کیفیت مراقبت هایی که یک فرد بیمار در دوران نقاهت از بیماری دریافت می کند ، یکی از مهمترین مراحل بهبود است. ممکن است شما یک دوست یا یکی از اعضای خانواده خود داشته باشید که از سرماخوردگی بد ، بیماری یا عفونت رنج می برد. هنگامی که فرد از پزشک خود دارو دریافت می کند ، ممکن است به او دستور داده شود که در خانه بماند ، استراحت کند و بهبود یابد. شما می توانید با استفاده از کلمات مهربان و آرامش بخش ، و با مراقبت از بیمار ، از بهبودی سریع او اطمینان حاصل کنید.
مراحل
قسمت 1 از 2: استفاده از اقدامات
مرحله 1. اطمینان حاصل کنید که آنها در مکانی آرام و راحت با دسترسی به هوای تازه استراحت می کنند
فرد بیمار ممکن است دمای بالایی داشته باشد و در اتاقی که خیلی سرد است احساس سرما کند یا در اتاقی که خیلی گرم است احساس ناراحتی کند. همچنین صداهای بلند و اتاق شلوغ می تواند باعث بدتر شدن حال بیمار شود تا بهتر. اطمینان حاصل کنید که فرد روی تخت ، نیمکت یا صندلی راحتی قرار گرفته است که در یک مکان راحت در خانه قرار دارد و پنجره ای باز است تا هوای تازه وارد اتاق شود.
- همچنین می توانید با اطمینان از دسترسی به پتوهای گرم و بالش های زیاد ، به خصوص در صورت سرماخوردگی یا آنفولانزا ، احساس راحتی بیشتری در فرد ایجاد کنید.
- فرد بیمار ممکن است نیاز به 10 ساعت استراحت داشته باشد. در زمان خستگی فرد را به استراحت تشویق کنید تا بتواند بهتر بهبود یابد.
مرحله 2. به او مایعات بدهید ، مانند آب و چای گیاهی
اکثر افراد بیمار به دلیل علائمی مانند اسهال یا تب دچار کم آبی بدن می شوند. با دادن لیوان آب و فنجان چای گرم و آرامش بخش به آنها اطمینان حاصل کنید که آب بدنشان خوب است. آنها را تشویق کنید تا جرعه جرعه از مایع را بنوشند و سعی کنند حداقل سه تا چهار فنجان آب یا چای را بنوشند. اگرچه ارائه نوشیدنی ها یک حرکت ساده است ، اما می تواند برای فرد اطمینان بخش باشد ، زیرا ممکن است به دلیل بیماری نتواند برای خود آب یا چای تهیه کند.
به طور متوسط یک فرد بالغ باید هر روز هشت لیوان 8 اونس آب یا بیشتر بنوشد و باید حداقل سه تا چهار بار در روز ادرار کند. میزان هیدراتاسیون فرد بیمار را اندازه گیری کنید و اگر در طول روز اغلب به دستشویی نمی رود توجه کنید. این ممکن است نشانه کم آبی آنها باشد
مرحله 3. غذای راحت فرد را آماده کنید
اکثر مردم غذای راحتی برای وعده غذایی خود در هنگام بیماری دارند ، مانند سوپ رشته مرغ. مطالعات نشان داده است که افراد بیمار هوس سوپ رشته مرغ می کنند زیرا حاوی پروتئین به شکل مرغ ، آب مرغ دلپذیر پر از ویتامین ، مواد معدنی و مقداری چربی ، رشته فرنگی برای سیر نگه داشتن شما و همچنین سبزیجاتی مانند هویج ، کرفس ، و پیاز که حاوی ویتامین و آنتی اکسیدان است. به طور کلی ، سوپ ها غذاهای راحتی خوبی برای یک فرد بیمار ایجاد می کنند زیرا گرم ، سیر کننده و هضم آنها آسان است.
از دادن غذاهای ناسالم سرشار از چربی های ترانس و کالری خالی به شخص خودداری کنید ، زیرا این امر سیستم ایمنی بدن وی را در زمان بهبودی از بیماری حمایت نمی کند. غذاهای مغذی مانند سوپ ، فرنی ، بلغور جو دوسر و اسموتی میوه همگی گزینه های غذایی خوبی برای افرادی هستند که احساس بیماری و ضعف می کنند
مرحله 4. به بیمار کمک کنید تا پاک بماند
بسته به شدت بیماری فرد ، او ممکن است برای حمام کردن خود یا حفظ سطح تمیزی مشکل داشته باشد. بسیار مهم است که فرد بیمار تمیز نگه داشته شود تا از بیماری ها یا عفونت های جدی تر جلوگیری شود. اگر فرد بسیار مریض است ، ممکن است یک پرستار خانگی داشته باشد که نیازهای حمام او را برآورده می کند.
شما می توانید با تعویض هر روز تختخواب و کمک به تغییر موقعیت در رختخواب ، به بهبود حال بیمار کمک کنید. اگر فرد از نظر جسمی بسیار ضعیف است ، ممکن است به سختی بتواند در رختخواب خود را واژگون کند. می توانید به پرستار خانگی او کمک کنید یا از فردی در خانه بخواهید که به شما کمک کند حداقل یک بار در روز فرد را بلند کرده و بچرخانید تا از ایجاد زخم بستر جلوگیری شود
مرحله 5. بازی مورد علاقه خود را انجام دهید یا فیلم یا نمایش مورد علاقه خود را تماشا کنید
یک راه ساده دیگر برای روحیه بخشیدن به یک بیمار این است که او را از بیماری خود منحرف کنید و به شما پیشنهاد دهید هر دو بازی مورد علاقه خود را انجام دهید یا یک فیلم یا نمایش مورد علاقه را با هم تماشا کنید. گذراندن وقت با کیفیت برای انجام کاری آسان و سرگرم کننده می تواند باعث شود بیمار کمتر احساس ضعف کند و به او چیز دیگری بدهد که علاوه بر بیماری روی آن تمرکز کند.
- همچنین می توانید رمان مورد علاقه آنها را برای خواندن آنها بیاورید تا حواس آنها را از بیماری دور کند و برای آنها سرگرمی ایجاد کند.
- شما هر دو می توانید یک کار تفریحی یا یک پروژه کوچک را با هم انجام دهید که شامل بازدیدهای متعدد برای دیدن شخص می شود. این امر به فرد بیمار چیزی می دهد که باید منتظرش باشد و به شما این امکان را می دهد که بیشتر اوقات با کیفیت را با آن شخص بگذرانید.
قسمت 2 از 2: استفاده از کلمات
مرحله 1. همدردی و تمایل خود را برای احساس بهتر آنها ابراز کنید
هنگامی که برای اولین بار به بیمار ملاقات می کنید ، مهم است که به او بگویید از او مراقبت می کنید و در حال بهبود او هستید. همچنین باید پیشنهاد دهید که به روشنی و مستقیم به آنها کمک کنید. به جای این که بپرسید "چه کاری می توانم انجام دهم؟" یا "به من بگو چه می توانم برای کمک انجام دهم" ، می توانید در موارد خاص به فرد کمک کنید. به عنوان مثال ، "من بعداً به فروشگاه مواد غذایی می روم ، می توانم برای شما سوپ رشته مرغ تهیه کنم" یا "بعداً به داروخانه نزدیک می شوم ، آیا می توانم نسخه شما را برای شما تهیه کنم؟" این کار باعث می شود که فرد با تلاش اندکی کمک شما را بپذیرد.
- به عنوان مثال ، ممکن است چیزی شبیه این را بگویید: "آیا کاری می توانم برای کمک به آن انجام دهم؟ خوشحالم که بعد از کار به آنجا می روم ، حتی اگر فقط برای مدتی به آنجا سر بزنم." همچنین ممکن است در مواردی مانند تهیه غذا ، جارو کردن جاروبرقی ، خرید یا ارائه خدمات حمل و نقل به شما کمک کند.
- با این حال ، اگر آنها می گویند نه ، مکرراً پیشنهاد نکنید-این فقط باعث می شود که آنها احساس شنیده نشوند یا به آنها بی احترامی شود.
- هنگام تلاش برای روحیه بخشیدن به شخص با کلمات ، از به کار بردن عباراتی مانند "به طرف روشن نگاه کنید" یا "می توانست خیلی بدتر باشد" خودداری کنید. این عبارات ، گرچه سرشار از حسن نیت است ، اما می تواند باعث احساس گناه در بیماری شود یا احساس کند که حق ندارد بیمار باشد ، در حالی که افراد دیگری از بخت شان کمتر از آنهاست.
مرحله 2. آماده گوش دادن باشید
اکثر افراد بیمار وقتی احساس می کنند که کسی مایل است به آنها گوش دهد با همدلی و درک صحبت می کنند ، احساس بهتری دارند. به جای این که به فرد بگویید که ظاهر او خوب است یا به نظر نمی رسد که آنقدر بیمار باشد ، سعی کنید به حرف او گوش دهید و در مورد احساسات و عواطف او در مورد بیماری یا بیماری صحبت کنید.
- از فرد مورد نظر بپرسید که آیا دوست دارد قبل از مطرح کردن بیماری خود در مورد آن صحبت کند. اگر چنین است ، گوش دهید ، اما سعی نکنید به آنها در حل مشکل خود کمک کنید. در عوض ، با آنها به شیوه ای مثبت اما واقع بینانه صحبت کنید.
- نگویید که احساس آنها را درک می کنید ، زیرا احساسات هر شخص متفاوت است.
- از اجبار نظر در مورد شخص خودداری کنید و در عوض بر روی بودن به عنوان گوش دلسوز تمرکز کنید. برای بسیاری از بیماران مفید است که بدانند شخصی حداقل یک بار در روز با آنها می نشیند و به صحبت های آنها گوش می دهد. اغلب ، بیمار بودن می تواند تجربه ای خسته کننده و تنها باشد. داشتن فردی که مایل به گوش دادن است می تواند به فرد بیمار کمک کند که احساس کند مورد توجه و مراقبت او است.
مرحله 3. برای او بخوانید
اگر فرد بیمار برای صحبت کردن یا نشستن بسیار ضعیف است ، می توانید با خواندن بلند رمان یا داستان مورد علاقه اش او را آرام کنید. این به آنها کمک می کند به خاطر بسپارند که در اتاق تنها نیستند و کسی را دارند که به آنها اهمیت می دهد.
نکات
- اگر فرد بیمار علائم واضحی از بیماری جدی را نشان داد ، اطمینان حاصل کنید که فوراً تحت مراقبت های پزشکی قرار می گیرد.
- علائم یک بیماری جدی می تواند شامل موارد زیر باشد: از دست دادن مقدار زیادی خون از بدن آنها ، سرفه یا ادرار کردن خون ، مشکل در تنفس ، غش یا از دست دادن مهارت های حرکتی ، دوازده ساعت یا بیشتر بدون توانایی ادرار کردن ، یک روز یا بیشتر عدم توانایی در نوشیدن مایعات ، استفراغ شدید یا اسهال که بیش از دو روز طول می کشد ، درد شدید و مداوم معده ، هرگونه درد مداوم قوی که بیش از سه روز طول می کشد و تب شدید که نمی توان آن را پایین آورد یا بیش از چهار تا پنج طول می کشد روزها.
- در زمان بیماری شخص را ملاقات کنید. با این حال ، حتی اگر بیمار نیستند می توانید به آنها سر بزنید تا به آنها نشان دهید که دوستشان دارید - افسردگی یا تنهایی می تواند باعث بیماری فرد شود! به خاطر داشته باشید که دستان خود را بعد از خروج بشویید تا از خود در برابر میکروب ها محافظت کنید.
- درمان سرماخوردگی شامل مسکن ها (مسکن ها) ، آنتی هیستامین ها ، ضد احتقان ها است. درمان ضد سرفه (داروهای ضد سرفه) ، داروهای استنشاقی ، ضد احتقان و خلط آور (پاک کننده مخاط).
- مطالعات نشان داده است که ریشه گیاهی Pelargonium Sidoides ممکن است علائم سرماخوردگی را کاهش یا کاهش دهد.
- درمان های بی اثر شامل آنتی بیوتیک ها ، درمان های ویروسی و آنتی هیستامین ها به تنهایی است.
- ویتامین ها و درمان های گیاهی عبارتند از ویتامین C ، اکیناسه ، در حالی که ویتامین D و ویتامین E نیاز به مطالعه بیشتری دارند.
