افراد کمال گرا غالباً وسواسی به نظر می رسند و تمرکز آنها بر جزئیات می تواند آنها را در برابر روشهای جدید انجام کارها کمتر باز کند. البته کمال گرایی همیشه چیز بدی نیست. افراد کمال گرا سطح وظیفه شناسی و فداکاری زیادی نسبت به کار خود از خود نشان می دهند ، بنابراین داشتن این ویژگی مطلوب است. شما می توانید با باز نگه داشتن ذهن خود در عین استفاده از جنبه های مثبت کمال گرایی ، بهترین هردو جهان را داشته باشید.
مراحل
روش 1 از 3: باز بودن در برابر امکانات
مرحله 1. خلاقیت را تمرین کنید
خلاق بودن مستلزم این است که به خودتان اجازه دهید کارهای جدید را بدون سانسور ایده های خود امتحان کنید. بیان خلاقانه خود از طریق هنر ، موسیقی یا رسانه دیگر ، راهی عالی برای رهایی ذهن شما از محدودیت هایی است که کمال گرایی بر آن تحمیل می کند. به جای نگرانی درباره کامل بودن ، هدف اصلی بودن است. سعی کنید به سادگی نقاشی گربه خانگی خود یا ساختن آهنگ جدید برای آواز خواندن زیر دوش برای جاری شدن آب میوه های خلاقانه خود را امتحان کنید.
- هیچ کس فوراً خلاق نیست. اگر نگران ایجاد چیزی درست نیستید ، خروجی طبیعی شما همیشه یک نتیجه خلاقانه به همراه خواهد داشت.
- اغلب بهترین قطعات ناقص هستند. انسانها به طور طبیعی ناقص هستند و اغلب بهترین هنرمندان اشتباهات را عمداً ترک می کنند. با تمایل وسواسی برای ایجاد چیزی مطابق با استانداردی که در ذهن خود داریم ، آنچه را که در وهله اول کار را خاص کرده بود حذف می کنیم.
مرحله 2. فعالیتی را دنبال کنید که در آن مهارت ندارید
كمالات اغلب با تمایل به جلب رضایت دیگران ایجاد می شود. وقتی فعالیتی را دنبال می کنید که در آن پیشرفت نمی کنید ، بازخورد مثبت داده نمی شود. تنها راه برای بهتر شدن این است که تمایلات کمال گرایانه را کنار بگذارید و به خودتان اجازه دهید تلاش کنید و شکست بخورید. پیگیری فعالیتهایی که در آنها مهارت چندانی ندارید به شما کمک می کند تا موفقیت را متفاوت ارزیابی کنید. شما یاد می گیرید که موفقیت را نه با واکنش دیگران بلکه با معیارهای شخصی خود بسنجید.
- آیا همیشه می خواهید اسب سواری کنید ، اما می دانید که در ورزش چندان خوب نیستید؟ به هر حال برای درس ثبت نام کنید. پرش به یک مهارت جدید که نیاز به نوع دیگری از تفکر دارد ممکن است به شما در کشف اطلاعات بیشتر در مورد خود کمک کند.
- اگر متوجه شدید که همچنان به دنبال ارزیابی پیشرفت خود به دیگران هستید ، سعی کنید به تنهایی تمرین کنید. می توانید معیارهای خود را در هر سطحی تنظیم کنید.
- سعی کنید فعالیتی را انتخاب کنید که رقابتی نباشد ، بنابراین نگران پیگیری سرعت دیگران نخواهید بود.
مرحله 3. از منطقه راحتی خود خارج شوید
گسترش تجربیات می تواند به شما در گسترش سیستم ارزشی شما کمک کند ، به طوری که موفقیت و شکست را در محدوده ای متفاوت مشاهده می کنید. به جای نگرانی از بی عیب و نقص بودن همه چیز ، بدون قضاوت خود را برای لذت بردن از تجربیات در آنچه هست ، باز می کنید. سعی کنید به سادگی کفش های خود را درآورید و با پای برهنه از روی چمن عبور کنید. به جای فکر کردن در مورد میکروب هایی که ممکن است با آنها روبرو شوید ، بر لذت بردن از احساس چمن نرم بین انگشتان پا تمرکز کنید.
- قدم گذاشتن در خارج از محدوده راحتی شما را در سطح جدیدی از اضطراب و استرس قرار می دهد ، اما همه استرس ها بد نیستند: استرس سالم می تواند ما را برای رشد ترغیب کند.
- قدم گذاشتن در خارج از محدوده راحتی شما نیز دارای مزایای سلامتی است. مشارکت در فعالیت های جدید ، یادگیری مهارت های جدید ، و همچنین حفظ شبکه اجتماعی می تواند به مغز شما کمک کند تا با افزایش سن از نظر ذهنی تیز بمانید.
- اگر از منطقه راحتی خود خارج می شوید و همه چیز مطابق برنامه پیش نمی رود ، اشکالی ندارد: حتی برای تلاش خود نیز از خودت کف بزن. بیرون آمدن از محدوده راحتی شما به معنای موفقیت نیست ، بلکه این است که در وهله اول خود را بیرون بیاورید.
روش 2 از 3: تمرکز بر روی تصویر بزرگ
مرحله 1. شروع به مشاهده شکست به عنوان نشانه رشد کنید
افراد کمال گرا به جای اینکه شکست را یک رویداد منفرد ببینند ، تمایل دارند که شکست را درونی کنند و آن را شکست خود بدانند. بیاموزید که شکست را بخشی از فرایند رشد ببینید. توماس ادیسون گفت: "من شکست نخوردم ، 10،000 روش پیدا کردم که کار نمی کند."
- به شکست در چارچوب آموخته های خود نگاه کنید. آیا در این فرآیند مهارت ایجاد کرده اید؟ آیا روش دیگری برای انجام کاری به شما نشان داد؟ آیا با افراد جدیدی ملاقات کردید که ممکن بود در غیر این صورت ملاقات نکرده باشید؟
- مثالهای زیادی در طول تاریخ وجود دارد که افراد مشهور از شکست خود در منجنیق کردن آنها برای موفقیت بیشتر استفاده می کنند. والت دیزنی به دلیل اینکه رئیسش به او گفته بود "فاقد تخیل است" اخراج شد. معلم توماس ادیسون به او گفت که "خیلی احمق است که نمی تواند چیزی یاد بگیرد." مایکل جردن می گوید: "من بیش از 9،000 شوت در دوران حرفه ای خود را از دست داده ام. تقریباً 300 بازی را باخته ام. در 26 مورد به من سپرده شده است که شوت برنده بازی را انجام دهم و من آن را از دست دادم. من بارها و بارها شکست خورده ام. و بارها در زندگی من. و به همین دلیل است که موفق می شوم."
مرحله 2. انتظارات سخت را کنار بگذارید
قفل کردن یک تصویر ذهنی از اینکه چگونه می خواهید همه چیز پیش برود ، تنها زمانی ناامیدی شما را افزایش می دهد که همه چیز به این خوبی از بین نرود. به رسمیت شناختن شرایط دنیای واقعی به دور از کمال گرایی کمک می کند.
- به عنوان مثال ، شما ممکن است یک برنامه 5 ساله ، یک برنامه 10 ساله یا حتی یک برنامه 15 ساله برای زندگی خود داشته باشید. در حالی که داشتن اهداف بلند مدت بسیار عالی است ، این مهم است که بدانید زندگی مملو از شگفتی است و بیشتر اوقات همه چیز طبق برنامه پیش نمی رود.
- تمایل به کنترل زندگی شما بیشتر ناراحتی و ناامیدی ایجاد می کند تا خوب. اغلب خوشبخت ترین افراد کسانی هستند که یاد گرفته اند شرایط خود را رها کرده و اوضاع را همانطور که هستند ، در نظر بگیرند.
مرحله 3. بدانید چه موقع دیگر نگران جزئیات نیستید
مطمئناً ، گاهی اوقات جزئیات مهم هستند ، مانند زمانی که صحبت از ساختن خانه یا درست چرخاندن گلف شما می شود. در موارد دیگر ، خوب است که چیزهای کوچک را رها کرده و فقط از تصویر بزرگتر لذت ببرید. اگر وقتی به نظر می رسد که دیگران در حال آرامش هستند ، بر روی جزئیات استرس دارید ، احتمالاً خوب است یک قدم به عقب بردارید و دیگر نگران نباشید.
به عنوان مثال ، اگر مهمانی شام برپا می کنید ، اگر در آخرین بسته شدن دستمال سفره مطابق مشخصات خود استرس داشته باشید ، نمی توانید اوقات خوبی را سپری کنید. به تصویر بزرگتر نگاه کنید: مهم این است که همه از همراهی یکدیگر لذت ببرند
روش 3 از 3: در مورد توانایی های خود صادق باشید
مرحله 1. اهدافی را تعیین کنید که می توانید به آنها برسید
یاد بگیرید که با تعیین اهدافی که می توانید به آنها دست پیدا کنید ، نسبت به آنچه انجام می دهید احساس خوبی داشته باشید. قصد نداشته باشید امروز ستاره بعدی المپیک یا برنده جایزه پولیتزر باشید. اینها اهداف تحسین برانگیزی هستند ، اما بر اساس آنها عمل کنید: اهداف قابل اندازه گیری را تعیین کنید ، و هنگامی که به آنها رسیدید ، کمی بالاتر را تعیین کنید.
- افراد کمال گرا تمایل دارند پروژه ها را ترک کنند در صورتی که نتوانند آنها را به طور کامل انجام دهند. وقتی پروژه ای را به اهداف کوچکتر و دست یافتنی تقسیم می کنید ، ترس از شکست کمتر شما را مجبور به ترک می کند.
- با هر هدف کوچکی که به دست می آورید ، اعتماد به نفس خود را افزایش می دهید و به شما این امکان را می دهد که خود را بیشتر بکشید.
مرحله 2. در مورد توانایی های خود خوش بین باشید
همه ما صدای شک و تردید در خود داریم. ترفند این است که آنها را ساکت کرده و بر نکات مثبت تمرکز کنید. انتقادپذیر بودن ، آنچه را که می گویید یا انجام می دهید محدود می کند. این باعث می شود جهان شما کوچکتر شود. به عنوان یک فرد کمال گرا ، مهم است که اعتماد به نفس خود را تقویت کرده و درباره خود کمتر قضاوت کنید.
- اگر تمایل به انتقاد از خود دارید ، وقتی همه چیز اشتباه می شود واکنش ذهنی خود را تغییر دهید. به عنوان مثال ، به جای این که به خود بگویید "این برای من احمقانه بود" ، سعی کنید به خود بگویید "می دانم که تمام تلاشم را کردم".
- همانطور که با یک دوست محبوب یا یکی از اعضای خانواده خود رفتار می کنید ، با خودتان مهربان باشید. اگر چیزی به آنها نمی گویید ، آن را به خودتان نگویید.
مرحله 3. ناامنی های خود را بروز دهید
برای یک فرد کمال گرا آسان نیست که به ناامنی ها اعتراف کند. این باعث می شود فرد احساس آسیب پذیری و ناراحتی کند. اما به اشتراک گذاشتن تجربیات داخلی خود با دیگران ، راهی عالی برای داشتن روابط عمیق تر با افراد زندگی است.
- بیان ناامنی های خود به دیگران می تواند به شما کمک کند خودتان آنها را بشناسید. هنگامی که شکست های شخصی خود را تشخیص می دهید ، یک قدم به پذیرش آنها نزدیک می شوید.
- به عنوان یک فرد کمال گرا ، در برابر تمایل به "قوی بودن" ، به معنای کلیشه ای مقاومت کنید. درک کنید که اجازه دادن به خود برای آسیب پذیری نشانه قدرت عاطفی است.
