آنتی هیستامین ها با مسدود کردن هیستامین ، ماده ای که توسط سلول های شما در پاسخ به یک واکنش التهابی یا آلرژیک تولید می شود ، عمل می کنند. معمولاً هیستامین یک مکانیسم دفاعی عالی است. با این حال ، اگر توسط یک ماده غیر مضر مانند گرده ایجاد شود ، می تواند علائم ناراحت کننده و تحریک کننده ای را ایجاد کند که به آلرژی معروف است. خوشبختانه می توانید از آنتی هیستامین ها برای تسکین علائم خود استفاده کنید. آنتی هیستامین ها برای حساسیت های خاص مفید هستند ، اما کاربردهای دیگری نیز دارند ، بنابراین مهم است بدانید چه زمانی باید آنها را مصرف کنید.
مراحل
روش 1 از 4: درک آنتی هیستامین ها
مرحله 1. از عوارض جانبی شایع آنتی هیستامین ها آگاه باشید
عوارض جانبی شایع استفاده از آنتی هیستامین ها شامل خواب آلودگی ، سرگیجه ، خشکی دهان ، احساس هیجان یا عصبی بودن ، کاهش اشتها ، درد شکم ، یبوست و تاری دید است. دانستن عوارض جانبی احتمالی به شما کمک می کند تا آنها را پیش بینی کرده و برای آنها آماده شوید.
به عنوان مثال ، اگر می دانید که یک آنتی هیستامین باعث خواب آلودگی شما می شود ، از رانندگی با ماشین یا کار با ماشین آلات سنگین در حین استفاده از آن خودداری کنید
مرحله 2. از مصرف آنتی هیستامین ها با داروهای خاص و الکل خودداری کنید
آنتی هیستامین ها می توانند با سایر داروها تداخل منفی داشته باشند ، بنابراین با پزشک خود مشورت کنید که در صورت مصرف دارو ، کدام آنتی هیستامین برای شما مناسب است. الکل می تواند عوارض جانبی خواب آلودگی را تشدید کند و اگر در حین مصرف آنتی هیستامین مصرف کنید ، ممکن است خطرناک باشد.
- آنتی هیستامین ها می توانند با شل کننده های عضلانی مانند کاریزوپرودول و سیکلو بنزاپرین و همچنین قرص های خواب آور و آرام بخش مانند زولپیدم و بنزودیازپین ها تداخل داشته باشند.
- اگر گلوکوم ، مثانه بیش فعال یا مشکل در ادرار کردن دارید ، مشکلات تنفسی مانند آسم ، مشکلات قلبی یا فشار خون بالا ، مشکلات کلیوی یا کبدی یا بیماری تیروئید ، قبل از مصرف آنتی هیستامین ها حتماً از پزشک خود سوال کنید.
مرحله 3. بین داروهای بدون نسخه (OTC) و آنتی هیستامین های تجویزی را انتخاب کنید
از آنتی هیستامین های OTC برای علائم آلرژی خفیف تا متوسط مانند عطسه ، خارش یا آبریزش چشم ، آبریزش بینی یا کهیر خفیف استفاده کنید. اگر آنتی هیستامین های OTC م effectiveثر نیستند یا عوارض جانبی ناخوشایندی را تجربه می کنید ، با پزشک خود در مورد نسخه ای که به درمان علائم شما کمک می کند مشورت کنید.
مرحله 4. برای جلوگیری از عوارض ، آنتی هیستامین ها را طبق دستور مصرف کنید
همیشه دستورالعمل ها را دنبال کنید و دوز توصیه شده ذکر شده در برچسب آنتی هیستامین یا طبق دستور پزشک خود را برای کاهش خطر عوارض یا مصرف بیش از حد مصرف کنید. اگر علائم شما پس از چند روز بهبود نیافت ، با پزشک خود تماس بگیرید.
اگر شما مسن هستید ، شرایط بهداشتی دیگری دارید ، از داروها یا مکمل ها استفاده می کنید ، یا کودک را برای حساسیت درمان می کنید ، قبل از مصرف آنتی هیستامین بدون نسخه با پزشک مشورت کنید. پزشک شما ممکن است تعیین کند که داروهای دیگر یا روش های درمانی ممکن است گزینه بهتری برای شما باشد
مرحله 5. برای کودکان از آنتی هیستامین قوی کودکان استفاده کنید
چندین آنتی هیستامین در نسخه هایی موجود است که به طور خاص برای کودکان ایمن طراحی شده است. متخصص اطفال یا داروساز می تواند به شما توصیه کند که کدام یک برای فرزند شما مناسب است. هرگز به کودک خردسال آنتی هیستامین قوی ندهید یا ممکن است برای آنها مضر باشد.
آنتی هیستامین کودکان در کپلت ، شربت ، جویدنی و زبانه های ذوب شده برای دوز آسان موجود است
توجه داشته باشید:
همیشه دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید. به طور کلی ، آنتی هیستامین های قوی کودکان برای استفاده در کودکان 2 سال به بالا تأیید شده است. برخی از آنها تا 6 ماهگی تأیید می شوند. اگر کودک شما کمتر از 2 سال دارد با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید.
روش 2 از 4: انتخاب آنتی هیستامین مناسب برای علائم شما
مرحله 1. برای علائم آلرژی ، آنتی هیستامین خوراکی مصرف کنید
اگر علائمی مانند عطسه ، خارش و آبریزش چشم یا آبریزش بینی دارید ، ممکن است رینیت آلرژیک داشته باشید که به آن تب یونجه نیز می گویند. آنتی هیستامین ها می توانند علائم شما را تسکین داده و حساسیت های شما را بسیار قابل کنترل تر کنند. برای درمان علائم حساسیت ، دوز توصیه شده روی بسته بندی را مصرف کنید.
- آنتی هیستامین های رایج OTC شامل دیفن هیدرامین بنادریل و کلرفنیرامین است.
- بسیاری از آنتی هیستامین های خوراکی می توانند باعث خواب آلودگی شوند.
- اگر مطمئن نیستید از کدام آنتی هیستامین استفاده کنید ، با پزشک خود مشورت کنید یا از داروساز خود توصیه کنید.
مرحله 2. اسپری بینی آنتی هیستامین را برای علائم بینی ناشی از سرماخوردگی و حساسیت اسپری کنید
اسپری بینی آنتی هیستامین برای درمان مستقیم سرماخوردگی و علائم بینی مرتبط با آلرژی استفاده می شود. از اسپری بینی آنتی هیستامین برای علائمی مانند خارش یا آبریزش بینی ، عطسه ، احتقان سینوس ها یا قطره های بعد از بینی استفاده کنید. می توانید از نسخه OTC استفاده کنید یا از پزشک خود بخواهید اسپری قوی تری آنتی هیستامین تجویز کند.
- بسیاری از اسپری های بینی آنتی هیستامین شامل کورتیکواستروئید است که برای درمان سرماخوردگی و مشکلات سینوسی مرتبط با آلرژی نیز مثر است.
- عوارض جانبی اسپری های بینی مشابه هیستامین های خوراکی است ، اما شامل طعم تلخ در دهان و احتمالاً احساس سوزش در سوراخ های بینی شما می شود.
مرحله 3. از قطره های چشم آنتی هیستامین برای خارش و آبریزش چشم ناشی از حساسیت استفاده کنید
قطره های آنتی هیستامین برای تسکین علائم حساسیت در چشم مانند قرمزی ، خارش و آبریزش چشم بسیار مثر هستند. برای تسکین قطره های چشمی را مستقیماً به چشم خود بمالید.
- قطره های چشم آنتی هیستامین بدون نسخه در داروخانه محلی شما موجود است.
- عوارض جانبی احتمالی شامل سردرد و احساس سوزش در چشم شما می شود.
- اطمینان حاصل کنید که ابتدا دستان خود را با صابون و آب گرم بشویید.
- در صورت استفاده از لنزهای تماسی ، آنها را بردارید.
مرحله 4. برای تسکین علائم ، آنتی هیستامین را با داروهای سرماخوردگی ترکیب کنید
اگر با بسیاری از مشکلات سینوسی مانند احتقان ، عطسه و آبریزش بینی سرما خورده اید ، مصرف داروهای سرماخوردگی که حاوی آنتی هیستامین هستند می تواند به تسکین علائم شما کمک کند. به دنبال داروی سرماخوردگی باشید که شامل آنتی هیستامین باشد تا به درمان سرماخوردگی شما کمک کند.
- دارو را طبق دستور با یک لیوان آب مصرف کنید.
- Fexofenadine و pseudoephedrine یا loratadine و pseudoephedrine نمونه هایی از داروهای سرماخوردگی همراه با آنتی هیستامین ها هستند.
- برخی از داروها به عنوان یک درمان 12 یا 24 ساعته برای تسکین طولانی مدت در دسترس هستند.
مرحله 5. برای سرفه خشک آنتی هیستامین را امتحان کنید
اگر سرفه خشکی دارید که نمی توانید آن را کنترل کنید ، آنتی هیستامین ها می توانند به تجزیه مخاط کمک کنند تا سرفه شما پربارتر شود و به دفع مخاط کمک کند. در داروخانه محلی خود به دنبال آنتی هیستامین OTC باشید و آن را طبق دستورالعمل برای درمان سرفه خشک مصرف کنید.
برای درمان سرفه خشک خود دیفن هیدرامین ، ستیریزین یا فکسوفنادین را امتحان کنید
مرحله 6. با برخی آنتی هیستامین ها از بیماری حرکت جلوگیری کنید
برخی از آنتی هیستامین ها می توانند برای درمان تهوع و استفراغ مرتبط با بیماری حرکت استفاده شوند. مصرف آنتی هیستامین قبل از پرواز با هواپیما یا قایق سواری می تواند مانع از بیماری شما شود. اگر از قبل دچار بیماری حرکتی شده اید ، می توانید از آنتی هیستامین برای بهبود علائم خود استفاده کنید.
- آنتی هیستامین هایی که برای درمان بیماریهای حرکتی م includeثر هستند شامل دیمن هیدرینات (درامین ، گراول ، دریمنیت) ، مکلیزین (بونین ، بونامین ، آنتی ورت ، پستافن و ساق های دریایی) و سیکلیزین (مارزین ، بونین برای بچه ها ، سایکلیورت) است.
- پرومتازین (فنرگان) همچنین می تواند برای درمان تهوع یا استفراغ ، بیماری حرکتی و واکنش های آلرژیک تجویز شود ، اما می تواند باعث خواب آلودگی بیشتر شود.
مرحله 7. بثورات خارش دار یا کهیر را با آنتی هیستامین های خوراکی درمان کنید
بثورات و کهیر ممکن است در اثر تولید بیش از حد هیستامین یا به عنوان یک واکنش آلرژیک ایجاد شود ، بنابراین آنتی هیستامین ها یک راه موثر برای درمان آنها هستند. برخی از آنتی هیستامین های OTC را از داروخانه محلی خود تهیه کرده و طبق دستورالعمل برای درمان بثورات یا کهیر خود مصرف کنید.
مرحله 8. برای خارش خارش یا نیش حشرات از کرم آنتی هیستامین استفاده کنید
آنتی هیستامین های موضعی کرم ها یا لوسیون هایی هستند که می توانند مستقیماً در ناحیه آسیب دیده برای درمان بثورات پوستی ، کهیر یا خارش ایجاد شوند. در داروخانه محلی خود به دنبال کرم آنتی هیستامین باشید و طبق دستور از آن استفاده کنید. اگر بثورات یا کهیر شما پس از استفاده از کرم برطرف نشد ، با پزشک خود تماس بگیرید تا مطمئن شوید مشکلی زمینه ای وجود ندارد.
- اگر بعد از نیش حشرات دچار درد ، قرمزی ، تورم ، کهیر یا مشکل در تنفس شدید ، فوراً با اورژانس تماس بگیرید.
- اگر چرک ، تورم دارید ، یا اگر بثورات شما بزرگتر شد ، تغییر رنگ داد یا طی چند روز برطرف نشد ، با پزشک خود تماس بگیرید. این ممکن است نشانه ای از بیماری یا عفونت پوستی متفاوت باشد که ممکن است به داروهای تجویزی نیاز داشته باشد.
- از آنتی هیستامین های موضعی با آنتی هیستامین های خوراکی استفاده نکنید که می تواند غلظت آنتی هیستامین را در بدن شما افزایش دهد.
- از آنتی هیستامین های موضعی برای ناحیه بسیار وسیعی از پوست یا پوست خود که شکسته یا تاول زده است استفاده نکنید.
- اگر در ناحیه وسیعی از بدن خود نیش حشرات یا جوش دارید ، به جای آن از آنتی هیستامین خوراکی استفاده کنید. اگر گزش یا بثورات پوستی شما بسیار شدید است با پزشک خود تماس بگیرید.
مرحله 9. به دنبال آنتی هیستامین باشید که اگر در خواب مشکل دارید خواب آلود می شود
بسیاری از هیستامین ها باعث خواب آلودگی می شوند ، بنابراین اگر در به خواب رفتن مشکل دارید می توانید از آنها استفاده کنید. هیستامین خوراکی OTC را انتخاب کنید که خواب آلودگی را به عنوان یک عارضه جانبی ذکر کند تا از آن به عنوان کمک خواب ملایم استفاده کنید.
- شما می توانید تحمل خواب آلودگی ناشی از آنتی هیستامین ها را افزایش دهید ، بنابراین هرچه بیشتر یا بیشتر از آنها استفاده کنید ، تأثیر آنها کمتر خواهد بود.
- گزینه ها شامل دیفن هیدرامین (Benadryl ، Unisom SleepGels) یا داکسیلامین سوکسینات (Unisom) است.
هشدار:
فقط قبل از خواب آنتی هیستامین های محرک خواب آلودگی مصرف کنید. پس از مصرف آنتی هیستامین های خواب آلود ، از رانندگی و کار با ماشین آلات خودداری کنید.
روش 3 از 4: انجام اقدامات پیشگیرانه
مرحله 1. از عوامل حساسیت زا که باعث ایجاد علائم شما می شوند دوری کنید
محرک های رایج آلرژی عبارتند از غذاهای خاص ، گرد و غبار ، نیش حشرات ، شوره حیوانات خانگی ، داروها ، لاتکس ، کپک و سوسک. به مواردی که باعث ایجاد حساسیت می شوند توجه کنید تا بتوانید تمام تلاش خود را برای جلوگیری از آنها انجام دهید.
- وقتی بیرون غذا می خورید ، در مورد هرگونه حساسیت غذایی که دارید به سرور خود بگویید. رستوران ها معمولاً سیاست های سختگیرانه ای برای جلوگیری از واکنش های آلرژیک در نظر گرفته اند.
- در صورت انجام کارهای حیاط از ماسک صورت و محافظ چشم استفاده کنید. بلافاصله بعد از آن دوش بگیرید تا گرد و غبار یا گرده از بین برود.
- هنگام خارج شدن از منزل از دافع حشرات استفاده کنید تا از گزش حشرات جلوگیری شود.
مرحله 2. خانه خود را تمیز نگه دارید تا آلرژن های موجود در آن کاهش یابد
به طور مرتب منزل خود را گردگیری کرده و جاروبرقی بکشید تا گرده ، خاک و سایر عوامل حساسیت زا روی شما تأثیر نگذارد. هر زمان که به خانه برگشتید ، لباس های خود را عوض کنید و دوش بگیرید تا از آلرژی زا جلوگیری کنید. روتختی و روبالشی خود را نیز مرتبا عوض کنید.
- برای آشپزخانه و حمام خود از پاک کننده های ضد باکتری استفاده کنید. آشپزخانه و حمام خود را با استفاده از کاپوت ها و پنکه های هواکش تهویه کنید تا از رشد کپک جلوگیری شود.
- هفته ای یکبار حیوانات خانگی خزدار خود را حمام کنید تا شوره سر کاهش یابد. اگر حساسیت بدی به حیوان خانگی دارید ، با حیوان خانگی خود نخوابید.
- ملافه را هر یک یا دو هفته در آب گرم بشویید تا به از بین بردن کنه های گرد و غبار کمک کند.
مرحله 3. برای انجام آزمایش آلرژی به متخصص آلرژی مراجعه کنید
اگر نمی توانید علائم خود را تسکین دهید یا حساسیت شما بسیار شدید است ، به طور آنلاین به دنبال یک متخصص آلرژی در نزدیکی خود باشید یا از پزشک خود بخواهید تا به پزشک مراجعه کند. یک متخصص حساسیت می تواند شما را آزمایش کند تا دقیقاً متوجه شود که به چه چیزی حساسیت دارید ، بنابراین می توانید برای کنترل علائم خود و کاهش شدت آنها عکسبرداری کنید.
آزمایشات حساسیت را می توان به صورت آزمایشات پوستی یا آزمایش خون انجام داد. آزمایشات پوستی سریع هستند و اجازه می دهند بسیاری از عوامل حساسیت زا به طور همزمان مورد آزمایش قرار گیرند. اگر بیماری پوستی شدید دارید یا احتمال دارد که به یک تست پوستی واکنش آلرژیک شدید نشان دهید ، اغلب از آزمایش خون استفاده می شود
مرحله 4. برای درمان علائم طبیعی از داروهای گیاهی استفاده کنید
برخی از داروهای گیاهی ثابت شده است که به درمان علائم حساسیت شما کمک می کند. با این حال ، قبل از استفاده از داروهای گیاهی ، با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که برای شما بی خطر است. برخی از داروهای گیاهی می توانند با داروهای خاصی تداخل منفی داشته باشند و عوارض خطرناکی را به دنبال داشته باشند.
- مکمل های ویتامین C (2000 میلی گرم در روز) ممکن است به بهبود علائم آلرژی کمک کند.
- اسپیرولینا ، نوعی جلبک سبز آبی ، ممکن است به کاهش علائم مانند ترشحات بینی ، عطسه و احتقان کمک کند. 4-6 قرص 500 میلی گرم در روز مصرف کنید.
- Butterbur (Petasites hybridus) در کاهش علائم حساسیت مانند خارش چشم مثر است. همچنین ممکن است حساسیت بینی را برطرف کند. زنان باردار و شیرده و کودکان خردسال نباید از بربربر استفاده کنند. 500 میلی گرم در روز یا طبق دستور پزشک مصرف کنید.
- بیمن یک فرمول گیاهی در طب سنتی چینی است. ثابت شده است که در بهبود علائم آلرژی مثر است. قبل از مصرف بیمن با پزشک خود صحبت کنید.
مرحله 5. برای درمان علائم حساسیت خود طب سوزنی را امتحان کنید
طب سوزنی شامل قرار دادن سوزن های کوچک در مکان های خاص است و ممکن است به درمان علائم شما کمک کند. به صورت آنلاین به دنبال متخصص طب سوزنی مجاز و دارای مجوز در منطقه خود باشید که می توانید برای درمان به آن مراجعه کنید.
روش 4 از 4: به دنبال توجه پزشکی باشید
مرحله 1. در صورت مشاهده عوارض جانبی پس از مصرف آنتی هیستامین ها ، با پزشک خود تماس بگیرید
هنگامی که شروع به مصرف آنتی هیستامین ها کردید ، در صورت شدید یا بدتر شدن علائم ، با پزشک خود مشورت کنید. در صورت بروز خونریزی بینی یا سایر علائم بینی باید با پزشک خود تماس بگیرید. اگر علائم کاهش نیافت یا برطرف نشد ، به پزشک خود اطلاع دهید. علائم شایع عبارتند از:
- سرگیجه
- دهان خشک
- احساس تحریک پذیری ، عصبانیت یا هیجان
- تغییرات در بینایی ، از جمله تاری دید
- از دست دادن اشتها
- اگر دچار تنگی نفس یا مشکل تنفسی شدید ، فوراً با اورژانس تماس بگیرید. ممکن است واکنش آنافیلاکتیک داشته باشید.
مرحله 2. از پزشک خود در مورد استفاده از آنتی هیستامین ها برای مدیریت پارکینسون سوال کنید
آنتی هیستامین ها ممکن است به حرکات غیرطبیعی در بیماران مبتلا به پارکینسون کمک کنند. گاهی اوقات می توان از دیفن هیدرامین استفاده کرد زیرا مانع انتقال دهنده های عصبی می شود. این به کنترل حرکات غیرطبیعی مرتبط با مرحله اولیه پارکینسون یا به عنوان عارضه جانبی دارو کمک می کند. با پزشک خود در مورد استفاده از آنتی هیستامین ها برای کمک به بیماری پارکینسون خود مشورت کنید.
مرحله 3. در صورت نشان دادن علائم مصرف بیش از حد کودک ، فوراً به پزشک مراجعه کنید
کودکان به ویژه در معرض مصرف بیش از حد دارو هستند. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر پس از دادن آنتی هیستامین به فرزند خود ، او را فوراً به اورژانس ببرید. علائم مصرف بیش از حد آنتی هیستامین عبارتند از:
- خواب آلودگی شدید
- گیجی
- تحریک
- ضعف عضلانی
- تشنج
- توهم
