آلرژی ها از خفیف فصلی تا شدید که باعث واکنش های تهدید کننده زندگی می شوند. افراد ممکن است به چندین مورد از جمله غذاهای مختلف ، داروها و تزریقات حساسیتی واکنش های آلرژیک نشان دهند. شیر ، تخم مرغ ، گندم ، سویا ، بادام زمینی ، آجیل درختی ، ماهی و صدف از انواع غذاهای اصلی هستند که معمولاً باعث حساسیت می شوند. این که آیا شما آلرژی خفیف یا شدید دارید ، باید واکنش مناسب در برابر واکنش را بدانید تا ناراحتی خود را به حداقل برسانید و شاید بتوانید یک زندگی را نجات دهید.
مراحل
قسمت 1 از 4: درمان واکنش آلرژیک خفیف
مرحله 1. از علائم آلرژی آگاه باشید
به احتمال زیاد ابتدا با داشتن واکنش آلرژیک غیر منتظره ، حساسیت خود را کشف خواهید کرد. اگر قبلاً هیچ واکنشی نداشته اید ، تشخیص این علائم ممکن است دشوار باشد ، اما یادگیری نشانه هایی که باید مراقب آنها باشید به شما کمک می کند تا گام های درستی را بردارید که می تواند زندگی شما را نجات دهد. علائم زیر خفیف تلقی می شوند و نیازی به مراقبت های فوری پزشکی ندارند. با این حال ، علائم خفیف می توانند به واکنش جدی تری تبدیل شوند ، بنابراین حداقل یک ساعت پس از بروز این علائم وضعیت خود را زیر نظر داشته باشید.
- عطسه و سرفه خفیف
- آبریزش ، خارش و قرمزی چشم
- آبریزش بینی
- خارش یا قرمزی روی پوست ؛ اغلب این به کندو پیشرفت می کند. کهیرها مناطق قرمز و خارش دار متورم روی پوست هستند - اندازه آنها از برجستگی های کوچک تا جوش های بزرگ با قطر چند اینچ (سانتی متر) متفاوت است.
مرحله 2. آنتی هیستامین OTC مصرف کنید
برای واکنشهای خفیف همراه با علائمی که پیشرفت نمی کنند ، آنتی هیستامین معمولاً تنها درمانی است که شما نیاز دارید. برای انتخاب شما انواع مختلفی وجود دارد و عاقلانه است که در صورت حساسیت چندین مورد را همیشه در خانه خود نگه دارید. همیشه این داروها را همانطور که برچسب نشان می دهد مصرف کنید.
- بنادریل این اغلب برای واکنشهای کهیر توصیه می شود زیرا سریع عمل می کند. می توان آن را با غذا یا بدون غذا مصرف کرد و باید با هر دوز یک لیوان کامل آب بنوشید. در یک دوره 24 ساعته از 300 میلی گرم تجاوز نکنید در غیر این صورت خطر مصرف بیش از حد را دارید. توجه داشته باشید که بنادریل معمولاً باعث خواب آلودگی می شود ، بنابراین هنگام رانندگی یا کار با ماشین آلات احتیاط کنید. اگر دچار خواب آلودگی شدید ، این فعالیت ها را متوقف کنید.
- کلاریتین این به طور معمول برای درمان آلرژی های فصلی و تب یونجه استفاده می شود ، اگرچه می تواند در برابر کهیر موثر باشد. می توان آن را با یا بدون غذا مصرف کرد. معمولاً باعث خواب آلودگی نمی شود ، اما همچنان یک عارضه جانبی احتمالی است ، بنابراین قبل از رانندگی یا کار با ماشین آلات وضعیت خود را کنترل کنید. به طور معمول کلاریتین باید فقط یک بار در روز مصرف شود.
- زیرتک. دوز معمول 5-10 میلی گرم در روز ، با یا بدون غذا است. یک عارضه جانبی بالقوه گیجی یا اختلال در هوشیاری است ، بنابراین هنگام رانندگی در هنگام Zyrtec احتیاط کنید.
- آلگرا این دارو معمولاً باید با معده خالی ، حداقل 1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا مصرف شود. همچنین هنگام مصرف آلگرا فقط باید آب بنوشید ، زیرا آب میوه ها می توانند با دارو تداخل داشته باشند. مانند سایر آنتی هیستامین ها ، می تواند باعث خواب آلودگی شود.
- نسخه های تجویزی این داروها نیز وجود دارد.
- با پزشک خود در مورد اینکه کدام دارو برای شما بهترین است صحبت کنید. برخی از افراد نسبت به مواد خاصی حساسیت یا حساسیت دارند ، بنابراین باید مطمئن شوید که مصرف دارو برای شما بی خطر است.
مرحله 3. کهیر و خارش پوستی را با کرم هیدروکورتیزون OTC درمان کنید
هیدروکورتیزون به کاهش تورم و خارش ناشی از کهیر کمک می کند. تعدادی کرم با نام تجاری و عمومی حاوی هیدروکورتیزون وجود دارد که به راحتی در داروخانه ها موجود است. همه برچسب های دارو را بررسی کنید تا مطمئن شوید که هر کرم ضد خارش مورد نظر شما حاوی هیدروکورتیزون است.
- انواع مختلفی از کرم هیدروکورتیزون با نسخه قوی وجود دارد. اگر کرم OTC علائم شما را تسکین نمی دهد ، از پزشک خود بخواهید که برای یک دوز قوی تر نسخه بگیرید.
- اگر به کرم هیدروکورتیزون دسترسی ندارید ، می توانید از یک حوله سرد برای کهیر استفاده کنید.
مرحله 4. علائم خود را چند ساعت پس از شروع واکنش خود کنترل کنید
واکنشهای آلرژیک می توانند از 5 دقیقه تا یک ساعت پس از تماس با آلرژن شروع شوند. علائم خفیف احتمالاً به واکنش جدی تری تبدیل می شوند. اگر در هر نقطه ای دچار تنگی نفس ، خارش در دهان و گلو یا مشکل تنفس شدید ، فوراً با اورژانس تماس بگیرید. اگر تورم مجرای تنفسی شما را مسدود کرد ، می توانید در عرض چند دقیقه خفه شوید.
مرحله 5. با یک متخصص آلرژی پیگیری کنید
هنگامی که واکنش آلرژیک شما برطرف شد ، قرار ملاقات با متخصص آلرژی را تعیین کنید. متخصص آلرژی شما را آزمایش می کند تا دریابد که چه چیزی باعث واکنش آلرژیک شما شده است. آنها همچنین می توانند داروهایی را برای کمک به شما در مدیریت علائم تجویز کنند.
قسمت 2 از 4: درمان واکنش شدید آلرژیک
مرحله 1. از خطر آنافیلاکسی آگاه باشید
حساسیت ها می توانند آنقدر شدید باشند که به دلیل تأثیر آنها بر تنفس و گردش خون ، زندگی را تهدید کنند. این وضعیت آنافیلاکسی نامیده می شود و توسط صلیب سرخ به دلیل سرعت و شدت واکنش "اول درمان ، سپس تماس" اورژانسی تلقی می شود.
اگر در محل حادثه چندین یاور دارید ، از شخص دیگری بخواهید تا هنگام درمان آنافیلاکسی احتمالی ، با خدمات اورژانس تماس بگیرید ، همانطور که در زیر توضیح داده شده است. اگر نه ، و علائم علائم جدی را مشاهده کردید (به پایین مراجعه کنید) ، درمان را به تأخیر نیندازید
مرحله 2. مراقب علائم جدی باشید
بسته به حساسیت شما ، واکنش شما ممکن است با علائم خفیف شروع شود و به تدریج جدی تر شود ، یا علائم تقریباً بلافاصله شروع شوند. اگر علائم زیر را تجربه کردید ، دچار آنافیلاکسی هستید که نیاز به درمان فوری دارد.
علائم جدی شامل تورم لب ، زبان یا گلو ، تنگی نفس ، خس خس سینه ، سرفه ، افت فشار خون ، نبض ضعیف ، مشکل در بلع ، درد قفسه سینه ، تهوع و استفراغ ، سرگیجه و از دست دادن هوشیاری است
مرحله 3. در صورت داشتن از EpiPen استفاده کنید
EpiPen دستگاهی است که اپی نفرین را تزریق می کند و برای درمان آنافیلاکسی استفاده می شود.
- EpiPen را بگیرید و آن را در وسط محکم نگه دارید و نوک نارنجی به سمت پایین باشد.
- درپوش ایمنی را که معمولاً آبی است ، بردارید.
- نوک نارنجی را در قسمت خارجی ران خود قرار دهید. لازم نیست شلوارتان را بردارید ، سوزن لباس های شما را سوراخ می کند.
- نوک نارنجی را محکم به پای خود فشار دهید. با این کار سوزنی آزاد می شود که دوز اپی نفرین را تزریق می کند.
- تزریق کننده را به مدت 10 ثانیه در محل خود نگه دارید تا مطمئن شوید دوز کامل وارد بدن شما می شود.
- EpiPen را بردارید و نزد خود نگه دارید تا کادر پزشکی از میزان دوز دریافتی شما مطلع شوند.
- محل تزریق را به مدت 10 ثانیه ماساژ دهید تا دارو پخش شود.
- اگر EpiPen شما منقضی شده است ، هنوز می توانید از آن استفاده کنید. قدرت ممکن است به میزان قابل توجهی کاهش یابد.
مرحله 4. با اورژانس تماس بگیرید
بلافاصله با شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید و مطمئن شوید که به اپراتور اطلاع می دهید که دچار واکنش آلرژیک شده اید. خود را به اورژانس نرسانید- امدادگران برای متوقف کردن واکنش اپی نفرین در دست دارند.
پس از تجویز اپی نفرین ، هنوز باید به دنبال کمک پزشکی باشید. اپی نفرین پس از 10 تا 20 دقیقه از بین می رود و واکنش آلرژیک می تواند دوباره شروع شود. یا به اورژانس بروید یا با 911 تماس بگیرید تا از خدمات پزشکی بیشتر برخوردار شوید
مرحله 5. با یک متخصص آلرژی پیگیری کنید
پس از دریافت کمک پزشکی و گذراندن واکنش آلرژیک ، با یک متخصص آلرژی قرار ملاقات بگذارید. آنها از شما آزمایش می کنند تا دریابید که چه چیزی باعث واکنش آلرژیک شما شده است و می تواند دارو ، EpiPen یا تزریق حساسیت را برای مدیریت علائم شما تجویز کند.
قسمت 3 از 4: مراجعه به متخصص آلرژی
مرحله 1. یک متخصص آلرژی در منطقه خود پیدا کنید
می توانید از پزشک مراقبت های اولیه خود برای ارجاع بخواهید. اگر در ایالات متحده زندگی می کنید ، آنلاین جستجو کنید یا با پزشک مراقبت های اولیه خود مشورت کنید تا متخصص آلرژی را پیدا کنید. بسیاری از آزمایش های تشخیصی که برای تشخیص آلرژی مورد استفاده قرار می گیرند ، نمی توانند در مطب پزشک معمولی شما انجام شوند ، بنابراین باید به متخصص مراجعه کنید.
مرحله 2. هر کاری را که هنگام واکنش آلرژیک خود انجام می دادید ، ثبت کنید
گاهی اوقات علت واکنش شما آشکار می شود. به عنوان مثال ، اگر بادام زمینی خورده اید و 10 دقیقه بعد آنافیلاکسی را تجربه کرده اید ، یک مقصر کاملا مشخص وجود دارد. با این حال ، اگر شما فقط برای پیاده روی به خارج رفته اید و واکنش آلرژیک را تجربه کرده اید ، ممکن است با بسیاری از عوامل حساسیت زا مواجه شده باشید که باعث حمله شما شده است. برای کمک به متخصص آلرژی ، هر آنچه را که در مورد رویدادهای منجر به واکنش شما به خاطر می آورید یادداشت کنید- چه چیزی خوردید؟ دست زدن به؟ کجا بودید؟ دارویی مصرف کردی؟ همه این سوالات به متخصص آلرژی شما کمک می کند تا علت آلرژی شما را تعیین کند.
مرحله 3. آزمایش پوست انجام دهید
پس از صحبت با شما و گرفتن شرح حال ، متخصص آلرژی احتمالاً یک آزمایش پوستی انجام می دهد تا مشخص شود چه چیزی باعث ایجاد حساسیت شما می شود. در طول آزمایش پوست ، قطره ای از چندین ماده حساسیت زای احتمالی روی پوست قرار می گیرد ، گاهی اوقات با کمی خراش روی پوست. پس از حدود 20 دقیقه ، اگر به ماده ای حساسیت دارید ، برجستگی قرمز رنگ و خارش دار ظاهر می شود. این به آلرژی شناس نشان می دهد که این ماده باعث ایجاد حساسیت شما می شود و او بر این اساس با شما رفتار خواهد کرد.
مرحله 4. در صورت لزوم آزمایش خون انجام دهید
گاهی اوقات متخصص آلرژی آزمایش خون حساسیت را نیز تجویز می کند. این ممکن است به این دلیل باشد که از دارویی استفاده می کنید که می تواند آزمایش پوست را خراب کند ، بیماری پوستی دارید یا متخصص آلرژی ممکن است بخواهد با آزمایش دیگری آلرژی را تایید کند. آزمایش خون معمولاً در آزمایشگاه انجام می شود و چندین روز طول می کشد تا نتایج حاصل شود.
مرحله 5. یک نسخه EpiPen دریافت کنید
حتی اگر واکنش شما شدید نبود ، باید از متخصص آلرژی خود نسخه ای برای EpiPen بخواهید. ممکن است دفعه بعد که دچار حمله شدید علائم شما بدتر شود و داشتن EpiPen در اطراف می تواند به راحتی زندگی شما را نجات دهد.
قسمت 4 از 4: مدیریت آلرژی خود
مرحله 1. از عوامل محرک خود دوری کنید
پس از ملاقات با متخصص آلرژی ، احتمالاً متوجه خواهید شد که چه ماده یا موادی باعث واکنش های آلرژیک می شوند. با داشتن این دانش ، شما باید تمام تلاش خود را برای جلوگیری از آلرژن خود انجام دهید. گاهی اوقات این کار ساده است ، مانند این که به غذای خاصی حساسیت دارید. در مواقع دیگر ، مانند این که حیوان خانگی شما باعث ایجاد حساسیت می شود ، این کار چندان آسان نیست. از آنجا که از نظر تئوری هر چیزی می تواند باعث ایجاد حساسیت شود ، هیچ قاعده ای در مورد چگونگی اجتناب از محرک ها وجود ندارد. اما چند نوع آلرژی برجسته وجود دارد که روشهای اجتناب استاندارد دارند.
مرحله 2. هنگام تهیه غذا احتیاط کنید
اگر به یک غذای خاص حساسیت دارید ، تمام برچسب های مواد غذایی را بررسی کنید تا مطمئن شوید آلرژن شما در غذایی که می خرید نیست. گاهی اوقات مواد رایج در برچسب ذکر نشده است ، بنابراین اگر در مورد چیزی مطمئن نیستید ، با متخصص آلرژی یا حتی متخصص رژیم غذایی خود مشورت کنید. همیشه کارکنان یک رستوران را از آلرژی خود مطلع کنید تا از آلودگی متقابل جلوگیری شود.
مرحله 3. گرد و غبار را در خانه خود کاهش دهید
اگر به گرد و غبار حساسیت دارید ، موکت ها را به خصوص جایی که می خوابید بردارید. به طور مرتب خانه خود را با جاروبرقی تمیز کنید و در حین انجام این کار از ماسک گرد و غبار استفاده کنید. از ملحفه و روکش بالش مقاوم در برابر کنه استفاده کنید و همه ملافه های خود را مرتباً با آب گرم بشویید.
مرحله 4. حرکات حیوانات خانگی خانوادگی را کنترل کنید
اگر به حیوانات حساسیت دارید ، لازم نیست حیوانات خانگی خانواده خود را از بین ببرید. با این حال ، شما باید حرکات آنها را محدود کنید. حیوانات را از محل خواب خود و هر اتاقی که زمان زیادی را در آن می گذرانید دور نگه دارید. همچنین برای جلوگیری از ایجاد شوره ، موکت را از بین ببرید. همچنین هفته ای یکبار حیوانات خود را حمام کنید تا موهای زائد تا حد ممکن از بین بروند.
مرحله 5. هنگام گذراندن وقت بیرون از نیش حشرات اجتناب کنید
اگر به حشرات حساسیت دارید ، پا برهنه در چمن راه نروید و هنگام کار در خارج از خانه آستین بلند و شلوار بپوشید. همچنین برای جلوگیری از جذب حشرات ، هر غذایی را که بیرون است بپوشانید.
مرحله 6. در صورت حساسیت دارویی به کلیه کادر پزشکی اطلاع دهید
اطمینان حاصل کنید که هر پزشکی که به وی مراجعه می کنید از حساسیت شما آگاه است. درباره داروهای جایگزین که به آنها حساسیت دارید ، سوال کنید. همچنین حتماً از دستبند فوریت های پزشکی استفاده کنید تا به کارکنان فوریت های پزشکی اطلاع دهید که به داروهای خاصی حساسیت دارید.
مرحله 7. EpiPen خود را با خود نگه دارید
شما باید هر بار که به مکانی می روید که آلرژن شما وجود دارد ، EpiPen خود را با خود ببرید. دستیابی به آن می تواند زندگی شما را نجات دهد اگر در خارج از خانه واکنش نشان دادید.
مرحله 8. داروهای خود را طبق دستور مصرف کنید
متخصص آلرژی شما ممکن است یک یا چند دارو را برای درمان علائم حساسیت توصیه کند. اینها می توانند از آنتی هیستامین های OTC تا نسخه کورتیکواستروئیدها متغیر باشند. هر دارویی که متخصص آلرژی شما به شما توصیه می کند ، حتماً طبق برنامه تجویز شده از آنها استفاده کنید. این به کنترل علائم آلرژی شما کمک می کند و شانس واکنش شدید را کاهش می دهد.
مرحله 9. عکس های حساسیت زا بگیرید
برخی از عوامل حساسیت زا را می توان با تزریق حساسیت یا ایمونوتراپی درمان کرد. این فرآیند مستلزم حساسیت زدایی بدن شما به ماده حساسیت زا با تزریق دوزهای کمی از آن است. معمولاً هر هفته به مدت چند ماه عکس ها داده می شود و سپس به تدریج کاهش می یابد. تزریق معمولاً برای مواد حساسیت زا مانند گرد و غبار ، گرده و سم حشرات انجام می شود. از متخصص آلرژی خود بپرسید که آیا این گزینه برای شما مناسب است یا خیر.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
