف کنید. اشیایی را که قبلاً برای آسیب رساندن به خود استفاده کرده اید ، دور بریزید. اگر مجبور باشید زمان خود را صرف جستجوی چیزی کنید که به آن آسیب برساند ، ممکن است بتوانید انگیزه را خرد کنید. زمان فکر کردن در مورد اقدامات خود یا تلاش اضافی می تواند به عنوان عامل بازدارنده عمل کند.
- اشیاء تیز را روی میز خود قرار ندهید و تیغ ها را در کشوها یا کمد هایی که به راحتی به آنها دسترسی دارید ، قرار ندهید.
- اگر هنوز احساس نمی کنید که ابزارهای خود را بیرون می اندازید ، سعی کنید رسیدن به آنها را با محکم پیچاندن و بلند نگه داشتن آنها در قفسه هایی که دسترسی به آنها سخت است ، به تاخیر بیندازید.
- در صورت امکان ، آنها را به شخص دیگری بدهید. این راهی تضمین شده است که آنها نمی توانند پیدا کنند. شما احتمالاً در ابتدا عصبانی خواهید شد ، اما وقتی این اتفاق می افتد ، شکرگزار خواهید بود که مانع از آسیب رساندن به خودتان شده است.
مرحله 2. عوامل محرک خود را شناسایی کرده و از آنها اجتناب کنید
در لحظه ای که میل به آسیب رساندن به خود را دارید ، متوقف شوید و به آنچه اتفاق افتاده فکر کنید. اینها محرک های شما هستند. آنها را به خاطر بسپارید و سعی کنید از این موقعیت ها دوری کنید. گاهی اوقات ، می توان آنها را پیش بینی کرد و اگر بتوان آنها را پیش بینی کرد ، می توان از آنها جلوگیری کرد.
- محرک های رایج می تواند شامل مشکلات با همسالان مانند زورگویی و زورگویی سایبری ، فشار در مدرسه ، احساس منزوی اجتماعی ، سوء استفاده ، سردرگمی در مورد جنسیت و مسائل مربوط به خانواده شما باشد.
- برخی افراد بیشتر در ساعات خاصی از روز برش می خورند. اگر می دانید که صبح زود تمایل به برش دارید ، درست بعد از اینکه از تخت بیرون می آیید احتیاط بیشتری کنید. خودتان را بشناسید و بدانید که برای کنترل خواسته بعدی چه باید بکنید.
- برای مثال اگر به تازگی با یکی از نزدیکان خود مشاجره کرده اید و تمایل به خودآزاری دارید ، بایستید و از خود بپرسید که چه احساسی در شما به وجود می آورد: "من احساس می کنم به خودم آسیب می رسانم زیرا به تازگی دچار این مشکل شده ام. مشاجره با کسی که دوستش دارم و باعث می شود واقعاً احساس بدی داشته باشم. " تعیین کنید که چه چیزی به طور خاص باعث ایجاد این موقعیت در احساسات منفی می شود ، مانند یک احساس خاص یا شاید یک عمل. تا زمانی که این مشکل را تحت کنترل یا کاهش کامل آن قرار ندهید ، روی کاهش آن کار کنید.
مرحله 3. موفقیت خود را تصدیق کنید
مهم است که پیشرفت خود را جشن بگیرید. سعی کنید در روزهایی که برش نمی دهید یک تقویم را با رنگ دلخواه علامت گذاری کنید. در پایان هر ماه ، تعداد روزهایی را که کوتاه نکرده اید برشمارید و آن را در پایین بنویسید. برای افزایش تعداد روزهای ماه بعد تلاش کنید.
روش 5 از 5: به دنبال کمک حرفه ای باشید
مرحله 1. به دنبال علت زمینه ای باشید
در برخی موارد ، برش ممکن است نشانه مشکل دیگری مانند افسردگی ، اضطراب یا سایر اختلالات روانی باشد. برش اغلب باعث می شود فرد از احساسات شدید مانند عصبانیت ، احساس گناه ، اضطراب ، انزوا ، اندوه یا ناامیدی رهایی یابد. همچنین می تواند به عنوان بیان آن احساسات و درد تلقی شود.
سایر دلایلی که مردم برش می دهند عبارتند از نیاز به کنترل بدن شما ، به ویژه هنگامی که احساس می کنید از کنترل خارج شده اید. برخی از افراد هنگام احساس بی حسی احساس می کنند که چیزی را احساس می کنند. دیگران این کار را به عنوان پاسخی به ضربه یا مسائل دیگر مانند اضطراب و افسردگی انجام می دهند
مرحله 2. با یک متخصص صحبت کنید
اگر در شکستن چرخه برش از طریق تکنیک های مقابله یا سایر روش ها مشکل دارید ، ممکن است برای تغییر وضعیت به کمک حرفه ای نیاز داشته باشید. یک مشاور ، روانشناس بالینی یا روانپزشک در مورد دلیل آسیب رساندن به خود با شما صحبت می کند و آنها در مورد احساس شما و نحوه تغییر رفتارهای شما در رابطه با این رفتارها با شما صحبت خواهند کرد.
- رفتن به گروه درمانی را در نظر بگیرید ، در آنجا خواهید دید که افراد دیگری نیز با مشکل مشابه دست و پنجه نرم می کنند.
- اگر خردسال هستید ، به والدین یا سرپرست خود بگویید که باید در اسرع وقت به یک متخصص بهداشت روان مراجعه کنید. تأکید کنید که این یک اورژانس است.
- اگر شما یک فرد بالغ هستید و بیمه درمانی دارید ، در اسرع وقت با پزشک مراقبت های اولیه خود تماس بگیرید و درخواست مراجعه به یک درمانگر یا روانشناس متخصص در زمینه خودزنی کنید. اگر بیمه نشده اید ، از کلینیک های بهداشت روانی رایگان یا کم هزینه در منطقه خود تحقیق کنید ، یا در صورتی که مذهبی هستید از یکی از روحانیون خود کمک بخواهید.
مرحله 3. به دنبال کمک فوری باشید
اگر تا حد آسیب جدی به خود آسیب رسانده اید ، باید فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید. آسیب شدید عبارت است از هر برشی که بیش از 10 دقیقه خونریزی داشته باشد ، برشی که خونریزی آن را متوقف نکند ، یا سناریویی که به طور تصادفی یا عمدی به یک رگ یا شریان اصلی اصطلاحاً نیک زده است.
همچنین اگر به فکر خودکشی هستید ، باید فوراً به دنبال کمک باشید
مرحله 4. تفاوتها را بدانید
خودزنی با خودکشی یکسان نیست ، اما این دو اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می شوند. تفاوت عمده در قصد پایان زندگی است. فردی که به خودکشی فکر می کند اغلب راه دیگری نمی بیند و می خواهد به زندگی خود پایان دهد. با این حال ، کسی که به خود آسیب می رساند ، اغلب دقیقاً برعکس است زیرا فرد عمداً به خود آسیب می رساند تا احساس زنده بودن یا کنار آمدن با زندگی را تجربه کند.
- تحقیقات نشان می دهد افرادی که به خود آسیب می رسانند ، دیرتر خودکشی می کنند. این اغلب با عوامل دیگر مانند افسردگی ، احساس به نظر می رسد که دلایل کمتری برای زندگی وجود دارد یا احساس ناامیدی در ارتباط است. مطمئن شوید که هرگونه فکر خودکشی را جدی می گیرید و از او کمک می خواهید.
- به دنبال نشانه های متمایز خودکشی باشید ، مانند صحبت درباره تمایل به مردن یا خودکشی ، جستجوی راهی برای خودکشی ، اظهارنظر در مورد ناامید بودن یا صحبت در مورد نداشتن دلیلی برای زندگی.
- اگر شما یا کسی که دوستش دارید در مورد خودکشی فکر می کنید ، کمک بگیرید. با شماره 1-800-273-TALK (8255) تماس بگیرید تا در مورد کمک به فردی که در حال فکر کردن است با شخصی صحبت کنید ، یا در صورت تلاش از قبل با شماره خدمات اورژانس مناسب تماس بگیرید.
نکات
- در صورت امکان اجتناب از چیزها ، افراد یا موقعیت هایی که باعث می شود شما بخواهید به خودتان آسیب برسانید مفید است. این ممکن است اغلب دشوار باشد ، اما این تغییرات کوتاه مدت ممکن است شما را ملتهب کند تا زمانی که بهبودی شما به مرحله اجرا درآید ، یا نقشی در خود بهبودی ایفا کند.
- تیغ های خود را یا هر چیزی که می تواند به عنوان چنین استفاده شود را دور بیندازید.
- فردی را که می شناسید مانند پدربزرگ ، مادربزرگ ، عمه ، مادر یا دوست داشته باشید که دوستش دارید و به مربی او اعتماد دارید که او را قطع نکنید. آنها همچنین می توانند مراقب شما باشند و مطمئن شوند که برش نمی دهید.
- روش پروانه ای را امتحان کنید: هر زمان که به اصلاح خود فکر می کنید ، یک پروانه روی مچ خود بکشید. نام یک دوست عزیز را زیر پروانه بنویسید. اگر خودتان را قطع نکنید ، پروانه زنده می ماند و می توانید منتظر باشید تا محو شود. در صورت قطع ، متأسفانه پروانه باید شسته شود.
- می توانید یک نوار لاستیکی دور مچ دست خود قرار داده و آن را بکشید تا به عقب بچسبد. هنوز احساس درد می کنید اما مانند برش دائمی نیست.
- اگر از هر نوع حیوان خانگی دارید ، آنها را نوازش کنید ، آنها را در آغوش بگیرید ، با آنها بازی کنید یا فقط آنها را تماشا کنید. این باعث کاهش سطح استرس شما می شود و می تواند بسیار آرامش بخش باشد.
- با دوستان و خانواده معاشرت کنید و تنها نباشید.
- چیزی بکشید یا بنویسید که احساس شما را توصیف کند ، سپس آن را پاره کنید. از طرف دیگر ، دلایلی را که نباید/نمی خواهید برش دهید ، بنویسید یا بنویسید و هر روز به آن نگاه کنید.
- اگر مشاور کمکی نمی کند ، با یک متخصص مانند پزشک مشورت کنید.
- اگر دوست دارید خود را برش دهید ، سعی کنید حواس پرتی را در چیزی که شما را خوشحال می کند بیابید. گوش دادن به موسیقی ، بازی کردن و غیره
