استفراغ برای هر فردی یک تجربه خوشایند نیست. اگرچه بسیاری از مردم در مورد بی خوابی یا ترس از استفراغ چیزی نشنیده اند ، اما این یک اختلال اضطرابی بسیار شایع است - این پنجمین فوبیای شایع است - و به ویژه در زنان و نوجوانان شایع است. برای یک فرد بیهوشی ، اضطرابی که با احتمال پرتاب کردن همراه است می تواند ناتوان کننده باشد. در واقع ، بی خوابی ممکن است علائم مشابهی با اختلال هراس داشته باشد و باعث شود افراد مبتلا از هر چیزی که باعث استفراغ آنها می شود اجتناب کنند مانند نزدیک بودن به افراد بیمار ، غذا خوردن در رستوران ها ، نوشیدن مشروبات الکلی و استفاده از سرویس های بهداشتی عمومی. اما کنار آمدن فعالانه با ترس از استفراغ و کاهش حالت تهوع می تواند به شما در مقابله با بی اشتوبیایی کمک کند.
مراحل
قسمت 1 از 3: مقابله با ترس از استفراغ
مرحله 1. عوامل محرک خود را مشخص کنید
در اغلب موارد ، بی خوابی با چیزی خاص ، مانند رایحه یا نشستن در صندلی عقب خودرو ایجاد می شود. پی بردن به این که چه چیزی باعث بی اشتهایی شما می شود می تواند به شما در اجتناب از آن یا مقابله با آن در درمان کمک کند. برخی از محرک های رایج عبارتند از:
- دیدن یا فکر کردن شخص دیگری یا حیوان در حال استفراغ
- بارداری
- سفر یا حمل و نقل
- دارو
- بوها یا بوها
- خوراکی ها
مرحله 2. از عوامل محرک اجتناب کنید
برای بسیاری از مردم ، مقابله با بی اشتهایی خود ممکن است به سادگی اجتناب از عوامل ایجاد کننده این اختلال و اضطراب مربوط به آن باشد. با این حال ، توجه داشته باشید که این ممکن است همیشه ممکن نباشد ، مانند این که شما یک کودک بیمار دارید ، و در صورت لزوم باید راه های جایگزینی برای مقابله با ترس خود داشته باشید.
- پیشاپیش مشخص کنید که چگونه از ماشه خود جلوگیری کنید. به عنوان مثال ، اگر غذاهای خاصی ترس شما را تحریک می کند ، آنها را در خانه خود نگه ندارید. اگر در یک رستوران هستید ، می توانید از همکلاسی های خود بخواهید از غذاهایی که ممکن است شما را بیمار کنند اجتناب کنند یا آنها را نپوشانند.
- تا زمانی که بر زندگی شما یا شخص دیگری تأثیر نگذارد ، از عوامل محرک خود دوری کنید. به عنوان مثال ، اگر استفاده از سرویس بهداشتی عمومی باعث تهوع شما می شود ، مطمئن شوید این کار باعث نمی شود شما در خانه بمانید.
مرحله 3. اختلال خود را بپذیرید
بی خوابی نسبتاً شایع است ، اما اگر از آن رنج ببرید هنوز هم می تواند ناتوان کننده باشد. ایجاد صلح با خود در مورد ترس از استفراغ ممکن است به آرامش شما کمک کند ، که در واقع می تواند به شما در مقابله با اضطراب مربوط به ترس شما کمک کند.
- پذیرش بی خوابی خود نیز ممکن است به دیگران در پذیرش اختلال شما کمک کند.
- در آغوش کشیدن اختلال شما ممکن است یک شبه اتفاق نیفتد زیرا ترس می تواند قابل توجه باشد. به تدریج به خود بگویید "این ترس وجود ندارد ، و من خوب هستم."
- اظهارات مثبت روزانه را در نظر بگیرید تا به افزایش اعتماد به نفس و آرامش شما کمک کند. به عنوان مثال ، به خود بگویید: "من هر روز با موفقیت از وسایل نقلیه عمومی استفاده می کنم و امروز هیچ فرقی نخواهد کرد."
- انجمن های آنلاین را از منابعی مانند انجمن بین المللی هراس خواری بخوانید ، که می تواند نکاتی را در مورد پذیرش اختلال شما به شما ارائه دهد و همچنین شما را با افراد بیهوشی ارتباط برقرار کند.
مرحله 4. با مردم ارتباط برقرار کنید
در شرایطی که از عوامل محرک اجتناب می کنید ، مردم نسبت به رفتار شما واکنش عجیبی نشان می دهند. در مورد اختلال خود با دیگران صادق باشید ، که ممکن است از موقعیت ها یا سوالات ناراحت کننده جلوگیری کند. به نوبه خود ، این ممکن است به شما در آرامش و کنترل ترس کمک کند.
- قبل از هر اتفاقی دیگران را از ترس شما مطلع کنید. به عنوان مثال ، اگر بوی لباس دامداری شما را آزار می دهد ، بگویید: "من فقط می خواهم به شما اطلاع دهم که اگر عکس العمل بدی نشان دهم عذرخواهی می کنم. من این اختلال را دارم که وقتی در حال پوشیدن مزرعه هستم حالت تهوع به من دست می دهد. " ممکن است متوجه شوید که افراد می توانند با سفارش ندادن غذا یا تعویض پوشک در زمان عدم حضور ، به شما در جلوگیری از محرک هایی مانند این کمک کنند.
- استفاده از طنز را به نفع خود در نظر بگیرید. شوخی کردن درباره بیهوشی شما ممکن است تنش را برطرف کند. به عنوان مثال ، اگر در ماشین هستید می توانید بگویید ، "لطفاً می توانم روی صندلی جلو بنشینم تا این به دنباله دار استفراغ تبدیل نشود؟"
مرحله 5. تحمل انگ های اجتماعی را تحمل کنید
ممکن است برخی از مردم بی خوابی را درک نکنند یا باور کنند که وجود دارد. سعی کنید اگر انگ شما را انگ می زنند و متوجه می شوند که رفتار آنها ممکن است از نادانی در مورد این اختلال ناشی شود ، با درک باشید.
- هرگونه عبارتی که شما را ناراحت می کند نادیده بگیرید یا با اطلاعاتی در مورد این اختلال مقابله کنید.
- صحبت کردن یا تکیه بر خانواده و دوستان می تواند به شما در مقابله با احساسات و هرگونه انگ زدن احساس شما کمک کند.
مرحله 6. به یک گروه پشتیبانی بپیوندید
از آنجا که بیهوشی بسیار رایج است ، گروه های حمایتی واقعی و مجازی مختلفی وجود دارد که می توانید به آنها بپیوندید. عضویت در جامعه ای که تجربیات مشابهی دارد ، ممکن است به شما کمک کند تا به طور م dealثرتری با بیهوشی خود مقابله کنید یا برای آن درمان کنید.
- در بحث ها و انجمن های مربوط به نوع بی خوابی خود شرکت کنید. در مورد گروه های حمایتی از پزشک یا بیمارستان محلی خود سوال کنید. همچنین می توانید جوامع مجازی ، از جمله انجمن بین المللی هراسی هراسی را به صورت آنلاین جستجو کنید.
- پیوستن به گروه حمایتی برای افرادی که از اضطراب رنج می برند را در نظر بگیرید ، زیرا بی خوابی یک اختلال اضطرابی است. گروه هایی مانند انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا می توانند به شما در یافتن یک گروه حمایتی محلی یا مجازی برای اضطراب ناشی از بی حسی خود کمک کنند.
- با خانواده و دوستان خود در مورد اختلال خود صحبت کنید ، که ممکن است در صورت شعله ور شدن ترس از شما پشتیبانی فوری را ارائه دهد.
قسمت 2 از 3: دریافت درمان
مرحله 1. قرار ملاقات با پزشک را تعیین کنید
اگر ترس شما از استفراغ بر توانایی شما برای داشتن یک زندگی عادی تأثیر می گذارد ، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. او ممکن است بتواند با مکانیسم های مقابله به شما کمک کند یا داروهای ضد استفراغ را تجویز کند ، که ممکن است حالت تهوع یا استفراغ را کاهش دهد.
- به یاد داشته باشید که اگرچه ترس از استفراغ شایع است ، اما اگر بر زندگی روزمره شما تأثیر بگذارد ، مهم است که به دنبال کمک باشید.
- از پزشک خود بپرسید که آیا ممکن است علل زمینه ای بی اشتوبی شما و راه های مقابله با آن ، مانند تجربه بد در دوران کودکی یا در دوران بارداری وجود داشته باشد.
- مراجعه به روانپزشک یا سایر متخصصان بهداشت روانی را در نظر بگیرید ، که ممکن است بتواند به شما در درمان ترس از استفراغ با انواع مختلف درمان کمک کند.
مرحله 2. تحت درمان قرار بگیرید
بیهوشی لزوما چیزی نیست که شما باید تا آخر عمر با آن رنج ببرید ، اگرچه درمان آن ممکن است زمان زیادی طول بکشد. این اختلال را می توان با انواع مختلف درمان ، که نباید باعث استفراغ واقعی شما شود ، با موفقیت درمان کرد ، که به شما کمک می کند بدون ترس از استفراغ ، زندگی خود را به روشی که دوست دارید انجام دهید. درمانهای معمولی که ممکن است انجام دهید شامل موارد زیر است:
- قرار گرفتن در معرض نور ، که شما را در معرض محرک هایی مانند دیدن کلمه استفراغ و همچنین بو ، فیلم ، عکس یا غذا خوردن در میزهای بوفه قرار می دهد.
- درمان شناختی-رفتاری ، که شامل قرار گرفتن در معرض تدریجی بیشتر عوامل محرک است و در نهایت به شما کمک می کند تا استفراغ را با ترس ، خطر یا مرگ از بین ببرید.
مرحله 3. دارو مصرف کنید
اگر بی خوابی و تهوع ناشی از آن شدید باشد ، پزشک ممکن است دارویی را برای کمک به شما در مقابله با هر دو تجویز کند. در مورد مصرف داروی ضد استفراغ ، که می تواند از تهوع و استفراغ جلوگیری کند ، و داروی ضد اضطراب یا ضد افسردگی برای مقابله با اختلالات زمینه ای سوال کنید.
- برای رایج ترین داروهای ضد استفراغ از جمله کلرپرومازین ، متوکلوپرامید و پروکلروپرازین نسخه بگیرید.
- داروهای بیماری حرکتی یا آنتی هیستامین ها را امتحان کنید که اگر نتوانید فوراً به پزشک مراجعه کنید ، می تواند تهوع و استفراغ را تسکین دهد. یک آنتی هیستامین رایج برای حالت تهوع ، دیمنهیدرینات است.
- از داروهای ضد افسردگی مانند فلوکستین ، سرترالین ، یا پاروکستین یا داروهای ضد اضطراب از جمله آلپرازولام ، لورازپام یا کلونازپام استفاده کنید تا به ترس از پرخوری کمک کنید.
مرحله 4. از تکنیک های آرام سازی استفاده کنید
از آنجا که بی خوابی اغلب علائم مشابهی با اختلال هراس دارد ، آرامش ممکن است به کنترل واکنش های شما کمک کرده و حالت تهوع یا استفراغ را کاهش دهد. تکنیک های مختلف آرامش را امتحان کنید تا به خودتان کمک کنید تا آرام شوید و احساس بهتری داشته باشید. برخی از تمرینات احتمالی عبارتند از:
- تنفس عمیق برای رفع تنش. دم و بازدم را در یک الگوی متعادل انجام دهید. به عنوان مثال ، در تعداد چهار نفس بکشید ، دو بار نگه دارید و سپس در چهار شماره نفس را بیرون دهید. مطمئن شوید که با شانه های خود به حالت عمودی نشسته اید تا از تنفس عمیق بهترین استفاده را ببرید.
- شل شدن عضلانی پیشرونده برای آرامش کل بدن شما. از پاهای خود شروع کرده و به سمت سر خود حرکت کنید ، هر گروه عضلانی را سفت کرده و به مدت پنج ثانیه منقبض کنید و سپس عضلات خود را به مدت 10 ثانیه رها کنید تا آرامش عمیق حاصل شود. پس از 10 ثانیه ، به گروه عضلانی بعدی بروید تا کارتان تمام شود.
قسمت 3 از 3: کاهش حالت تهوع یا استفراغ
مرحله 1. غذاهای ساده بخورید
اگر دچار حالت تهوع یا استفراغ هستید ، ممکن است بخواهید با استفاده از اصل BRAT غذا بخورید که مخفف موز ، برنج ، سیب و نان تست است. این غذاها ممکن است معده شما را تسکین داده و ترس از استفراغ را به راحتی هضم کنند.
- غذاهای دیگر که به راحتی قابل هضم هستند مانند کراکر ، سیب زمینی آب پز و ژلاتین طعم دار را امتحان کنید.
- برای اینکه احساس بهتری دارید غذاهای پیچیده تری اضافه کنید. به عنوان مثال ، ممکن است غلات ، میوه ، سبزیجات پخته ، کره بادام زمینی و ماکارونی را امتحان کنید.
- از غذاهای محرک یا هر چیزی که ممکن است معده شما را ناراحت کند ، دوری کنید. به عنوان مثال ، محصولات لبنی و غذاهای شیرین می توانند حالت تهوع را در شما ایجاد کنند.
مرحله 2. مایعات شفاف بنوشید
کم آبی بدن می تواند باعث حالت تهوع و سبکی سر شود و ممکن است باعث بی اشتهایی شما شود. در طول روز مایعات شفاف بنوشید تا هیدراته بمانید و معده خود را بیش از حد خسته نکنید.
- هر مایعی را که شفاف است یا مایع شفاف می شود بنوشید ، مانند یک تکه یخ یا یک بستنی.
- با انتخاب نوشیدنی هایی مانند آب ، آب میوه بدون تفاله ، سوپ یا آب گوشت و نوشابه های شفاف مانند زنجبیل یا Sprite ، هیدراته باشید.
- چای زنجبیل یا نعناع را بنوشید ، که ممکن است شما را هیدراته نگه دارد و حالت تهوع را تسکین دهد. می توانید از کیسه های تجاری زنجبیل یا چای نعناع استفاده کنید یا چای خود را با چند برگ نعناع یا یک تکه زنجبیل دم کنید.
- از مصرف مایعاتی که ممکن است حالت تهوع ایجاد کنند مانند الکل ، قهوه یا شیر خودداری کنید.
مرحله 3. استراحت کافی داشته باشید و چرت بزنید
اطمینان حاصل کنید که هر شب به اندازه کافی می خوابید ، که می تواند به شما آرامش دهد و ممکن است به کنترل ترس شما کمک کند. برای رفع حالت تهوع یک چرت کوتاه در طول روز در نظر بگیرید.
اگر فاز بدی را تجربه می کنید فعالیت خود را کاهش دهید زیرا حرکت زیاد ممکن است تهوع و استفراغ را تحریک کند
مرحله 4. لباس های گشاد بپوشید
پوشیدن لباس های تنگ کننده به شکم شما فشار وارد می کند. این می تواند احساس تهوع را افزایش دهد یا باعث بالا آمدن شما شود. اجتناب از پوشیدن لباس های تنگ ممکن است معده شما را آرام کند و به نوبه خود شما را آرام کرده و ترس از استفراغ را کاهش دهد.
