واکنش های آلرژیک در پوست شایع است و اکثر ما در طول زندگی خود نوعی واکنش آلرژیک را تجربه خواهیم کرد. واکنش های پوستی به عنوان "درماتیت تماسی" برای حساسیت های واقعی یا "درماتیت تماسی تحریک کننده" برای واکنش های غیر آلرژیک شناخته می شوند. بیشتر این واکنشها پاسخ به یک محرک رایج است و شدید نیست. علائم شامل نقاط قرمز مسطح ، برجستگی های قرمز برجسته ، نواحی پوسته پوسته ، تاول ها و احساس سوزش یا خارش در پوست است. اگر این علائم را به صورت مزمن تجربه می کنید ، به احتمال زیاد اگزما یا درماتیت آتوپیک هستند. اگر علائم را به صورت پراکنده تجربه می کنید یا به نظر می رسد در پاسخ به یک آلرژن خاص رخ می دهد ، به احتمال زیاد از درماتیت تماسی رنج می برید. خوشبختانه ، می توانید در خانه یا مطب پزشک برای پاکسازی پوست از واکنش و تسکین موقت خارش ، سوزش و تورم اقداماتی انجام دهید.
مراحل
روش 1 از 4: اجتناب از تماس با راش
مرحله 1. بثورات خود را خراش ندهید
در حالی که پوست شما به احتمال زیاد خارش دارد ، خراشیدن فقط آن را بیشتر تحریک می کند و می تواند مدت زمان واکنش را افزایش داده و حتی باعث گسترش بیشتر آن شود. از خارش و لمس ناحیه آسیب دیده خودداری کنید.
توجه داشته باشید که اگر خاراندن به خصوص وسوسه انگیز است ، سعی کنید در خانه از دستکش یا دستکش استفاده کنید. اگر این برای شما ناراحت کننده است ، بستن ناخن ها نیز می تواند کمک کند. هر چیزی برای به تاخیر انداختن لذت فوری خراشیدن شما را از افراط در رفتار باز می دارد
مرحله 2. لباس های گشاد انتخاب کنید
لباس های تنگ می توانند به بثورات پوستی بمالند و آن ناحیه را بیشتر تحریک کنند. از لباسهای گشاد یا در صورت امکان از لباسهایی استفاده کنید که به طور کلی ناحیه آسیب دیده را نمی پوشاند ، مانند شورت یا تی شرت.
- رطوبت و گرما از هر نوع گاهی اوقات می تواند بثورات پوستی را تحریک کند ، بنابراین مطمئن شوید که لباس سبک است و از موادی تهیه شده است که به سرعت خشک می شود ، مانند پنبه.
- اگر علائم شما شدید است ؛ پانسمان مرطوب ممکن است کمک کند. یک لباس نخی نرم مانند یک تی شرت آستین بلند یا لباس زیر بلند پیدا کنید ، آن را در آب خنک خیس کرده ، بیرون بکشید و سپس بپوشید. بر روی پانسمان یک لباس گشاد بپوشید.
مرحله 3. از انجام فعالیتهایی که باعث تحریک پوست می شوند خودداری کنید
در طول مدت بثورات پوستی ، از فعالیتهایی که منجر به تماس غیر ضروری پوست و تعریق می شود باید اجتناب شود.
- اکثر ورزشهای تماسی - مانند فوتبال ، راگبی و هاکی - باید به طور کلی اجتناب شوند زیرا جلوگیری از لمس و تحریک بیشتر پوست دشوار است.
- تمریناتی مانند ایروبیک ، دویدن و وزنه برداری می تواند مفید باشد. با این حال ، عرق کردن می تواند برای بثورات پوستی مضر باشد ، بنابراین اگر تصمیم به شرکت در آن گرفتید ، لباس ورزشی سریع خشک کنید که تماس زیادی با ناحیه آسیب دیده ندارد.
روش 2 از 4: استفاده از صابون ها و کرم های پوست
مرحله 1. پوست خود را بلافاصله با آب سرد و صابون بشویید
اگر شیوع شما در اثر تماس خارجی با آلرژن ایجاد شده است ، پاکسازی آن آلرژن از پوست شما می تواند به کاهش شدت واکنش کمک کند.
- از محصولات صابونی حاوی سدیم لورل سولفات اجتناب کنید زیرا این ماده شیمیایی اغلب باعث ایجاد واکنش آلرژیک می شود.
- پاک کننده های بدون بو و ملایم مانند Dove ، Aveeno ، Cetaphil یا Shur-clens گزینه های خوبی هستند.
مرحله 2. از لوسیون یا پماد استفاده کنید
لوسیون ها و پمادهای زیادی بدون نسخه در سوپرمارکت ها یا داروخانه ها موجود است که می تواند علائم فوری مانند خارش و سوزش را تسکین دهد. برخی از موارد زیر را امتحان کنید:
- لوسیون کالامین ، که باید در صورت نیاز استفاده شود مگر اینکه دستور دیگری داده شود. با این حال ، مراقب باشید که لوسیون کالامین را برای مدت طولانی روی پوست نگذارید زیرا این می تواند بثورات را بیشتر تحریک کند.
- آلوئه ورا باید دو یا سه بار در روز استفاده شود تا زمانی که ناحیه شروع به ترمیم می کند.
مرحله 3. کرم هیدروکورتیزون را امتحان کنید
کرم هیدروکورتیزون که در اکثر داروخانه ها و سوپر مارکت ها فروخته می شود ، بدون نسخه در دسترس است و می تواند بثورات پوستی ناشی از آلرژن ها را موقتا تسکین دهد.
- کرمهای هیدروکورتیزون با قدرت کم (.5 یا 1٪) معمولاً یک تا چهار بار در روز تا زمانی که علائم شروع به از بین رفتن کنند ، استفاده می شود.
-
کرم هیدروکورتیزون به شکل پماد ، لوسیون ، کف ، مایع ، ژل ، اسپری و حوله مرطوب تولید می شود. هر کدام را که برای استفاده راحت تر هستید انتخاب کنید و دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید.
پمادها آرامش بیشتری برای پوست تحریک شده دارند. لوسیون ها می توانند نیش بزنند و برای پوشاندن مناطق بزرگتر بهترین هستند
مرحله 4. از درمان های طبیعی استفاده کنید
برای برخی از لوسیون ها و کرم های بدون نسخه ، پوست آنها بیشتر تحریک می شود. اگر این مورد در مورد شما صادق است ، ممکن است بخواهید روی برخی داروهای طبیعی سرمایه گذاری کنید.
- خاک رس می تواند احساس خنکی ایجاد کند و بنابراین نیاز به خارش راش را کاهش می دهد. از خاک رس بکر و بدون درمان استفاده کنید. خاک رس را در یک کاسه یا فنجان آب مخلوط کنید تا قوام خامه ای پیدا کند ، آن را روی نواحی خارش دار یا سوزش زده بمالید ، بگذارید خشک شود و سپس آن را جدا کنید. اگر لایه برداری خاک رس باعث ایجاد سوزش بیشتر می شود ، سعی کنید خاک رس را دوباره خیس کرده و به آرامی با یک حوله نرم و مرطوب آن را بردارید.
- سرکه سیب دارای خواص ضد قارچی و ضد باکتریایی است که خارش را برطرف می کند. چند قطره روی یک پنبه یا پارچه شستشو بمالید و روی ناحیه آسیب دیده بمالید.
- نعناع یا برگ های نعناع می توانند احساس خنکی فوری ایجاد کنند که باعث تحریک پوست تحریک شده می شود. مقداری برگ نعناع را خرد کرده و مستقیماً روی پوست بمالید.
- برگ ریحان حاوی ترکیبات ضد خارش به نام کافور و تیمول است. مالیدن برگ تازه ریحان به پوست می تواند برخی علائم را از بین ببرد.
مرحله 5. حمام بلغور جو دوسر را امتحان کنید
خواص ضد التهابی جو دوسر باعث تسکین خارش و تحریک پوست می شود. حمام جو دوسر می تواند به کاهش یا تسکین علائم کمک کند. یک حمام را با آب ولرم یا سرد پر کنید و سپس نصف فنجان بلغور جو دوسر را به آن اضافه کنید. 15 تا 20 دقیقه خیس کنید.
- بهتر است از بلغور جو دوسر کلوئیدی استفاده کنید ، که بلغور جو دوسر به صورت پودر ریزتر در آمده است. به راحتی حل می شود و برای تمیز کردن پس از آن آشفتگی کمتری باقی می گذارد. در صورت عدم دسترسی ، می توانید بلغور جو دوسر معمولی را با استفاده از میکسر به صورت پودر درآورید. همچنین جو دوسر را می توانید در کیسه مشین یا پارچه پنیر قرار داده و در آب آویزان کنید.
- برخی از افراد افزودن چند قاشق چای خوری روغن زیتون باکره به حمام خود کمک می کند ، زیرا یک مرطوب کننده طبیعی است. اگر روغن زیتون را انتخاب می کنید ، هنگام ورود و خروج از وان مراقب باشید زیرا باعث لغزندگی این ناحیه می شود.
مرحله 6. از آب خنک استفاده کنید
گاهی ساده ترین راه حل ها می توانند بهترین باشند. یک حوله نرم یا پارچه شستشو را با آب سرد خیس کرده و 2-3 بار در روز به مدت 15-30 دقیقه روی جوش بمالید. آب خنک می تواند احساس خارش را کاهش داده و تورم را نیز کاهش دهد.
روش 3 از 4: به دنبال کمک حرفه ای باشید
مرحله 1. مراقب واکنش جدی تری باشید
اگر با واکنشی فراتر از سوزش پوست مواجه شدید ، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. برخی از نشانه هایی که ممکن است به مداخله پزشکی نیاز داشته باشید عبارتند از:
- بثورات بخش بزرگی از بدن شما را می پوشاند
- بثورات پوستی با گذشت زمان و درمان های خانگی بدتر از بهبودی می شوند
- بثورات بیش از 1-2 هفته طول می کشد
- علائم عفونت از جمله افزایش قرمزی یا درد ، تورم و تخلیه چرک را نشان می دهید
مرحله 2. در مورد کرم موضعی کورتیکواستروئید از پزشک سوال کنید
کورتیکواستروئیدها گروهی از داروها هستند که به درمان انواع بیماری ها کمک می کنند. کورتیکواستروئیدها که از هورمون کورتیکویید طبیعی موجود در غدد فوق کلیوی گرفته شده اند ، دارای اثر ضد التهابی بر بدن هستند و این آنها را در مبارزه با واکنش های آلرژیک عالی می کند. کرم های کورتیکواستروئید که عموماً برای درمان بثورات پوستی استفاده می شوند ، انواع کرم های استروئیدی موضعی هستند که مستقیماً روی پوست آسیب دیده اعمال می شوند. از پزشک خود بپرسید که کدام کرم کورتیکواستروئید برای شما مناسب است.
- کرم را فقط در ناحیه آسیب دیده از بثورات پوستی بمالید و فقط به دفعات و در مواردی که پزشک به شما دستور استفاده از آن را داده است. یک یا دو بار در روز معمولاً همه چیز لازم است. کرم را کم مصرف کنید و تقریباً از پزشک خود بپرسید که چقدر باید استفاده کنید. هنگامی که عوارض جانبی رخ می دهد ، که به ندرت رخ می دهد ، عموماً ناشی از استفاده نادرست است.
- بسیاری از مردم به دلیل فاکتور استروئیدی از کرم های کورتیکواستروئیدی مراقبت می کنند ، اما این ترس عمدتا بی اساس است. استروئیدهای موضعی هنگام استفاده صحیح بسیار بی خطر هستند و از آنجا که برای استفاده طولانی مدت در نظر گرفته نمی شوند ، نوع وابستگی مرتبط با سایر انواع استروئیدها غیر معمول است.
مرحله 3. قرص یا تزریق کورتیزون را امتحان کنید
در موارد نادر ، اگر پوست شما به کرم های کورتیکواستروئید پاسخ نمی دهد ، پزشک ممکن است به شما قرص یا تزریق کورتیزون بدهد تا به کاهش واکنش کمک کند. اگر پزشک کورتیکواستروئید خوراکی تجویز کرده است ، باید طبق دستور مصرف کنید.
- اگر از داروهای رقیق کننده خون یا مکمل های غذایی که دارای اثر رقیق کننده خون هستند استفاده می کنید ، پزشک ممکن است توصیه کند از چنین داروهایی قبل از تزریق خودداری کنید.
- هنگامی که تزریق خود را انجام می دهید ، بسته به محلی که پوست تحریک شده در آن قرار دارد ، مجبور شوید لباس بیمارستانی را تغییر دهید. ناحیه اطراف محل تزریق تمیز شده و ممکن است از اسپری ضد عفونی کننده برای بی حس کردن سوزن استفاده شود. هنگامی که سوزن وارد می شود و سپس دارو آزاد می شود ، احتمالاً احساس فشار خواهید کرد.
- برخی از افراد قرمزی یا احساس گرمای قفسه سینه یا صورت را بعد از تزریق گزارش می دهند. پزشک به احتمال زیاد از شما می خواهد که از ناحیه اطراف محل تزریق به مدت یک یا دو روز محافظت کنید ، در صورت نیاز برای تسکین درد از یخ استفاده کنید و علائم عفونت مانند درد ، قرمزی و تورم را تماشا کنید.
مرحله 4. آزمایش آلرژی انجام دهید
اگر واکنش های آلرژیک شما مکرر یا شدید هستند ، ممکن است پزشک بخواهد یک آزمایش آلرژی انجام دهد. این ممکن است مشخص کند چه ماده ای باعث واکنش آلرژیک می شود ، بنابراین اجتناب از این ماده و شیوع بعدی آن در آینده آسان تر می شود. سه نوع تست حساسیت وجود دارد: تست خارش پوست ، تست وصله روی پوست و آزمایش داخل پوستی.
- تست خارش پوست شامل قرار دادن مقدار کمی آلرژن بر روی پوست ، اغلب ساعد ، قسمت بالای کمر یا گردن است. پوست دچار سوزش می شود بنابراین آلرژن به زیر سطح می رود و پزشک مراقبت کننده مراقب علائم واکنش است. نتایج معمولاً در عرض 15 تا 20 دقیقه مشاهده می شود و چندین آلرژن را می توان به طور همزمان آزمایش کرد.
- آزمایش لکه های پوستی شامل استفاده از عوامل حساسیت زا مختلف در ناحیه ای از پوست (معمولاً پشت شما) است. نواحی با بانداژ پوشانده شده ، سپس واکنش ها چند روز پس از استفاده ارزیابی می شوند.
- آزمایش پوست داخل پوستی شامل تزریق مقدار کمی از آلرژن بالقوه به پوست است. سپس ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما مراقب علائم واکنش است. این آزمایش بیشتر برای یافتن علائم حساسیت های جدی مانند سم زنبور عسل یا پنی سیلین استفاده می شود.
روش 4 از 4: یافتن راه حل های بلند مدت
مرحله 1. عوامل ایجاد کننده واکنش را مشخص کنید
همانطور که گفته شد ، یک آزمایش آلرژی می تواند به شناسایی آلرژن کمک کند ، اما ممکن است لازم نباشد. فعالیت خود را که منجر به واکنش شده است مرور کنید و ببینید آیا چیز بدیهی برجسته است یا خیر. به عنوان مثال پیچک سمی و بلوط محرک های رایج هستند و اگر اخیراً در کمپ یا پیاده روی بوده اید مقصر هستند. اگر از محصولات جدید پوست ، محصولات مو ، محصولات ناخن یا لوسیون استفاده کرده اید ، احتمال اینکه این واکنش ها را ایجاد کنند وجود دارد.
لیستی از محصولاتی را که معمولاً حاوی ماده ای هستند از پزشک خود بخواهید که باید از آنها اجتناب کنید
مرحله 2. وسایل رایج خانگی که باعث تحریک پوست می شوند را مشخص کنید
بسیاری از ما در زندگی روزمره خود بسیار شلوغ هستیم و نمی توانیم همه اجزای موجود در انبوه لوازم تمیز کننده و محصولات مراقبت شخصی در خانه های خود را بررسی کنیم. بسیاری از مواد شیمیایی مورد استفاده در وسایل معمولی خانگی به عنوان محرک پوست عمل می کنند. با توجه به محصولاتی که اغلب باعث واکنش های آلرژیک می شوند ، موارد موجود در کمد آشپزخانه و حمام خود را بررسی کنید. اگر یکی از محصولات دارای خاصیت شیمیایی خاصی است ، بهتر است آن را کنار گذاشته و نسخه طبیعی تری را انتخاب کنید. این محصولات عبارتند از:
- صابون ها ، به ویژه صابون های ظرف
- پاک کننده های خانگی ، مانند پاک کننده پنجره و پاک کننده حمام
- ورق های خشک کن پارچه و مواد شوینده لباسشویی
- لباس ، به ویژه پارچه های خشن مانند پشم
- لاتکس
- عطرها ، مانند عطرها و اسپری های پوستی
- کرم های صورت
- نیکل ، که در جواهرات ، بندهای ساعت و زیپ ها یافت می شود
- ضد آفتاب
مرحله 3. از مرطوب کننده ها یا موانع محافظ استفاده کنید
بسته به موقعیت کاری شما ، ممکن است نتوان از همه عوامل محرک احتمالی اجتناب کرد یا حتی آنها را شناسایی کرد. بنابراین ، برای جلوگیری از واکنش آلرژیک دیگر ، استفاده از مرطوب کننده ها و موانع محافظتی می تواند کمک کننده باشد.
- از مرطوب کننده ها مانند لوسیون های طبیعی که شامل موادی مانند گلیسیرین ، اسید هیالورونیک و پروپیلن گلیکول هستند استفاده کنید. چنین اجزایی برای تولید مرطوب کننده های ماندگارتر شناخته شده اند. در حالت ایده آل ، یک مرطوب کننده خوب می تواند به قوی و سالم ماندن پوست کمک کند ، که به مبارزه با واکنش های آلرژیک کمک می کند.
- ژله نفتی که در اکثر سوپر مارکت ها یافت می شود ، می تواند یک لایه محافظ روی پوست ایجاد کند و قرار گرفتن در معرض مواد محرک را کاهش دهد. همچنین ایده خوبی است که ژله نفتی را یک شبه روی پوست ترک خورده و خشک بگذارید تا به بهبود آن کمک کند. هرگونه زخم یا زخم باز می تواند احتمال تحت تاثیر قرار گرفتن آلرژن در پوست را افزایش دهد.
- پوشیدن یک جفت دستکش لاستیکی ضخیم هنگام کار با مواد شیمیایی یا پاک کننده ها ، احتمال تماس مستقیم با پوست و در نتیجه واکنش آلرژیک را کاهش می دهد. دستکش های لاستیکی یک سرمایه گذاری خوب برای هر خانواده ای است و هنگام تمیز کردن آشپزخانه یا حمام خود ، حتماً یک جفت از آنها را لغزید.
- در صورت تماس با آلرژن شناخته شده یا مشکوک ، زمان مهم است. هرچه سریعتر این ماده را از سیستم خود خارج کنید ، بهتر است. بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض ، محل در معرض دید را با صابون و آب گرم کاملاً بشویید.
نکات
- اگر مستعد واکنش های آلرژیک هستید ، محصولاتی مانند مرطوب کننده ، آلوئه ورا و لوسیون کالامین را در دست داشته باشید. هرچه سریعتر با یک واکنش برخورد کنید ، بهتر است. داشتن محصولات نزدیک بهینه است.
- در حالی که شستن پوست مهم است ، صابون های سنگین شیمیایی اغلب می توانند آن را بدتر کنند. از صابون های طبیعی با لیست مواد تشکیل دهنده کوچکتر استفاده کنید ، زیرا چنین محصولاتی بر پوست تأثیر کمتری می گذارند.
- بسیاری از داروهای گیاهی بدون نسخه ، مانند روغن های مار ، وعده تسکین می دهند اما مورد تأیید FDA نیستند و اغلب علائم را تسکین نمی دهند. بهتر است به روش های آزمایش شده و واقعی مانند پمادهای ذکر شده در بالا و لوسیون ها پایبند باشید.
